Mój Hvar na ziemi

Ural napisał(a):Oj Maslinka, Maslinka gdzie Cię jeszcze w Chorwacji nogi nie poniosły. Wszędzie byłaś.

Nie, nie byłam wszędzie Muszę jeszcze pojechać na Krk, Rab, Pašman i Ugljan. Tyle jeśli chodzi o duże wyspy. A na stałym lądzie do nadrobienia mam choćby Primošten czy Cavtat

mysza73 napisał(a):Szpilki ... to coś jest mi obce , ale za niedługo mamy wesele i Zuzia twierdzi, że muszę toto nabyć

Dla mnie ostatnio też, chociaż buty na obcasach posiadam. I kilka par koturnów, bo są bardziej stabilne
Natomiast do tańca nie ma jak szpilki! Nie da się bez nich tańczyć , więc Zuzia ma rację.

Katerina napisał(a):Czy faktycznie zrobiło się tam tak nieznośnie jak donosi od dwóch lat prasa i internet? Chodzi mi, oczywiście o najazd niezdyscyplinowanych turystów i chaos, który powodują...

Byliśmy w Hvarze mniej więcej do 22:00. Widzieliśmy knajpki i kluby pękające w szwach, ale nie wiem, jak wyglądają ulice rano po tych nocnych ekscesach... Trudno mi mówić o rozmiarach chaosu, który niewątpliwie tam występuje, z tym że... mnie się ten chaos bardzo podobał Podobnie jak Izie. Nawet mnie to dziwiło, bo zwykle stronię od tłumów, ale chyba udzieliła mi się atmosfera beztroskiej zabawy

Zresztą o tym wszystkim będę pisała w kolejnym odcinku

Katerina napisał(a):P.S. W Hvarze jest też ładny cmentarz

Następnym razem

travel napisał(a):Riva w Hvarze jest także miejscem do którego przepływają m.in wielkie pasażerskie katamarany i wtedy jest tam jak na dworcu centralnym w Warszawie
O dziwo mnie się to nawet podobalo
Te różne rasy i typy ludzkie....

Dokładnie! Miks narodowościowy, tygiel kulturowy, ale wszystko ładnie zmieszane i podane ze smakiem

gusia-s napisał(a):W drugiej połowie września jak byłam w Hvarze wieczorkiem tak po 18 to już było mało ludzi, w uliczkach i na placach.

Bo to było za późno i za wcześnie Za późno na jednodniowych turystów, za wcześnie na imprezowiczów

gusia-s napisał(a):Ale np. w lipcu też mnóstwo "dubrovackich" uliczek w Hvarze jest pustych ale z tej strony od rivy właśnie a nie tam gdzie jest szlak na twierdzę.

Te uliczki zawsze są puste. 6 lat temu w ciągu dnia tak było i teraz, wieczorem - tak samo

Bravik napisał(a):A może chcą karmić za taką kasę, że człowiek apetyt traci

Zależy gdzie...
O dziwo na samym Trgu sv. Stjepana ceny umiarkowane.

pomorzanka zachodnia napisał(a):Przepiękne to zdjęcie z palmą . Widziałam już wiele relacji i drogę prowadzącą od twierdzy, ale zdjęcia z parku chyba są rzadko.

W takim razie cieszę się, że się czymś wyróżniłam

CROberto napisał(a):Wieczorne miasto Hvar
Z pewnością mój dobry nastrój,piękna pogoda oraz wspaniały klimat miasta-sprawił,że Hvar dla mnie to no.1
Twoje zdjęcia sprawiają,że odżywają tamte chwile...

Fajnie, że przywołałam Twoje miłe wspomnienia

CROberto napisał(a):Jak wspólnik ,to wspólnik ale jak mnie tam zastaniesz,to się tak nie złość ( ) ,ja nie nie jestem jadowity
Pogadamy o tych wszystkich Twoich wyspach i innych miejscach

Bardzo chętnie pogadam o wyspach i nie tylko

CROberto napisał(a):Btw.
Wskazówka - moje oznaczenia będzie wyróżniać maleńka literka R w kółeczku - wszędzie indziej gady mogą być na prawdę...

Rozumiem, że usuniesz wszelakie gady z krzaczorów w pobliżu plaż z literką R A przynajmniej skontrolujesz, czy ich nie ma...

walp napisał(a):

maslinka napisał(a):Muszę jeszcze pojechać na Krk, Rab, Pašman i Ugljan. Tyle jeśli chodzi o duże wyspy.

Łojojoj, moja lista jest jeszcze dłuższa, dlatego nie ma możliwości, żeby zrobić replay. Czego nie uda się zrealizować teraz, zostanie niezrealizowane.

Replay bywa fajny. Są miejsca, w które z przyjemnością wracam

Buber napisał(a):Właśnie połknąłem w całości.
Świetna wyprawa z niezastąpionym plavacem.
Wróciły wspomnienia z 2008 ... klimatyczna Vrboska, świetny Stari Grad (z knajpek najbardziej leżała mi Antika i Pharia) i te krajobrazy z Vrisnika i Dolu . Pięknie było ... dzięki .

Witaj, Wojtku! Ale to jeszcze nie koniec

gusia-s napisał(a):Źle się trochę wyraziłam, przybyliśmy z pobliskiej Palmiżany na Paklenim Otoci po 18 i byliśmy w mieście co najmniej do północy. Część załogi zapragnęła trochę się rozerwać, potańczyć. Szukaliśmy jakiegoś miejsca i nic ... w tym czasie i o tej porze nawet Hvar już zamiera.

Jak do północy, to inna bajka... Dziwne bardzo. Widocznie druga połowa września to już zdecydowanie po sezonie. W tym okresie w Cro "żyje" już chyba tylko Dubrovnik.


20 lipca (sobota): Wieczór w mieście Hvar - część druga

Jesteśmy na Trgu sv. Stjepana, a właściwie nad nim, bo właśnie wdrapaliśmy się na balkon XVI-wiecznego teatru:



W tym miejscu gotował kiedyś Robert Makłowicz

Wcześniej patrzyliśmy na miasto sprzed twierdzy, teraz popatrzymy na Španjolę ze starówki:




W porcie mnóstwo motorówek :



Na pewno pływają one na Pakleni Otoći.

W jednej z tych knajpek:



będziemy już za moment. A konkretnie we włoskiej restauracji La Bocca.

Trafia nam się jeden z ostatnich wolnych stolików. Na szczęście jest umiejscowiony z brzegu, od strony placu, dzięki czemu mamy więcej swobody niż ludzie siedzący w samym środku "ogródka". Stoliki stoją bardzo blisko siebie, żeby dało się upchnąć jak najwięcej klientów...

Zamawiamy pizzę z pršutem:



Jest bardzo smaczna, ciasto idealne! Małż jednak narzeka, że pršut bardziej mu smakował na pizzy w konobie Škojić we Vrboskiej.

Ja nie narzekam, tylko cieszę się chwilą :



i podziwiam przepiękne okna w stylu weneckim w pałacu przy Trgu:



Towarzystwo międzynarodowe, najczęściej słychać angielski z amerykańskim akcentem Tak mi się wydaje; brytyjski raczej rozróżniam Kelnerzy bardzo mili i po amerykańsku wyluzowani.

Jedyne, co mi przeszkadza, to dość silny zapach octu... Unosi się w powietrzu nie tylko w tej restauracji, ale i na całym placu i podejrzewam, że rozprzestrzenia się z któregoś z lokali. Małż niczego nie czuje, ale to nic dziwnego. Większość ludzi pewnie nic by nie wyczuwała, ale ja mam węch jak pies gończy , zwłaszcza do tych mniej przyjemnych zapachów

Nie wiadomo kiedy robi się ciemno...



Opuszczamy Trg sv. Stjepana i wchodzimy w labirynt wąskich uliczek:



w których mieszczą się urokliwe konoby:



A obok stolików rezydują koty-żebraki :



Im bardziej oddalamy się od Trgu sv. Stjepana i jak to Gusia określiła, od szlaku na twierdzę , tym mniej turystów, a więcej lokalsów przesiadujących na ławeczkach lub kamiennych stopniach przed domem:



Tworzy to niesamowity klimat... Okazuje się, że miasto Hvar ma wiele twarzy Nie tylko tę turystyczną i imprezową. Nie można mu odmówić uroku. Zadzieramy głowy i patrzymy na twierdzę:



Jest pięknie podświetlona i wygląda z tej perspektywy imponująco.

Na jakiś czas opuszczamy uliczki i wydostajemy się na nabrzeże, w jego spokojniejszej części - w pobliżu klasztoru franciszkanów:



Jesteśmy przy pomniku wędkarza:



Kiedyś podobno stał on nad samym morzem, więc wrażenie wędkowania na żyłkę trzymaną w palcach było pełne Później wysypano tu trochę głazów, które oddzieliły wędkarza od Jadranu.

Odpoczęliśmy trochę od tłumu turystów, pora wrócić do "centrum wydarzeń", którym niewątpliwie jest hvarska Riva. Można przy niej znaleźć wiele eleganckich lokali, a wśród nich restaurację Gariful specjalizującą się w rybach i owocach morza:



Tu można zobaczyć okazy, które zaraz trafią na talerze gości:



Z kolei na ekranie przed lokalem wyświetlają się zdjęcia gwiazd sportu, kina, muzyki, mody, które odwiedziły ten przybytek. Tego pana znamy :



Restauracja chwali się, że gościła m.in. księcia Harry'ego, Giorgio Armaniego, Vladimira Klitschkę czy Demi Moore. Już sobie wyobrażam tutejsze ceny... Na stronie internetowej ich nie znajdziecie , są tylko same nazwy dań:
https://hvar-gariful.hr/menu/

Świat gwiazd i celebrytów zostawiamy za sobą Na szczęście Riva jest dla wszystkich :



Bo takie piękne jachty to już niekoniecznie :



Jest dużo mniej ludzi, niż się spodziewałam... Podziwiamy architekturę Stolicy:



Španjola wygląda jak wulkan podczas erupcji:



Nie wiem, skąd mi się wzięło takie skojarzenie , ale to właśnie widzę teraz, patrząc na powyższe zdjęcie.

Trg sv. Stjepana też zadziwiająco pusty:



Gdzie się podziali niezmordowani imprezowicze? Zapewne siedzą/stoją/tańczą w lokalach, a największe ich nagromadzenie, jak się zaraz okaże, znajdziemy w części nabrzeża położonej za portem, pod wieżą kościoła św. Marka:



Ta część promenady nazywa się Fabrika i jest prawdziwą fabryką dobrego nastroju

Uliczki odchodzące od nabrzeża również są zajęte przez stoliki różnych lokali - od romantycznych winiarni, przez eleganckie restauracje, aż po kluby nocne. Są nawet sushi bary :



Schody też są wykorzystywane :



Często trudno się przecisnąć między stolikami. Gwar rozmów, muzyka na żywo, śmiechy, odgłosy z kuchni - istna kakofonia dźwięków! Jeśli się wsłuchacie w to zdjęcie , poczujecie się, jakbyście tam byli :



Jestem zachwycona! Tylko odrobinę denerwuje mnie fakt, że znajduję się w miejscu, w którym zdecydowana większość osób jest młodsza ode mnie Spokojnie, nie czuję się staro , ale trudno nie zauważyć, że nocny Hvar jest miastem opanowanym przez bardzo młodych ludzi. Szczęście, młodość, energia, wolność - to wszystko wypełnia mury stolicy wyspy.

Daje nam to też fajnego "kopa", który się przyda przy wspinaczce na twierdzę Opuszczamy powoli to piękne miasto, bo jako już nie najmłodsi , musimy niedługo iść spać, żeby mieć siłę na kolejny dzień kajakowania

Na szczęście podejście na Španjolę nie jest bardzo wyczerpujące - po zmroku temperatura się obniżyła. Choć i tak dzisiaj mamy pierwszy prawdziwie gorący wieczór, nie tylko pod względem wrażeń

Z alejki prowadzącej na twierdzę patrzymy na pięknie oświetloną starówkę:



oraz na Rivę:



a potem wsiadamy do Maździaka i jedziemy przez spowitą ciemnością wyspę Daję się ponieść romantycznemu nastrojowi również teraz, podczas pisania tego odcinka, bo dokładnie pamiętam tę drogę - niesamowicie rozgwieżdżone niebo, które było widać nawet przez szyby samochodu i piosenkę Lany Del Rey, która towarzyszyła nam w tej nastrojowej podróży:



Wybaczcie, jeśli mnie trochę poniosło

Na pewno wieczór w Hvarze pozostanie jednym z najwspanialszych wspomnień tych wakacji. Miasto jest po prostu magiczne i trzeba się tam wybrać. I to koniecznie po zmroku! My na pewno jeszcze tam wrócimy

Już "w domu", we Vrboskiej, emocje trochę opadają i mogę uzupełnić CROnikę oraz napisać wiadomość do Konrada-Habanero :



A potem śnią mi się gwiazdy i nie mam na myśli celebrytów