Mój Brač w koronie

piotrf napisał(a):Spotkanie z delfinami udokumentowane budzi we mnie zazdrość , bo w moim przypadku każde z nimi spotkanie ( prócz pierwszego , ale to był pokaz w oceanarium ) kończyło się tak samo - gapiłem się jak zaczarowany , a potem zazdrościłem tym , którzy robili zdjęcia

Mój mąż miał super, bo właśnie mógł się gapić , a ja musiałam pstrykać

piekara114 napisał(a):Dużo tych rozgwiazd w tym roku trafiłaś.

Tak, ale wszystkie takie brązowawe.

Chciałabym zobaczyć kiedyś taką:


Wydaje mi się, że one żyją na większych głębokościach.

....widziałem, taką w Uvali Tatinji fakt ,że ten czerwony wpadał bardziej w buraczkowy ,więc może rzeczywiście takie czerwone są zlokalizowane głębiej

Tej relacji ominąć nie mogę....
na forum rzadko zaglądam, a to dlatego, że prawie już zniknęłam z tęsknoty za Cro...już drugi rok bez niej - rok temu z wyboru, a w tym roku - okoliczności za nas zdecydowały (i nie chodzi o koronę....).

Nasze ostatnie jak dotąd, czternaste cro-wakacje to był Supetar właśnie, pochłonęłam więc w to deszczowe piątkowe popołudnie Twoją relację i będę zaglądała już regularnie.

Zaułek ulubiony w Supetarze mam ten sam

To moja gwiazda z tego roku. Popozowała, pogwiazdorzyła i wróciła do Jadranu.

Witam!
Wieki mnie tu nie było, ale jak zobaczyłam Twoją relację, to już zostaję i czytam od samego początku:-)
Szczęśliwi jesteście, że byliście Tam w tych pokręconych czasach, my mieliśmy plany, ale niestety zrezygnowaliśmy / grupa ryzyka/
Będę zaglądać do Twojej relacji i będę udawać, że chodzę Waszymi śladami:-)
Pozdrawiam
Janka

Kiedyś wydawało mi się, że wszystkie rozgwiazdy są pięcioramienne. W tym roku widzieliśmy takie brązowe jak Twoje i one były 7-mio ramienne.

lew napisał(a):....widziałem, taką w Uvali Tatinji fakt ,że ten czerwony wpadał bardziej w buraczkowy ,więc może rzeczywiście takie czerwone są zlokalizowane głębiej

Pewnie w Tatinji na Šolcie My tam nie widzieliśmy żadnych rozgwiazd.

AniaJ. napisał(a):Tej relacji ominąć nie mogę....
na forum rzadko zaglądam, a to dlatego, że prawie już zniknęłam z tęsknoty za Cro...

Cześć Aniu
Rzeczywiście, dawno Cię nie widziałam.

AniaJ. napisał(a):Nasze ostatnie jak dotąd, czternaste cro-wakacje to był Supetar właśnie, pochłonęłam więc w to deszczowe piątkowe popołudnie Twoją relację i będę zaglądała już regularnie.

Cieszę się

AniaJ. napisał(a):Zaułek ulubiony w Supetarze mam ten sam

Bravik napisał(a):To moja gwiazda z tego roku. Popozowała, pogwiazdorzyła i wróciła do Jadranu.

Całkiem brązowa. Takiej też nie widziałam

janka.mik. napisał(a):Witam!
Wieki mnie tu nie było, ale jak zobaczyłam Twoją relację, to już zostaję i czytam od samego początku:-)
Szczęśliwi jesteście, że byliście Tam w tych pokręconych czasach, my mieliśmy plany, ale niestety zrezygnowaliśmy / grupa ryzyka/
Będę zaglądać do Twojej relacji i będę udawać, że chodzę Waszymi śladami:-)
Pozdrawiam
Janka

Witaj, Janka! Bardzo mi miło, że jesteś

mchrob napisał(a):Kiedyś wydawało mi się, że wszystkie rozgwiazdy są pięcioramienne. W tym roku widzieliśmy takie brązowe jak Twoje i one były 7-mio ramienne.

Na tym zdjęciu:



widać, że ma 7 ramion.


Jutro postaram się napisać nowy odcinek. Ostatni tydzień był trudny , a dzisiaj łazikowałam po Beskidach

Hala Radziechowska:

Boguś do pozowania wyłowił czerwoną

.......właśnie , dużo ludzi się spotyka na szlaku?

Janusz Bajcer napisał(a):Boguś do pozowania wyłowił czerwoną

Bardzo ładna

piotrf napisał(a):Nam trafiły się wodopady Studeneho potoka - piękne bez wielu . . .

Świetnie, że bez tłumów! My tam kiedyś byliśmy w połowie sierpnia i trudno było zrobić bezludne zdjęcie.

lew napisał(a):.......właśnie , dużo ludzi się spotyka na szlaku?

Szliśmy dzisiaj z Węgierskiej Górki, przez Glinne, na Halę Radziechowską i z powrotem. W sumie spotkaliśmy może 30 osób przez całe 6 godzin. Prawie pusty szlak (Wakacje się skończyły i ludzi wywiało albo wybraliśmy mało popularne miejsca.) Piękne widoki!

............widoki przepiękne,świetne na "chillout" po trudnym tygodniu. PS Poszukuję trasy, na której nie będzie nikogo , albo 2-3 osoby- tak jak 20 lat temu na twojej trasie , czy na Rysiankę, na której zwykle nie spotykało się nikogo Będę wdzięczny za sugestie.

lew napisał(a):PS Poszukuję trasy, na której nie będzie nikogo , albo 2-3 osoby- tak jak 20 lat temu na twojej trasie , czy na Rysiankę, na której zwykle nie spotykało się nikogo Będę wdzięczny za sugestie.

Takie rzeczy to może pod koniec października , chociaż nie wiem, czy w tym roku. Od maja ludzie oszaleli na punkcie gór; efekt korony.

My mamy w planach pochodzić trochę zimą Zwłaszcza jeśli ośrodki narciarskie się nie otworzą , co mam nadzieję się nie stanie...


22 lipca (środa): Sutivan

Z Sutivanem mam problem, bo choć uwielbiany przez wiele osób na forum, mnie do tej pory nie zachwycił. W tym roku uparłam się, żeby znaleźć w nim to, co widzą inni , więc koniecznie musimy w nim spędzić wieczór. Zobaczymy, czy mi się uda poczuć stivański klimat

Parkujemy na nabrzeżu i idziemy w stronę starówki:




Świetne światło! Znowu (tak, jak 5 lat temu - klik ) trafiliśmy w Sutivanie na złotą godzinę

Widać już wieżę kościoła Wniebowzięcia NMP:



Wypatruję figurki kota na dzwonnicy, którą pokazała w swojej relacji Katerina :



Musi być z innej strony...

Pozuję na schodach kościoła:



żeby porównać zdjęcie z tym sprzed pięciu lat :



Nieco inna poza

Stivańskie zaułki:



zastava:



i kogule (kongule):



czyli charakterystyczny dla dalmatyńskich miejscowości sposób brukowania ulic.

Ponownie wychodzimy na nabrzeże w okolicy restauracji hotelu Lemongarden:



To dla nas nowość. 5 lat temu nie było tego przybytku. A propos, niby od przybytku głowa nie boli, ale złote sztućce poukładane na stolikach wywołują u mnie mały zgrzyt zębów

Poza tym jest elegancko; to zasługa pięknych budynków, w których urządzono hotel:




Nie mam tyle odwagi, co Katerina, żeby wejść do ogrodu , więc tylko wspinam się na jakiś murek i pstrykam to, co mam w zasięgu wzroku:



Kolejną atrakcją Sutivanu jest malownicza aleja palmowa:



Na szczęście nietknięta przez szkodnika surlaša:



Tutaj też uchowała się piękna palma:



Kaštil Marijanović z XVII wieku, tym razem z drugiej strony:



Budynek ten podczas najazdów tureckich chronił miasto przed wrogami.

I Kavanjinovi dvori, który przez pewien czas pełnił funkcję szpitala partyzanckiego:




Z tego miejsca dostrzegam kotka na dzwonnicy kościoła :




Na nabrzeżu z kolei postawiono rzeźbę splickiego artysty Ante Strinića Djevojčica s mačkom (Dziewczynka z kotem):



Pomnik jest tegoroczną nowością i nawiązuje do legendy, według której podczas budowy dzwonnicy (około 200 lat temu) przybłąkał się kotek i zaprzyjaźnił z jednym z budowniczych. Chociaż był przeganiany, zawsze wracał w swoje ulubione miejsce, czyli na dzwonnicę właśnie.

Historia była wiecznie żywa w pamięci mieszkańców Sutivanu i po renowacji wieży kościelnej, co miało miejsce w 2013 roku, figura kota pojawiła się na dzwonnicy

Zdążyliśmy trochę zgłodnieć, więc poszukujemy miejsca na romantyczną kolację Próbujemy w konobie Bokuncin, ale od razu pada pytanie o rezerwację

Sutivan ma ten problem, że lokali gastronomicznych jest tu stosunkowo niewiele, a turystów całkiem sporo. Efekt jest taki, że tworzą się kolejki do restauracji i najlepiej wcześniej zrobić rezerwację. W związku z tym, że starówka ma niewielkie rozmiary, odczuwamy też większe zagęszczenie ludzi, niż ma to miejsce w Supetarze.
Tak, Sutivan okazał się dla nas najbardziej zatłoczonym miejscem, w jakim byliśmy na Braču

Wracamy do poszukiwania konoby, w której zjemy kolację... Do restauracji ze złotymi sztućcami się nie wybieramy Do pizzerii Bracera też nie pójdziemy, bo 5 lat temu podali nam tam przesoloną pizzę

Ostatecznie udaje nam się dorwać ostatni wolny stolik w konobie Miki. To bardzo dobry wybór! Sałatka z hobotnicy jest pyszna! Nie wiem dlaczego, patrzę na nią trochę "nabożnie" :



Dużo ośmiornicy w ośmiornicy i na szczęście nie zaszaleli z octem.

Gnocchi Małża też ponoć bardzo smaczne:



Jest klimatycznie! :



Po kolacji idziemy się przejść uliczkami. Na tym zdjęciu mam tylko jedną nogę i nie jest to Photoshop :



Największa kolejka ustawiła się przy lodach:



A my w tym roku w Cro w ogóle nie jedliśmy lodów Jakoś od kilku lat spokojnie mogę bez nich żyć

Nabrzeżem zmierzamy w stronę Maździaka:



podziwiając światełka Splitu:



Jest romantycznie!

Muszę przyznać, że udało się odczarować Sutivan Dzisiaj podobał mi się dużo bardziej niż podczas dwóch ostatnich wieczornych wizyt - 8 i 5 lat temu. Trochę tylko przeszkadzały mi tłumy, których na zdjęciach nie widać, bo tak sprytnie pstrykałam

Stwierdziłam, że starówka jest bardzo stylowa i elegancka. Z przyjemnością podziwialiśmy piękne budynki. Malownicza aleja palmowa też może zachwycić.

Mimo wszystko nie zamieniłabym Supetaru na Sutivan, bo jak już jestem "w cywilizacji", lubię mieć większy wybór knajpek, a w Sutivanie byłabym zmuszona do robienia rezerwacji w konobach, czego nie lubię. Wolę spontaniczność w tej kwestii Chyba że przyjechalibyśmy tu poza sezonem, ale na to, póki co, się nie zanosi.

Tak czy inaczej, Sutivan na plus

GIB

Gdyby jednak komuś chciało się czytać, będzie łatwiej

GIB