Milos u schyłku sezonu 2014

Ile czasu można oglądać skupisko rdzy ? Czas nad wodę !



Pasażerowie (2 * 2) aut, które zjechały niżej niż nasze, ulokowali się w części plaży niedaleko mostka. No i dobrze , bo upatrzone przez nas miejsce było wolne.









Miejscówka wśród kolorowych skał bardzo mi przypadła do gustu. Grzesiek „narzekał” tylko na raczej ubogą morską faunę… Być może rybki były, lecz w różnokolorowym podłożu maskowały się wyśmienicie.

Super miejsce ta stara kopalnia siarki , jedno z moich ulubionych na Milos.
Dziękuję i pozdrawiam

Też się cieszę, że nie skreśliliśmy z listy miejsc do zobaczenia, chociaż trafiliśmy tam niemalże w ostatnim momencie. Ciekawe, co by było, gdybyśmy jednak dopłynęli na Kimolos? Może wówczas trzeba byłoby zrezygnować z kopalni, bo by już na nią nie było czasu?

Pozdrawiam cieplutko , pomimo tych minus 8 za oknem...

dangol napisał(a): Grzesiek „narzekał” tylko na raczej ubogą morską faunę…

Potwierdzenie moich czerwcowych spostrzeżeń , ale miejsce i tak jest warte odwiedzenia.
pzdr.

To było naprawdę fajne plażowanie, a mnie brak rybek nie przeszkadzał.















Brakowało tylko... zimnej kawki! No ale na tą mogliśmy liczyć dopiero w Adamas… Pokusa była tak wielka, że Paliorema przegrała – zebraliśmy manatki i opuściliśmy plażę.





Nawet jeśli nie jest się miłośnikiem architektury industrialnej, Palioremę trzeba odwiedzić koniecznie

Fotki z drogi powrotnej do auta

Auto trochę nagrzane pomimo zasłonek, no ale czyż można było liczyć na coś innego na takiej patelni? Zwłaszcza, że tu absolutnie nie wiało.



Wracamy bez przystanków, nawet poniższa fotka (tablica upamiętniająca akcję oporu przeciwko Niemcom) zrobiona jest z przez okno, bez wysiadania.



Ostatnie zdjęcia z „kopalnianej” trasy…

A to już Adamas.





Po kawce, krótki spacerek . Wydawało mi się, że poprzednimi razy zobaczyliśmy zupełnie wszystko, ale jednak nie. Ponowne przejście tymi samymi uliczkami „ujawniło” katolicki kościółek Agios Nikolaos, ufundowany przez francuskiego vice-konsula Louisa Brest ( pośredniczył w zakupie Wenus z Milo i jej transporcie do Paryża). Patronem kościoła został św. Mikołaj, gdyż takie imię nosił jeden z synów Bresta.







Kościół św. Trójcy „od tyłu”:

dangol napisał(a):To było naprawdę fajne plażowanie, a mnie brak rybek nie przeszkadzał.

Pierwsze koty za płoty i lepiej późno niż wcale, pomyślałam oglądając fotki tej sesji plażowej . Ja już sobie od lat inaczej nie wyobrażam spędzania czasu na plaży.

Dołączam do czytaczy i oglądaczy.

Faktycznie - wielkie skupisko rdzy.
Stale mówią o kryzysie a tam tyle "dobra" się marnuje.

Pozdrawiam

Vjetar napisał(a): Stale mówią o kryzysie a tam tyle "dobra" się marnuje.

Lidia K napisał(a): Pierwsze koty za płoty i lepiej późno niż wcale, pomyślałam oglądając fotki tej sesji plażowej . Ja już sobie od lat inaczej nie wyobrażam spędzania czasu na plaży.

Pierwsze były na Peloponezie

Gdzie po raz ostatni przenocować na Milosie Postanawiamy spróbować z Fyriplaką. Wprawdzie prognozy pogodowe wskazują na zmienność wiatrów, więc może nie być tam tak cicho jak za pierwszym razem, ale przecież nie musimy ustawiać auta na krawędzi klifu ? Są też inne miejsca, może mniej widokowe, ale też fajne . Gdyby od początku było coś nie tak, to przecież możemy zarządzić powrót na Provatas...

No to w drogę!



Na Fyriplace spokój, wiaterek jest bardzo delikatny . Niemniej jednak, nie jest typowo północny… Niech się dzieje, co chce, zostajemy ! Tyle, że na wszelki wypadek, nie przy samej krawędzi, lecz ciut dalej, za krzakiem . Klapa będzie otwarta w tę stronę, więc krzaczek osłoni nas od ewentualnego wiatru od strony morza. Z pozostałych kierunków i tak mamy osłonę, bo inne otwory w aucie na noc mamy pozamykane, otwarta klapa wystarcza .

Ludzi na plaży jeszcze sporo, ale i tak mniej, niż poprzednim razem. Kolejna oznaka końca sezonu… To nie jest tylko nasze subiektywne odczucie , podobnie uważają właściciele plażowej tawerny, gdyż poskładali już sporą część leżaków i poznosili je do wylotu drogi, czekają na transport do magazynu.

Pięknie jest!

Już trochę za późno na dalsze spacery, zejdziemy jedynie na skałki pod klifem i tam poczekamy na zachód słońca.

Jakoś te greckie klimaty mi nie odpowiadają.