Mój Brač na ziemi

maslinka napisał(a): Ciekawa jestem, czy to o tą plażę Ci chodziło, FUX, kiedy pisałeś w tamtym roku o piniach i barze.

Sorki, że dzisiaj odpowiadam, ale kilka godzin temu wysiadłem z samolotu.
Nie, to nie jest ta plaża.
Wracając rowerami z Biogradu, po kilkusłownej przepychance z ochroną w końcu weszliśmy bez opłaty z bajkami.
Wypiliśmy piwko i pojechaliśmy dalej.
Pinia Beach jest w Pakostane; idąc brzegiem w kierunku Pakostane trafiłabyś właśnie na nią.
Wtopę zrobiliście jedną, że nie poszliście prawą stroną w kierunku Biogradu. Dalej jest dzikie FKK i tekstylne równiez z piaszczystym dnem i totalną ciszą.
Minusem brak zimnego piwa...

Tymona napisał(a):Tak po cichu zaglądałam, ale widząc delfiny w ubikacji nie mogłam się powstrzymać Bo to faktycznie spełniony sen niespełnionego architekta, żeby takie wczesne rokokokoko na środku ubikacji postawić No i te schody - jak do jakiej świątyni Ludziska to jednak mają fantazję

Hej Magda! Miło Cię tu gościć Wiem, że ostatnio jesteś zajęta i Twoje Maleństwo nieczęsto daje Ci wolne

Widać toalety projektował jakiś architekt-wizjoner. Być może nie tak łatwo zrozumieć jego wizję i poczucie estetyki



FUX, dzięki za wskazówki. Następnym razem powinniśmy trafić bez pudła.

FUX napisał(a):Wtopę zrobiliście jedną, że nie poszliście prawą stroną w kierunku Biogradu. Dalej jest dzikie FKK i tekstylne równiez z piaszczystym dnem i totalną ciszą.

No to faktycznie wtopiliśmy... Trudno, next time

A może by taką fontannę z delfinkami postawić na środku stadionu norodowego? To by mogło dość skutecznie odwrócić uwagę od dachu

alladyndelscorcho napisał(a):A może by taką fontannę z delfinkami postawić na środku stadionu norodowego? To by mogło dość skutecznie odwrócić uwagę od dachu

Myślę, że delfinki (ze względu na swoją urodę ) mogłyby skutecznie rozwiązać problem stadionu




4 sierpnia (sobota): Początek końca

I nadszedł ten dzień - nieunikniony, bezlitosny dzień powrotu

Budzimy się po 8:00, wyruszam na zakupy do budki z pieczywem, a mój małżonek w tym czasie zaczyna zwijać nasz majdan. Później śniadanie, prysznic i pakowanie maneli, które, jak zwykle, zajmuje nam sporo czasu. Camping opuszczamy koło 11:00.

Kierujemy się na Vranę, a później na autostradę, ale najpierw chcemy zatankować na stacji przed Pakoštane. Rosną na niej różne sukulenty:



i roztacza się stąd ładny widok na Vransko Jezero:



Fabiak najedzony i zadowolony - możemy jechać dalej. Przejeżdżamy przez Vranę:




Nie zatrzymujemy się koło kasztelu ani ruin średniowiecznego zamku, już je kiedyś widzieliśmy. Stajemy natomiast kawałek dalej, bo obawiamy się, że to ostatnie miejsce, z którego będzie widać Jadran (gdzieś na horyzoncie, za Vranskim Jezerem). Zapominamy o tym, że jeszcze nam "mignie", jak będziemy na autostradzie.

Pożegnanie z Jadranem :



Dojeżdżamy do bramek:



za którymi następuje zmiana kierowcy :



Pierwszy raz jadę chorwacką autostradą! Co ja mówię, w ogóle pierwszy raz prowadzę w Cro Ostatni raz za kółkiem siedziałam w Czechach, prawie 3 tygodnie temu, kiedy rozpoczynaliśmy swoje wakacje. Bračkie drogi jakoś nie budziły mojego zaufania ani entuzjazmu Muszę sobie przypomnieć, jak to się robi

A jednak nie zapomniałam Na początku prowadzi się świetnie. Ja cieszę się drogą, a mój mąż widokami



To jest chyba ten ostatni widok Jadranu:



Jadransko More - do zobaczenia!

Później autostrada zaczyna się coraz bardziej korkować:




Przypominamy sobie, że jest sobota...



Jeśli chodzi o tunel ciepło-zimno (wolę odwrotną kolejność tych słów ), nie odnotowujemy dużej różnicy. Przed tunelem: 34, 5 st., a za nim - nadal gorąco: 32 stopnie.

Przed bramkami Lucko - Zagrzeb zaczynamy kląć pod nosem i żałować, że jednak zdecydowaliśmy się na powrót w sobotę. Tracimy jakieś 1,5 godziny, wolno przesuwając się w korku. Fabiak dzielnie znosi taką jazdę, my nieco gorzej Najgorszy jest brak klimy...

Ale jakoś wytrzymujemy! Kiedy bramki (oczywiście "no cash") nas puszczają, oznacza to koniec korków na dzisiaj Na szczęście odbijamy na autostradę prowadzącą na Węgry i do naszego ostatniego wakacyjnego celu, jakim jest Varaždin. Zwiedzanie tego miasta to była świetna decyzja, nie tylko ze względu na ominięcie korków przed granicą chorwacko-słoweńską

Na spacer po pięknym, barokowym Varaždinie zapraszam w następnym odcinku

maslinka napisał(a):Fabiak dzielnie znosi taką jazdę, my nieco gorzej Najgorszy jest brak klimy...

Tak, wiem coś o tym Mój Leoncio też nie ma klimy Po tegorocznym urlopie obiecałem sobie, że już nigdy nie pojadę autem bez klimy do Cro ale jak to mówią: "Nigdy nie mów nigdy..."

maslinka napisał(a):Na spacer po pięknym, barokowym Varaždinie zapraszam w następnym odcinku

OOO !
Takie mniej popularne miejsca lubię. Czekam.

O znowu będzie "mój" (spałem dwukrotnie) Varażdin. Z chęcią "przejdę" się jeszcze raz po tym mieście

kaszubskiexpress napisał(a):

maslinka napisał(a):Na spacer po pięknym, barokowym Varaždinie zapraszam w następnym odcinku

OOO !
Takie mniej popularne miejsca lubię. Czekam.

Też czekam, bo przyszłoroczną jazdę do Chorwacji zaplanowałam właśnie z noclegiem w Varaždinie.

marze_na napisał(a):

kaszubskiexpress napisał(a):

maslinka napisał(a):Na spacer po pięknym, barokowym Varaždinie zapraszam w następnym odcinku

OOO !
Takie mniej popularne miejsca lubię. Czekam.

Też czekam, bo przyszłoroczną jazdę do Chorwacji zaplanowałam właśnie z noclegiem w Varaždinie.

To bardzo dobry pomysł, szczególnie jeśli zakwaterujesz się niedaleko centrum

tony montana napisał(a):
To bardzo dobry pomysł, szczególnie jeśli zakwaterujesz się niedaleko centrum

Polecasz jakąś miejscówkę?

marze_na napisał(a):

tony montana napisał(a):
To bardzo dobry pomysł, szczególnie jeśli zakwaterujesz się niedaleko centrum

Polecasz jakąś miejscówkę?

chyba nie można już na Forum podawać namiarów (od jakiegoś czasu obowiązują ostre zasady w tej kwestii)

Mogę jednak podać Ci linka do relacji, w ktorym znajdziesz ten namiar
(wtedy, kiedy to pisałem, te zasady jeszcze tak ostro nie obowiązywały)

Pansion Maltar, zapisane, zapamiętane. Ślicznie dziękuję i już wypatruję Maslinki.

alladyndelscorcho napisał(a):Tak, wiem coś o tym Mój Leoncio też nie ma klimy Po tegorocznym urlopie obiecałem sobie, że już nigdy nie pojadę autem bez klimy do Cro ale jak to mówią: "Nigdy nie mów nigdy..."

My już od paru lat tak sobie obiecujemy...


Widzę, że jest spore zainteresowanie Varażdinem Zrobiłam tam mnóstwo fot, więc materiału wystarczy na kilka odcinków

Kaszubski, Tony, Marzena i inni zainteresowani - postaram się wieczorkiem wrzucić pierwszą część spaceru po Varażdinie

maslinka napisał(a):... postaram się wieczorkiem wrzucić pierwszą część spaceru po Varażdinie

... no to zajrzymy tu wieczorem !

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):

maslinka napisał(a):... postaram się wieczorkiem wrzucić pierwszą część spaceru po Varażdinie

... no to zajrzymy tu wieczorem !

Pozdrawiam.

Zapraszam



4 sierpnia (sobota): Spacer po Varaždinie - część pierwsza



Varaždin był już pokazywany na forum kilkakrotnie. Nic w tym dziwnego - przyciąga turystów urokliwą, kameralną starówką i czymś trudnym do wychwycenia i obiektywnej oceny, co chyba zwie się atmosferą

W latach 1756-1776 Varaždin był stolicą Chorwacji. W przeszłości nazywany "małym Wiedniem", a także miastem baroku, muzyki i kwiatów, obecnie reklamuje się jako "miasto aniołów", które to "skrzydlate istoty" rzeczywiście można znaleźć to tu, to tam, chociaż czasami trzeba dobrze poszukać lub zadrzeć wysoko głowę

Parkujemy niedaleko Teatru Narodowego i ruszamy w stronę tegoż budynku:



Jest gorąco, chętnie więc chłodzimy się przy pobliskiej fontannie:



naprzeciw której dumnie puszy się paw:



Zostawiamy za sobą zieloność:



i podążamy w stronę starówki. Po drodze zaglądamy w różne zaułki i w jednej wąskiej uliczce natykamy się na nisko przelatujące anioły :



Chociaż jak się im teraz bliżej przyglądam, to nie wiem, czy to nie były jakieś ptaszki
Bez wątpienia anielskie anioły jeszcze spotkamy

Docieramy do ulicy Ivana Gundulića - urokliwej i wyjątkowo pustej:




Uliczka ta wyprowadza nas na Franjevački Trg. Spojrzenie w prawo:



i w lewo, w którą to stronę zaraz się udamy:



I jeszcze rzut oka za siebie - na ulicę Gundulića:



Spacerujemy żółwim tempem, bo co chwilę natykamy się na coś pięknego. Mogę śmiało powiedzieć, że Varaždin nas zachwycił! Smakujemy go więc powoli...

W jednej chwili podziwiamy Pałac Bužan:



by zaraz przenieść nasze zainteresowanie na kota wylegującego się przy stolikach nieopodal

Śliczny rudzielec cierpliwie mi pozował :




Te wakacje były najbardziej "kocie" z naszych wszystkich urlopów w Cro Ale może wróćmy do zabytków

Mijamy kościół św. Jana Chrzciciela:



przed którym stoi pomnik biskupa Grzegorza z Ninu. To drugi Grgur Ninski, którego spotykamy w tym roku Trzeba dotknąć i jego palca - na szczęście i przede wszystkim po to, by wrócić do Varaždinu



Podziwiamy znajdujący się naprzeciw budynek Varaždinskiej Županiji:



czy Pałac Hercer:



To ten z lewej strony zdjęcia.

Focimy, jakbyśmy wpadli w trans



Tyle tu pięknych obiektów! A będzie jeszcze ładniej, bo właśnie podążamy w stronę zamku...