Mój Brač na ziemi

Nie ma żadnej niezręcznej ciszy - jest nowy odcinek



23 lipca (poniedziałek): Split - część pierwsza

Aura niestety nie sprawiła nam miłej niespodzianki. Zgodnie z przewidywaniami niebo od rana było zasnute chmurami. Pogoda zdecydowanie mało plażowa, chociaż było gorąco. Kajakowa też nie bardzo, bo spore fale:



No to płyniemy do Splitu! Nawet się cieszę z takiego obrotu sprawy, bo w tym mieście byliśmy tylko raz, w 2006 roku i to krótko. Wtedy mnie jakoś nie zachwycił, ale chcę mu dać jeszcze jedną szansę. Dobrze w sumie, że słońce nie pali, będzie się lepiej zwiedzało. Tylko na zdjęciach nie będzie odpowiedniego koloru nieba... Ale przecież nie można mieć wszystkiego

Wsiadamy na prom Jadran:



Za nami Supetar:



Przed nami... prawie godzinna podróż. Czytamy książki i obserwujemy galeby. Jeden trochę nabrudził



Split tuż-tuż:



Wycieczkę po Splicie zaczynamy od zjedzenia lodów na Rivie:






Najczęściej słychać tu język polski Pora wejść do Pałacu Dioklecjana, gdzie spędzimy zdecydowaną większość czasu.

215 metrów długości od morza w głąb lądu i 181 metrów szerokości, 39 tysięcy metrów kwadratowych - te liczby robią wrażenie! Obecnie w obrębie murów pałacowych stoi 220 budynków zamieszkanych przez około 3 tysiące ludzi.

Przez Bramę Brązową wchodzimy do niezwykłego labiryntu uliczek:



Najpierw musimy przejść przez "podziemia", gdzie rozłożyło się mnóstwo sklepikarzy:



Tłum odstrasza! Chociaż chętnych na zwiedzanie podziemnych korytarzy raczej brakuje:



My też nie będziemy zwiedzać "piwnic", czym prędzej chcemy wydostać się "na powierzchnię". Wychodzimy na pałacowy dziedziniec, czyli perystyl:



Tutaj turystów wcale nie jest mniej, wręcz przeciwnie Można sobie zrobić zdjęcie z rzymskim gwardzistą Uciekamy w cichsze rejony...



Do katedry św. Dujama straszna kolejka. Wrócimy tu później...

Okrążamy katedrę i zaglądamy w różne zaułki:



Pytanie: gdzie ukrył się kot :



Odpowiedź :



Słodziak!

Dochodzimy do miejsca, gdzie ludzie (głównie Polacy) robią sobie fotki. No to my też! Tym bardziej, że dobrze widać stąd dzwonnicę liczącą 61 metrów wysokości:



Wchodziliśmy na nią 6 lat temu i nie było to najmilsze przeżycie (zdawało mi się, że barierka była słabo przymocowana i cała konstrukcja schodów się chwiała), więc sobie to odpuszczamy. Widoki będziemy podziwiać ze Wzgórza Marjan, na które się później wdrapiemy.

Teraz pora dać nura w uliczki, a raczej korytarze pałacu:




Z wąskich przejść niespodziewanie wychodzi się na jakiś plac czy dziedziniec, których jest całkiem sporo. A skoro jest trochę więcej miejsca, są i uroczo wkomponowane knajpki:



Pora udać się na prawdziwe zwiedzanie - do środka budowli. Postanawiamy zobaczyć wnętrze dawnej świątyni Jowisza, która w 1493 roku została przekształcona w chrześcijańskie baptysterium. Przed świątynią zachował się stary egipski sfinks - niestety bez głowy:



Płacimy jedyne 5 kun i wchodzimy do środka:



Co prawda nie ma tu zbyt wiele do oglądania , ale warto przyjrzeć się bliżej kasetonowemu sklepieniu:




czy rzeźbie Jana Chrzciciela dłuta Ivana Meštrovicia:



Jest tu też oczywiście chrzcielnica (w końcu to baptysterium) - piękna, XI-wieczna, ozdobiona m.in. motywem plecionki chorwackiej:



Po krótkim zwiedzaniu wychodzimy znów na światło dzienne i kontynuujemy nasz spacer korytarzami starożytnego pałacu, raz po raz zanurzając się w historii...

(Ależ się zrobiło pompatycznie Następny odcinek będzie bardziej rozrywkowy Zapraszam!)

weldon napisał(a):Może i Split nie zachwyca, ale dlaczego tam znów muszę wrócić?

Bo jest tam tyle kamulców i staroci, że nawet za dziesiątym razem nie zobaczy się wszystkich

tony montana napisał(a):no właśnie, Weldon ma rację - tez byłem już kilka razy, ale np nie byłem na Wzgórzu Marjan, no skandal!

To będziesz przynajmniej wirtualnie Już niedługo

piotrf napisał(a):Agnieszko , mam nadzieję , że pogoda pozwoli Wam na kajakowe spacery , i oglądanie zatoczek z innej perspektywy

W najbliższym czasie nie pozwoli Ale my będziemy uparci i popłyniemy następnego dnia, mimo mało ciekawej pogody...

Krzychooo napisał(a):No, no. Świetnie, że na Braču można spędzać czas podobnie jak na Hvarze. Odkrywanie zatoczek i błądzenie po kameralnych miasteczkach to jest to! Trzeba się będzie i na tę wyspę wybrać na dłużej. W tym roku niestety nie odwiedziłem żadnej wyspy (nie licząc paru dni na Pagu, ale jak dla mnie to nie jest prawdziwa wyspa ), więc za rok już koniecznie!

Pozdrawiam

Witaj, Krzychooo!
Myślę, że tym, którzy zakochali się w Hvarze, Brač również bardzo się spodoba

Agasz napisał(a):Hmm, to mam jakieś usprawiedliwienie - byłam tylko raz
Co nie zmienia postaci rzeczy, że "polizałam tylko ciastko przez szybkę"

My za pierwszym razem też niewiele widzieliśmy. Po to są powroty

weldon napisał(a):

longtom napisał(a):Kupiliśmy bilety na prom i wio na Hvar

No i masz ... Z wody też Splitu nie widziałem

Hehe, tak jak pisze Piotrek - przynajmniej zobaczyliście Split z wody

FUX, dzięki za dobre chęci, ale ja nie potrzebuję adwokata. Gdybym nie chciała komentarzy, to mogłabym poprosić forumowiczów, żeby ich nie pisali.

Rzecz w tym, że one wcale mi nie przeszkadzają, wręcz przeciwnie - dopingują do dalszej "pracy" Są takie chwile (to chyba normalne), że nie chce mi się dalej ciągnąć tej relacji... Ale świadomość tego, że ktoś to czyta i że podoba się jest dla mnie po prostu ważna.

Poza tym niektórzy mają pytania, chcą się czymś podzielić, a nie tylko napisać: "Jest ok. Pisz dalej".

Bardzo Cię proszę, nie wyskakuj z takimi komentarzami, jak przed chwilą i nie wypowiadaj się w imieniu innych, ok?
W końcu sam powiedziałeś - to ja jestem założycielką tego wątku, więc chyba mam coś do powiedzenia...

Pozdrawiam.