Moja Chorwacja II, czyli jak to w Orebiczu było...

Kasia.K napisał(a):
Wiem, wiem wszyscy pokazują te miejsca z Orebicza, ale jeszcze raz nie zaszkodzi

I tego się trzymajmy Kasiu


A "cześć - do widzenia " to nie tylko Twój syn odwiedza często

Pozdrawiam i czekam na dalszy ciąg
Piotr

A wieczorem...oczywiście zamówiona jagnięcina z peki w Panoramie.

Bardzo smaczne mięsko, ziemniaczki, cebula i cukinia uduszone w jednym naczyniu. (Szczerze mówiąc spodziewałam się jakiś wyjątkowych przypraw czy ziół ale wszystko było takie "swojskie", smaczne ale nie zaskakujące, i nie było tak kolorowe jak pokazywała aldonka w swojej relacji. Widocznie każdy ma swój przepis na to danie.) Jedno jest pewne warto spróbować.
Niestety nie zrobiłam zdjęcia, jakoś tak krępuje mnie pstrykanie talerzy

Jest za to kolejna panorama Korczuli



I Radek z lemoniadą




A to już są pstryki Radka, a co niech się uczy




















A po kolacji właściciel częstuje rakiją, pierwszy raz spotkaliśmy się z tym w Chorwacji. Nie powiem, miły zwyczaj.

A w drodze powrotnej śpiewamy różo moja różyce bo jednak wino było do tej jagnięciny

piotrf napisał(a):
A "cześć - do widzenia " to nie tylko Twój syn odwiedza często

Pozdrawiam i czekam na dalszy ciąg
Piotr

Inne miejsca z lodami świeciły pustkami a tu zazwyczaj kolejka, miły uśmiech i trochę zdolności językowych działają cuda

a moje ulubone to były te kwaśne wiśniowe

7 lipiec 2010
Leniwy, senny i gorący dzień
Jedni się smażą na słońcu


A inni moczą w Jadranie









Do czasu...
Na plażę wpada spora grupka naszych rodaków, dzieciaki rzucają cały majdan dosłownie pod naszymi nogami (chociaż plaża jest praktycznie pusta) a potem wpadają do wody...Dziewczynka na materacu, próbuje utopić Radka, który pływa sobie z rurką. Krzyczę do niego: odpłyń dalej!
Odpływa, ale dziewczynka też, nie wiem, złośliwość czy głupota. A ze strony rodziców, zupełny brak reakcji.
W końcu Radek zdenerwowany wychodzi z wody burcząc pod nosem : powinienem jej przebić ten materac ...
Denerwuje mnie takie zachowanie, takie nieliczenie się z innymi.

Tak więc spokojne, miłe plażowanie już nam się skończyło i wracamy.


Całe szczęście nie wszyscy "nasi" tacy sami. Któregoś dnia wcześniej sama byłam świadkiem jak tatuś pouczał syna nastolatka: "rzuciłeś ten materac...nie widzisz, że ktoś tu sobie miejsce zajął...a czy ty byś chciał żeby ktoś się położył 20 cm od ciebie..."
I jednak można.

A wieczorem...
Radek zostaje bo jest jakiś mecz w telewizji a my wyruszamy na spacerek.






Jest ciepło ale ja zakładam spodnie, pierwszy raz w Chorwacji tak nas pogryzły komary.

Całe szczęście gospodarze zaopatrzyli pokoje w odstraszacze i wystarczy tylko zmieniać wkłady (trochę pomaga).




Coś tu niedługo zakwitnie






Jeszcze jedna próba





Wszędzie słychać język polski, jakaś pani mówi do swojego towarzysza : "tutaj co trzecia mijana para Cię rozumie"... A my z mężem się śmiejemy: co druga!

8 lipiec 2010

niebieski odcinek

Dziś postanowiliśmy zobaczyć "koniec" półwyspu.

LOVIŠTE
ze strony Orebic tours
"Romantyczne dalmatyńskie miasteczko położone na skrajnym zachodzie półwyspu Pelješac. Przed dzisiejszymi mieszkańcami tu żyli latarnicy którzy ogniem uprzedzali żaglowce że przybliżają się do brzegu. Dzisiejsi mieszkańcy pochodzą z wyspy Hvar. Są to przyjemni i staranni ludzie którzy z Lovišta zbudowali ładne turystyczne miasteczko z żwirową plażą i częściowo wybetonowaną powierzchnią do opalania się. Morze jest zawsze cieplejsze i spokojniejsze niż gdzie indziej ponieważ jest to duża, z natury ochroniona zatoka."

Rzeczywiście cicho i spokojnie i problem z miejscem do parkowania, ale spoglądając co chwilę czy nas nie odholują oglądamy.







Kościółek, który pokazywała myszka w swojej relacji



i jeszcze raz port





uwielbiam te błękity



jest prawie jedenasta a tu takie pustki



bardzo nam się spodobało to zestwienie



trochę większy ruch przy sprzęcie pływającym,





Nie wiem czy rzeczywiście woda tu jest cieplejsza, jest to jedyne miejsce w którym Radek się nie pomoczył
Ale jest tu cicho, trochę sennie no i daleko ( jeśli się liczy od początku półwyspu) ale bardzo malowniczo.

Całkiem całkiem tam ładnie I jak spokojnie, pusto.

jak miło po roku ruszyć ta samą ścieżką
fajna relacja Kasia

My w tym roku mieliśmy podobne spotkanie z rodakami...

Fajna relacja i zdjęcia

Aldonka napisał(a):Całkiem całkiem tam ładnie I jak spokojnie, pusto.

Tez nam się podobało i żeby nie ten problem z parkowaniem (ani nie było za bardzo gdzie, ani nie było wiadomo czy można) chętnie zostalibyśmy trochę dłużej.

.:Kasia:. napisał(a):jak miło po roku ruszyć ta samą ścieżką
fajna relacja Kasia

Dzięki, za miłe słowa.

awram_ napisał(a):My w tym roku mieliśmy podobne spotkanie z rodakami...

Fajna relacja i zdjęcia

Niestety jakoś tak w tym roku rzucali się w oczy, ale jak pisałam wcześniej nie tylko negatywnie

cd.
Ale najpierw z naszej płytki na podróż Crvena Jabuka - Ljubav ne pita

Droga z Loviste do Viganj jest bardzo malownicza i widokowa









Przeglądając ulotki z biura informacji turystycznej wpadł nam w oko taki oto obrazek (no prawie taki)


źródło: www.peljesac.tippek-informaciok.com

Witaj,

Fajna relacja dodatkowo na plus super "udokumentowana" zdjęciami.

Zachęciłaś mnie na te okolice. Może w przyszłym roku.

Pozdrawiam

Tomek

Postanowiliśmy poszukać tego cypelka z kościółkiem, nie było to trudne bo jak widać droga prowadzi wzdłuż plaży

z czeluści internetu


Jest i kościółek z pięknie kwitnącą agawą



VIGANJ (oczywiście źródło Orebić- Tours)
"To malownicze miasteczko jest ułokowane na południowym wybrzeżu półwyspu Pelješac w głębokości przepięknego wybrzeżowego łuku, więc z północy jest osłonione górami. Takie idealne geograficzne położenie, odwrócone twarzą ku słońcu, daje miasteczku Viganj 3600 godzin słonecznych rocznie. W Vignju szczegółnie często wieje wiatr maestral który od wczesnej wiosny do późnej jesieni w Vignju posiada wyjątkowe właściwości silnego lokalnego wiatru specjalnie sprzyjającego do każdego rodzaju żeglowania, szczególnie do żeglowania na desce surfingowej. "Jeździce wiatru" odkryli tutaj swój raj, więc Viganj stał się stałym gospodarzem w zawodach żeglowania na desce surfingowej i szkół żeglarskich. Oprócz tego, Viganj ma przepiękne piaszczysto-słoneczne plaże, a pogodny jest również do wędrowania po górach."

najbardziej mi się podobają "jeździce wiatru"

Rozłożyliśmy się na tej pięknej kamienistej (a nie piaszczystej), słonecznej plaży i Radek oczywiście musiał się pomoczyć.

A tu "zonk" woda zimna, brr...



Ale dla prawdziwego wodnika, który już pod wodospadem się kąpał chłodna woda niestraszna



Woda była zimna bo i wiatr był większy niż np. w Orebiczu



A propos tego wiatru: niedaleko naszego "legowiska" siedzi sobie na leżaczku, pod parasolką śliczna młoda dziewczyna, nagle wiatr się zrywa i przewraca parasol na leżącą obok inną dziewczynę. Zgadnijcie co powiedziała, a właściwie krzyknęła właścicielka parasola? O k..wa!! Nie sorry, przepraszam, "ju okej"? tylko k...wa!!
Nie żebym była przesadnie wrażliwa czy coś, ale powiem Wam oniemiałam
Całe szczęście parasol się popsuł ale nie uszkodził tej drugiej dziewczyny.

Nie mam ich na zdjęciu




agawa i kościółek



Przyjemnie było popatrzeć na "jeźdźców wiatru"










puszczanie latawca









I jeszcze Radek na zakończenie



Nie wiem jak reszta miejscowości ale ten cypelek z kościółkiem to bardzo przyjemne miejsce, szczególnie dla tych co lubią pośmigać na desce z żaglem. Jedyne co mi przeszkadzało to głośna muzyka dobiegająca z baru, który na zdjęciu z góry wygląda jak słomiany parasol, ja na plaży wolę słuchać szumu morza i cykad.

Transalp napisał(a):Witaj,

Fajna relacja dodatkowo na plus super "udokumentowana" zdjęciami.

Zachęciłaś mnie na te okolice. Może w przyszłym roku.

Pozdrawiam

Tomek

Witaj Tomku! Masz rację, nie ma to jak samemu zobaczyć, dotknąć

A co Orebic-tours ma do powiedzenia o samym Orebiczu:
OREBIĆ to miasto położone w południowo-zachodnej części półwispu Pelješac u podnoża wzgórza św. Ilija (961 m), odwrócone twarzą ku słońcu w ciągu całego dnia. To malownicze miasto, ułokowano między stuletnimi sosnami, cyprysami, gajami oliwnymi, z przestronnymi dziedzińcami, kwiecistymi ogródami, wyjątkowo ładnymi słonecznymi plażami (żwir i drobniutki piasek długości kilka kilometrów) oraz mniejsze zatoczki z krysztalowo czystym morzem, przyciąga turystów którzy cenią przyrode i wypoczynek na jej łonie.
Święta prawda, szczególnie jeśli chodzi o to przyciąganie turystów

Jest to już nasz ostatni dzień wakacji więc trzeba pożegnać Orebicz.

Pożegnalna fotka na tarasie


Przyjrzyjcie się dobrze tam po prawej stronie stoi sobie telewizor, dzień i noc tak stoi, jest tylko przykrywany folią na wypadek deszczu. (I nikomu poza właścicielem się nie przydał )
Przy tym stoliczku Radek oglądał mecz Niemcy-Hiszpania, bo stwierdził, że tam jest ładniejszy obraz (może po prostu wolał towarzystwo kogoś, kto choć trochę interesuje się futbolem, nie tak jak my).

Spacerek po Orebiczu...

palcem po mapie



i w realu









Crkva Pomoćnice Kršćana nie wiem czy dobrze, ale wychodzi mi, że jest to kościół p.w. Wspomożenia Wiernych





I znów muszę się podeprzeć internetem, bo mieliśmy pecha i był zamknięty.
wnętrze kościoła

I to co w Orebiczu najładniejsze









Jak przyjemnie odpocząć w cieniu



i ochłodzić się



I oczywiście obowiązkowe lody i ...piwko przy plaży

Zostało nam jeszcze pożegnać się z Korczulą, ale to wieczorem, na razie do posluchania

Boris Oštrić i Ribari - Zagrli me more