Miejsca, które mogą skraść serce... - LEFKADA 2015

Uwierz, że gdybym to widziała wcześniej, to z pewnością też by nie przeszedł...
A jak na którymś z postojów zobaczyłam tą prawie pustą walizkę Janka, to myślałam, że dostanę białej gorączki... Jak w ogóle można spakować kilka rzeczy do walizki... To już lepsza reklamówka, bo da się upchać
Ale pozostawmy to może bez komentarza. Najważniejszy jest urlop, a nie bałagan w bagażniku

Zabieram się z Wami...

Ja również


Pozdrawiam
Piotr

Daleko jeszcze nad to Jońskie???

Oj, no jakieś niespełna 2000 km Przed nami 2 noclegi

C.D.

Po południu docieramy do granicy z Serbią.
Paszporty i mkniemy dalej.
Wokół nas pola, pola i jeszcze raz pola. Ta Serbia jakaś taka przygnębiająca. Nic tu nie ma, żeby chociaż było na czym oko zawiesić... Jakiś kwiatek, domek, zwierzę... Nic. Tylko pola - po prawej i po lewej i tak ciągną się bez końca...

Co jakiś czas pojawia się znak - "Hotel ze śniadaniem - 15/17 euro". I strzałka gdzieś w głąb pola. Nie chcemy jednak nocować nie wiadomo gdzie. A tym bardziej w ciemnym polu. Może i tanio, ale bez przesady... Wolimy nie sprawdzać.
Niedługo zacznie się ściemniać. Za jakiś czas trzeba będzie zjechać do jakiegoś miasta...

Nagle - jak coś nie huknie pod podwoziem...
Stajemy na poboczu. Chłopaki oglądają auto dookoła. Nic. Stwierdzają, że pewnie kamień jakiś uderzył...
Jedziemy dalej. Jesteśmy coraz bliżej

Po jakimś czasie Paweł mryga światłami - czas na tankowanie i rozprostowanie kości.
Zjeżdżamy na stację. Chłopaki tankują, a my idziemy na plac zabaw. Po powrocie zbieramy się wokół auta, dogadujemy szczegóły noclegu i nagle RYP... Coś trzasnęło...

Tył Scenika siada i robi się z tego Volkswagen... A Janek radośnie oznajmia:
- To już tak drugi raz. Jak was nie było też coś trzasnęło...
Doliczając tamten huk, to już 3 raz. Teraz się wyrównało...

Zaniemówiłam... Zapada zmrok... Nadwozie siadło chyba na kołach... A wokół wciąż same pola...
Co teraz???

Do Belgradu już raczej nie dojedziemy...

tylko mi nie mów że przy okazji wakacji handlujecie kostką brukową

-

Łoj

Dawaj dalej, bo skręca nas z ciekawości co się stało i co zrobiliście.

przysiadam się i czekam na rozwój wydarzeń

może kiedyś zdecydujemy się na Grecję samochodem, tylko te dodatkowe tys. km

Czekam na C.D

lotnikwsk napisał(a):8O tylko mi nie mów że przy okazji wakacji handlujecie kostką brukową

Nooo, może kostką nie... Ale zapas papieru trzeba było zabrać, bo za granicą drogi przecież...
Hahaha...

Kasia i Krzyś napisał(a):
może kiedyś zdecydujemy się na Grecję samochodem, tylko te dodatkowe tys. km

Ja uznałam, że 2000 km to jest max jakie możemy zrobić autem. Ale w sumie, jak się jedzie na spokojnie, z noclegami i nigdzie się nie goni, to czemu nie Wszystko się da, tylko trzeba chcieć A my mamy mnóstwo chęci ( i ogólnie wariaty jesteśmy) , dlatego dokonujemy niemożliwych rzeczy...

Niebawem c.d.
Witam wszystkich, których nie przywitałam - wybaczcie. Cieszę się, że jesteście
Pozdrawiam.

Myślę, że nie kwestia ilości kilometrów jest problemem a ilość wolnego czasu w jakim te kilometry trzeba pokonać. Jakby sie miało cały czas wolne ... i cały czas kasę to można by cały czas autem podróżować od punktu do punktu i zrobić tysiące km a nawet setki tysięcy km

Eunike1984 napisał(a):Wokół nas pola, pola i jeszcze raz pola. Ta Serbia jakaś taka przygnębiająca. Nic tu nie ma, żeby chociaż było na czym oko zawiesić... Jakiś kwiatek, domek, zwierzę... Nic. Tylko pola - po prawej i po lewej i tak ciągną się bez końca...

Staję w obronie Serbii. Całkiem ciekawy kraj, ale wiadomo, że z autostrady to się wiele nie zobaczy i wszystkie kraje są wtedy do siebie dość podobne, czyli nudne .
pzdr.

gusia-s napisał(a):Myślę, że nie kwestia ilości kilometrów jest problemem a ilość wolnego czasu w jakim te kilometry trzeba pokonać. Jakby sie miało cały czas wolne ... i cały czas kasę to można by cały czas autem podróżować od punktu do punktu i zrobić tysiące km a nawet setki tysięcy km

Zgadzam się w pełni

tiwa napisał(a):

Eunike1984 napisał(a):Wokół nas pola, pola i jeszcze raz pola. Ta Serbia jakaś taka przygnębiająca. Nic tu nie ma, żeby chociaż było na czym oko zawiesić... Jakiś kwiatek, domek, zwierzę... Nic. Tylko pola - po prawej i po lewej i tak ciągną się bez końca...

Staję w obronie Serbii. Całkiem ciekawy kraj, ale wiadomo, że z autostrady to się wiele nie zobaczy i wszystkie kraje są wtedy do siebie dość podobne, czyli nudne .
pzdr.

Co racja, to racja - takie ogólne pierwsze wrażenie mieliśmy Ale fakt, jak by tak zgłębić wiedzę o tym kraju, to pewnie by się coś ciekawego znalazło Do tego kraju nic nie mam, jak by co

C.D.

Po chwili ciszy, pierwszy reaguje Paweł:
- Wsiądź i zrób kółko wokół stacji, zobaczymy czy nadwozie trze o koła...
Wsiadam z mieszanymi uczuciami, choć góruje przerażenie i myśli "co teraz?" krzyczą mi w umyśle...
Robię kółko. Koła nie trą, czyli może jakoś dojedziemy do najbliższego hotelu...

Ruszamy powoli i od razu odczuwamy konsekwencje tych huków... Oczywiście komfort jazdy równy jeździe bryczką... Na tyle Janek i Esti prawie walą głową w sufit przy większych nierównościach... A rozmowy dziw-nieeee się wyyy-dłuuu-żaa-ją...
- Moo-żeee ja-koś do-jeee-dzieee-my...
- Muuu-si-myyyy...

Z planowanego noclegu w Belgradzie nici. Musimy szukać bliżej. Zjeżdżamy więc do miejscowości Novi Sad. Mijamy kilka hoteli, ale decydujemy się zjechać do pierwszego jaki wpadł nam w oko. To właśnie hotel Milkaza prezentowany na zdjęciu powyżej. Jest czysto, pokoje przestronne, klima, wifi, Tv. Za naszą rodzinkę 2+1+ piesek zapłaciliśmy około 30 euro ze śniadaniem.

Wieczorem chłopaki omawiają kwestię Scenika. Rano poszukają jakichś "klocków" drewnianych i spróbują podłożyć. Szczęście w nieszczęściu, że nadwozie nie siadło na kołach... Paweł jest mechanikiem, jak już pisałam. Uspokaja mnie więc świadomość, że jakoś z tego wybrniemy. A dodając do tego jego pomysłowość niczym u MacGyver'a - wybrniemy z tego NA BANK !!!

Rano wypoczęci, ładujemy jakieś znalezione drewniane kloce do auta, Paweł dopompowuje koło w motorze (co jakiś czas musi je kontrolować) i ruszamy dalej.
Niżej auto już nie powinno siąść. Gdyby miało siąść, to siadło by wczoraj Jeśli daliśmy radę dojechać do Novego Sadu, to dojedziemy i na Lefkadę, a co!
Że niby my mielibyśmy nie dać rady?? My?? Nie ma takiej opcji!