Moja ukochana Chorwacja

Mimo, iż widzimy już kanał zwanym Korczulańskim to, jednak jeszcze ładny kawałek drogi mamy do przejechania. Słońce ostro świeci mamy bowiem południe, toteż widoczność nie jest taka, jak byśmy sobie życzyli.

Za chwilę wjedziemy, a właściwie zjedziemy do miasteczka. Obraz jaki mamy przed oczami zapewne długo, będziemy rozpamiętywać. Przejazd przez półwysep już, był przygodą samą w sobie, a tu taka niespodzianka.
nie dziwię się zatem że Orebič jest dla wielu miejscem odpoczynku. Rozległa jednak, senna za dnia miejscowość jest przyklejona do wybrzeża. Senna bo, może winny jest potworny żar który, leje się z nieba mimo to, zostaniemy zmuszeni spędzić trochę więcej czasu na tym skrawku, zanim odpłyniemy na Korčulę. Ale,o tym później.

Wjeżdżam w pierwsze zabudowania Orebica, przed sobą mam lekki zjazd na otwarty plac. Po prawej, w rzędzie rosną kwitnące rododendrony przez nie, widzę w niewielkiej odległości
falochron z nabrzeżem i otwarte morze. Sunę powoli przez plac gorączko poszukując kasy z biletami na przeprawę. Muszę stanąć bo, przed autem stoi człowiek , który wykrzykując - Prom
machając jednocześnie lewą ręką pokazując kierunek gdzie jechać.
Coś mi się nie składa i na szybko głośno wyrażam swoje wątpliwości. Jednocześnie robiąc to co, ten człowiek nakazuje.
Ustawiam się kolejce na nabrzeżu . Szwagier stawia auto obok mojego i cieszymy się, że będziemy gdzieś w połowie stawki na prom.

arko2007 napisał(a):Ustawiam się kolejce na nabrzeżu . Szwagier stawia auto obok mojego i cieszymy się, że będziemy gdzieś w połowie stawki na prom.

Amfibia by się przydała...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

arko2007 napisał(a):Ustawiam się kolejce na nabrzeżu . Szwagier stawia auto obok mojego i cieszymy się, że będziemy gdzieś w połowie stawki na prom.

Amfibia by się przydała...

Pozdrawiam,
Wojtek

I tutaj Wojtku masz rację...
Bo czeka nas niespodzianka

Pozdrawiam
Krzysiek

Aż mi mocniej serce zabiło... w tym roku... już niedługo... znowu tam będę

73 DDW!!

tyniolek napisał(a):Aż mi mocniej serce zabiło... w tym roku... już niedługo... znowu tam będę

73 DDW!!

Minęły od tego wypadu 3 lata a nadal, z lubością wspominam tę wyprawę.
Choćby dlatego co, nam się tu za chwilę przytrafi.

Pozdrawiam
Krzysiek

Ustawiamy się trójkami w oczekiwaniu, na prom ciesząc się że, oto jesteśmy tu i dzieli nas tyko niewielki przesmyk wody. Mając nadzieję, iż warto było pokonać tyle kilometrów by, poznać się z
Korculą. Mając świadomość tego, jak niewiele nam zostało do pokonania schodzi z nas ciśnienie.
Zapominając zupełnie o najważniejszym.
Na szybko opowiadamy sobie wrażenia z przejazdu
przez Peljesac i widząc panoramę miasteczka z wysokości niewielkiego falochronu łapiemy za aparaty i pstrykamy fotki. Międzyczasie dojeżdżają następni chętni do przeprawy, i nabrzeże zapełnia się autami.

Więc ja czekam na dalszy ciąg opowieści Zaległości oczywiście nadrobiłam

agata26061 napisał(a):Więc ja czekam na dalszy ciąg opowieści Zaległości oczywiście nadrobiłam

Bardzo mnie to cieszy...
Zbliżamy się do chwili która, zadecydowała że tego dnia to, nie Korcula była numerem jeden.

Pozdrawiam
Krzysiek

Jak się ogląda takie widoki, to trochę łatwiej jest czekać na własny wyjazd

EithelAmarth napisał(a):Jak się ogląda takie widoki, to trochę łatwiej jest czekać na własny wyjazd

To prawda... mam podobnie

Myślę że, niebawem zawitamy tam ponownie bowiem, jestem pod dużym wrażeniem Peljesača.

Pozdrawiam
Krzysiek

ciekawe czy kupiliście bilety na prom na Korcule ...

jurow napisał(a):ciekawe czy kupiliście bilety na prom na Korcule ...

Zaraz do tego dojdziemy...

Pozdrawiam
Krzysiek

Ale budujesz napięcie!Czy dziś dowiemy się gdzie w końcu płynęliście?
pozdrawiam