Mój mandarynkowy Dubrownik

te kiero napisał(a):A jednak jest relacja Po zajawce stwierdzam, że nie mogło by jej nie być, w końcu wszędzie dobrze, ale "w domu" najlepiej. Bogactwo

Jednak jest Cieszę się, że zajawka Ci się podoba.

te kiero napisał(a):Dawno nie widziałem na forum Konavoskie Stjene i Trebinje...

Rejon Konavle odwiedziliśmy po raz pierwszy , nie licząc krótkiego pobytu na kempingu w Molunacie w 2007 roku.
W Trebinje byliśmy już kiedyś, ale tym razem poznaliśmy miasteczko nieco dokładniej

mchrob napisał(a):Super że znów jesteś z nami.

Ja też się cieszę

mchrob napisał(a):Neretvanskie mandarynki też nam bardzo smakują. Już dwa razy je przywoziliśmy z listopadowych wypadów.
Nie trzeba jechać nawet na południe, kupowaliśmy je raz będąc w Novigradzie. W okresie zbiorów plantatorzy rozjeżdżają się po całym kraju by je łatwiej sprzedać. Tak tam kupowaliśmy prosto z busa.

Fajnie, że tak się da

morgana napisał(a):
Hurrra! Jest relacja!
To zasiadam i się napawam, zielona z zazdrości jak mr green .

Cieszę się, że jesteś

majkik75 napisał(a):Oczywiście, że jestem Widzę Kupari, więc tym bardziej

pozdrawiam, Michał

W Kupari też byliśmy po raz pierwszy i w takim kształcie raczej po raz ostatni...

Mam teraz trochę czasu, więc jedziemy


28 grudnia (sobota): Podróż do Dubrownika

Ruszamy z Gliwic o 6:30. Drogi suche, temperatura dodatnia, ale nie jest tak ciepło, jak rok temu, kiedy jechaliśmy do Splitu. Podróż mija szybko i bezproblemowo. Przejazd przez Wiedeń całkiem luźny:



Piękne górskie widoki za austriacką stolicą:



Spielfeld, czyli przejście graniczne, na którym kręcą się i wirują wszystkie dziwne przedmioty wiszące nad drogą:



13:30 - pora na przerwę i obiad w Macu przy chorwackiej (już!) autostradzie. Czasami, w podróży, można i w Macu, rozgrzeszamy się Jest plus 7 i trochę śniegu :



Mamy nadzieję, że im dalej na południe, tym będzie mniej zimowo. Po przerwie znów na autostradzie i niespodzianka - coraz więcej "białego" :



Wjazd do tunelu Mala Kapela:



Za tunelem bez zmian. I piękna chmura:



Coraz ciekawiej i coraz zimniej...





Czy my dobrze zrobiliśmy Rok temu mieliśmy fuksa z pogodą, ale ile razy może się trafić przyzwoita aura w grudniu/styczniu w Cro?

Moja ulubiona góra w zupełnie innej niż zwykle odsłonie:




Wreszcie jest - Sveti Rok Przysypany śniegiem :



Jeszcze chwila i się okaże...

Hurra! Jesteśmy w innym świecie :




Po "właściwej" stronie tunelu zimno-ciepło jest baaardzo ciepło :



Tylko w tym momencie trochę pochmurno, ale nad wyspami - błękit:



Rok temu, prawie dokładnie (bo 27 grudnia), byliśmy tam - na szczycie Sv. Jurego :


Jeszcze jest oświetlony ostatnimi promieniami słońca.

Szybko zapada zmrok (choć i tak jakieś 40 minut później niż w Gliwicach). Ploče, jedno z najbrzydszych (w mojej ocenie) chorwackich miast, wypada całkiem nieźle w takich okolicznościach:



Przejazd przez deltę Neretwy jest magiczny :



Musimy się zatrzymać, choć na chwilę:





Kolejny krótki postój i widoki w stronę Pelješca:




I jeszcze jeden przystanek - przy Pelješkim moście:




Zrobiło się trochę chłodniej, ale nadal jest przyjemnie:



Do tego niesamowita cisza i nieziemski klimat. Niby znamy te miejsca, a wyglądają zupełnie inaczej...

Jedziemy w stronę Półwyspu:



na którym jest całkiem ciemno. Okolice Slano - znikomy ruch samochodowy, nie ma żywego ducha Będziemy sami w Dubrowniku?

Most Franja Tuđmana:



Dubrownik wita :



Podróż zajęła nam 12,5 godziny. Bardzo dobry wynik, a wcale nie pędziliśmy Droga prawie cały czas była pusta. Nie jesteśmy szczególnie zmęczeni i już nie możemy się doczekać wieczoru na dubrownickiej starówce. Ale najpierw trzeba dotrzeć do mieszkania i wnieść kilka toreb O wszystkim tym napiszę następnym razem

wiola2012 napisał(a):Jaka różnorodność temperaturowa trafiła Wam się podczas wyjazdu. -1 i zaraz potem 16 , krótki rękawek, kąpiel w morzu, wieczorem kurteczka. Ciekawa jestem co będzie dalej .

Różnice temperatur w ciągu doby były spore. Chociaż kurtka zimowa w sylwestra okazała się przesadą; było mi za gorąco, ale wolałam się ubrać cieplej ze względu na to, że wiele godzin spędziliśmy na zewnątrz.

Marlowe1994 napisał(a):Trochę czytałem o tym złocie crokalifornii bo mam zamiar odwiedzić ten rejon. W związku z tym szukam różnych informacji na chorwackich stronach. Okazuje się że tam uprawia się ok 10 odmian mandarynek. Mają przeróżne, najczęściej japońsko brzmiące nazwy Makłowicz bierze mandarynki z jednego OPG, ale nie znalazłem info jakie właścicielka ma odmiany.

Nie mam pojęcia, jakie ma odmiany. Wiem tylko, że OPG nazywa się Happy Citrus i gdzie mają swój stragan

Marlowe1994 napisał(a):I widziałem, że Obli vir znowu się załapał na zdjęcie Zatrzymaliscie się na punkcie widokowym?

Tak, na tym punkcie w pobliżu Happy Citrus

te kiero napisał(a):Czyli byliście w Dubrze kole 19tej...

Byliśmy w Dubrowniku przed 19:00, ale z kwatery wyszliśmy dopiero po 20:00

28 grudnia (sobota): Przywitanie z Dubrownikiem - część pierwsza

Dojeżdżamy pod nasz apartman, który mieści się w nowym czteropiętrowym budynku. Będziemy mieszkali na drugim piętrze. Mamy self check-in - musimy wziąć z mieszkania pilot do szlabanu, żeby wjechać na parking. To było najważniejsze kryterium wyboru kwatery - zapewnione miejsce parkingowe. Nie każdy apartament/pokój w Dubrowniku posiada takie udogodnienie, a codzienne "polowanie" na wolne miejsce na ulicy byłoby zdecydowanie zbyt stresujące.

Za święty spokój trzeba jednak zapłacić Za każdym razem w relacji piszę, że to najdroższa kwatera, jaką mieliśmy w Chorwacji , co nie jest aż tak dziwne - wszystko drożeje. Za mieszkanie w Dubrowniku (za dobę) płaciliśmy niecałe 110 euro. Uważam, że jest to dużo, ale kiedy następnego ranka zobaczyłam taras i widok z niego, cena nie wydawała się już taka wygórowana

Cudny widok pokażę Wam niedługo , teraz i tak jest ciemno Natomiast wnętrze mieszkania prezentuje się następująco:






Bardzo ładnie, super czysto, wygodne łóżko i komfortowa łazienka z dużym przydziałem ręczników (przydadzą się również na plaży ) Pierwszy raz w apartmanie w Cro dostaliśmy "hotelowe kapcie", ale nie korzystaliśmy No i wino na powitanie

Mieszkanie to w sezonie kosztuje 195 euro za dobę, a teraz też nie do końca jesteśmy poza sezonem. Jak się okaże, trochę ludzi przyjeżdża do Dubrownika w okolicach sylwestra.

Wnosimy nasze "graty", a dużo ich wzięliśmy; spędzimy w Chorwacji 9 nocy. Fajne jest to, że zaraz obok miejsca parkingowego jest winda, więc nie trzeba daleko chodzić Potem jemy coś na szybko, żeby nie lecieć na starówkę z burczącymi brzuchami i wreszcie, po 20:00, udaje nam się wyjść z mieszkania:



Do Bramy Pile mamy jakieś 1,5 km. Niestety, musimy przejść dość ruchliwą ulicą Branitelja Dubrovnika:



Widok (trochę rozmazany, jest bardzo ciemno) na dawny Hotel Libertas, obecnie Rixos Premium Dubrovnik:


Mieszkamy niedaleko niego

Ostatnio patrzyliśmy na ten hotel 1 sierpnia 2021 roku, kiedy przypłynęliśmy do Dubrownika z wyspy Šipan. Okoliczności pogodowe były wtedy nieco inne - pilnie musieliśmy się wykąpać, żeby mieć siłę i ochotę na dalsze zwiedzanie. O tamtej wycieczce pisałam w tym fragmencie relacji:
post2245582.html#p2245582

Mijamy kościółek św. Elżbiety:



i wspaniałą willę z pięknym ogrodem (z tyłu widać wyłaniającą się twierdzę Lovrijenac):



Docieramy do plac pod murami Starego Miasta. Zachwyca nas jego świąteczna odsłona:




Jest tu kilka budek z grzanym winem i fritulami, zdecydowanie więcej będzie wewnątrz murów. Brama Pile również w wydaniu świąteczno-noworocznym:




Po obu jej stronach drzewa mandarynkowe aż uginają się od owoców :



Wchodzimy na Stradun:



Podświetlenie XV-wiecznej Wielkiej Fontanny Onufrego (Velika Onofrijeva česma) cały czas się zmienia, pstryknęłam zdjęcie, gdy była na różowo:



Kiedy widzieliśmy Stradun ostatnio (w sierpniu 2021 roku), prezentował się następująco:


Teraz wygląda nieco inaczej :



Mnóstwo budek z napojami, słodyczami, a nawet kiełbasami (chyba najczęściej spotykany asortyment), ale tylko w jednej z nich (tej z największą kolejką) są fritule... To coś na kształt małych pączków. Atmosfera jest super, na scenie rozłożonej pod wieżą zegarową właśnie trwa jakaś próba. Podoba nam się, chociaż czujemy się trochę dziwnie - zmęczenie zaczyna dawać się we znaki. Mimo to chcę zobaczyć "wszystko" , teraz, zaraz...

Na chwilę zapuszczamy się w spokojniejsze rejony. Schody Jezuickie niestety są w remoncie, nie można nimi przejść. Do kościoła św. Ignacego trzeba iść dookoła:


Nie ma żywego ducha A to tylko kilka kroków od Stradunu.

Podobny kadr uchwyciłam latem:



Dla porównania :

Zdjęcie brało nawet udział w konkursie fotograficznym i zajęło 12. miejsce

Teraz druty psują ujęcie, ale za kilka dni ich nie będzie

Miejscowy kot oprowadza nas po zaułkach i zakamarkach :



Docieramy do starego portu:



Z tego miejsca będziemy obserwować pokaz fajerwerków:


Ale dopiero za 3 dni

Sprzedać Wam jakąś wycieczkę? :



Gradska Kavana Arsenal:


nie jest aż tak droga, na jaką wygląda Za 10 euro można tutaj zjeść obfite śniadanie. Mamy nawet taki plan, ale lokal zamknie się po Nowym Roku (zostanie tylko część kawiarniana z wejściem od Straduna).
Na zdjęciu poniżej widać tę część restauracji, jak również kościół p.w. św. Błażeja - patrona Dubrownika:



Już jest rok 2025? :



Koncert się zaczął:



Codziennie będzie jakiś, ten nieszczególnie nas interesuje W wieczór sylwestrowy zagra nieco zapomniana gwiazda - Zucchero. Zaskoczy nas pozytywnie, ale do tego dojdę, kiedyś...

Póki co, jesteśmy baaardzo głodni, a w uliczkach starówki trudno o restaurację, która nie byłaby tourist trapem. Dobre oceny ma irlandzki pub, ale o tej porze kuchnię mają już zamkniętą. Chyba musimy wyjść poza Stare Miasto.

Idziemy więc, ale tempo mamy słabe, bo na każdym kroku czekają atrakcje :




Widok na stary port:



i Bramę Ploče:



Jesteśmy znowu pod miejskimi murami, tylko z drugiej strony:



Zmierzamy w stronę upatrzonej w necie pizzerii Tabasco, która ma dość wysokie (4,5) oceny na GM. Moim zdaniem, zbyt wysokie Pizza nie jest zła, ale ma zdecydowanie za dużo sera i jest to ser żółty, a nie mozzarella.



Zjadamy ją na pół i jesteśmy gotowi na dalszy zwiedzanie Dubrownika , ale o tym następnym razem

Marlowe1994 napisał(a):Ładny apartman. Dla mnie ważne, że nie ma wanny tylko tuš kabina.

Nie było też popularnej w Chorwacji zasłonki

Marlowe1994 napisał(a):A fritule to podstawa adventu

W takim razie ten advent mamy niezaliczony Nie chciało nam się stać w kolejce do jedynego stoiska z fritulami i ostatecznie wcale ich nie zjedliśmy

Marlowe1994 napisał(a):Masz jakieś swoje ciekawe chorwackie strony w necie dotyczące miejsc, knajpek itp? Z których czerpiesz info przed podróżami?

Miejsc szukam na mapach, najlepiej na mapach.cz Knajpek z kolei na Google Maps. Z chorwackich stron raczej nie korzystam, mój mąż czasami coś znajdzie na reddit'cie.

te kiero napisał(a):Wnosimy nasze "graty", a dużo ich wzięliśmy; spędzimy w Chorwacji 9 nocy.
No to poszaleliście, myślałem, że wyjazd max kilkudniowy, a tu jak pełny urlop u nas , no i ta cena też szalona, ale to w końcu Dubra z miejscem parkingowym i nowym obiekcie.

I ten taras...
No tak, zaszaleliśmy Czasami można

te kiero napisał(a):Melduję się jako zdeklarowany antyzasłonkowiec i również antywannowiec, to drugie bardzo popularne wciąż w krajach niemieckojęzycznych, również w nowszych hotelach

To prawda, zdarzają się wanny, gdy korzystamy z noclegów w Austrii. W Czechach też bywają.