Menorca - fall in love

Dzień 4 - niedziela

Odcinek 4: Kolorowy szok

Jeszcze jedno spojrzenie za siebie, gdzies tam za kolejnym zakrętem drogi stoi nasze autko. Jeśli droga do raju będzie daleka, długo przyjdzie nam wracać.



Im bliżej celu tym cieplej, gorąco wręcz, słońce pali. Jak pogoda mogła tak diametralnie się zmienić. Krajobrazy, które po przejściu bramki roztaczają się przed nami zaskakują. Serce bije szybciej, nie tylko ze zmęczenia i upału... przypominam sobie naszą zeszłoroczna wędrówkę na Pagu, do plaży Beritnica. Tu jest inaczej, tu towarzyszą nam inni ludzie, ale mimo wszystko wspomnienie wróciło. Tylko, że tam byliśmy "na Księżycu", tu raczej na Marsie. Jakie są kolory raju? To co pomału otwiera się przed nami raczej sugeruje... piekło? Czerwienie, rudości... popiele , wszystko na szczęście z dodatkiem zieleni.




Mijamy jeszcze jedną zatoczkę, dno nie zachęca do kąpieli, kamienie również na plaży.





w oddali widać półwysep Cavalleria z kolejną latarnią do odwiedzenia.



Nasz biały domek coraz bardziej zostaje w tyle.



oddalamy się również od samotnej, nieprzyjaznej zatoczki.



Te kwiatki rosną w piachu, między kamieniami, ale widzieliśmy je później jak wyrastały w środku strumyka:



Idziemy dalej:






Dochodzimy prawie do celu, prawie.... okazuje się, że Pregonda leży za sporym pagórkiem, droga w pewnym momencie się rozchodzi , część ludzi idzie dalej. My wchodzimy na skaliste wzniesienie i widzimy po prawej stronie małą plażę.



Wśród plażowiczów i tekstylni i całkiem nadzy. Widzisz Wojtku, mam... dorwałam "pana z pontonu".



Przed nami taki widok



Tam dalej, za żaglówkami jest Pregonda. Jest bardzo gorąco, słońce pali niemiłosiernie, nie, niech raj poczeka, popatrzymy na niego i może później pójdziemy.
Raj nie jest zapełniony, chyba nie wszyscy dali radę tam dotrzeć, nie wszyscy chcieli. Większość została tu po obu stronach miejsca gdzie stoimy. To co widzimy jest tak różne od znanych nam z Grecji czy Chorwacji widoków. Zostajemy, trzeba tylko zdecydować gdzie się rozłożyć.

cdn...

helen napisał(a):

Ja jestem zdjęciowy więc szybciutko "przleciałem".
Już miałem pisać, że nie warto było ale to zdjęcie jest ujmujące.

Tylko ..... tam powinien być zakaz wpływu wszelkiego pływadła. Jak wpłynął ...mandat i to srogi.

Już miałem pisać, że nie warto było

już się chciałam gniewać

to zdjęcie jest ujmujące.

tam powinien być zakaz wpływu wszelkiego pływadła. Jak wpłynął ...mandat i to srogi.

fakt, na zdjęciach oglądanych wczesniej w sieci nie było pływadeł:




Trzeba się tam znaleźć w innym czasie...

Witaj woka

helen napisał(a):Te kwiatki rosną w piachu, między kamieniami, ale widzieliśmy je później jak wyrastały w środku strumyka

Lilia morska - Pancratium maritimum.

helen napisał(a):Wśród plażowiczów i tekstylni i całkiem nadzy. Widzisz Wojtku, mam... dorwałam "pana z pontonu".

Przyznał się?

woka napisał(a):to zdjęcie jest ujmujące.

Tylko ..... tam powinien być zakaz wpływu wszelkiego pływadła. Jak wpłynął ...mandat i to srogi.

Mnie się tam i z tymi pływadłami bardzo podoba.

Pozdrawiam,
Wojtek

Lilia morska... Masę ich rośnie na kreteńskiej Elafonissi, cuuuudo!!! Wyrastają z różowego piasku

Lilia morska - Pancratium maritimum.

O, dziękuję ślicznie.

Przyznał się?

Szczerze mówiąc nie pytałam , poza tym ich tam było więcej i nie tylko tam, obok nas tez jeden zalegał, więc nie wiedziałam, którego pytać, dałam im spokój.

Poza wszystkim, zatoczka urokliwa!

c.d.

Rozkładamy się po lewej stronie, nadrabiamy zaległości w opalaniu, cieszymy krystaliczną wodą. Plaża jest piaszczysta, z tym, że ten piasek to kolorowa mieszanka drobniutko pokruszonych muszelek, kamyczków i piasku. Drobinki są prawie równe, płaskie i idealnie oblepiają nakremowane ciało gdy jakaś jego część tylko się z nim zetknie. Taka pełnoziarnista panierka

W przerwie biorę aparat i idę na krótki spacer, nie zakładam sandałów, piasek parzy stopy, skałki kłują.. co tam

Nasza plaża jest powiedzmy, lekko zatłoczona, na pierwszym planie możecie zobaczyć jak nieskrępowanie wygląda opalanie na Minorce.



Na wyspie nie ma plaż wyłącznie dla naturystów, za to panuje spora swoboda, choć czasem w niektórych częściach plaż nagich jest więcej niż tekstylnych, czasem odwrotnie. Nikt nikomu nie przeszkadza. Z czasem człowiek nieobyty z naturyzmem, jak my , przyzwyczaja się i również zaczyna cieszyć się tą swobodą, np. przebierając się bez skrępowania w suche rzeczy.

Trochę ręczników jeszcze się zmieści:



Rozejrzyjmy się dookoła:










Piasek parzy, wracajmy



Woda zaprasza:



Upał i lekkie lenistwo sprawia, że odpuszczamy przejście na Pregondę.
Widoki i tak niemalże rajskie mieliśmy, nie żal nam... jest zbyt gorąco, a nas czeka długa droga powrotna.

Słońce pali skórę, aż kusi, żeby rozłożyć parasol i iść w jego cieniu. Wreszcie docieramy do Binimel-li, stąd widać, że "nasz" biały domek jednak nie jest jedynym.



Ale mimo to, cudnie, że nie ma tu hoteli.

Ledwo dowlekamy się do restauracji, nie mamy ochoty niczego jeść, lody i zimne napoje pomagają dojść do siebie, odpoczywamy na trawce w cieniu. Wszystkie stoliki w ogrodzie zajęte, całe hiszpańskie rodziny siedzą przy suto zastawionych stołach i jedzą późny, niedzielny obiad. Nie wyglądają, jakby wybierali się na plażę, chyba przyjechali tu specjalnie.

Odnajdujemy nasz samochód, który teraz jest już zupełnie siwy od kurzu i ruszamy w dalszą drogę.

W kolejnym odcinku będą kozy i latarnia morska. Ale to już nie dziś, na dziś wystarczy.

Helen, dokładnie takie obrazki są na Ibizie. Urokliwe, małe zatoczki schowane za skałkami porośniętymi bardziej lub mniej zieleniną. Tam tylko trochę więcej ludzi, co oczywiste.

Szkoda, że nie mogę udowodnić tego zdjęciami. Niestety, czeka mnie ogromna dygitalizacja zdjęć z czasów, kiedy zapisywałam raje na kliszach.

Rany, ale fantastyczne zdjęcia!!! Kolory powalające!
Faktycznie można takie miejsce nazwać rajem.....
I nawet pływadła mi nie przeszkadzają, wręcz przeciwnie-dodają uroku

Elizasz napisał(a):Rany, ale fantastyczne zdjęcia!!! Kolory powalające!
Faktycznie można takie miejsce nazwać rajem.....
I nawet pływadła mi nie przeszkadzają, wręcz przeciwnie-dodają uroku

Znaleźć się tam w podobnie słoneczny dzień, ale poza sezonem... marzenie, albo chociaż nie w niedzielę.
Ja miałam wrażenie, że większość z plażowiczów to byli Minorkańczycy, który wyrwali się z miasteczek aby trochę poplażować. Po drodze spotkaliśmy grupkę młodych Włochów, którzy prosili, żeby zrobić im zdjęcie, a na plaży przyuważyliśmy niemiecką rodzinę, poza tym hiszpański jak "uchem sięgnąć" .

helen napisał(a):

Po prostu pięknie...

Pozdrawiam,
Wojtek

Po prostu pięknie...

, te skałki poszarpane tak cudnie rozrzucone były w wodzie, a ona też "kolorowa". Przyszło mi do głowy, że to ciut chyba podobne do portugalskiego Algarve, choć nie byłam i znam tylko ze zdjęć.

Szkoda, że nie mogę udowodnić tego zdjęciami. Niestety, czeka mnie ogromna dygitalizacja zdjęć z czasów, kiedy zapisywałam raje na kliszach.

ja tak zbieram się za pewną wyspę, na której spędziłam za studenckich czasów 3 miesiące. To już 18 lat minęło, poczekam może jeszcze, wrócę i zrobię nowe. Wciąż to przekładam. A tak swoją drogą, ciekawa jestem, czy ktoś z forumowiczów był na którejś z Wysp Fryzyjskich?

Nie znam, północ jest mi zupełnie obca, choć zapewne piękna... Jedź i relacjonuj!

helen napisał(a):A tak swoją drogą, ciekawa jestem, czy ktoś z forumowiczów był na którejś z Wysp Fryzyjskich?

Dwa lata temu w majowy weekend byłam jeden dzień na Norderney. Piękne miejsce .