Milos u schyłku sezonu 2014

dangol napisał(a):Pamiętacie odcinek nr 6 „Teorii smaku” , kiedy Teo Vafidis odwiedził Mandrakię? My przed wyjazdem szczególnie dokładnie oglądnęliśmy oba miloskie odcinki, po czym postanowiliśmy w zwiedzaniu wyspy pójść czasami tropem Teo. A w Mandrakii Teo rozmawiał ze Steliosem, właścicielem jednej z syrmat. Czy go dziś spotkamy?

Nie widziałem tego odcinka.
Syrmaty mają fajny klimacik.

Pozdrawiam

Vjetar napisał(a): Syrmaty mają fajny klimacik

Do syrmat jeszcze wrócimy ... za jakiś czas

Triovasalos (Τριοβασάλος ) w planie nie mieliśmy wcale (nie licząc przejazdu w stronę Plaki i Klimy) , no ale skoro właśnie tam znajdują się aż dwa sklepy ze świeżymi rybami …
Tyle, że Triovasalos (na dodatek połączone z Pera Trovasalos) jest dość rozległe, a nie bardzo skumaliśmy , gdzie konkretnie tych sklepów szukać? Trzeba więc pójść na spacer !
W sumie to przechadzka długa nie była .





Jadąc z Firopotamos do Mandrakii, mieliśmy panoramiczny widok na Triovasalos, zwróciliśmy wówczas uwagę na rozległy parking niedaleko głównego kościoła. Tak więc, tam właśnie stanęliśmy, zamiast krążyć autem po wąskich uliczkach.

Widok z parkingu na kościół Agios Georgios w Pera Triovasalos - podchodzić do niego nam się nie chciało, a centrum handlowe było w innym kierunku .



Natomiast kościół Agios Spyridonas był po drodze , więc zaglądnęliśmy. Tyle, że tylko pod drzwi, po świątynia była zamknięta.





Idąc uliczką w górę, cały czas widzimy kastro nad Plaką



Minęliśmy kafejkę z siedzibą „Sea Kayak Milos” … Roda nie spotkaliśmy, zapewne gdzieś pływał . Grzesiek był trochę napalony na wynajęcie kajaka. Napatrzył się w domu na fotki z wyprawy Tomka, też chciał popływać... Ale niekoniecznie w ramach wycieczki z Rodem, bo jednak cena za to przerastała nasz budżet Widzieliśmy, że wokół Milosa pływały różne kajaki, z pewnością gdybyśmy bardzo chcieli, dałoby się wypożyczyć sam sprzęt, bez wycieczki. Kto wie, gdyby nie te wiatry podczas całego naszego pobytu na wyspie, może bym się dała namówić na jakiś niezbyt długi rejsik? Na szczęście nie musiałam podejmować decyzji, bo przy takich falach mąż jednak nie zaryzykował ciągnięcia mnie na morskie wody - przecież nie wszędzie jest płytko.



Przeszliśmy obok Carrefoura... Któregoś dnia skorzystaliśmy z tej opcji, jak Adamas nie było nam po drodze. Generalnie jednak bardziej odpowiadały nam zakupy (za wyjątkiem sklepów rybnych ) w porcie, a już na pewno piekarnie były tam najlepsze .

Doszliśmy do głównej ulicy, a nią dalej tam, gdzie jest najwięcej sklepów. Po drodze była jeszcze kapliczka przy cmentarzu…

Wreszcie dotarliśmy we właściwe miejsce.



Tak się ucieszyliśmy, że zakupy zrobiliśmy od razu , nie czekając na znalezienie drugiego sklepu. Sprzedawczynią była sympatyczna Albanka, z którą „dogadaliśmy” się oczywiście na migi. Ale za to dokładnie , dzięki czemu pani z Albaniji wyczyściła nam nabyte rybki. Jak się później okazało, w rybnych sklepach na Milosie czyszczenie zakupionego towaru przez sprzedawców, nie jest czymś wyjątkowym





Wkrótce potem trafiliśmy na drugi sklep, zaopatrzenie było tam lepsze, ale ceny również takie sobie… Ale i tak, przy samodzielnym przyrządzaniu, wychodziło nam super oszczędnie w porównaniu z tawernami. Można powiedzieć, że dzięki temu „za darmo” mieliśmy codziennie nie tylko kawkę , ale również piwko (sklepowe) albo retsinę…







Jakby ktoś był ciekaw, to ten lepiej zaopatrzony sklep jest przy uliczce odchodzącej do Pera Trovasalos, naprzeciwko odbicia z głównej drogi na Klimę (od drogowskazu przy skręcie sklep widać!).
Jak się główną ulicą podąża dalej w stronę Plaki, zaraz po prawej jest miejski parking (czasem jednak trudno tam o wolne miejsce), a następnie ten sklep, w którym tym razem kupiliśmy ryby.

Skoro już mieliśmy wszystko, co nam było potrzebne, wróciliśmy do auta. Oczywiście, bez tego kotła, chociaż czasami taki duży były nam przydatny...



Za ciężki jednak, żeby go nieść, a tym pojazdem wspomagać się nie mogliśmy .



Żeby ryby nam się nie zepsuły, przed opuszczeniem Trovasalos przygotowaliśmy je do usmażenia (to ostatnie miało nastąpić za czas jakiś, już gdzieś na plaży) oraz zastosowaliśmy sprawdzoną metodę „chłodzenia” (garnek z rybą obłożyliśmy puszkami zimnego Mythosa, całość wylądowała pod śpiworem ) .
Gdy już ryby wyjmowaliśmy po dotarciu do plaży, miały temperaturę 13 st. C. „Lodówka” zadziałała jak zawsze .

Niby schyłek sezonu ,a kolory na zdjęciach jakby jego pełnia była...

Pozdrawiam

Pełni lata na Milos nikt jeszcze na Cropli nie pokazywał, więc jak tam jest w pełni sezonu, nie wiemy. Czerwcowy Milos u Krzyśka i Tomka był jednakże bardziej kolorowy - oczywiście myślę o roślinkach, bo wielobarwnym skałom pora roku nic nie zmienia .
Przydałyby się dla porównania fotki janusza.w. , bo one są najbardziej LETNIE...

Uciekając przed północym wiatrem, dojachaliśmy na południe , a konkretnie do Paliochori (Παλιοχώρι), czy też Palaiochori (Παλαιοχώρι ). Osobiście wolę jeszcze inną jej nazwę - Paleochori … Zapewne przez skojarzenie z sypatycznym miejscem o takiej nazwie na Krecie .



Wstępnie zakładaliśmy, że może znajdziemy tu jakieś miejsce na nocleg, skoro nasza tolerancja bliskości tawern jest spora. Już na miejscu uznaliśmy, że chyba jednak nie aż tak … Po prostu tu akurat było ich za wiele, nawet jak dla nas. Na dodatek sporo miejsc z noclegami, pomimo schyłku sezonu wcale nie opustoszałych… Nie przeczę, że gdybyśmy na Milosie nie nocowali tak, jak to robiliśmy , nastawienie do Paleochori mogłoby być inne, no bo przecież bliskość ładnej plaży ma znaczenie.





Kolory skał na Paleochori faktycznie fajne !









Po wstępnej wizji lokalnej uznaliśmy, że nie ograniczymy się jedynie do kąpieli. Plaża jest na tyle zaciszna, że da się usmażyć rybkę .
W tawerniano-leżakowej części plaży ludzi było jednak sporo, więc nie wypadało pichcić im pod samym nosem… Za to skaliste miejsce na wschodnim krańcu wyglądało obiecująco . Wróciliśmy więc do auta po niezbędne sprzęty i wiktuały, a że potrzebne nam było także wyposażenie plażowe, to obładowani byliśmy mocno!

dangol napisał(a):Przydałyby się dla porównania fotki janusza.w. , bo one są najbardziej LETNIE...

...no fakt o "Skodowej" ekipie z Miliny zapomniałem...

Im bliżej upatrzonego miejsca, tym ilość plażowiczów większa. Z daleka widzę kiepsko, więc wcześniej nie zaobserwowałam jaki tam strój (a w zasadzie jego brak ) obowiązuje. Cóż, jak się wejdzie między wrony… Było więc gołosmażenie i gołospożywanie. Tyle, że nieco w ukryciu, wysoko ponad linią wody, wśród kamieni.





Rybka była smaczna, a nietypowe okoliczności jej przyrządzania trochę nas rozbawiły .



Najedzeni, mogliśmy oddać się przyjemnej temperaturze morskiej wody. Była cieplutka, pomimo że nie była to lokalizacja Tourlos – ta z bąbelkami z podwodnych gorących źródeł, o których wspomniał Tomek (longtom).
No ale w tamtą część plaży nie chciało nam się przenosić, przyzwyczailiśmy się do towarzystwa .
Nie dotarliśmy też, a konkretnie ja (bo Grzesiek sobie dopłynął), na znajdującą się za kamolami dziką plażę Tourkaki, pokazaną przez Krzysztofa (tiwa) - bo wodą było dla mnie za głęboko, a szukanie drogi po kamieniach (na dodatek z licznymi manelami do przeniesienia) po prostu mi się nie uśmiechało…

Tu gdzie byliśmy, było wystarczająco ładnie .

















Na Paleochori już nie wróciliśmy…

Też jestem...bo Milos to plan na 2015...
Z pewnością będę miała pytania ale jeszcze nie teraz...fajna relacja


Pozdrawiam cieplutko

dangol napisał(a):Przydałyby się dla porównania fotki janusza.w. , bo one są najbardziej LETNIE...

Proszszsz...ę



pozdr

Tak, plaża Tourkaki była bardzo przyjemna (aż dziwię się teraz, że byliśmy tam tylko raz). Gratuluję ( i zazdroszczę) rybki na plaży, zdjęć pięknych kamieni i dobrego humoru. Przy okazji pozdrowienia dla Wojtka .

Nadrobiłam zaległości i teraz już będę na bieżąco.
Czekam na dalszy ciąg