Mój mandarynkowy Dubrownik

29 grudnia (niedziela): Spacer po Cavtacie i nocne widoki ze wzgórza Srđ

W Cavtacie jesteśmy po raz pierwszy Zawsze chciałam tutaj przyjechać, ale od wielu lat spędzamy wakacje tylko na wyspach, więc było to problematyczne. Oczywiście nasz grudniowy spacer po miasteczku nie może być miarodajny - w sezonie z pewnością wygląda tu zupełnie inaczej

Idziemy promenadą, przy której rosną okazałe palmy. Ulokowało się tutaj kilka knajpek:



Latem restauracji jest zdecydowanie więcej, dzisiaj działają dwie konoby i jeden kafić (widoczny na zdjęciu).

Widok w stronę położonego na wzgórzu (na cmentarzu) mauzoleum rodziny Račić:


Więcej o tej budowli napiszę, kiedy wrócimy do Cavtatu ostatniego dnia. Dziś tam nie pójdziemy.

Natomiast zajrzymy do kościoła św. Mikołaja, bo jest otwarty:




Z daleka wypatruję kota, który siedzi na "podwyższeniu" :



Jak władca Cavtatu :


Do tego koleżki jeszcze wrócimy

Tymczasem podziwiamy piękne budynki:



i rezygnujemy z wizyty w Caffe Bar Mihael (nie ma tu błędu ortograficznego ):


chociaż dają tu jeść i knajpka może się poszczycić dobrymi opiniami. Niestety, przy stolikach prawie wszyscy palą, a jest to niemal zamknięta przestrzeń.

Znajdziemy inną restaurację, za chwilę. Póki co - spacerujemy uroczą promenadą:




Palmy Tonowe :



Kolejny Koleżka pięknie mi pozuje :



Dookoła siebie ma chyba resztki karmy :



Tutaj (przy pomniku malarza Vlaho Bukovca) jeszcze ładniej usiadł :



Zaglądamy do kościoła MB Śnieżnej:


ale kościół jak kościół Jego wnętrze niczym się nie wyróżnia. A śnieg nie pada

Wreszcie zmierzamy w stronę restauracji:




Obiadokolację zjemy w konobie Zlino. Średnia ocen na Google Maps (4,1) nie zapowiada wybitnych doznań kulinarnych, ale nie mamy dużego wyboru. Albo ta knajpka, albo bistro, w którym przesiąkniemy papierosowym dymem. Wybór jest prosty

Możemy usiąść w budynku albo w przeszklonym "ogrodzie zimowym" Wybieramy drugą opcję:



Jest bardzo sympatycznie i smacznie Zamawiam belgijskie Leffe (co dziwne dla mnie - ciemne, ale smakuje mi):



oraz kotlet drobiowy nadziewany szynką i serem w sosie z gorgonzoli:



Małż decyduje się na danie z woka:



Wszystko bardzo smaczne. Jesteśmy zadowoleni, tylko trochę za bardzo najedzeni Chętnie byśmy spalili kalorie, uskuteczniając długi spacer, ale zrobiło się zimno (Dziś i jutro mamy najchłodniejsze wieczory na tym urlopie.)

Ubieramy wszystko, co mamy przy sobie (w plecakach) i powoli zmierzamy w stronę samochodu. Zaczepiam miejscową kocią gwiazdę :



i pozuję przy szopce:



Kościół św. Mikołaja już zamknięty:



"Wywiało" prawie wszystkich ludzi. Nie dziwię się, jest naprawdę rześko - jakieś 8 stopni plus delikatny wiatr. Żegnamy się z urokliwym Cavtatem:




Na razie. Wrócimy tu, na nieco dłużej, ostatniego dnia wakacji

Przed nami ostatni punkt programu - nie mniej emocjonujący niż plażowanie na Pasjačy Również po raz pierwszy w życiu wjeżdżamy samochodem na wzgórze Srđ Droga jest (miejscami) bardzo wąska, ale wieczorem i pod koniec grudnia nie spodziewamy się mijanek
Jak się okazuje - słusznie. Na szczycie pusto, tylko Maździak:



i kamper na francuskich blachach Maszt radiowo-telewizyjny "daje po oczach", w dodatku różnymi odcieniami fioletu:



Idziemy na punkt widokowy za krzyżem:



(Włożyłam najgrubszą kurtkę zimową )

I podziwiamy Dubrownik leżący u naszych stóp :




W roli głównej - stary port:



I bardziej szczegółowo:




Wrażenia są niesamowite! Ciekawe, czy w ciągu dnia będzie piękniej? Na pewno inaczej Przekonamy się o tym już niebawem - pojutrze, w sylwestrowy poranek

Ostatnie spojrzenie na Stare Miasto z góry:


Tym razem z innego punktu widokowego, położonego niżej - w okolicach tyrolki. Ten pogled chyba najbardziej mi się podoba.

Przed 20:00 wracamy do apartmana po dniu pełnym wrażeń Jesteśmy zachwyceni tym, co do tej pory zobaczyliśmy i przeżyliśmy Cieszymy się, że zdecydowaliśmy się na ten wyjazd. Późnym wieczorem planujemy jutrzejszą wycieczkę statkiem, która przyniesie nam również mnóstwo radości

Ale piękne zdjęcia , szczególnie jednym zatrzymałaś mnie na długo



Ten wysoki szczyt w Czarnogórze to ( moim zdaniem ) Veliki Kabao ( Zubački Kabao ) w paśmie Orjen ( 1894 m n.p.m. ) , w Górach Dynarskich

Cavtat , który pamiętam dość zatłoczony z lipcowych odwiedzin , na Twoich zdjęciach zupełnie inny i widoki na Dubrownik z lotu ptaka ( prawie ) super


Pozdrawiam
Piotr

Ja tradycyjnie nie mogę doczekać się sylwestra

Przez Ciebie nerwowo wertuje kartki kalendarza. Czuje niedosyt, że w 2024 nie byłem w Chorwacji...

piotrf napisał(a):Ale piękne zdjęcia , szczególnie jednym zatrzymałaś mnie na długo

Pogledy z punktu widokowego Sivi soko były wyjątkowo piękne

piotrf napisał(a):Ten wysoki szczyt w Czarnogórze to ( moim zdaniem ) Veliki Kabao ( Zubački Kabao ) w paśmie Orjen ( 1894 m n.p.m. ) , w Górach Dynarskich

Dzięki!

piotrf napisał(a):Cavtat , który pamiętam dość zatłoczony z lipcowych odwiedzin , na Twoich zdjęciach zupełnie inny

Zapadł w sen zimowy

ziemniak napisał(a):Ja tradycyjnie nie mogę doczekać się sylwestra

To już pojutrze

ziemniak napisał(a):Przez Ciebie nerwowo wertuje kartki kalendarza. Czuje niedosyt, że w 2024 nie byłem w Chorwacji...

Możesz nadrobić w tym roku

Jest szansa i są zakusy na okolice Bożego Ciała. W zeszłym roku odwołaliśmy wyjazd majówkowy ze względu na pogodę.

Nocne Dubry rewelacja.

ziemniak napisał(a):Jest szansa i są zakusy na okolice Bożego Ciała.

Trzymam kciuki

te kiero napisał(a):Nocne Dubry rewelacja.

Na żywo wyglądało to niesamowicie! Było bardzo klimatycznie, zwłaszcza, że byliśmy na szczycie sami (nie licząc Francuzów z kampera ) Tylko my, Dubrownik na dole, a gwiazdy nad nami

Widoki ze wzgórza - naprawdę piękne

Patrzę na Cavtat i ....nic z niego nie pamiętam

Kapitańska Baba napisał(a):Patrzę na Cavtat i ....nic z niego nie pamiętam

Podejrzewam, że widziałaś zupełnie inny Cavtat Ten grudniowy jest bardzo nietypowy. Jeszcze wrócimy do tego miasteczka, w ciągu dnia i może wtedy będzie wyglądał bardziej znajomo

Postaram się jeszcze dzisiaj wrzucić nowy odcinek. Póki co rozpakowuję się po narciarskim weekendzie Wczoraj zakończyliśmy (tym razem już na pewno ) sezon narciarski, na Chopoku Jak za starych dobrych czasów

Było pięknie, ale też męcząco, bo śnieg ciężki, a garby miejscami (pod koniec dnia) po kolana.








Dzisiaj jestem trochę nieprzytomna , ale warto było się zmęczyć na koniec sezonu!

Narty w połowie kwietnia Znajomy co ma serwis narciarski w Częstochowie jeździ dwa razy w sezonie - w maju i październiku

ziemniak napisał(a):Narty w połowie kwietnia

Nigdy tak późno nie kończyliśmy sezonu narciarskiego

Wracam do bieżącej relacji...


30 grudnia (poniedziałek): Płyniemy na Lopud

Kolejny słoneczny dzień przed nami Znowu jemy śniadanie na balkonie (tym razem zdjęć brak ) i szybko się ogarniamy. Nie ma czasu na odpoczynek , o 10:00, z portu w dzielnicy Gruž, odpływa statek, a do przejścia mamy 2 km. Wykorzystamy świetną pogodę i popłyniemy na wyspę Lopud Byliśmy tam już dwa razy (ostatnio w 2021 roku, kiedy stacjonowaliśmy na Šipanie), ale oczywiście nigdy zimą

W porcie widzimy starą "znajomą" - łódkę Lorena, którą w 2008 roku płynęliśmy na three islands cruise, jak zwie się fishpicnic na Wyspy Elafickie:


Wtedy po raz pierwszy postawiliśmy stopę na Lopudzie (oraz na Šipanie i Koločepie )

Port w Gruž:



W środku kadru zakotwiczył statek Postira, na którego pokład zaraz wejdziemy:



Oglądamy plakaty gwiazd, które wystąpią już jutro na Stradunie. W sylwestra odbędą się koncerty Tony'ego Cetinskiego i Zucchero :



Postrira ma swoje lata; statek został wybudowany w 1963 roku :



Nadal pływa! Nie boimy się Zajmuję miejsce na pokładzie :


To samo, co 3,5 roku temu

Prawie wszyscy siedzą w kabinie. My się wiatru nie boimy Pewnie będzie trzeba założyć bluzy, ale nie odpuszczę możliwości podziwiania widoków i pstrykania

Punktualnie o 10:00 odpływamy. Bilet (w jedną stronę, poza sezonem) kosztuje 3,40 euro. Przed nami Most Franja Tuđmana i kajakarze :


(Szkoda, że nie wzięliśmy naszego Osiołka )

Z innej perspektywy:



Tam płyniemy :



Końcówka półwyspu Babin Kuk i latarnia morska na Dubrovačkich Grzebieniach:



I kolejna - tym razem na wyspie Daksa:



Z tą wysepką wiąże się smutna historia. W 1944 roku partyzanci zabili tutaj chorwackich cywili oskarżonych o sympatyzowanie z ustaszami. W 2010 roku dokonano ekshumacji zwłok. Legenda głosi, że nocami duchy ofiar krążą po wyspie, domagając się prawdy o zbrodni.

A to już klify Koločepu:



Biegamy od lewej do prawej burty , bo ciekawe pogledy są i na Elafity, i na stały ląd. Podziwiamy plażę Tri brata przy wejściu do uvali Batala, niedaleko Zatonu:




Ponownie Dubrovački Grebeni:



I jeszcze raz :


Są wyjątkowo fotogeniczne

Z daleka widać pięciogwiazdkowy hotel Sun Gardens Dubrovnik w Orašacu :



Wypatrujemy też dobrze nam znaną plażę przy kempingu Pod maslinom:



Wrócimy jeszcze do niej w tej relacji

Lopud coraz bliżej:



Ale najpierw przybijemy do brzegów wyspy Koločep:



Sporo ludzi wysiada. Trwa też rozładunek i załadunek Płynie z nami dużo artykułów spożywczych :



Spojrzenie na porcik na Koločepie musi nam wystarczyć:


Innym razem

Zza Mostu Franja Tuđmana wyłaniają się ośnieżone bośniackie szczyty :



Cały pokład nasz! Nie mogę się napatrzeć :



Trsteno i arboretum:



Będziemy tam pojutrze

Tymczasem...


Czy mnie wzrok myli? Nie, to najprawdziwszy delfin! W dodatku udało mi się pstryknąć w odpowiednim momencie :



Niedaleko wyspa Šipan i miejscowość Suđurađ:


ale do tego portu (na razie ) nie zawijamy. Za chwilę wysiądziemy w miejscu docelowym - na Lopudzie. Już się nie mogę doczekać



Klasztor franciszkanów z jednej:



i z drugiej strony:



oraz plaża przy porcie:



My pójdziemy na tę większą - po wschodniej stronie wyspy Ale najpierw trochę się powspinamy

Ale piękny dzień się zapowiada.

Niezły rejs i za dosłownie lane piwo bluzy zdradzają trochę porę roku.

Wiek jednostki niezły, ale ciekawostka, jeszcze lepsze perełki zdarzają się wśród aktywnie latających samolotów pasażerskich. O ile wśród bardziej popularnych linii zdarzają się samoloty typu boeing dochodzące do 50 lat, to mniejsze linie lotnicze potrafią mieć we flocie dziadków dochodzących do 80 lat. Co ciekawe według ekspertów są to maszyny w pełni przystosowane do obecnych norm bezpieczeństwa.

No proszę, nawet popływamy Od razu mam uśmiech na twarzy

mchrob napisał(a):Ale piękny dzień się zapowiada.

Mam nadzieję, że opis tego dnia się Wam spodoba

ziemniak napisał(a):Niezły rejs i za dosłownie lane piwo bluzy zdradzają trochę porę roku.

Jednak na morzu trochę wiało Zaczęłam od krótkiego rękawka, ale bluza okazała się przydatna, żeby było komfortowo

ziemniak napisał(a):Wiek jednostki niezły, ale ciekawostka, jeszcze lepsze perełki zdarzają się wśród aktywnie latających samolotów pasażerskich. O ile wśród bardziej popularnych linii zdarzają się samoloty typu boeing dochodzące do 50 lat, to mniejsze linie lotnicze potrafią mieć we flocie dziadków dochodzących do 80 lat. Co ciekawe według ekspertów są to maszyny w pełni przystosowane do obecnych norm bezpieczeństwa.

Jeśli spełniają standardy, to w porządku

Kapitańska Baba napisał(a):No proszę, nawet popływamy Od razu mam uśmiech na twarzy

My też mieliśmy I w tę stronę, i podczas powrotnego rejsu o zachodzie słońca