Między morzem a górami: Czerwcówka 2023

Hmm...
Pięknie.



A ten namiot co go widać na dole to gdzie kupiłeś?

romuald22 napisał(a):A ten namiot co go widać na dole to gdzie kupiłeś?

Ten kamienny?
Już tam stał, gdy przyszedłem. Wejścia znaleźć nie mogłem - podkop trzeba by zrobić...

Pozdrawiam,
Wojtek

Kiedy dochodzę do rozstajów - w lewo Vaganski vrh, w prawo Sveto brdo - widać, że chmurki opanowują coraz więcej wierzchołków. Wzmaga się wiatr do tego stopnia, że można już go wichrem nazwać i o ile mam ze sobą kurtkę, to kto wie, czy nie przyjdzie taki moment, kiedy zacznę żałować, że polar w wozie zostawiłem...

Rozważałem wejście najpierw na Babin vrh i przejście z niego bez szlaku na Świętą górę, ale w tej sytuacji daruję sobie już ten Babski szczyt. Zaczyna się wyścig z czasem - zależy mi na tym, żebym móc jeszcze cokolwiek zobaczyć ze szczytu zanim zatonie we wszechogarniającej mgle. Ruszam z kopyta. Na szczęście szlak prowadzi na sporym odcinku po wewnętrznej stronie trawiastego kotła, dzięki czemu wicher tu nie szaleje. Dopiero tuż pod szczytem wpadam w jego szaleńcze porywy, które z dużym prawdopodobieństwem sukcesu usiłują mnie spychać ze ścieżki. Walczę jednak dzielnie, aż w końcu Bóg Wiatru okazuje mi swą łaskę, powściągając stopniowo natarczywość kolejnych podmuchów. Aż wreszcie nadchodzi ten moment - stawiam stopę na wierzchołku.

O dziwo, na szczycie aż tak nie wieje. Cud prawdziwy na Świętej Górze! Wykorzystuję ramię krzyża do ustawiania na nim aparatu z włączonym samowyzwalaczem. Pstryk!

Na przedostatnim zdjęciu widać jak długi spacer może być . . .
Rozległe widoczki


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Na przedostatnim zdjęciu widać jak długi spacer może być . . .
Rozległe widoczki

W tamtym kierunku gdzieś w dali... Mali Alan.

Pozdrawiam,
Wojtek

Miałem w planie pójście grzbietem w kierunku sąsiedniego szczytu, jednak wymagałoby to walki z wiatrem, wiejącym dokładnie w przeciwnym kierunku. Niee... nie chce mi się, staję się powoli coraz bardziej wygodnicki. Wiek też ma swoje prawa - zapada decyzja powrotu.

Nie chce mi się jednak wracać dokładnie tak samo, jak tutaj dotarłem, a że teren wydaje się łaskawy, decyduję się na absolutnie prywatny wariant zejścia. Na początek obieram kurs na przełączkę, oddzielającą mnie od Debelo brdo.