Między morzem a górami: Czerwcówka 2023

Ujawniam sie, czytam Twoje relacje i chcialem powiedziec ze jedna lepsza od drugiej. Tempo w jakim podrozujesz jest bardzo imponujace, nie tylko po gorach, ale rowniez po przeroznych miejscach. Normalnie jak ksiazki na wieczor, moglbym tak w nieskonczonosc wracac do Twoich relacji. Jako ze moj syn jest Twoim zagorzalym fanem (zarazil sie gorami od Ciebie, jak tata mu opowiadal to nie, ale jak Franz piesze to juz super), w tym roku bedziemy podazali czesciowo Twoim szlakiem, pierwszy wypad na Wielkanoc. Buty juz stoja, a ja tupie i nie moge sie doczekac, w koncu po 12 latach bede mogl wlaczyc dlugo wyczekiwane szwedactwo.

Berbel napisał(a):Ujawniam sie, czytam Twoje relacje i chcialem powiedziec ze jedna lepsza od drugiej. Tempo w jakim podrozujesz jest bardzo imponujace, nie tylko po gorach, ale rowniez po przeroznych miejscach. Normalnie jak ksiazki na wieczor, moglbym tak w nieskonczonosc wracac do Twoich relacji.

Cieszę się, że się ujawniasz.

Berbel napisał(a):Jako ze moj syn jest Twoim zagorzalym fanem (zarazil sie gorami od Ciebie, jak tata mu opowiadal to nie, ale jak Franz piesze to juz super)

Masz powód, by mnie znielubić.
A duży ten Twój syn?

Berbel napisał(a):w tym roku bedziemy podazali czesciowo Twoim szlakiem, pierwszy wypad na Wielkanoc. Buty juz stoja, a ja tupie i nie moge sie doczekac, w koncu po 12 latach bede mogl wlaczyc dlugo wyczekiwane szwedactwo.

Jakie okolice pójdą na pierwszy strzał?

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Masz powód, by mnie znielubić.
A duży ten Twój syn?
…….

Jakie okolice pójdą na pierwszy strzał?

Pozdrawiam,
Wojtek

Znielubic, raczej podziekowac i postawic piwo. Mlodzieniec najpierw ogladal zdjecia, a potem postanowil czytac, dodam tylko ze Polski jest jego trzecim jezykiem, wiec osiagniecie nie lada. Kacper ma prawie 12 lat, wiec czas najwyzszy zaczac.
Odnosnie okolic to nie poszalejemy, bedzie to typowa objazdowka, zadnych dlugodystansowych wypraw jak w Twoim wydaniu, choc nie ukrywam ze bardzo bym chcial. Wybieramy sie w czasie Wielkanocy, wiec wszystko zalezy tak naprawde od pogody. Mlody opracowuje plan i jest to jego wyprawa, zaczynamy od Austrii nartami, potem dzien w Wenecji, Slowenia groty, Chorwacja Paklenica i Plitvickie jezera, Slowacja termy, Wieliczka i do domu Mamy na to 16 dni bez parcia co gdzie i kiedy.
Pozdrawiam

Slawek

Berbel napisał(a):Kacper ma prawie 12 lat, wiec czas najwyzszy zaczac.

Dwanaście lat i opanowane trzy języki! To mi się podoba.

Berbel napisał(a):Mlody opracowuje plan i jest to jego wyprawa, zaczynamy od Austrii nartami, potem dzien w Wenecji, Slowenia groty, Chorwacja Paklenica i Plitvickie jezera, Slowacja termy, Wieliczka i do domu Mamy na to 16 dni bez parcia co gdzie i kiedy.

Piękne plany. Przyniosą wiele wspaniałych wrażeń.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zaczyna się odrobinę bardziej strome podejście, przecinam pas głazów, małych skałek o czerwonawym odcieniu i docieram na siodło pod Vlaskim gradem. Jest tu skrzyżowanie szlaków - ja kieruję się do planinarskiej kucy. Okazuje się, że jest zamknięta od środka, przytykam więc tylko aparat do brudnej szyby i pstrykam jedną fotkę.

Wprawdzie jest wczesna pora - dopiero minęła ósma - ale mam tu wygodna ławkę, więc zjem śniadanie. Słyszę jakiś rumor w chacie, po chwili wyłania się nieco rozchełstany młody człowiek, pozdrawia i zaprasza do środka. Tłumaczę, że tu mi też dobrze, więc dosiada się do mnie i zaczynamy pogawędkę. Nie wszystko dobrze rozumiem, bo mój rozmówca używa języka ojczystego, ale jakoś dajemy sobie radę. Kiedy po zwyczajowym wypytywaniu o moje trasy w Chorwacji dowiaduje się o mojej pętli na Vaganski przez obie Paklenice, nie chce wierzyć, że to się daje zrobić w jeden dzień. Mówi, że należy mi się medal, ale może nie wszystko dobrze rozumiem...

Potem zaglądam do wnętrza - jest proste, jednak posiada wszystko, co potrzebne do noclegu i przygotowania posiłku. Zapraszają na kaszę, którą właśnie przyrządzają, ale dziękuję, wskazując na moje wiktuały. Dowiaduję się, że chłopaki idą już trzy dni przez góry, dzisiaj ma być ostatni dzień ich wędrówki. Na mnie tez już czas, więc po chwili żegnam się z nimi, zarzucam plecak na grzbiet i wracam na swoją trasę.

Kilkadziesiąt metrów po swoich śladach, po czym zmiana kierunku i po chwili Vlasski grad zaczyna zostawać w dole.

przyciągnęła mnie tu zagadka mervika, więc odświeżyłem Twoje szlaki, szczególnie znad Zrmanji, wybornie

te kiero napisał(a):przyciągnęła mnie tu zagadka mervika, więc odświeżyłem Twoje szlaki, szczególnie znad Zrmanji, wybornie

Nie śledzę zagadkowych wątków, ale domyślam się, że to właśnie coś o Zrmanji musiało być, bo wiem, że Mervik lubi te rejony.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wygodna ścieżka prowadzi w górę skośnym trawersem.

Niestety, widoczność zaczyna się stopniowo pogarszać.