Milos u schyłku sezonu 2014

napisał(a) **dangol** » 11.12.2014 22:02

Ponownie nadmorska

Klima, a w zasadzie tylko syrmata (oraz jej najbliższe otoczenie), w której będziemy nocować. Z powodu :roll:

coraz większych fal, jakoś nie miałam ochoty na ponowne dotarcie do skupiska kolorowych domków. Nie zabrałam bowiem z auta niczego na przebranie, na wypadek gdyby fala mnie dopadła :wink:

. Zresztą, widok przez wrota garażu oraz z przyległego „tarasu”, zupełnie mi wystarczał

.

Do tego winogrona i melony

oraz troszkę retsiny (tsiopouro jak dla mnie stanowczo za mocne), no popołudnie nie wiadomo kiedy przechodzi w wieczór…

napisał(a) **dangol** » 11.12.2014 22:10

Wypadało także zaznajomić się z naszym gospodarzem i jego kotami

No i usmażyć nasze kalmary

Te sałatkowe lądują w lodówce, zostawiamy je do zjedzenia na kolejny dzień. Teraz na kolację wystarczą nam większe, nadziewane fetą, papryką, pomidorami i natką pietruszki. Kombinacja naprawdę smaczna, a samo smażenie trwa zaledwie kila minut.

Obawialiśmy się, że nasz gospodarz :mrgreen:

trochę przesadził i zacznie rozrabiać.

„Greek szatan” :mrgreen:

(jak sam się nazwał :wink:

):

W razie czego, Grzesiek postanowił związać go jego własnym szlauchem :wink:

. Na szczęście potrzeby takiej nie było :lol:

.
Na naszym pięterku był spokój (nie licząc donośnych odgłosów szalejącego morza, docierających przez otwór „naturalnej klimatyzacji” tuż nad moim posłaniem), czasem tylko :roll:

jakiś kot chciał nam dotrzymać towarzystwa.

napisał(a) **dangol** » 11.12.2014 22:14

Wtorek, 30 września

Gdy się budzimy, Arisa już nie ma... Wieczorem pokazał nam miejsce, gdzie mieliśmy zostawić klucz, rano musiał pędzić do roboty! Od tej pory z dystansem podchodziliśmy do :roll:

każdej mijanej nas kopalnianej ciężarówki, bo jeśli więcej jest takich, co :mrgreen:

siadają za kierownicą po tsipourowo-trawkowym wieczorze….

Mamy wprawdzie zaproszenie na kolejne noclegi w Klimie, ale :roll:

raczej nie skorzystamy, nawet jeśli gospodarz miałby nocować w Triovasalos. Trzeba jednak przyznać, że na trzeźwo jest dość sympatycznym facetem, chociaż nieco pokiereszowanym przez los. Fakt, trochę na własne życzenie :wink:

…

Kilka „pożegnalnych” fotek z klimatycznej :wink:

Klimy ...

napisał(a) **tony montana** » 11.12.2014 22:21

Ale daliście czadu z tym Grekiem demonem

Ale on momentami wygląda jakby bawił się w karaoke

napisał(a) **dangol** » 11.12.2014 22:44

W co się bawił, to trudno było zrozumieć :roll:

. Pod nosem też coś sobie nucił, ale głosu dobrego nie miał :wink:

, więc nawet jeśli było to coś z "koszulkowych" Zeppelinów, to nie rozpoznałam. Nie leciał też niczym z TSA (chociaż zapewne znał niejedno), ale z heavy metalem (w kolanie, w udzie i w głowie :wink:

- "musieliśmy" sprawdzić, jak mu żelastwo

gruchocze) żyje na co dzień.

napisał(a) **Vjetar** » 12.12.2014 10:34

Spotkanie z ciekawym człowiekiem - piękna przygoda.

napisał(a) **dangol** » 13.12.2014 17:52

Dziś przekładana kilka razy wizyta w Place… Pobyt na Milos zbliża się do końca, różne miejsca możemy odpuścić, ale nie stolicę wyspy!

Z Klimy mamy niedaleko, widoczność OK, wiatr może nawet się przyda przy podejściu na szczyt Kastro, przynajmniej się nie spocimy :wink:

. Decyzja jest więc oczywista

.

Najbliżej jest wąską uliczką przez Trypiti, ale nie będziemy ryzykować kolejnego spotkania :mrgreen:

z kimś jadącym pod prąd, "własne" straty mamy już z Klimy. Jedziemy więc do głównej drogi, przy okazji Triovasalos odwiedzamy piekarnię, aby kupić na śniadanie po tyropicie (w syrmacie zjedliśmy tylko połówkę melona).

Plaka (Πλάκα) jest urokliwie położona u podnóży Kastro. Zostawiamy auto w cieniu

tamaryszków na rozległym parkingu na skraju Plaki, możemy zacząć spacer

.

kulka53 napisał(a): W XVIII wieku stolicą wyspy była założona jeszcze przez Wenecjan Zefiria. Epidemie i trzęsienia ziemi w tym czasie spowodowały znaczne zmniejszenie liczby ludności stolicy i całej wyspy, ci którzy przeżyli przenieśli się do położonego nad wejściem do zatoki na wysokości 280 m n.p.m. , zbudowanego również przez Wenecjan dla obrony przed piratami jeszcze w XIII wieku Kastro. Liczba ludności szybko rosła, krótko potem, z początkiem XIX wieku nieco poniżej niewielkiego Kastro zbudowano Plakę, Triovasalos, Tripiti i Plakes . Wewnętrzne i zewnętrzne Kastro straciło na znaczeniu po odzyskaniu przez Grecję niepodległości, popadło w ruinę po bombardowaniach II wojny światowej.

„Czerwony dom” wyróżnia się kolorystyką z daleka - fajnie widać to z Trypiti, wstawiałam zdjęcie opisując spacer z Klimy do teatru. Teraz fotka zrobiona już w Place.

Po Place krążyliśmy dość chaotycznie, niektóre wąskie uliczki przemierzaliśmy :roll:

wielokrotnie, a do wielu zaułków nie trafiliśmy… Chociaż Plaka duża nie jest, powinniśmy spędzić tam dwa razy więcej czasu, niż na to przeznaczyliśmy, może wówczas udałoby się wszystko zobaczyć

.

napisał(a) **dangol** » 13.12.2014 18:00

To, co pokażę poniżej, nie będzie dokładnie według chronologicznej kolejności naszego spaceru – ale czy to ma jakieś znaczenie?

Na początek podejście do Kastro ( tę część spaceru najłatwiej ”ogarnąć” po ponad dwóch miesiącach od czasu, gdy tam byliśmy). Zaczynamy spacer tuż przy budynku z początku XVIII wieku (był herb, ale nie mam go na fotkach). Można oczywiście zacząć w innym miejscu, ale my idąc z parkingu, tu natrafiliśmy na pierwszy drogowskaz

. Naprzeciwko znajduje się kafejka "Enplo" – kawkę wypijemy jednak :idea:

gdzie indziej. Teraz kontynuujemy podejście do Kastro. Łagodnie, ale coraz wyżej, a potem schodkami już bardziej stromo.

Widoki są coraz fajniejsze

.

Na fotce poniżej widać białą kopułę i wieże kościoła Panagia Korfiatissa oraz szarą kopułkę katolickiego kościoła Panagia ton Rodon.

Widać też wzgórze nad Klimą z kościółkiem Profitis Ilias (to, na które poprzedniego dnia nie chciało nam się wspinać).

napisał(a) **dangol** » 13.12.2014 18:03

W XIII-XIV wieku Wenecjanie zbudowali Kastro na wzgórzu górującym ponad obecną Plaką.
Wcześniej w tym miejscu znajdował się antyczny akropol, a około VII wieku przenieśli się tu mieszkańcy ze zniszczonego Melos (antycznej Klimy). Przy budowie weneckiego kastro wykorzystano materiały z antycznego miasta. Kastro składało się z dwóch części – dolnej (zewnętrznej) oraz górnej (wewnętrznej – Mesa Kastro), obie części dzielił niski mur.

Dziś niestety to głównie ruiny

… Kastro zostało opuszczone po rewolucji z 1821 roku, zniszczenia dopełniło zbombardowanie przez aliantów w czasie II wojny światowej (na szczycie Niemcy umieścili działo przeciwlotnicze). Jakieś domy jednak się zachowały

, a po odrestaurowaniu całkiem nieźle się prezentują.

Tutaj mogłabym zamieszkać

...

Ta uliczka trochę mi przypomina marokańskie zaułki starego Rabatu...

napisał(a) **dangol** » 13.12.2014 19:19

Na terenie Kastro zachowały się cztery kościoły, jeden na samym szczycie (tam zmierzamy), pozostałe trzy mniej więcej na granicy zewnętrznego i wewnętrznego Kastro, blisko obok siebie.

Dwa kościoły to właściwie małe kaplice (nie udało mi się dociec, jakich mają patronów).

Myślałam, że może trafię na szczęśliwy moment, kiedy któryś z kościółków Kastro będzie otwarty. Widocznie jednak wyczerpałam “limit” :wink:

w zwykle zamkniętym Agios Ioannis Siderianos…

Najważniejszym kościołem na terenie Kastro jest Panagia Thalassitra, świątynia Matki Bożej Morza , opiekunki miloskich żeglarzy. Pierwsza budowla (wówczas pod wezwaniem Panagia Eleousa) stanęła tutaj w 1228 roku, zbudowała ją rodzina Crispi władająca miastem w imieniu księcia Naxos – Marka Sanudo. Herb Giovanniego IV Crispi (ostatniego przedstawiciela rodziny przed zajęciem Cyklad przez Turków) z datą 1552, znajduje się ponad zachodnim wejściem do świątyni. Kościół powiększono w 1738 r. (? 1728 r.) , odnowiono w 1837-1839. Wewnątrz znajdują się cenne XVII-wieczne ikony autorstwa Emmanuela Skoridilisa

, jest też kilka ikon namalowanych przez jego syna Antoniosa (być może z powodu obecności tych ikon, świątynia nie jest cały czas otwarta?).

napisał(a) **dangol** » 13.12.2014 19:49

Widoki z tarasu Talassitry są bardzo ładne

, szybko więc mija żal, że do świątyni wejść nie mogłam.

Widoczki mamy przez całe dalsze podejście na już niedaleki

szczyt.

napisał(a) **dangol** » 13.12.2014 19:52

Na samym szczycie znajduje się kościółek Mesa Panagia, zwany też Panagia Skiniotissa od ikony, jaka została znaleziona w krzakach (skinos). Kościółek zbudowali Wenecjanie około 1270 r., a więc pierwotnie była to świątynia katolicka, prawosławna dopiero od XVI wieku. Stara kaplica została zniszczona przez Niemców, którzy w czasie II wojny światowej w jej miejscu zainstalowali działo przeciwlotnicze. Po wojnie wyspiarze odbudowali kościółek

.

Kościółek oczywiście :oczko_usmiech:

zamknięty, ale na szczycie i tak nastawiałam się przede wszystkim na rozległe widoki

. No i nie zawiodłam się!

Plakes i Triovasalos, w oddali Sarakiniko.

Fyropotamos:

Plathiena:

Oglądanie ze szczytu Kastro zachodu słońca to ponoć magiczne chwile… Wierzę, że tak jest

, ale jakoś nie mieliśmy motywacji, by wrócić do Plaki i podejść na wzgórze właśnie w takim momencie.

napisał(a) **Joan65** » 14.12.2014 00:04

dangol napisał(a):Teraz na kolację wystarczą nam większe, nadziewane fetą, papryką, pomidorami i natką pietruszki. Kombinacja naprawdę smaczna, a samo smażenie trwa zaledwie kila minut.

Piękny ten Wasz Milos. A tymi kalmarami takiego smaka narobiłaś, że nie wiem czy zasnę

napisał(a) **ajdadi** » 15.12.2014 13:13

Witam
Właśnie udało mi się nadgonić relację
Serdecznie pozdrawiam

napisał(a) **dangol** » 15.12.2014 20:26

ajdadi napisał(a): udało mi się nadgonić relację

Kilka kolejnych odcinków będzie łatwiej strawić, bo treści dużo nie będzie. Co do fotek :wink:

...