Mój Brač w koronie

tony montana napisał(a):Licznik sekund już kiedyś był? Bo ja nie pamiętam, ale ja tam byłem w 2012...

Tony, myślę, myślę i... nie wiem, o co Ci chodzi
To chyba piątkowe zmęczenie

Epepa napisał(a):Szkoda, że pobyt na wyspie już dobiega końca, ale z drogiej strony ciekawa jestem, co tym razem uda Wam się zobaczyć po drodze.

Sam pobyt w Zadarze będzie (mam taką nadzieję ) dość interesujący, a w okolicy też zobaczymy kilka ciekawych miejsc.

2 sierpnia (niedziela): Škrip

Wizyty w Škripie w tym roku nie mieliśmy w planach. W końcu byliśmy w tej miejscowości już dwukrotnie i sądziliśmy, że zobaczyliśmy już wszystko (jak się okazało - niekoniecznie ) Jednak leżąc dzisiaj na plaży, pomyślałam, że wakacje na Braču bez odwiedzenia najstarszej wioski na wyspie będą niepełne. I tak już odpuściliśmy Nerežišćę...

Jedziemy więc - bardzo widokową drogą:



Zbliżenie na zabudowania Škripu:



Jesteśmy na miejscu:



A teraz którędy - ulicą Kultury czy Sv. Roka? :




Na początku wybieramy drugą opcję, ale uliczka jest krótka i nie znajdujemy tu niczego ciekawego:



Lepiej pójść w stronę Kultury

Wybór okazuje się słuszny, bo docieramy do miejsca, którego w Škripie jeszcze nie widzieliśmy :



To muzeum oliwy urządzone w XVII-wiecznym domu należącym do rodziny Krstulović.

Przed budynkiem trwa radosna biesiada Słychać angielski z silnym brytyjskim akcentem Ze zwiedzania muzeum na pewno nic nie wyjdzie, ale przyjrzymy się detalom:



i przez okienko zajrzymy do wnętrza :



A tak okazały budynek prezentuje się z drugiej strony:



Tyle było naszego zwiedzania

Kilkaset metrów dalej natykamy się na coś dziwnego :



Auta są dość mocno zakamuflowane między krzaczorami:



i przechodzi nam przez głowę myśl, że to dziupla samochodowa , ale pewnie nie Może po prostu ściągają samochody z zagranicy, naprawiają i sprzedają...

Ładnie tu - pozuję na tle Jadranu i Omiškiej Riviery:



Trzba się ruszyć i trochę "pozwiedzać" Idziemy na krótki sentymentalny spacer główną ulicą Škripu i oglądamy miejsca, który już widzieliśmy, nawet dwukrotnie, czyli miejscowe "must see" - kościół św. Heleny:




i dwór rodziny Cerineo-Cerinić wybudowany w latach 1570-1618:





Tym razem krzesełko przed wejściem do budynku jest puste (pani nas "nie atakuje" ), a na stole leżą dziwne warzywa:



Wiecie, co to

Wchodzimy sami i z własnej nieprzymuszonej woli podziwiamy dziedziniec:



wraz z bardzo ważnym i cennym napisem :



Pięć lat temu pani, która nas oprowadzała, opowiadała o funduszach UNESCO, dzięki którym ma miejsce renowacja dworu. Tak jak pisałam w relacji z 2015 roku, nie wiem, czy kobieta nie pomyliła UNESCO z UE, ale nieistotne

W każdym razie ten fragment budynku jest ewidentnie odnowiony:



Czy wygląda to dobrze, to już zupełnie inna sprawa

Idziemy dalej i spotykamy uroczego rudzielca:



Następne "do odhaczenia" jest Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne Wyspy Brač. Zwiedzaliśmy je 5 lat temu, więc tylko na chwilę zaglądamy na dziedziniec. Zadzieram głowę:



spoglądając na wieżę budynku, która też wydaje mi się odnowiona:



Budynek Muzeum widziany z drugiej strony:



Rzucamy okiem na cysternę z czasów rzymskich:



Jest na miejscu Tyle wieków stała, to jeszcze trochę postoi

Znów patrzymy w stronę lądu, na którym będziemy już jutro:



i powoli wracamy na parking, mijając cmentarz, na którym znajduje się trójnawowa bazylika św. Ducha z X wieku:



Zdjęcie pokazuje głównie dachówki

Na koniec pstrykam jeszcze zdjęcia rzeźbom z białego kamienia:



i wsiadamy do Maździaka. Škrip, jak to Škrip , uroczy Cieszymy się, że zajrzeliśmy tu chociaż na chwilę. Jedziemy do apartmana wyszykować się na ostatni wieczór w Supetarze.

maslinka napisał(a):... a na stole leżą dziwne warzywa:

Wiecie, co to

Jak dla mnie to są ogórki, które zerwano zanim urosły. Ja tak nieraz robiłam (teraz mi się już nie chce) żeby robić małe ogóreczki konserwowe.
To jest chyba odmiana z gładką skórką, podobna do ogórka pony.

Škrip jak zwykle uroczy I ten widok stamtąd
Nam też nie udało się zwiedzić muzeum, bo przyjechaliśmy na kilka minut przed zamknięciem.
Abstrakcyjnie wyglądają te samochody w krzaczorach
Co do "ogórków"...hm, dziwne

Skrip ma w sobie pewnego rodzaju magię. Leniwcom nie chciało się do niego 4 liter ruszyć toteż chętnie oglądają go teraz u Ciebie na zdjęciach. Czy to są jednak ogórki? Wątpię. zbyt długie odcinane ogonki. Ale co tu się dziwić, jak w szklarni bez szkła rosną samochody to może i ogórki wiszą u nic na długich ogonkach
A mimiówa jak się patrzy

maslinka napisał(a): (...) a na stole leżą dziwne warzywa:

2020-08-02-18h22m23.JPG

Wiecie, co to

Te "ogórki" wyglądają mi na parwal. Ale czy tak jest, wie tylko właścicielka tych warzyw.

Bravik
Czyli rodzaj tykwy...??
Tykwy snake wyglądają podobnie, tylko te na zdjęciu Maslinki są mało wyrośnięte.



Dla mnie ciekawą kompozycję stanowią też niezbędne wachlarz i packa na muchy

megidh napisał(a):

maslinka napisał(a):Wiecie, co to

Jak dla mnie to są ogórki, które zerwano zanim urosły. Ja tak nieraz robiłam (teraz mi się już nie chce) żeby robić małe ogóreczki konserwowe.
To jest chyba odmiana z gładką skórką, podobna do ogórka pony.

Hmmm, możliwe, chociaż nie pasują mi te długie ogonki, o których niżej pisze Zdzihu.

Katerina napisał(a):Nam też nie udało się zwiedzić muzeum, bo przyjechaliśmy na kilka minut przed zamknięciem.

My zwiedzaliśmy muzeum 5 lat temu, więc nie było sensu iść tam znowu.

Katerina napisał(a):Abstrakcyjnie wyglądają te samochody w krzaczorach

Czegoś takiego się w Škripie nie spodziewaliśmy

Abakus68 napisał(a):Ale co tu się dziwić, jak w szklarni bez szkła rosną samochody to może i ogórki wiszą u nic na długich ogonkach

Abakus68 napisał(a):A mimiówa jak się patrzy

Dzięki

Bravik napisał(a):Te "ogórki" wyglądają mi na parwal. Ale czy tak jest, wie tylko właścicielka tych warzyw.

Mogliśmy jej jednak poszukać Wtedy nie odpuściłaby nam wizyty w swojej piwniczce

Katerina napisał(a):Dla mnie ciekawą kompozycję stanowią też niezbędne wachlarz i packa na muchy

I jeszcze gazetka

2 sierpnia (niedziela): Ostatni wieczór w Supetarze

Opuszczamy Škrip i jadąc w stronę Supetaru, cieszymy oczy widokami:



Braču, będziemy tęsknić...

Przyjeżdżamy do apartmana:



a tam nowi goście. Na zdjęciu po lewej widać domek, który przez ostatnie dwa tygodnie zajmowała niemiecka para. (Po prawej stronie też jest mały budynek, który służy Jelicy za magazyn pościeli, ręczników i środków do mycia.) Teraz przyjechała do niego rodzina z Niemiec, z mniej więcej pięcioletnią córką.

I dzięki tej dziewczynce odkrywamy, że przez cały czas mieszkały z nami żółwie Tzn. one mieszkały "u siebie", w wydzielonej części ogródka. Dziwi mnie tylko, że Jelica nam ich nie pokazała Nie sądziła pewnie, że będą dla nas interesujące

Okazuje się, że jeden żółw ma prawie 30 lat, a drugi - 10:



Żółwie mieszkają w krzaczorach po lewej stronie, a my na balkonie na pierwszym piętrze:



Do tej pory pokazywałam tylko widok z balkonu

Nie zrobiłam tego na początku relacji, więc teraz pokażę resztę (poza balkonem) naszego apartmana. W pełni wyposażona kuchnia:



Ze zmywarką :



Łazienka w stylu chorwackim :



I sypialnia:



Bez luksusów, ale bardzo czysto, wręcz sterylnie

Dla nas najlepszym "elementem" kwatery była gospodyni - zawsze serdeczna i uśmiechnięta. Z tego powodu bym tam wróciła... Ale pewnie w najbliższym czasie to nie nastąpi, bo wyspę objechaliśmy wszerz i wzdłuż i przez kilka lat pewnie się na niej nie pojawimy. Chociaż - kto wie Na podsumowania pobytu na Braču przyjdzie czas jutro, kiedy będziemy odpływać promem...

Dzisiaj lecimy spędzić ostatni supetarski wieczór w jakiejś miłej knajpce. Zastanawiamy się chwilę, którą wybrać na pożegnanie i stwierdzamy, że mamy ochotę na dalmatyńską platę (zwaną tu pjatą) w Apinelo, w którym byliśmy drugiego wieczoru naszych wakacji.

Zanim jednak zasiądziemy w konobie, spacerujemy po miasteczku i żegnamy się z nim:






Koty na posterunku:



Jeszcze nie wiemy, że pożegnanie jest przedwczesne, bo jutro spędzimy tu trochę czasu w oczekiwaniu na prom Ale nie uprzedzajmy faktów.

Właśnie przypłynął Tin Ujević:



Taką łódeczkę mogłabym mieć:



Wystarczy pomalować

Kolory po zachodzie:



Wreszcie nasyciliśmy się spacerem, pora napełnić żołądki w Apinelo, chociaż dużo nie zjemy Będziemy bardziej karmić się atmosferą

Wszystkie stoliki na tarasie zajęte :



Mamy jednak szczęście - właśnie zwalnia się jeden z trzech przy wejściu. Kelner ten sam co prawie 3 tygodnie temu, poznaje nas Cieszy się na nasz widok i tak poprawia nam tym humor, że zupełnie odgania przedwyjazdową depresję

Tym razem nie zamawiamy wina, tylko Paulanera. Lany Paulaner w Chorwacji zdarza się nieczęsto, więc trzeba korzystać. Na smutną i załamaną wyjazdem raczej nie wyglądam :



Dostajemy pyszną dalmatyńską pjatę, na którą składa się wybitny (!) pršut, który smakuje tak samo dobrze, jak niespełna 3 tygodnie temu, ser, oliwki, melon i pomidorki. Trochę inny zestaw. Minimalnie brakuje mi malin i czerwonych porzeczek, które idealnie pasowały do pršuta, ale i tak jest bosko! Pieczywo jest za to smaczniejsze, bo poprzednim razem mieliśmy "zwykły" chleb, a teraz kelner przynosi małe gorące bułeczki, prosto z pieca.

Wszystko tak szybko zniknęło z talerzy, że nie zdążyłam zrobić zdjęcia

Przy kolacji towarzyszy nam kotek. Coś mu skapnęło :



Trzeba się dzielić

W szampańskich humorach (choć piliśmy Paulanera ), żegnani wesołym machaniem kelnera , powoli zmierzamy w stronę kwatery:



Przyglądamy się kociej toalecie:



Trzeba uważnie patrzeć pod nogi, żeby nie nadepnąć któregoś Koleżki :



Ostatni wieczór na balkonie i pożegnania ze światełkami Splitu... Jutro będziemy siedzieć po drugiej stronie. Zaczynam sobie wyobrażać naszą nową miejscówkę w Zadarze (trochę wiem ze zdjęć na Airbnb ), ale nie spodziewam się, że rzeczywistość przerośnie oczekiwania

Idziemy spać zadowoleni. Przecież przed nami jeszcze całe dwa (a nawet trzy!) dni wakacji

Paulaner, dobry wybór. W sumie pizza też. Z różnych powodów dziś po raz już nie wiem który wsparliśmy lokalnych... Pizza nazywa się grecka. W życiu nie pomyślałbym, że feta, ser, ogórki pomidory i że to będzie smaczne. Ale podstawa to dobre u nich spody.
Koty mega. I to określenia łazienka w stylu chorwackim.

Tak pędzisz z relacją że nie nadążam

Szkoda ,że jednak nie weszliście do muzem oliwy w Škripie . Oprócz eksponatów związanych z produkcją oliwy , jest tam sklepik z domaće wyroby typu likiery , dżemy, ciastka , oliwę i fenomenalne czarne oliwki konserwowane tylko solą - pychota.
W tym roku bardzo aktywnie wspieraliśmy chorwacką gospodarkę i w ramach tego wsparcia ponownie tu zaglądnęliśmy, oczywiście po wspomniane wyżej oliwki

Będąc pierwszy raz w Škripie dwa lata temu dwór rodziny Cerineo-Cerinić był remoncie i wyglądał tak :


Wydawało mi się ,że po tym remoncie będzie wyglądał jak przysłowiowa nówka nie śmigana.
Okazało się jednak ,że dwór nadal jest nadgryziony zębem czasu. To co w takim razie wyremontowano ? Spoiwo między kamieniami ?

Fajną mieliście tą miejscówkę. Łazienki w stylu chorwackim mi nie przeszkadzają
Nie mogę się jednak przekonać do Supetaru
A koty uwielbiam, więc Chorwacja to dla mnie raj .... a i Czarnogóra też

tony montana napisał(a):Licznik sekund już kiedyś był? Bo ja nie pamiętam, ale ja tam byłem w 2012...

maslinka napisał(a):Tony, myślę, myślę i... nie wiem, o co Ci chodzi
To chyba piątkowe zmęczenie

Kocie, chodzi o światła (oczekiwanie na zielone i odliczanie) w Loziścy

IL SEMAFORO, capisco?

Abakus68 napisał(a):Paulaner, dobry wybór. W sumie pizza też.

Nie jedliśmy pizzy, chyba że masz na myśli Waszą pizzę, dzisiejszą.

Abakus68 napisał(a):I to określenia łazienka w stylu chorwackim.

Zasłonka prysznicowa plus brązowe kafelki - łazienka w stylu chorwackim

travel napisał(a):Tak pędzisz z relacją że nie nadążam

No co Ty, ostatnio piszę tylko w weekendy

travel napisał(a):Szkoda ,że jednak nie weszliście do muzem oliwy w Škripie . Oprócz eksponatów związanych z produkcją oliwy , jest tam sklepik z domaće wyroby typu likiery , dżemy, ciastka , oliwę i fenomenalne czarne oliwki konserwowane tylko solą - pychota.

Właściciele mieli gości. Raczej zwiedzanie w tym momencie nie było możliwe. Następnym razem

tony montana napisał(a):Kocie, chodzi o światła (oczekiwanie na zielone i odliczanie) w Loziścy

IL SEMAFORO, capisco?

Veramente? Il semaforo?

Capisci? - Capisco

Łazienka w stylu chorwackim. Znam te klimaty i też mi to nie przeszkadza. Kiedyś na wyspie Losinj wylądowaliśmy w apartamencie w stylu Ikea. Niby na zdjęciach wszystko super, ale odetchnęłam z ulgą, gdy przenieśliśmy się do zwykłego wiejskiego domu z "chorwacką łazienką", kuchnią wyposażoną we wszystko co potrzeba, łóżkiem podobnym do tego na Twoich zdjęciach, normalną poduszką zamiast worka wypełnionego wacianymi gałganami, zwykłymi szafkami zamiast "designerskiej" metalowej klatki z dwoma wieszakami i... można by tak jeszcze długo wymieniać. Mam nauczkę i teraz, gdy szukam noclegu, taki typowy chorwacki wystrój jest dla mnie atutem.
Wyspa Brac wydaje się być bardzo ciekawa i różnorodna. Mam z nią jednak problem: trudno mi wybrać miejsce, w którym chciałabym się zatrzymać na dłużej. Gdyby tak połączyć plaże Murvicy z architekturą miasteczek na północy... Może po prostu trzeba jechać w ciemno, bez żadnych rezerwacji, tak jak to robiliśmy kiedyś.
Lubię Twoje podsumowania, chętnie przeczytam.

Wizyta w Skripie, jak i wieczór w Supetarze były chyba przyjemne - przynajmniej tak wynika z opisów i zdjęć .
A zimny Paulaner w takich okolicznościach wakacyjno-wieczornych musiał smakować wybornie .