Metajna na wyspie Pag, a to było tak . . . . .

No to nawijam .......

Szukamy dalej.
Czas mija, więc postanawiamy podzielić się na dwie grupy.
Co dwie grupy to nie jedna. Szanse zwiększają się dwukrotnie.
Po jakimś czasie spotkanie i narada:
Jest jedna kwaterka po 11E od osoby plus jakieś tam klimatyczne.
Tłumaczą że jest klima i muszą tyle wziąć.
Może byśmy tam zostali, ale jeden pokój trzeba by opuścić po tygodniu.
Sami gospodarze mówią, że nie musimy się decydować.
Jak znajdziemy coś taniej to dobrze. Ok.
Druga grupa znajduje coś zupełnie innego.
Coś jakby hotel.
Warunki niezłe, ale pokoje bez kuchni i trzeba by do całego tego zestawu wziąć jeden tzw apartament z kuchnią.
Wszystko po 12E .

Wśród całej naszej grupy jest co najmniej pięć niewiast, a każda lubi mieć swoją kuchnię?

Co począć?

Darkos napisał(a):P.S. Jakby ktoś to czytał to dajcie znać. Będzie milej się pisało.
Można nawet komentować.

Daję znać ! ...


... a komentarze może później ... jak kwaterę znajdziesz !

Pozdrawiam.

A znajdę, znajdę żebyś wiedział.
Postaram się znaleźć jeszcze dziś.

Nagle olśnienie.

Czy my musimy szukać kwater nad samym morzem?
Spójrzcie. Przecież jeżeli znajdziemy nocleg gdzieś dalej, ale wyżej to też będzie widoczek na Jadrana.
Ok. Ruszamy w górę.

Docieramy do tego domku


Czas leci i coraz więcej uczestników wycieczki włącza się [nie włancza]
Włącza się w poszukiwanie kwaterki.

Tu spotykamy starszą panią, która oprowadza nas po włościach, czym nas zachęca do zabiegania o ten apartman's
ale tłumaczy, że wszystko musimy ustalić z jej synem który teraz jest na połowach.
Zaraz wróci i wtedy pogadamy [m.in o cenie].

Widoki są zachęcające:



i jeszcze jeden:




Mamy czekać???????????

umiesz dozować napięcie.......

my tez w tym roku na Pagu ( w Mandre), chętnie powspominam

Jak myślicie: czy tu się uda ?

Fiolek: nawet nie pytam skąd ten awatarek.

Darkos napisał(a):Wypowiada też znane na całym świecie słowo "MAFIA".

Potwierdzam.
Wszystkie maty pozostawiona na plaży "miejskiej" są mafijne.
Nie daj buk ruszyć.
W knajpach piwo po 15 ojro, z czego 5 idzie na konto bossa.
Panienek co prawda nie widziałem, ale to pewnie (z racji klimatu) mało opłacany biznes.

Barany też "rodzinne", więc żeby komuś nie przyszło do głowy w doopę takiego kopnąć.
Straszna kara go spotkać bowiem może.

Do Tomka mówię:
Tomek, niech inni tu poczekają na rybaka, a my chodźmy o tam jeszcze trochę wyżej [na południe].
Dobrze, idziemy.
Zaczynamy od samej góry, [jak się później okazało] przy drodze do Rucicy[plaża].

Jeden dom. Zamknięte. Nikt nie wychodzi.o.K.

Drugi. Starszy pan. Jak usłyszał: 20 osób, jego krew się zmroziła.
Na twarzy jakby lekki paraliż.
Przepraszamy, my nie chcemy panu nic zrobić. My dobre ludzie są.
Spokojni w nocy, nie pijemy alkoholu, STOP
Przepraszam: pijemy, ale mało, bez przesady, bez awantur itd, itp...
Pan na to, że zapyta syna.
O.k.
Nadziei dużej nam nie dał. Ale jak nie znajdziemy nic to wrócimy.

Idziemy dalej, w dół.
Będzie chyba już 19-ta.
Po prawej stronie ładny duży budynek z ładnymi balkonami.
Tu na zdjęciu w środeczku, taki pomarańczowy,może beżowy [jestem facetem i podobno się na kolorach nie znam]





Wygląda jakby każdy apartman miał swój balkonik.
Mały, ciasny, ale własny.
Zapytamy? Zapytamy.

Na spotkanie wychodzi nam pani.
Łi lukfor akomodejszyn for tłenty pipuls.
Ok.
Pani prowadzi nas do apartamentu, który właśnie jest sprzątany i pokazuje nam jak on wygląda.
Minęła już 24 godzina od wyruszenia z domciu.
Nasze oczy nie rejestrowały już chyba wszystkiego, ale kwaterki na pierwszy rzut oka niczego sobie.
Nam się podoba, ale czy cena też?
Pytamy o nią.
Pani z kolei pyta: na jak długo?
Podstępnie odpowiadam: Jeśli będzie dobra cena to na dwa tjaden.

Zgadzamy się na 10 E. Jest supper.
Ale. Jest jedno "ale". Zawsze musi być?
Pani ma cztery wolne kwatery od poniedziałku[jest sobota], a piątą od wtorku.
Dobrze.Na wszystko się zgadzamy.
Ale mam prośbę: Pani tu zna mieszkańców. Niech pani nam znajdzie nocleg na te dwie nocki do poniedziałku.

Mamy dobre info dla grupy. Idziemy szczęśliwi.

A co z panem rybakiem?

Dawaj, dawaj bo się niecierpliwie , a czytam dzisiaj w pracy i zaglądam kiedy wrzucisz kolejny odcinek .

no masz urwał

plessant napisał(a):no masz urwał

Jeśli to do mnie, to jeszcze nie

Dochodzimy do wyżej pokazanego domku. Trzeba to powiedzieć, że warunki tam były bardzo dobre.
Rozmawiamy z reszta ekipy. Pytamy jak?
No pan rybak przyszedł i czeka, nic nie mówi.
My informujemy grupę, że jest fajna kwaterka. Będzie po ok 10 E.
Ale co z rybakiem? Czy warto z nim rozmawiać skoro z panią już się umówiliśmy?
I nawet poprosiliśmy, żeby poszukała nam kwater na te dwa dni.

Dla "świętego spokoju" podchodzimy do pana rybaka i pytamy o cenę.
15 E ! i nic taniej.
No to super. Tym razem taka wysoka cena nas ucieszyła.
Hvala i dowidźienia.

Wracamy do pani z tego pięknego apartmanowca:



Pani [prawie] znalazła nam już kwaterki na te dwa dni.
U jej ujka [chyba tu chodzi o wujka] mamy nocleg dla 13-tu osób.
Na powyższym zdjęciu, budynek na pierwszym planie.
Ujek jeszcze załatwi u sąsiadki i będzie ok.

Na marginesie dodam, że w tej chwili jest nas 18 osób.
Dwóch emigrantów z Polski ma przylecieć do Zadaru z Anglii we czwartek 30.08.2012
[ale o tym po tym]

Ujek pani Julji [albo Dżordzi] różnie ją nazywali, miał knajpkę nad samym morzem.

To chyba należało do niego.


Ławki poprzewracane bo zdjęcie było robione po burzy.

Wujek rozmawia z sąsiadka, ale ta nie chce się na coś zgodzić.
Podchodzę i pytam czy będzie ok?
Ujek kiwa, że będzie dobrze, za chwilę.
Sąsiadka jakby trochę nie w sosie, jakby o coś miała żal, po kilku minutach wstaje i idzie po schodach na górę.
Nie jest zadowolona, ale w końcu pokazuje nam apartman.
Warunki niezłe. Trochę mało sztućców i takie tam drobiazgi - odkryte dopiero później.
Ogólnie ok.
Teraz cena. Ujek stwierdził, że mamy sobie sami wynegocjować.
Kobieta nie chce spuścić poniżej 15 E.
Z pomocą przychodzi Tomek. Trochę o tym, trochę o tamtym i udaje się dojść do 12 E.
Rozumiemy że niżej się nie da.
Chodzi o dwa dni. Ujek mógł cenę opuścić dla Dżordzi, ale sąsiadka ujka już nie.
Niech będzie 12 E. Dla pięciu osób.
Dwie sypialnie z podwójnymi łóżkami i jedno pojedyncze w dużej kuchni.
Bierzemy.

Zbliża się błoga chwila, każdy z nas o niej marzył, a szczególnie kierowcy.

Wnosimy tylko niezbędne bagaże. Na resztę przyjdzie czas jutro.
Pytamy ujka o bir.
Ujek mówi, żeby nasz najmłodszy syn z nim gdzieś pojechał.
Jadą do jego baru. Tam bir 0,5l = 4 E
Nieźle.
Niektórzy wzięli zapasy z kraju. Ja wolę w Chorwacji pić chorwackie.
Są też nienasyceni inaczej i oni idą nad morze. Jedni się kąpią inni spacerują, a jeszcze inni idą spać.

Idziemy spać [w Chorwacji]. Jutro będę nadawał dalej.

P.S. Aktualnie w Polsce:za chwilę wychodzę na 19 tą na siatkówkę.
Nie wolno dopuścić, żeby krew zgęstniała.Trzeba się ruszać.Do jutra.

Nie wiem co się działo, ale żaba nie chciała mi dziś kumkać, a ja koniecznie chcę Was raczyć fotkami.

Mamy niedzielę 26 sierpnia 2012
Trzeci dzień od wyjazdu, a prawdziwie pierwszy na Pagu.
Rano po przebudzeniu możemy wzrokiem ogarnąć kwaterkę i okolicę.
Widok z mieszkania u sąsiadki ujka jest następujący.

Patrząc na wprost:



A teraz w dół:



Widać nasze cztery mustangi.
Pierwszy, czwarty, szósty i szósty "b" [tzw "biała strzała"].

Patrząc w lewo:



Jeszcze bardziej w lewo:
To jest droga prowadząca do Rucicy.



Widok lekko na prawo:



I jeszcze szerzej w prawo:

Teraz zobaczmy jakie były widoki z kwatery u ujka.

Na wprost:



Na lewo:



I w prawo:



Bardzo fajne kwaterki.
U ujka mieszkało kilka rodzin i bardzo sobie chwaliły.
Mimo, że domy stały przy samej uliczce miały swój klimacik.