Między morzem, a górami, czyli Passatem przez Europę ;)

plavac napisał(a):A nie baliście się podłączyć radyjka do niepewnego akumulatora ?

Akumulator, który zasila min. radyjko, jest tym drugim, dodatkowym akumulatorem. Podczas Naszych podróży zawsze mamy dwa akumulatory. Tego z samochodu nigdy nie wyciągamy

plavac napisał(a):Przygody z akumulatorem i kończącym się paliwem powodują, że szybciej łysiejemy i siwiejemy !

Dlatego też, żeby uniknąć takich stresów, zawsze mamy 5l kanisterek w bagażniku i tak jak już wyżej wspomniałem owy akumulator

wyprawa naprawdę niezła i bardzo ciekawa, spanie w dziczy też ma swój urok, ale to raczej z kumplami, jak się ma drugą połówkę, to już nie bardzo;
Turcja faktycznie godna zahaczenia chociaż w takim zakresie jak u Was;
ciekawie wyglądają meczety z wieżowcami...

te kiero napisał(a):wyprawa naprawdę niezła i bardzo ciekawa, spanie w dziczy też ma swój urok, ale to raczej z kumplami, jak się ma drugą połówkę, to już nie bardzo;

Nie do końca się z Tobą zgodzę. Na przykładzie wyjazdu do Chorwacji (link do relacji na pierwszej stronie) pokazałem, że takie coś też jest możliwe. Podczas tamtego wyjazdu były dwie pary. Dziewczyny w takich warunkach radziły sobie naprawdę świetnie i ani razu nie narzekały. A spaliśmy tylko i wyłącznie na dziko

tzn. nie wszystkie połówki mam na myśli, ja bym tak mógł, ale np moja już nie; znam oczywiście młodych sparowanych co tak zwiedzają Europę

Dla chcącego nic trudnego

te kiero napisał(a):tzn. nie wszystkie połówki mam na myśli, ja bym tak mógł, ale np moja już nie; znam oczywiście młodych sparowanych co tak zwiedzają Europę

Dolicz jeszcze jedną parę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Słońce budzi Nas jak zwykle wczesnym rankiem. Dzisiaj planujemy typowy relaks, stąd też zdjęć nieco mniej. Paweł jak co dzień, pierwszy w wodzie...









Morze Czarne jest nieco mniej zasolone, ale równe ciepłe. Po Egejskim i Marmara, jest to już Nasze trzecie morze, w którym mamy okazję popływać podczas tegorocznych wakacji.
Wejście do niego usiane jest całe glonami. Na specjalną prośbę Staszka, Paweł robi wąską drogę przejścia, aż do momentu w którym można się już normalnie zanurzyć.

W trakcie leżakowania, zaprzyjaźnić się z Nami chciał tak oto konik...



W ciągu dnia odwiedziła Nas jedynie 4-osoba grupka z parasolami...



Godziny popołudniowe to oczywiście klasyczny obiadek. Według Staszka od kilku dnia miał Nam się skończyć gaz w butli, ale o dziwo cały czas wystarczało go na przyrządzenie porannej kawy, jak i obiadu. Butla częściowo była używana już w zeszłym roku. Poza tym korzystałem z niej w trakcie wypadu w Dolomity. Taka pełna butla 2,5 kg, spokojnie powinna starczyć na 2 tygodniowy wyjazd.





Pod wieczór udajemy się jedynie do pobliskiego Tsareva, aby zrobić jakieś zakupy. Miasteczko jest malutkie, ale prezentuje się całkiem sympatycznie. Sporo się w nim dzieje...











Oprócz kiełbasek na grilla i świeżego chleba, głównym Naszym celem jest zakup lodu. Potrzebny jest Nam do schłodzenia 2 buteleczek z Polski (jednej od koleżanki z pracy, drugiej od kolegi, którą mi wręczył w dniu wyjazdu). Tak się akurat składa, że moje urodziny wypadają właśnie w sierpniu i od lat zawsze obchodzę je, przy okazji takich właśnie wyjazdów. Kto w nich uczestniczy, ten ma okazję wypić za moje zdrowie. W tym roku jest bardzo kameralnie, ale tak nawet wolę. Znalezienie lodu nie jest jednak rzeczą prostą. Obchodzimy prawie wszystkie sklepy, ale praktycznie w żadnym nie można go kupić. W jednym się dopiero mrozi, w drugim niby jest, ale już zarezerwowany dla kogoś innego. Odsyłają Nas na pobliską stację benzynową, gdzie za grosze dostajemy cały worek lodu. Mamy już wszystko więc możemy wracać. Oczywiście znowu pojawiają się tutaj problemy z akumulatorem. Odpalamy go "na krótko" z tego drugiego i po chwili jedziemy w stronę Naszej "plaży".
Po przyjeździe Staszek, przy użyciu lodu i soli, robi mieszankę chłodzącą, której roztwór osiąga temperaturę -21 stopni. Mieszanka zdaje egzamin, chłodząc wyciągniętą z auta, ciepła wódkę, do wręcz idealnej temperatury.



Pamiętam, ze robiliśmy sobie wspólne zdjęcie, które najchętniej bym tutaj wrzucił, ale nie wiem co się z nim stało. Musiało się skasować. W związku z tym, żeby nikogo nie pominąć wrzucę tutaj dwie fotki. Jak widać na jednej z nich, przekąskę stanowił pokrojony słodziutki melon...





Wieczór spędzany na typowo męskich rozmowach. Wiadomo, jak to przy wódce, każdy mówi to, co mu akurat leży na sercu...
W tle towarzyszy nam jakaś sympatyczna bułgarska stacja radiowa oraz... całkiem duża ilość szczypawic, które po zmroku zawsze ochoczo do Nas wychodziły. Ale, co tam...W grupie zawsze raźniej
Zatem wypijmy za to miłe Bułgarskie posiedzenie ! Z dala od Krakowa, z dala od codzienności i tego całego zgiełku, który towarzyszy Nam każdego dnia... Wypijmy za kolejne udane wakacje. Sto lat !

Zdrówecko!
Wojtek

Jak czytałem o zakąsce, to przez moment pomyślałem, że zagryzaliście tą zieloną modliszką

Piękne urodziny. Kolega chemik ?

Pozdrawiam

Franz napisał(a):Zdrówecko!

Dzięki !

plavac napisał(a): Kolega chemik ?

Nie, ale ktoś w rodzaju Mc'Gyvera

blackmore2k3 napisał(a):W tym roku jest bardzo kameralnie, ...............

W tle towarzyszy nam jakaś sympatyczna bułgarska stacja radiowa oraz... całkiem duża ilość szczypawic, które po zmroku zawsze ochoczo do Nas wychodziły. Ale, co tam...W grupie zawsze raźniej

... czyli jednak "goście" się schodzili !


Sto lat !

pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):[
... czyli jednak "goście" się schodzili !
Sto lat !
pozdrawiam.

Szkoda, że "żaden" prezentu nie przyniósł
Dzięki !

Wtorek wita Nas po raz kolejny pięknym słoneczkiem. Spoglądamy na siebie i jednoznacznie stwierdzamy, że dzisiaj przy śniadaniu Lord Wayne na pewno nie będzie Nam towarzyszył. Zwykła herbatka zdecydowanie jest lepszym pomysłem. Pomimo wypitego wczoraj alkoholu i stosunkowo wczesnej godziny czujemy się naprawdę dobrze. Czyste powietrze, piękne morze, cisza i spokój na pewno nie są w tym wszystkim bez znaczenia.
Tuż po śniadaniu zaczerpujemy orzeźwiającej kąpieli...



Takimi właśnie glonami było porośnięte dno...



Dzień spędzamy podobnie jak ten wczorajszy. Stwierdziliśmy, że musimy sobie troszkę odpocząć od jazdy.
Ja kolo południe robię sobie spacerek wzdłuż wybrzeża. Z podobnej przechadzki wrócił wcześniej Paweł, mówiąc, że natknął się na szczątki delfina, tudzież rekina. Biorę zatem aparat i w drogę...















Gdzieniegdzie przejście było utrudnione, ale wystarczyło nieco zamoczyć nogi...











I jeszcze spojrzenie z oddali na Naszą, nieco schowaną plaże...

blackmore2k3 napisał(a):Ja kolo południe robię sobie spacerek wzdłuż wybrzeża. Z podobnej przechadzki wrócił wcześniej Paweł, mówiąc, że natknął się na szczątki delfina, tudzież rekina. Biorę zatem aparat i w drogę...

A wybrzeże całkiem miłe.

Pozdrawiam,
Wojtek

Podchodzę kawałeczek wyżej, i po chwili moim oczom ukazuję się całkiem sympatyczna plaża... Niestety zdecydowanie więcej już na niej osób...



Obchodzę ją dookoła i schodzę na dół, aby nieco bliżej się z nią zapoznać...









A tak się prezentuje z nieco innej perspektywy...



Wędruje jeszcze kawałeczek dalej. Smród unoszący się w powietrzu staje się co raz mocniejszy...





Po chwili znajduje się w miejscu, w którym rzeczywiście leżą szczątki o których wspominał wcześniej Paweł...





Przechodzę jeszcze dosłownie kawałeczek...





Po czym stwierdzam, że dalej już nie ma co iść. Pora wracać...











Pod wieczór klasycznie udajemy się na zakupy. Tym razem jednak obieramy przeciwny kierunek. W zasadzie to Naszym celem jest dojechać na sam koniec Bułgarii czyli do miejscowości Rezovo.



Droga, która tam prowadzi, wiedzie przez las, miejscami nawet przez jakieś stare tereny wojskowe, bowiem jest to strefa przygraniczna. Szosa jest całkowicie nowa, także jedzie się całkiem przyjemnie. Gdyby nie to, że jest strasznie wąska i podczas mijanek trzeba uważać, to byłoby idealnie. Wygląda jednak na to, że nad tym pracują robiąc pobocza.
Na samym końcu jest parking i ścieżka widokowa. Przejścia granicznego nie ma, ale widać stamtąd stronę turecką. Niestety w aparacie wyczerpały się baterie i pomimo prób, nie udało się zrobić ani jednej fotografii. Inna sprawa, że był tam całkowity zakaz fotografowania. Aczkolwiek udało mi się znaleźć w internecie parę zdjęć więc pozwolę sobie je tutaj zamieścić...





Źródło: http://en.wikipedia.org/wiki/Rezovo

Zainteresowanych odsyłam tutaj: http://obiezyswiat.org/index.php?gallery=16216# lub też na Google Maps. Tam można znaleźć masę ładnych zdjęć właśnie z tego miejsce. A to bez wątpienia jest warte odwiedzenia.

Tutaj po raz kolejny akumulator odmawia posłuszeństwa. Wygląda na to, że jest już całkowicie padnięty.
Wracając zatrzymujemy się bodajże w Ahtopolu, robiąc szybkie zakupy. Cały czas jeszcze szukamy jakiegoś kraniku, w którym moglibyśmy nabrać słodkiej wody. Niestety nigdzie takowego nie ma. Zatrzymujemy się na malutkiej stacji. Podchodzimy z jednym baniakiem pytając czy Nam naleją wody. Pani od razu wzięła ten baniak i poszła go uzupełnić. Wracając zobaczyła Nas uśmiechniętych. Trzymaliśmy bowiem w ręku jeszcze cztery takie duże baniaki. Jej mina, zdziwienie i to co tam sobie pod nosem mówiła, a czego oczywiście nie rozumieliśmy - bezcenne Chcieliśmy jej nawet zapłacić za tą wodę, ale żadnych pieniędzy nie chciała. Uśmiechnięci, z pełnym baniakami czystej wody wracamy "do domu".
Piwa dzisiaj mieliśmy nie pić, ale... Z uwagi na to, że jest ono tutaj naprawdę tanie i całkiem dobre... A poza tym kiełbaskę trzeba przecież czymś popić, o ! Wieczór spędzamy jak najbardziej klasycznie, na grillowaniu, wspólnych rozmowach i przyjemnej dla ucha muzyce w tle. Towarzyszą Nam oczywiście szczypawice i nawet pojawił się tym razem nietoperz.