Między morzem a górami: Czerwcówka 2023

Przeszedłem przez relacje jednym tchem i chciałbym bardzo podziękować za pokazanie przecudnych miejsc, część widoków niestety nie dostępna na chwile obecna dla nas, ale z czasem to kto wie.
Od syna (maniak płazowo-gadowy) chciałbym tylko dodać ze waz z wody to „miedzianka”, a żmije nawet martwe są niebezpieczne. Jad żmii jest „aktywny” długo po śmierci gada i pod żadnym pozorem nie powinniśmy dotykać kłów i głowy. Wszystkie żmije z wyraźnym połączonym jednokolorowym wzorem po górze są jadowite. Jeśli układają się w charakterystyczne S unosząc głowę, to znaczy ze sa gotowe do „wystrzału”, a potrafią latać do 2 metrów i sa koszmarnie szybkie. Damskie osobniki dodatkowo będą syczeć.
Nie wiem czy Pan wie, ale w Cro w aptekach dostępne są surowice na ukąszenia obu jadowitych żmij i można je stosować do 20 godzin od ukąszenia. Jadu żmij się nie uciska, nie wysysa.
Dodatkowo powinniśmy unikać żab i jaszczurek plamistych jaskrawych które są bardzo toksyczne, a występują w parkach i trawnie bardzo często. To tak gwoli info, moze sie komus przyda.
Idę teraz odkrywać inne Pana wyprawy i oczekuje kolejnych dni.
Pozdrawiam

Franz napisał(a):Znaczy, pod ten kościółek już nie dojechaliście? Czy masz na myśli samą przełęcz?

Dojechaliśmy tylko do tego murku ,żona strasznie marudziła że już póżno a kawałek mieliśmy jeszcze do miejsca noclegowego
...może jeszcze będzie okazja to zajadę tam
Pozdrawiam

Berbel napisał(a):Przeszedłem przez relacje jednym tchem i chciałbym bardzo podziękować za pokazanie przecudnych miejsc, część widoków niestety nie dostępna na chwile obecna dla nas, ale z czasem to kto wie.

Bardzo miłe słowa. Dziękuję.

Berbel napisał(a):Od syna (maniak płazowo-gadowy) chciałbym tylko dodać ze waz z wody to „miedzianka”, a żmije nawet martwe są niebezpieczne. Jad żmii jest „aktywny” długo po śmierci gada i pod żadnym pozorem nie powinniśmy dotykać kłów i głowy. Wszystkie żmije z wyraźnym połączonym jednokolorowym wzorem po górze są jadowite. Jeśli układają się w charakterystyczne S unosząc głowę, to znaczy ze sa gotowe do „wystrzału”, a potrafią latać do 2 metrów i sa koszmarnie szybkie. Damskie osobniki dodatkowo będą syczeć.
Nie wiem czy Pan wie, ale w Cro w aptekach dostępne są surowice na ukąszenia obu jadowitych żmij i można je stosować do 20 godzin od ukąszenia. Jadu żmij się nie uciska, nie wysysa.
Dodatkowo powinniśmy unikać żab i jaszczurek plamistych jaskrawych które są bardzo toksyczne, a występują w parkach i trawnie bardzo często. To tak gwoli info, moze sie komus przyda.

Cenne informacje!

Berbel napisał(a):Idę teraz odkrywać inne Pana wyprawy i oczekuje kolejnych dni.

Wrzucę wkrótce spis również i na początek tego wątku.
Jeśli mogę zaproponować zmianę formy... to przejdźmy na "Ty". O ile Panu to nie przeszkadza.

mervik napisał(a):Dojechaliśmy tylko do tego murku ,żona strasznie marudziła że już póżno a kawałek mieliśmy jeszcze do miejsca noclegowego
...może jeszcze będzie okazja to zajadę tam

Na pewno okazja się trafi. Ty - podobnie, jak ja - lubisz penetrować nietypowe miejsca.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wrzucę wkrótce spis również i na początek tego wątku.

Zrobione.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):
Jeśli mogę zaproponować zmianę formy... to przejdźmy na "Ty". O ile Panu to nie przeszkadza.

Oczywiscie ze nie przeszkadza, ale jako mlodszemu nie wypadalo tak od razu na ty.

Dzieki za linki do relacji
pozdrawiam

Berbel

Berbel napisał(a):Oczywiscie ze nie przeszkadza, ale jako mlodszemu nie wypadalo tak od razu na ty.

Wypominasz mi wiek?!

Żartuję, oczywiście.
Zawsze preferowałem formy bezpośrednie. Bardzo mi się podoba, kiedy we wszystkich alpejskich schroniskach zwracają się do każdego per "ty".
Kiedyś się jednego Niemca spytałem, jak to się ma do zalecanej grzeczności. Usłyszałem w odpowiedzi:
- Powyżej dwóch tysięcy nie ma panów...

Pozdrawiam,
Wojtek

Co tam młodszemu nie wypada na Ty. Postawi młody kilka razy herbatę z prądem staremu i zaraz przejdzie na TY. Oczywiście na koszt młodego.

darek1 napisał(a):Co tam młodszemu nie wypada na Ty. Postawi młody kilka razy herbatę z prądem staremu i zaraz przejdzie na TY. Oczywiście na koszt młodego.

Spokojnie się dorzucę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Podjeżdżam wyżej, gdzie teren zaczyna się wypłaszczać. To jeszcze nie przełęcz Mali Alan, ale już blisko. Jednak to nie przełęcz mnie interesuje. A tymczasem chylące się ku zachodowi słońce zaczyna podświetlać skały na czerwono.

Wzrok raz po raz wędruje w kierunku Tulovih Greda.

Franz napisał(a): A tymczasem chylące się ku zachodowi słońce zaczyna podświetlać skały na czerwono.

...czasami gdzieś za skały nie czaił się jakiś czerwonoskóry
...rozminowali już ten rejon ,że tam chodziłeś
...czy aparatem ściągnąłeś Tulove Grede

mervik napisał(a):...czasami gdzieś za skały nie czaił się jakiś czerwonoskóry

Oni się świetnie maskują.

mervik napisał(a):...rozminowali już ten rejon ,że tam chodziłeś
...czy aparatem ściągnąłeś Tulove Grede

To wszystko fotki z tej drogi szutrowej.

Pozdrawiam,
Wojtek

Przepiękna ta droga na przełęcz , a w szczególności o tej porze dnia

CROberto napisał(a):Przepiękna ta droga na przełęcz , a w szczególności o tej porze dnia

Nie pamiętam w tej chwili, czy w Twoich wędrówkach dotarłeś też na Mali Alan. Widoki z tej drogi zacne.

Pozdrawiam,
Wojtek

Dostrzegam nawet szlak. Oj, jak mnie kusi! Doskonale jednak zdaję sobie sprawę, że nie zaryzykuję, nie mając pewności, iż nie czai się na szlaku jakaś zapomniana mina. A przecież jest jeszcze tyle innych gór do zdobycia, tyle szlaków do przejścia...
Widząc poruszającą się poboczem żywą duszę, zatrzymuję samochód i zagaduję o miny.

- Na drodze nie ma.
- Ale mnie chodzi o Tulove Grede.

Mój rozmówca robi wymowny gest, obejmujący całą okolicę, a kończący się jakby ucinaniem szyi:

- Borba bila...

Tiaa... wiem, że była wojna. Liczyłem na jakąś pewną, stanowczą odpowiedź w rodzaju:
- Na szlaku min nie ma. Możesz iść spokojnie.

Nie doczekałem się. Nie pójdę...