Menorca - fall in love

helen napisał(a):Mi wpadają w oko jednak te:

helen, litości

miasteczko klimatyczne, tchnie z Twoich zdjęć spokojem, helen, nie wyjeżdżaj ....

Aguha napisał(a):

helen napisał(a):helen, nie wyjeżdżaj ....

Ja walczyłam, kombinowałam, do biura chciałam dzwonić... schować się gdzieś w megalitach. Na nic, nie udało się... ale zanosi się na całkiem długi weekend majowy, może gdybym znalazła jakieś tanie loty z Berlina... może udało by się zobaczyć wyspę wiosną:



i pójść tak:


i tak



i żeby pola wyglądały tak


a nie tak:

Dzień 7 - środa

Odcinek 2: Es Mercadal

Jak już wspomniałam kierujemy się w stronę El Toro, do centralnie położonego miasteczka Es Mercadal. Było już o nim i jego historii w odcinku o El Toro. My dzis chcemy podobnie jak w Ferreries po prostu pospacerować, pobyć... nacieszyć się atmosferą kolejnego małego miasteczka, chociaż Es Mercadal takie małe wcale nie jest.

Nasz pierwszy przystanek jest zupełnie spontaniczny, stajemy, żeby obfotografować i obejrzeć takie cudo:

Seat jest nawet na sprzedaż i bardzo się mężowi podoba , jak zabrać samochód do samolotu? Musicie wiedzieć, że do naszej rodzinki jakiś czas temu dołączył ponad 40-letni fiat 124 i zarówno on jak i wszystko co związane jest z oldtimerami pochłania mojego małżonka niemal bez reszty.

Odrywam wreszcie męża od zabytku motoryzacji i wjeżdżamy do miasteczka szukać miejsca parkingowego.



W centrum są parkomaty, jakaś miła pani, widząc, że mamy problem z zakupem biletu, tłumaczy nam, że bilet potrzebny jest tylko do 13 i potem po 17-stej, dodatkowo sięga do swojego samochodu i daje nam w prezencie swój ważny do 13-stej bilet, po czym sama odjeżdża. Dziękujemy i idziemy na spacer.



Miasteczko nadal jest świątecznie ustrojone, chociaż tutejsza fiesta ku czci patrona miasta św. Marcina odbywała się 2 tygodnie temu.

Na ścianach domów umocowano z tej okazji czarne głowy koni, mocuje je się w drewnianych uchwytach, można je więc po fieście zapewne znowu zdjąć.


Tego citroena już raz widzieliśmy

Tu jest zdecydowanie gwarniej niż w Ferreries



Sympatyczny deptak kończy się przy placyku z widokiem na El Toro



Jest tu też budka informacji turystycznej, ucinamy sobie krótka pogawędkę z miła panią, która poleca nam odwiedzić El Toro i plaże na północy , a gdy mówimy, że jutro wyjeżdżamy wyraża żal, bo w czwartki w Es Mercadal odbywa się tradycyjny targ. Szkoda...

Wystarczy zejść w bok i juz mamy niczym nie zmąconą ciszę:

siadam zdecydowanie

dorota19 napisał(a):siadam zdecydowanie

Witaj, zbyt wiele już nie pokażę, jeszcze tylko kolejne miasteczko, plaża... i będziemy pomału się pakować

c.d.

Szwędamy się i focimy...


Raz po raz trafiając w takie urocze, puste zakątki


Na ścianach koniki


No i są oczywiście moje ulubione bramki


A jak juz o bramkach mowa, to muszę pochwalić się tym:


To warsztat, w którym panowie właśnie zajmują się produkcją tych uroczych bramek. Robi się je z drewna dzikich oliwek, które w ogromnych ilościach porastają wyspę.
W warsztacie sa i sandały, jakby na dowód, że nie jest to gadżet dla turystów, tu je się nosi do pracy, na co dzień i do kościoła

Pięknie , prawie sennie , niesamowity spokój - dlatego chyba tak kochamy te boczne , mniej uczęszczane uliczki i zaułki


Pozdrawiam
Piotr

Ja to mam nawet wrażenie, że miasteczka są wymarłe. Albo mieliście tyle szczęścia, że tłumów tam wtedy nie było, albo tam naprawdę niewiele się dzieje. Wrażenie w każdym razie robią te puste uliczki.

helen napisał(a):Raz po raz trafiając w takie urocze, puste zakątki

Jak wiedzę takie miejsca, to sobie myślę: dlaczego ja tu nie mieszkam? I staje mi przed oczami "urocze" blokowisko z widokiem na śmietnik
Ale zaraz sama siebie besztam, przecież mogło być gorzej...

Helen piękna ta Twoja Minorka

helen napisał(a):

Wygląda na to, że minorkańskie sery tańsze od pagowych.

helen napisał(a):

FUX napisał(a):Koleżanka canonierka...

Jak się dorwie to już oddać nie chce.

Nosiła, nosiła...

Oj jak by mi się taki ktoś przydał

pzdr

mahadarbi napisał(a):Ja to mam nawet wrażenie, że miasteczka są wymarłe. Albo mieliście tyle szczęścia, że tłumów tam wtedy nie było, albo tam naprawdę niewiele się dzieje. Wrażenie w każdym razie robią te puste uliczki.

Miasteczka nie były wymarłe, toczyło się normalne życie, ludzie siedzieli w kafejkach, robili zakupy, załatwiali swoje sprawy. Jednak w tych miejscowościach położonych w głębi wyspy nie ma nastawienia na turystów, nie ma sklepików wyłącznie z pamiątkami, straganów w breloczkami, pocztówkami i całym tym kramem. No i nie ma tam też turystów, albo prawie nie ma. Oni są tam gdzie hotele, na licznych plażach, może szkoda im czasu na senne miasteczka . Był środek sezonu, pewnie poza nim jeszcze tam spokojniej. No a te boczne uliczki... fakt, one są jak wymarłe.

Wygląda na to, że minorkańskie sery tańsze od pagowych.

Longtom, a przypomnij mi ile kosztował kg paskiego sera.?

Oj jak by mi się taki ktoś przydał

Jak jej zafundujesz wakacje w ładnym miejscu, to może się zgodzi

helen napisał(a):No i nie ma tam też turystów, albo prawie nie ma. Oni są tam gdzie hotele, na licznych plażach, może szkoda im czasu na senne miasteczka . Był środek sezonu, pewnie poza nim jeszcze tam spokojniej. No a te boczne uliczki... fakt, one są jak wymarłe.

Są takie zazwyczaj w środkowych częściach wysp. Południe jest wszędzie oblężone, ale już drogi w głąb diametralnie zmieniają opytkę. Masa takich miejscowości na Zante chociażby. Na Mykonos już nie, bo oprócz Chory są tylko wioski, dwa domy na krzyż i jedna mieścinka w środku wyspy właśnie. Takie miejscowości kocha się najbardziej. Dlatego ja o Fodele na Krecie marzę na starość...

Jak pech to pech.
Helen już wróciłaś z tej Minorki a tam takie cudne ...... sandały.
Moje wczoraj wyzionęły ducha ..... jakbym wiedział że tak będzie to bym wysłać Ci SMS-a i poprosił o zakup. Mogłby być ten z jaszczurką...... mam bluzkę polo z jaszczurką (krokodyl) więc byłoby do kompletu.
Może znowu jedziesz

Wakacje dobiegły końca i nie udało mi się skończyć relacji przed powrotem do pracy. Skończyły się też poranne podczytywania forum przy kawce .

Dziś tylko kawałek następnego miasteczka:

Dzień 7 - środa
Odcinek 3: Fornells - w królestwie zupy z langusty

Jedziemy na północ:




Fornells leży na północy wyspy, niedaleko naszych rajskich, rudych plaż. To dawna wioska rybacka położona nad zatoką o długości 4 km. Lokalna kuchnia oparta jest na rybach i owocach morza. Można tu skosztować podobno najlepszej na wyspie zupy z langusty gotowanej w kociołku. Sam Juan Carlos przyjeżdża tu na zupę. Patronem miasteczka jest św. Antoni, który ma swoją fiestę pod koniec czerwca.

Zostawiamy samochód na parkingu powyżej miasteczka i schodzimy do portu. Jest bardzo ciepło, parno, nie bardzo mamy ochotę na jedzenie, ale postanawiamy chociaż rozejrzeć się "za zupą" i porównać ceny, byc może i spróbować.

W porcie restauracja na restauracji:

Nie trudno przegapić: Caldereta de langosta