Mój Zillertal na ziemi

Malen napisał(a):Maslinko, jeszcze raz dzięki.

Nie ma za co


16 lutego (sobota): Pożegnanie z Zillertalem

Czas opuszczać piękną dolinę rzeki Ziller Rosyjscy sąsiedzi ewakuują się szybko i niemal bezszelestnie. Przez trzy ostatnie wieczory, od czasu nocnej interwencji gospodarza u nich w apartmanie, zachowywali się całkiem cicho.

Nam pakowanie zajmuje trochę więcej czasu, bo jak zwykle mamy dużo maneli

Tradycją jest, że na balkon wychodzimy dopiero ostatniego dnia Sprawdzamy w końcu, jak mamy z niego widok :



W zasadzie taki sam jak sprzed domu, więc nie ma czego żałować. Zresztą, kiedy mieliśmy korzystać z balkonu? Jak wyjeżdżaliśmy rano, było jeszcze ciemno, a kiedy wracaliśmy, zapadał zmrok

Pamiątkowe zdjęcie z orłem przed kwaterką :



i pakujemy się do auta. Pogoda taka jak przez ostatnie 3 dni - cudna W sam raz do uprawiania zimowych sportów, nie tylko narciarstwa :



Wyjątkowo nie jest nam smutno, bo jeszcze dzisiaj skorzystamy ze słoneczka. Postanawiamy pojechać na przełęcz Gerlos (Gerlospass), trochę tam pospacerować i zobaczymy, co jeszcze

Rondo z "chopkiem" w Schwendau:



Resztki mgieł w dolinie:



A tu już przejazd przez miejscowość Gerlos:



i parking pod gondolką Isskogelbahn:



My parkujemy nieco dalej, pod zaporą i tęskno spoglądamy na trasy:



Zapora widziana z dołu prezentuje się bardzo ciekawie i tajemniczo :



Właśnie zjeżdżają po niej dwaj skitourowcy:



Jeden z nich na końcu zalicza glebę Pakują się do auta obok i odjeżdżają. My też postanawiamy podjechać trochę wyżej - na przełęcz Gerlos, z której mamy takie widoki :



Jezioro tym razem w dole:



A tu trasy ośrodka Hochkrimml, po których wczoraj szusowaliśmy:



Jest tak pięknie, że aż skaczę z radości! :



Przyjemnie jest też zrobić kulki z idealnie białego śniegu :



Dobrze się lepią

Znowu podjeżdżamy kawałek dalej i mijamy Słonia oraz gondolki:



Narciarze nad nami :



Zatrzymujemy się na dużym parkingu niedaleko stacji gondolki i idziemy na spacer w stronę zbiornika zaporowego:



Jezioro pod nami:



a wyżej trasy w Gerlos:



Przepiękne okoliczności przyrody :



Żeby dłużej porozkoszować się słońcem i ostatnim dniem w Alpach, siadamy w knajpce tuż obok trasy i zamawiamy dwa małe Weißbiery :




Właściciel robi zdjęcie kelnerce z narciarzami/snowboardzistami :



Zupełnie się rozleniwiam i nie chce mi się ruszać w dalszą drogę...

Jeszcze trochę patrzymy na szczęśliwych narciarzy:



Nie zazdrościmy im, przecież nasz wyjazd był wyjątkowo udany

W kasie przy stacji wypatruję takie suweniry:



I w ten sposób trafia do nas Słoń, którego nazywamy Stephan Eberharter

Powoli zmierzamy w stronę parkingu... Ale to jeszcze nie koniec widokowej drogi przez Alpy - ciąg dalszy w następnym odcinku

Pora kończyć tę krótką relację...

16 lutego (sobota): Pożegnanie z Alpami i podsumowanie

Jedziemy bardzo wąską drogą z licznymi zakrętami. Widać, ile śniegu spadło tu ostatnio :



Mostek na rzece Salzach:



Stacja gondolki Dorfbahn w Königsleiten:



Jedziemy drogą 165 w stronę Wald im Pinzgau. Jest bardzo widokowo i cieszę się, że nie prowadzę, tylko mogę pstrykać, najlepiej przez otwarte okno :



A jest co podziwiać:






Garbusik zakopany w śniegu :



Dojeżdżamy do Wald:



Później mijamy ośrodek Wildkogel, w którym szusowaliśmy w zeszłym roku i zaczynamy podjeżdżać w stronę naszego (chyba) ulubionego ośrodka w całych Alpach - Kitzbühela. Tu już widać jego stoki, te po salzburskiej stronie:



Podjeżdżamy na przełęcz (Pass Thurn), z której w zeszłym roku dwa razy startowaliśmy na tutejsze trasy i robimy sobie przerwę na herbatkę z termosu i batona:



Odżywają wspomnienia...



Mamy dzisiaj podróż sentymentalną

Wsiadamy do samochodu i wspominamy dalej - Jochberg, w którym w zeszłym roku jedliśmy pizzę w pizzerii będącej własnością chorwackiej rodziny :



Widoki na masyw Wilder Kaiser, które oglądaliśmy, gdy 3 lata temu szusowaliśmy w ośrodku SkiWelt:



Kawałek narciarskiej historii

W centrum Kitzbühela zatrzymują nas światła:



Samego miasteczka akurat nie zwiedzaliśmy. Podobnie jak nie szusowaliśmy na stokach charakterystycznego Kitzbüheler Horna:



Z tym że to tylko kilka tras po tej stronie i trochę więcej po drugiej - w St. Johann in Tirol... Mam nadzieję, że kiedyś to nadrobimy

Wilder Kaiser jak na dłoni:



A my zbliżamy się do Niemiec, którą są już za tym tunelem:



Bawarskie konie :



Jest tu zdecydowanie mniej śniegu niż w Austrii:



Okolice Chiemsee i przedostatni widok na Alpy:




Ostatni będzie nad samym "bawarskim morzem", którego brzegiem właśnie przejeżdżamy:




Żegnamy się z Alpami, na rok, może na krócej, zobaczymy Wciąż mało mi ich w letniej odsłonie...

Jeden dzień spędzimy u rodziny w Bawarii i dopiero jutro koło południa ruszymy w drogę do Polski. Jednak wyjazd narciarski definitywnie dobiegł końca, pora więc na...


Podsumowanie:

Dolina rzeki Ziller spodobała nam się od pierwszego pobytu, który miał miejsce w 2011 roku. Był to nasz pierwszy wyjazd w Alpy na narty, a dla mnie w ogóle pierwszy w te niesamowite góry (Małż był kiedyś z rodziną latem), więc, siłą rzeczy, byliśmy oszołomieni i zachwyceni.

3 lata później, po innych narciarskich doświadczeniach, w tym włoskich, postanowiliśmy sprawdzić, czy tamte pierwsze wrażenia były słuszne i wybraliśmy się ponownie do Doliny. Okazało się, że Zillertal to naprawdę pierwszorzędny ośrodek!

Tegoroczny pobyt był trzecim i na pewno najlepszym tygodniem, jaki spędziliśmy w dolinie rzeki Ziller.

Cały resort jest bardzo różnorodny, każdy ośrodek wchodzący w jego skład ma trochę inny charakter, dzięki czemu może zadowolić najróżniejsze gusta i sprostać różnym wymaganiom. Małżowi najbardziej odpowiadają doskonale nachylone i przygotowane trasy oraz świetna infrastruktura na Hochzillertal. Mnie chyba najbardziej podoba się Zillertal Arena jako całość, z naciskiem na Königsleiten - ze względu na dłuuugie trasy (moją ulubioną "jedynkę") i wspaniałe widoki - uwielbiam szczególnie te z jeziorem w dole oraz ze zjazdu do Hochkrimml.
Jedyne, czego nie lubię w tej części Areny, to zbyt wiele gondolek, przez które trzeba ciągle odpinać narty Ale i gondole mają swoje zalety

Wracamy szczęśliwi i wyjeżdżeni Wyjazd był wyjątkowo udany i tylko jeden narciarski pobyt jest w stanie rywalizować z nim o palmę pierwszeństwa - nartowanie sprzed dwóch lat w Ski Amade:
narty-w-rytmie-welle-eins-t51698.html#p1818582

(Niestety, z relacji zniknęły zdjęcia Myślę, że kiedyś je uzupełnię...)

Wtedy mieliśmy idealną pogodę, a tym razem przez dwa dni sypał śnieg, co trochę utrudniało jazdę, choć z drugiej strony - dało nam sporo frajdy

Dziękuję Wszystkim za śledzenie relacji oraz komentarze
Pozdrawiam i do zobaczenia

KONIEC

CROberto napisał(a):Tak szusowałem ,tak szusowałem za Wami,a i tak nie zdążyłem...
Chyba dla tego że się nie mogłem pozbierać po harakiri...
Jak zawsze u Ciebie - fajny wyjazd,fajna relacja

Wszystkim Paniom z okazji Święta Wszystkiego Najlepszego

Robert, dawno Cię nie widziałam. Witaj!
Dziękuję za życzenia

tomekwgurach napisał(a):Dziękuję za kolejną,
Wspaniałą relację
Życząc przy okazji nie tylko dziś,ale w całym roku ogrodu kwiatów i szczęścia w miłości
Sympatycznej Autorce,
oraz wszystkim Kobietom.

Dzięki, Tomkuwnowymwcieleniu

beatabm napisał(a):Maslinko, było genialnie
Dziękuję za cudne zdjecia, za piękne alpejskie widoki.
Straszna tęsknota mnie bierze jak to wszystko u Ciebie oglądam.
Coś czuję ze predzej czy później ale w końcu wyciągnę sprzęt ze strychu

Bardzo się cieszę, że Ci się podobało i trzymam kciuki za porządki na strychu

marze_na napisał(a):Fajnie było znowu zajrzeć do doliny Zillertal . Zwłaszcza na Penken i Rastkogel. Bo Arena jakoś nie przypadła mi do gustu .

Dla mnie Penken ma swoje momenty, Rastkogel jest bardzo fajny, a do Areny jako całości do tej pory nie byłam przekonana, ale po tym wyjeździe to się zupełnie zmieniło

piekara114 napisał(a):Agnieszko,
dziękuję za świetną relacją, którą jeszcze mocniej przekonujesz mnie, że trzeba popracować nad kondycją i kiedyś w te Alpy się wybrać na deski Dzięki za rozwianie niewiadomych jak to w praktyce w takich narciarskich ośrodkach wygląda. Teraz czekam na jakąś relację z majówki.... Będzie coś?

Beata, dzięki za miłe słowa
Nie wiem, czy coś będzie, bo nawet nie mam pewności, czy na tę majówkę w ogóle pojedziemy A dokąd to kolejna sprawa...

Bratwojciech napisał(a):Jak zwykle świetna relacja z wyjazdu, no i oczywiście cudne foty. Śniegu pod nartami sporo, a do tego jeszcze piękne góry, widoki no i lampa przez kilka dni. Nic tylko się cieszyć .

Dzięki, Wojtku
Było tak jak mówisz, więc bardzo się cieszyliśmy

agata26061 napisał(a):Dzięki za sporą dawkę nartowania. Jak zwykle u Ciebie piękne zdjęcia i widoki
Pozdrav

Fajnie, że Ci się podobało

Pozdrav!

pomorzanka zachodnia napisał(a):Dzięki za możliwość towarzyszenia Wam w zimowym wyjeździe. Naprawdę było widać, że super się bawiliście, a teren - przepiękny.

Dzięki za towarzystwo