Mój Vis na ziemi

m@rek napisał(a):

maslinka napisał(a):Napisałam to na internetowym forum

oj tam
"nasze" forum to coś więcej

Też tak myślę


11 lipca (wtorek): Uvala Perna i Barijoška

Dziś rano, przed kajakowaniem, idziemy do piekarni po buły z czekoladą i slanace. Poranna Komiža:



Petit Paris zdecydowanie mniej zatłoczony niż wieczorem, choć amatorów porannej kawy nie brakuje:



Przyjemne są takie spacerki. Muszę częściej wybywać rano z apartmanu, a nie tylko wysyłać męża po pieczywo



Komiškie kominki:



Obserwuję życie ławeczkowe lokalsów:



Pan z siwą brodą w kapeluszu, z laską, to mój ulubieniec Często spacerował... z kotem Jeszcze pojawi się w relacji

Wracamy do apartmanu:



i szykujemy się na kajakowanie.

Wypływamy, jak zwykle (o ile zostajemy w Komižy), z plaży Gospa Gusarica.

Mijamy jacht zakotwiczony niedaleko plaży, na której kiedyś odpoczywaliśmy:



Pierwszym punktem programu jest uvala Perna:



Na plaży są już dwa kajaki z komiškiej wypożyczalni - rodzinka z dwojgiem nastolatków i łódka, prawdopodobnie kogoś, kto ma dom nieco powyżej:



Ale plaża jest szeroka, więc rozkładamy się po jej drugiej stronie:



Widok na Plavca i Biševo:



Jest tu bardzo przyjemnie, chociaż kamienie są trochę niewygodne , zbyt duże. Kiedyś (może za sto lat ) zrobią się z nich miłe otoczaki Jest też problem z osami; niestety, nie tylko na tej plaży...

Po jakiejś godzinie zbieramy się i płyniemy do kolejnego celu - do zatoczki Barijoška:



Tu spotykamy samotny kajak:



Ludzi nie ma, ale chyba wiemy, dokąd poszli...

Plażujemy chwilę z widokiem na statek, z którego dochodzą dzikie wrzaski:



Wygląda na to, że niektórzy próbują uczyć się pływać Mimo że są w kapokach, drą się niemiłosiernie, jakby ktoś im robił krzywdę

Po chwili plażowicze z kajaka wracają (i siadają w cieniu), a my idziemy ścieżką w stronę zabudowań wojskowych, które znajdują się nieopodal:



Zatoczka widziana ze ścieżki:



i statek z nauką pływania :



Wszędzie pełno agaw. Widać dwie wyspy - Veli Barjak i Mali Barjak z latarnią morską:



Widoki przepiękne! Niewątpliwą ciekawostką są usytuowane w tym miejscu stanowiska strzelnicze:




Kamena kuća:



Oba Barjaki i Sv. Andrija na horyzoncie:



W ten sposób postawiliśmy stopy w najbardziej wysuniętym na wschód punkcie Visu

Kiedy powoli wracamy w stronę plaży:



słyszymy ryczenie dobiegające gdzieś zza krzaczorów. To oczywiście osiołek :



Przyjemne stworzenie, przywitał się z nami

Zobaczyliśmy już wszystko, co jest tutaj do zobaczenia, więc wracamy na plażę. A na niej, po jakimś czasie, następuje zmiana warty - odpływa biały kajak, przypływają kajakowicze, których spotkaliśmy w zatoczce Perna:



Tak to się dzisiaj z nimi gonimy - albo my dobijamy do "ich" plaży, albo oni do "naszej"



Potem pojawiają się jeszcze dwa jachty. Co zrobić, to popularne miejsce. Dużo osób chce zobaczyć "bunkry".

Relaksujemy się, czytamy:



trochę snurkujemy:




Robi się coraz później, pora opuścić uvalę Barijoška i wracać "do domu". A w Komižy niesamowity ruch na wodzie, przypłynęło mnóstwo jachtów i zrobiło się bardzo międzynarodowo:



Ale się tu będzie działo wieczorem! Na szczęście my uciekniemy od tych tłumów - do Visu

beatabm napisał(a):

Widok na Plavca i Biševo:

Bardzo kojący

Tylko siedzieć i patrzeć...

Trajgul napisał(a):

maslinka napisał(a):Ale się tu będzie działo wieczorem! Na szczęście my uciekniemy od tych tłumów - do Visu

Jejku, czemu wszyscy uciekacie od ludzi

A co jest przyjemnego w przebywaniu w tłumie Jest głośno, trzeba się przeciskać, brakuje miejsca w knajpkach...

Cały rok pracuję z wieloma ludźmi, na wakacjach lubię od nich odpocząć Potrzebuję spokoju, to chyba naturalne

Co innego spotkania w gronie przyjaciół, co innego tłumy turystów na urlopie...

Katerina napisał(a):Kurczę, przyjrzałam się Twojej mapie, tam nic nie ma

Czyli tylko od wody..

Niezupełnie... Jest szutrowa droga, dochodzi do uvali Barijoška. Zresztą jak tam byliśmy, przyjechały dwa samochody. Droga ta prowadzi (zupełnie dookoła) od punktu widokowego nad Komižą (tam, gdzie u góry jest kościółek św. Michała), ale nie wiem, jak z jej jakością; podejrzewam, że nie najlepiej

Trajgul napisał(a):Rozumiem Maślinko. Hałasu i przeciskania się w tłumie nikt nie lubi ale taki wieczorny gwar jakiegoś miasteczka, gdzieś na wyspie to chyba całkiem przyjemna sprawa . Mam jeszcze kilka przemyśleń na ten temat ale nie będę mądrował, więc wracajmy do relacji .

Maslinko...
Gwar jest przyjemny (tak naprawdę jestem mieszczuchem i lubię klimat wieczornego gwarnego miasta ), ale nawet bez tylu nowych przybyszów w Komižy było mnóstwo ludzi... Co za dużo, to niezdrowo

Max Power napisał(a):Utknąłem na tym "Niewinnym" Cobena. Jakoś nie mogę się rozpędzić i czytać go dalej. Tobie udało się go dokończyć? Warto?
Wolę Nesbo i zostawię sobie "Pragnienie" na najbliższe wakacje... czyli już za 2 tygodnie będę go czytał

Coben nie powala, ale "Niewinny" nie jest zły (choć schematyczny i przewidywalny), w porównaniu np. do jego książki "Wszyscy mamy tajemnice", której nie udało mi się dokończyć

Nie jest to Nesbo... Zazdroszczę, że "Pragnienie" masz dopiero przed sobą Książka miażdży!

Magda O. napisał(a):Ten sam statek "parkował" niedaleko naszej plaży w Žuljanie 30 czerwca ( według daty zrobienia zdjęcia). Wtedy przebywający na nim ludzie nam nie przeszkadzali - nie było żadnych krzyków widocznie umieli pływać

Nam też nie przeszkadzali. To raczej zabawne było


11 lipca (wtorek): Vis (Kut)

Późnym popołudniem koty idą spać :



(To Živko - nasz "domowy" kot )

a my zbieramy się do Visu. Dowód na to, że na wyspie nie ma campingów :



Dziś będziemy eksplorować "arystokratyczną" część miasta, w której można znaleźć wiele pięknych starych pałaców, czyli Kut.

Powoli wchodzimy w wąskie uliczki:





Kot pilnujący apartmana :



Ta brama:



prowadzi na dziedziniec Kuli Farolfi z początków XVII wieku - dużej rezydencji, z wieżą i rozległym ogrodem. A na dziedzińcu oczywiście koty I to ile! :



Niby Komiža jest miastem kotów, ale tego wieczoru w Kucie widzieliśmy ich chyba więcej.

Wychodzimy na Trg Podlože. Właśnie trwają przygotowania do koncertu:



Tuż obok znajduje się kościół św. Cypriana i Justyny z XVIII wieku z dzwonnicą:



A przed kościołem - kolejny mieszkaniec Visu :




Zdążyliśmy już zgłodnieć. Idealnie, bo właśnie trafiamy na pizzerię Lambik mieszczącą się w patio XVI-wiecznej Kući Zamberlin wybudowanej w stylu późnego renesansu:



Dziedziniec bardzo stylowy i klimatyczny:






Pizza przepyszna :



Zdecydowanie najlepsza, jaką jedliśmy na wyspie

Przy kolacji asystowały nam jaskółki :



Polecam pizzerię Lambik Z tym, że należy pamiętać, że pizzę serwują tam od 18:00. Wcześniej kuchnia jest zamknięta i można się tylko napić piwa, o czym któregoś dnia boleśnie się przekonamy

Opuszczamy restaurację i Trg Podloža:



i dalej spacerujemy po wieczornym Kucie:



Kolejny koci koleżka :



Wieczorne pogaduchy w Jadranie :



Uschnięte palmy na nabrzeżu:



Polski akcent :



Kolejny zabytkowy dom - Palača Gariboldi:



i jego dziedziniec:



Jedna z wielu galerii:



Idziemy w stronę Luki, do sklepiku, w którym upatrzyłam sobie gumową kaczkę

Na koniec - Kut by night:





Kut spodobał nam się bardziej niż wcześniej odwiedzona przez nas dzielnica Visu - Luka. Może dlatego, że ma bardziej zwartą zabudowę i więcej pięknych starych budynków. No i oczywiście pizzerię Lambik Jeszcze tu wrócimy

Późnym wieczorem na tarasie, razem z gumową kaczką , planujemy jutrzejszą wycieczkę kajakową :