Metajna na wyspie Pag, a to było tak . . . . .

Darkos napisał(a):Jest po 23-ciej

Nawet nieco później , ale właśnie dotarłem do ostatniego postu w Twojej relacji . Bardzo fajnie się czyta i ogląda
Będę śledził ciąg dalszy


Pozdrawiam
Piotr

Witam
Skończmy te nasze dywagacje. Relacja jest super i koniec. Zdjęcia dodatkowo ją uatrakcyjniają bez poawania procentów tego uatrakcyjniania
Nawiązując do mijanej po prawej Paklenicy, Starigradu to Winetou wygląda Tak.

Winetou oglądałem dawno temu w telewizji.
Teraz jeśli go zobaczymy będziemy patrzeć z innym zaciekawieniem.
Cieszę się, że się podoba.

I witam kolejnego czytacza.

Już po 23-ciej [czwartek, 30-tego sierpnia] docieramy na kwaterę.

"Anglicy", zapraszają nas na powitalnego drinka [to młode chłopaki są], ale my wolimy odpocząć.
Umawiamy się na jutro i ....
Idziemy spać.

piątek 30-tego sierpnia 2012
Wstajemy, kawka z widokami na Jadrana.
I ruszamy na plażę.

Gdzie dziś możemy plażować?
Zobaczyliśmy już cztery plaże:Rucicę, Beretnicę, Girenicę i Filino.
Dziś robi się połowa pobytu, a więc czas zacząć wykorzystywać go ze szczególną ostrożnością.
Ja już wiem, że mamy do wyboru tylko dwie.
Chyba wiadomo które. Chociaż jeśli ktoś woli coś innego? To bardzo proszę.
Każdy jedzie tam, gdzie chce.

Część idzie na najładniejszą plażę, część na piękną Rucicę, a jedna rodzina zostaje na kwaterce.

Aha, muszę coś objaśnić:
Nasza gospodyni rano przekazuje nam informacje o nadciągającej burzy. Dojdzie do Pagu po południu.
Dlatego ja postanawiam dziś pojechać na Rucicę.
Zawsze łatwiej dawać nogę z plaży, jeśli się ma kilkaset metrów do auta.



Szaleństwa wodne:





Niektórzy są zakochani nie tylko w morzu:







Otoczenie Rucicy:
Tu już widać nadciągające chmury:



I tu:



Za tą pierwszą górką jest Beretnica:



Dodam, że burza nie popsuła nam plażowania.

W tym samym czasie część naszej grupy plażuje na Beretnicy.
To ci odważniejsi, co to żadnej burzy się nie boją.
"Anglicy" są wśród nich.

Nie tylko się opalają i kąpią, ale też wspinają to tu, to tam:
Widać Pag i Bosanę.



Zaglądają do czarnych pieczar. A tam? Światełko w tunelu?



Chyba nie.



To jakieś stworki.



Z kolei rodzinka, która została na kwaterce odpoczywała.
Była to bardzo rozsądna decyzja ze względu na ich najmłodszą [trzyletnią] uczestniczkę wycieczki i zapowiedź bury.

A widoki miała takie :











Wyraźnie widać: niebo pochmurne. Nic nie ściemniam.

Nikt mi nie przerywa, więc sam sobie przerwę.

Zadam pytanie. Może ktoś się orientuje!
- Dlaczego te cztery domy, na środku zdjęcia:



są opuszczone?

Miałem o to zapytać jakiegoś "tubylca", ale tak szybko minął ten czas, że nie zdążyłem? [zapomniałem?],[może stchórzyłem?].

Sam miałem taką [wymyśloną] wersję, że to bośniackie, albo "inne" domy i w czasie wojny [z końca wieku],
właściciele zostali przepędzeni z tego kraju.

Nie będę ukrywał, że liczę na odpowiedź: A, B, H, N, S albo innej osoby, która była w Metajnie.

Mogę Ci przerwać, jeśli sobie życzysz.

A jest pierwszy

A. Czekamy.
Bo jak nie, będzie B

B.
Jeśli wiesz , nadajesz!

A wie więcej bo tam był

Nie jestem pewien, ale może być podobnie jak z pewnym jeziorem:

Był sobie fanatyk wędkowania. Pewnego dnia dowiedział się o fantastycznym wprost miejscu, małym jeziorku w lesie, gdzie ryby o wielkości niesamowitej same wskakują na haczyk. Nie mógł się już doczekać weekendu, zakombinował w pracy, pozamieniał się na dyżury, nastawił budzik na 4 rano, po długiej podróży odnalazł małe jeziorko w lesie, rozstawił wędki i czekał... Godzinę... drugą godzinę trzecią... wreszcie spławik drgnął... wędkarz szarpnął... i wyciągnął ogromne nadziane na haczyk gówno. Zaklął szpetnie i zauważył, że z tyłu ktoś za nim stoi. Był to miejscowy. Wędkarz z żalem powiedział:
- No patrz pan, taki kawał drogi jechałem, tyle wysiłku, kombinowania, i co? GÓWNO...
Na to gościu:
- A bo wie pan, z tym jeziorkiem związana jest pewna legenda. Otóż niech pan sobie wyobrazi, przed 1 wojną światową żyl tu chłopak i piękna dziewczyna, kochali się niesamowicie. Ale wzięli go do wojska. Po jakimś czasie nadeszła wiadomość że on zginął na froncie. I proszę sobie wyobrazić, że ona przyszła tu, nad to jeziorko i z wielkiego żalu się utopiła!
- Niesamowite - odparł wędkarz
- Ale to jeszcze nie koniec proszę pana! Otóż po wojnie okazało się, że chłopak przeżył, był tylko ranny. przyjechał tu, dowiedział się o wszystkim, przyszedł tu, w to miejsce na którym pan siedzi, i z żalu i wielkiej miłości również się utopił!
- To szokująca historia- powiedział wędkarz - ale co z tym gównem?
- A to nie wiem. Widocznie ktoś nasrał.



A tak poważnie to od momentu kiedy je pierwszy raz zobaczyłem, miałem podobną teorię jak Ty.
Ale to tylko teoria...
Nie pytałem nikogo na miejscu.....

W sumie szkoda, bo bardzo fajne miejsce i widok niesamowity!
Brak miejsca parkingowego koło chat, ale to pikuś.

A w takim stanie jak to teraz wygląda, służy niestety wszelkiej maści "tórystom" jako kibel.
O czym się przekonałem osobiście.
Wchodząc tam oczywiście, a nie s......

BeJur napisał(a):A wie więcej bo tam był

No to czekamy na A

Czy tzn, że A był w tych domach?

Darkos napisał(a):No to czekamy na A

Czy tzn, że A był w tych domach?

nie czytales relacji???;)

Czytałem, ale chyba już zapomniałem.

Obiecuję odświeżę.

Odświeżam!