Między morzem a górami: Czerwcówka 2023

Chorwaci nie zatrzymują się dłużej i ruszają dalej w kierunku, z którego właśnie przyszedłem. Kończę drugie śniadanie i ruszam w swoją stronę. Teraz mam zamiar rzucić z bliska okiem na oryginalną skałę, będącą pierwowzorem dla rzeźby Tateka na cmentarzu w Ljuboticu. Jest kwadrans po południu, gdy zostawiam za sobą kolibę i podchodzę stromą ścieżką w bardzo urozmaiconym terenie skalnym, porośniętym gęsto krzewami, które jednak w najmniejszym nawet stopniu nie ograniczają widoczności. Szlak jest dobrze oznakowany świeżymi kółeczkami, a w wielu miejscach ścieżka wyraźnie się zaznacza w trawiastym terenie. Kiedy się odwracam, widzę w tyle idealnie płaskie, zielone dno Stapu.

Kierujący się do tej pory na północny wschód szlak - do Krivej strany - skręca pod kątem prostym w prawo i stromizna maleje. Teraz prowadzi po zboczu lekkim skosem, a kiedy się obejrzę za siebie, na horyzoncie uśmiecha się do mnie Debeli kuk. Blisko skalnego siodła ścieżka skręca w lewo. Oj, to siodło takie kuszące... Dobra, za chwilę wrócę na szlak, ale najpierw zajrzę na tę przełęcz - może się z niej roztaczać niezły widok. Wkrótce osiągam szerokie wklęśnięcie w skalnym grzbiecie - jest tak gładkie, że sprawia wrażenie niemal wybetonowanego. Widok? Może być. Jednak najbardziej wzrok przyciąga bardzo już bliska Stapina. Jej kształt przypomina mi pewną Pomarańczę - Naranja de Bulnes - w hiszpańskich Picos de Europa, tylko tamta jest wyższa. Jest jeszcze coś innego, na co po raz pierwszy kieruję uważniej spojrzenie. Potężne buły obłoków, coraz bardziej wychylających się zza wyższych grzbietów Velebitu.

Ja wiem, że w tych górach ciężko ze zwierzętami. Ale pewno dlatego, że wszystko skamieniało .
Ten obraz to znowu chyba zaciśnięty, zadarty do góry i widoczny od spodu pysk/ryj psa jakiegoś ???
Pozdrawiam.

Franz napisał(a):Ptaszysko... kura nioska - mówicie?..
Mnie się z owieczką skojarzyło.

To jest kura panie generale

Im dłużej patrzę . . . tym lepiej widzę . . . że niewiele tam widziałem


Pozdrawiam
Piotr

Franz, Ty to masz chyba trzecie oko. Tyle wspaniałości umiesz wypatrzeć

romuald22 napisał(a):Ten obraz to znowu chyba zaciśnięty, zadarty do góry i widoczny od spodu pysk/ryj psa jakiegoś ???

Tak mi to wygląda.

piotrf napisał(a):Im dłużej patrzę . . . tym lepiej widzę . . . że niewiele tam widziałem

Tam? Ale... tam Cię chyba jeszcze nie było?..

Ewa Zuber napisał(a):Franz, Ty to masz chyba trzecie oko. Tyle wspaniałości umiesz wypatrzeć

Każdy wypatruje tego, co mu najlepiej podchodzi.

Pozdrawiam,
Wojtek

Nie wracam do szlaku, tylko zakładam, że za chwilę się z nim spotkam i kieruję się wprost na ostro wciętą szczelinę między Stapiną, a niższą od niej turniczkę po lewej. Rzucając zaledwie od czasu do czasu spojrzenia pod nogi, by nie zahaczyć o jakąś niespodziewaną przeszkodę i nie wyrżnąć jak długi, prawie całą uwagę poświęcam wspaniałym dookolnym krajobrazom. Po chwili docieram do wąskiego wcięcia i wdrapuję się na przełączkę. Pięknie.

Zwłaszcza gładka ściana Stapiny dokładnie nade mną prezentuje się okazale i kusząco. To jednak nie dla mnie. Również zejście ze szczeliny na drugą stronę nie wygląda na specjalnie wygodne. Zresztą, co tu dużo mówić - tu nie ma szlaku. Nie ma rady, muszę wrócić. Przy czym, nie cofam się na szerokie siodło, z którego przyszedłem, tylko korzystając z faktu, że w kierunku północnym, łagodnie nachylone skalne podłoże nie jest zanadto porośnięte, ruszam w tamtą stronę. Jakoż i po chwili napotykam znakowany trakt, który przecina grzbiet i po przeciwnym zboczu dosyć wyraźną, nieco kamienistą ścieżką, biegnącą przez rzadki las, sprowadza na piękną płaskodenną polanę.

Franz napisał(a):Tam? Ale... tam Cię chyba jeszcze nie było?..

Nie było
O Paklenicę ledwie się otarłem ( o Twoich ścieżkach nie wspominając ) , dlatego z wielkim zainteresowaniem śledzę Twoją relację i na "kiedyś" notatki robię .


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):O Paklenicę ledwie się otarłem ( o Twoich ścieżkach nie wspominając ) , dlatego z wielkim zainteresowaniem śledzę Twoją relację i na "kiedyś" notatki robię .

To kajecik proszę otworzyć i gęsie pióro naostrzyć.
Przed nami kluczowe miejsce tego wyjazdu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):...
To kajecik proszę otworzyć i gęsie pióro naostrzyć.

A ołówkiem można

pzdr

Kajet otwarty , inkaust naszykowany i piór kilka naostrzonych w oczekiwaniu na kulminację



Pozdrawiam
Piotr

longtom napisał(a):A ołówkiem można

Kopiowym.

piotrf napisał(a):Kajet otwarty , inkaust naszykowany i piór kilka naostrzonych w oczekiwaniu na kulminację

To nie pozostaje mi nic innego, jak wziąć się za przygotowanie pierwszej partii fotek z Kamiennej Galerii.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):To nie pozostaje mi nic innego, jak wziąć się za przygotowanie pierwszej partii fotek z Kamiennej Galerii.

... jasne !

pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):

To nie pozostaje mi nic innego, jak wziąć się za przygotowanie pierwszej partii fotek z Kamiennej Galerii.

... jasne !

Już się za to wziąłem. Wiem, ostatnio znacznie więcej czasu poświęciłem relacjom spoza Chorwacji.
Mam nadzieję, że uda mi się jeszcze dziś zamieścić tutaj kolejny odcinek.

Pozdrawiam,
Wojtek