Milos u schyłku sezonu 2014

ajdadi napisał(a): to uwielbiamy w Grecji najbardziej

Nie mam pewności czy najbardziej , ale też to uwielbiamy .

mysza73 napisał(a): ciekawa jestem, co potem będzie przerywnikiem, Włochy czy Grecja

Fakt, może być różnie . Kiedy w 2010 lecieliśmy na Kretę, też myślałam że to taki przerywnik dla Chorwacji, po kolejnych pięciu wakacjach… A od tego momentu Cro była tylko raz jeden, zaś w Grecji był jeszcze Peloponez, a teraz Milos. Jednorocznym przerywnikiem (oprócz Chorwacji) okazała się także Rumunia.
No i chyba już przez jakiś czas będzie tak, że wrześniowe dwutygodniowe urlopy spędzimy w Grecji, a te tygodniowe mogą być przerywnikami w innych krajach. Mogą, ale nie muszą , w 2015 mamy we wrześniu do zagospodarowania tydzień, ale raczej też w Grecji . Tyle, że wówczas pogodzimy się z apartamentami i samolotem, bo na tak krótko to jednak za daleko na wypad z własną mobilną „sypialnią”

Jedziemy w kierunku białego zachodniego wybrzeża, po drodze oglądając widoczki w kierunku Plaki i Triovasalos.









Następny cel to rybacka wioseczka Mandrakia (Μανδράκια) i kolejne syrmaty .



Dojazd dobry, więc nie ma się co zastanawiać. Tym bardziej, że chcemy tam dotrzeć, tak zdecydowaliśmy jeszcze w domu.
Miejsc do parkowania sporo, aut niewiele . Fajnie! W zatoczce, jaką widać z parkingu, nawet zbyt mocno nie wieje (ale to tylko pozory, meltemi się nasila). Na dół zejdziemy, ale ciut później...

Najpierw jednak wizyta w kościółku Zoodohos Pigi, wewnątrz trochę podobnym do tego z Firopotamos.









Lokalizujemy miejsce na wypicie kawki . Ale jeszcze nie w tej chwili - „Medousa” dopiero przygotowuje się do przyjęcia chętnych…



Zanim będzie można przysiąść przy stoliku, obejrzymy sobie skały widoczne z tawernianego tarasu.

Mandrakia podoba nam się, chociaż nie jest tu tak kameralnie, jak w Firopotamos. Stałych mieszkańców niewielu (ponoć tylko dwóch ), ale weekendowych domków niemało. Kilka z nich można wynająć, ale tym razem mamy własne lokum, więc nie skorzystamy . W Mandrakii jednakże chętnie zostalibyśmy na jakąś noc, a potem na kilka godzin plażowania, byle tylko mniej wiało… Niestety, prognozy straszą silnymi północnymi wiatrami przez cały nasz pobyt na Milos.

Na skałach spędziliśmy sporo czasu. Może nie jest tam tak pięknie jak na Sarakiniko, ale za to jaka pustka wokół ! Tylko skały, fale i my . Niech więc Was nie dziwi, że trochę poszaleję z ilością fotek.























A to jeszcze nie koniec!

Jesteście mocny zawodnik - Dangol. Gratuluję, gratuluję. Niech niewiasty biorą z Ciebie przykład ale i faceci też bo trafiają się ciepłe kluchy co imieniny obchodzą 8 marca.

dangol napisał(a):........................ trochę poszaleję z ilością fotek.

Szaleństwo wskazane

dangol napisał(a):

ajdadi napisał(a): to uwielbiamy w Grecji najbardziej....

....oczywiście poza zabytkami.....

Darkos napisał(a):

dangol napisał(a):........................ trochę poszaleję z ilością fotek.

Szaleństwo wskazane...

...jak najbardziej

darek1 napisał(a): Niech (…) biorą z Ciebie przykład

Oby jednak nie wszyscy, bo jak zbyt dużo "mikro-kamperów" pojawi się na greckich plażach, to możemy za którymś razem mieć problem z fajnym miejscem na nocleg.

ajdadi napisał(a):

Darkos napisał(a): Szaleństwo wskazane...

...jak najbardziej

Obyście nie żałowali . W razie przesytu, dajcie znać niezwłoczne!

Trochę nas wywiało, postanowiliśmy wrócić więc do mniej wietrznej części Mandrakii.

Pora na mały porcik i to, co nam cały czas chodziło po głowie…













Pamiętacie odcinek nr 6 „Teorii smaku” , kiedy Teo Vafidis odwiedził Mandrakię? My przed wyjazdem szczególnie dokładnie oglądnęliśmy oba miloskie odcinki, po czym postanowiliśmy w zwiedzaniu wyspy pójść czasami tropem Teo. A w Mandrakii Teo rozmawiał ze Steliosem, właścicielem jednej z syrmat. Czy go dziś spotkamy?
Kilka syrmat jest otwartych, a pan Stelios znajduje się tam, gdzie go się spodziewaliśmy . No to jakże nie wykorzystać takiej okazji ?







Sęk w tym, że my nie potrafimy rozmawiać po grecku, a druga strona innego języka nie zna. Na szczęście wewnątrz jest jeszcze jakiś starszy pan, znający ciut angielski, więc robi za tłumacza i dostajemy zgodę na fotkę z "gwiazdą polskiej TV".





Przy okazji dowiadujemy się, gdzie najlepiej kupić świeżą rybę i inne morskie stwory . Fakt, morze wokół Milos umiera, to nie to co kiedyś… Ale jakieś ryby jednak jeszcze są .

Możemy wreszcie usiąść przy kawce .







W "Meduzie" trochę zabawiliśmy. Może nie tyle, ile przy jednej szklaneczce potrafią siedzieć Grecy , ale nabieramy wprawy . No i może udałoby się osiągnąć idealny czas, ale przecież musimy zdążyć do sklepu z rybami, a już prawie południe!