Mój Brač w koronie

Fajne zdjęcia, co do dziwnych rzeźb ...... Ta jest dziwna tylko stoi w Warszawie.

Jeszcze nie zacząłem czytać tej relacji. Zrobię to jutro przy porannej kawie.

smoki3 napisał(a):Fajne zdjęcia, co do dziwnych rzeźb ...... Ta jest dziwna tylko stoi w Warszawie.

Nie bardzo wiem, co to jest... Nie widać wyraźnie.

Ural napisał(a):Jeszcze nie zacząłem czytać tej relacji. Zrobię to jutro przy porannej kawie.

Witaj! Powodzenia

maslinka napisał(a):

smoki3 napisał(a):Fajne zdjęcia, co do dziwnych rzeźb ...... Ta jest dziwna tylko stoi w Warszawie.

Nie bardzo wiem, co to jest... Nie widać wyraźnie.

Stalowa płyta ze stalową konstrukcją, na niej przewieszony - oparty pień drzewa. Wszystko dodatkowo podświetlone pod odpowiednim dla autora kątem.

Początek wakacji z taką pogodą jest faktycznie irytujący.
Mieliśmy podobnie i pamiętam jaki byłem zły, gdy po pięknym poranku zaczęło się chmurzyć i deszcz wygnał nas z praktycznie pustej p. Pokonji Dol.
Jednak później, po tygodniu pełnej lampy, takie dni były przecudowne, idealne do zwiedzania i wszyscy chętnie jeździliśmy po wyspie.
Bez takich dni, urlop w Cro byłby dla nas bardzo męczący.
Bardzo podobają mi się Wasze wojaże po pochmurnym Braću, czuć ten klimat

smoki3 napisał(a):

maslinka napisał(a):

smoki3 napisał(a):Fajne zdjęcia, co do dziwnych rzeźb ...... Ta jest dziwna tylko stoi w Warszawie.

Nie bardzo wiem, co to jest... Nie widać wyraźnie.

Stalowa płyta ze stalową konstrukcją, na niej przewieszony - oparty pień drzewa. Wszystko dodatkowo podświetlone pod odpowiednim dla autora kątem.

Hmmm... nie znam się na sztuce, zwłaszcza tej współczesnej

Habanero napisał(a):Początek wakacji z taką pogodą jest faktycznie irytujący.
Mieliśmy podobnie i pamiętam jaki byłem zły, gdy po pięknym poranku zaczęło się chmurzyć i deszcz wygnał nas z praktycznie pustej p. Pokonji Dol.
Jednak później, po tygodniu pełnej lampy, takie dni były przecudowne, idealne do zwiedzania i wszyscy chętnie jeździliśmy po wyspie.

Dokładnie tak. Szkoda, że trafiło na początek urlopu. Potem wiesz, jak było gorąco i z ulgą witałam każdą chmurkę

Habanero napisał(a):Bardzo podobają mi się Wasze wojaże po pochmurnym Braću, czuć ten klimat

Zobaczymy, czy uda się mi się odtworzyć tamten klimat w kolejnym odcinku



18 lipca (sobota): Milna

Parkujemy na końcu (albo na początku ) nabrzeża w Milnej i idziemy na spacer. Przyda się kurtka, bo strasznie wieje i w każdej chwili może znowu zacząć padać:



Bałtycka pogoda

Kapelusza i okularów słonecznych nie zdejmuję, też będą potrzebne

Niestety, crveni surlaš tu był :



Na forum jest wiele opinii, że Milna nie zachwyca. Może nie jest najpiękniejszą miejscowością na Braču, ale, moim zdaniem, może się podobać:



Wydaje mi się trochę romantyczna i zaniedbana jednocześnie. A przy tym autentyczna - jak prawdziwa dalmatyńska miejscowość rybacka.




Przed budynkiem szkoły stoi fontanna autorstwa Ivana Rendića - rzeźbiarza związanego z Wyspą, autora prezentowanej już w tej relacji rzeźby Mądrość:



Jesteśmy w centrum Milnej trzeci raz w życiu , ale jeszcze tej fontanny nie widzieliśmy. Całkiem ładna:




Przechodzimy między knajpkami:



Większość to kafiće, a nam zaczyna burczeć w brzuchach. Chyba pora poszukać jakiejś konoby.

Tonowe palmy :



Im chyba też zaszkodził surlaš To znaczy, że nie jest przywiązany do jednego gatunku palm.

W tym rejonie (naprzeciw mariny ACI) Milna wydaje mi się najbardziej zaniedbana:



Idziemy do wspomnianej mariny, bo znajduje się tu polecana na Google Maps konoba Navigare:



Chyba otwarta, ale zupełnie pusta :



Jakoś dziwnie Poza tym nie mają menu na zewnątrz (a przecież w Cro jest obowiązek jego prezentacji przed lokalem!), więc nie wiem, czy znalazłabym tu coś dla siebie

Milna z "lasem masztów":



i bez:



Crkva Gospe od Blagovijesti z XVIII wieku:



Fort rodziny Voselei–Cerinić:



(Cerinić... Skąd ja znam to nazwisko? No tak, pałac rodziny Cerinić w Škripie! )

I pomnik dobroczyńczy Milnej - Ivana Bonačića Sargo:



Prawie potykamy się o potykacz z wypisaną na nim bardzo atrakcyjną ceną čevabów:



Okazuje się, że w cenie są również dodatki - oprócz obowiązkowej cebuli i ajvaru podają ziemniaki z pieca i gorący chlebek. Wszystko pyszne Piwo Pan też :



Nawet pogoda się poprawia. Taki mamy widok ze stolika, siedzimy bezpośrednio przy morzu :



Niestety, poprawa aury jest chwilowa. Po naszym obiedzie znowu nadciągają chmury:



i zaczyna coraz mocniej wiać:



A miałam jeszcze nadzieję na plażowanie... Trudno, będzie to jeden z dwóch dni podczas całych wakacji, kiedy nie będziemy się kąpać w Jadranie. (Drugi dopiero za ponad 2 tygodnie - przeprowadzka do Zadaru.)

Nie będzie kąpieli, więc postanawiamy zrealizować inny plan - zorientować się, jak dokładnie wygląda nieodległa uvala Osibova. Przed wyjazdem na wakacje mieliśmy pomysł, żeby zakotwiczyć w niej na kilka dni i spróbować życia w robinsonadzie. (Tak nam się ta zatoka jawiła.) W końcu musimy znaleźć noclegi na drugą część pobytu na Braču. (Jeszcze nie wiemy, że zostaniemy u Jelicy do końca.)
Niby wypływaliśmy kiedyś (5 lat temu) z Osibovej kajakiem, ale nie wiemy, jak wyglądają tam apartmany i najbliższe domom plaże.

Już parkując, widzimy, że nie będzie to robinsonada... Bardzo gęsta zabudowa, mnóstwo budynków, ale wygląda na to, że wszystkie kwatery zajęte - na balkonach suszą się ręczniki. Zresztą chyba nie chcielibyśmy tu mieszkać...

Może to również kwestia słabej pogody, ale na pewno tutejsze plaże nie zachwycają:




Liczyłam na coś w rodzaju gdinjskich uvali na Hvarze, a to zupełnie inna bajka. Z pewnością nie jest to odludne miejsce, a z drugiej strony - brakuje choćby jednej knajpki. Wiem, że to, co piszę, może się wydawać sprzeczne, ale w gdinjskich uvalach jednocześnie jest odludzie i są konoby W każdym razie utwierdzamy się w przekonaniu, że to nie miejsce dla nas. Jednak wolimy więcej cywilizacji Może warto było tu przyjechać, żeby dojść do takiego wniosku

Biegniemy do samochodu, bo znowu zaczyna padać Tym razem leje tak, że wycieraczki nie nadążają:



Robi się też chłodno :



Z braku lepszych pomysłów wracamy "do domu". Stałego lądu prawie nie widać :



Na szczęście wkrótce przestaje padać i wychodzi słońce, a my pójdziemy na wieczorny spacer po Supetarze - w następnym odcinku

Rzeczywiście pogodowo dzień niezbyt udany.
Ale z drugiej strony dzięki temu pokręciliście się całkiem sporo po wyspie, zaglądając w różne zakamarki, zjedliście dobre cevapcici, więc nie ma tego złego... .

Siedzimy już tydzień na Hvarze i chciało by się choć jeden dzień mieć z taką pogodą wycieczkową - obym nie zapeszył Jak żar leje się z nieba to odchodzi ochota na zwiedzanie, ale jako kierownik wycieczki i tak resztę załogi gonię W zeszłym roku zadebiutowaliśmy na Braci ale musimy tam wrócić choć tegoroczny Hvar taż nas zauroczył.

Nefer napisał(a):Rzeczywiście pogodowo dzień niezbyt udany.
Ale z drugiej strony dzięki temu pokręciliście się całkiem sporo po wyspie, zaglądając w różne zakamarki, zjedliście dobre cevapcici, więc nie ma tego złego... .

Tak też do tego podeszliśmy

mchrob napisał(a):Siedzimy już tydzień na Hvarze i chciało by się choć jeden dzień mieć z taką pogodą wycieczkową - obym nie zapeszył Jak żar leje się z nieba to odchodzi ochota na zwiedzanie, ale jako kierownik wycieczki i tak resztę załogi gonię

Życzę Wam jak najlepszej pogody , chociaż za pół dnia z chmurami na zwiedzanie pewnie byście się nie pogniewali

Jest klimacik
Milnę i Postirę polubiłem za to, że nie są tak dopieszczone jak Pučišća, czy chociażby Sutivan.
Tam rybacki charakter braćkich miasteczek czułem jak nigdzie indziej.
Bardzo miło ją wspominam

Habanero napisał(a):Milnę i Postirę polubiłem za to, że nie są tak dopieszczone jak Pučišća, czy chociażby Sutivan.
Tam rybacki charakter braćkich miasteczek czułem jak nigdzie indziej.

W Postirze mniej czułam ten klimat, a może za mało po niej chodziliśmy. W Milnej - jak najbardziej

Habanero napisał(a):Jest klimacik
Milnę i Postirę polubiłem za to, że nie są tak dopieszczone jak Pučišća, czy chociażby Sutivan.
Tam rybacki charakter braćkich miasteczek czułem jak nigdzie indziej.
Bardzo miło ją wspominam

Coś w tym jest

Miło poczytać i obejrzeć ulubiony Supetar.
Na szczęście wkrótce będziemy tam, chyba po raz 10 czy 11
Lepiej tak nie zachwalać, żeby tłoku nie było...

Bravik napisał(a):

Habanero napisał(a):Jest klimacik
Milnę i Postirę polubiłem za to, że nie są tak dopieszczone jak Pučišća, czy chociażby Sutivan.
Tam rybacki charakter braćkich miasteczek czułem jak nigdzie indziej.
Bardzo miło ją wspominam

Coś w tym jest

Jest, jest!
Za chwilę zapraszam na klimacik Supetaru

lapasca napisał(a):Miło poczytać i obejrzeć ulubiony Supetar.
Na szczęście wkrótce będziemy tam, chyba po raz 10 czy 11
Lepiej tak nie zachwalać, żeby tłoku nie było...

Witaj!
10 razy w Supetarze Wow!
To musi być prawdziwa miłość!