Milos u schyłku sezonu 2014

W użyciu tego nie widzieliśmy, ale skoro siatki wiszą nad wodą, to z pewnością jakoś tym się łowi. Po "rakuszackiej" stronie rzeki trochę tego było, cała rybacka "wioska".

Břeclav nie ma w sobie takiego uroku, jak inne południowomorawskie miasteczka – Znojmo, Mikulov, Valtice, Lednice… Jako przystanek na wypicie kawki, może jednak być .
Tyle, że Brzeclawia w planie nie było, więc nie mieliśmy pojęcia, gdzie znaleźć jakieś przyjemne miejsce na krótki przystanek. Było więc całkowicie „na czuja”, co zaoowocowało mniej zabytkową częścią miasta. No ale zwiedzania i tak miało nie być, więc może to i dobrze ? Bo lokalizacja dla kawki była OK .

Zatrzymaliśmy się na parkingu przy ul. Palacha, niedaleko skrzyżowania z ulicami Husovą, Jungmannovą i Sady 28 řijna. Jako że wzdłuż tej ostatniej znajduje się zadrzewiona pěší zóna, to miejsce na kawkę być tam musiało .





Hlava křičícího muže:



Neogotycka kaplica św. Rocha (1892 r.):



Miejsce kawkowo-winkowe:



Kawusię wypiliśmy na miejscu, wino (białe Chateau Olivier we flaszce 1,5 l) wzięliśmy na wynos.



Mając wyśmienite wino, z poszukiwań burczaka zrezygnowaliśmy.

Teraz na autostradę (przecież mieliśmy winietkę wykupioną przy starcie naszej wyprawy), którą dość szybko dojechaliśmy do Ołomuńca, a potem do Mohelnic. Dalej trasą „tradycyjną”, ale tym razem na obiad nie zatrzymaliśmy się tam, gdzie zwykle.



W sumie to zrobiliśmy błąd, bo niżej, w Czerwonej Wodzie, nie było otwartej żadnej fajnej gospody. Zjeść jednak coś musieliśmy, więc przysiedliśmy w jakimś przeznaczonym na sprzedaż przybytku. Oferta mało imponująca, ale smażony ser był .



Dla kierowcy woda, dla mnie piwko .



Chwilka relaksu okraszona czeskim humorem…




… a potem w dalszą drogę.

Po chwili byliśmy już w Polsce, całkiem jesiennej…



Do domu dojechaliśmy około godziny 18-tej, tego dnia przejechaliśmy 470 km.

Zakończyły się nasze BARDZO UDANE wakacje, na których pokonaliśmy (nie licząc podróży promem ) 4740 km, a więc około o tysiąc mniej, niż dwa lata wcześniej przy objeździe Peloponezu.

Dziękuję wszystkim, którzy zechcieli towarzyszyć nam w podróży.

KONIEC

dangol napisał(a):Dziękuję wszystkim, którzy zechcieli towarzyszyć nam w podróży.

To ja dziękuję za kolejną sympatyczną i szczegółową opowieść , dzięki której mogłem znów być na tej pięknej greckiej wyspie jaką jest Milos.
Co prawda dołączyłem trochę późno, niedługo przed tym, gdy ją opuściliście...
Niemniej, było bardzo miło (jak zresztą zawsze )
Mam nadzieję, że w tym roku też nie odpuścicie Grecji...

Pozdrawiam

mysza73 napisał(a):kusicie wszyscy tą Grecją, oj kusicie

Muszę się zgodzić
Przyjemnie spędziłam czas z Wami
Pozdrawiam

Świetne są Twoje relacje pod każdym względem Dzięki

Rozumiem, że teraz czas na szuranie... . W niedzielę sprawdziłem Rejviz warunki były dostateczne, a wczoraj i dzisiaj jeszcze troszkę popadało

pozdr

Bardzo miło się z Wami podróżowało

Serdecznie pozdrawiam

Bardzo fajnie było powłóczyć się z Wami po Milosie, tym bardziej, że zajrzeliście również w takie kąty gdzie nas nie było.

pzdr

Dziękuję Danusiu za odpowiedź i całą relację.

Pozdrawiam Was.

Dziękuję również za relację.
Pozdrawiam

Trzeba przyznać, że Milos nie rozczarowałaby mnie nawet w środku cykladzkiej zimy z szalejącymi wichurami a Twoja relacja czytana z przymusową jesienną przerwą na szczęście z żadnego powodu nie ucierpiała. Przeżywałam Wasz pobyt jak swój własny po raz kolejny (również dzięki Tomkowi) czyli już trzeci rok z rzędu. Dobrze, że Milos znalazła swoich kolejnych odkrywców. Dzięki Wam trafiliśmy w miejsca których nam nie było dane zwiedzić.

Milos jest piękną i kolorową wyspą co się Tobie udało świetnie pokazać.
Jeżeli kiedyś wrócimy po raz drugi na jakąś Cykladę to może to być Milos.

Pozdrawiam i dziękuję za powrót na te wyspę.
Małgosia

Danusiu mam do Ciebie małe pytanko...
wracaliście przez Boboszów i...czy po cały czas na tej drodze jest tyle fotoradarów ,bo jazda robiła się bardzo męczącza i nużąca.
I można powiedzieć ,że przez nie zaczęliśmy jeżdzić trasą przez Śląsk

Pozdrawiam

Na fotoradary nie zwracaliśmy uwagi ... Lubimy tę trasę, nawet jeśli nie da się szybko jechać. We wrześniu chyba jednak bardziej od radarów spowolnieniem były roboty drogowe pod Jordanowem i za Ząbkowicami Śl., no i tradycyjnie światła ma krzyżowce w Łagiewnikach.

Trochę spóźniona , dzięki za relację
Teraz zajmij się babciowaniem