Maslinka w Maslinicy :)

AniaJ. napisał(a):

maslinka napisał(a):

ELIMAR napisał(a):Te roślinki kwitnące na biało to chyba kapary

Ooo Rzeczywiście, masz rację. Dzięki!

A ja tak lubię kapary! A teraz jeszcze się dowiedziałam, jak ładnie kwitną

Ojej, w życiu bym nie pomyślała Fantastycznie wyglądają kwitnące, też lubię

W życiu bym nie pomyślała, że to kapary no nieźle, pięknie kwitną
Kolor nieba fantastyczny, nam towarzyszył głównie pomarańcz

Kurka... ładnie tam
A Harry to może czekał, aż ktoś go uratuje i w końcu z dachu zdejmie

maslinka napisał(a):

Nefer napisał(a):a kufelek wygląda na bardzo pojemny .

Klasyczny - półlitrowy

A wygląda na większy, zdjęcie coś przekłamuje..., albo po prostu sam bym większe piwo wypił...

figusek napisał(a):Kolor nieba fantastyczny, nam towarzyszył głównie pomarańcz

Różowe niebo to podobno zapowiedź wiatru. Sprawdziło się kolejnego dnia

Roxi napisał(a):Kurka... ładnie tam

No nie?!

Roxi napisał(a):A Harry to może czekał, aż ktoś go uratuje i w końcu z dachu zdejmie

Może
Ale codziennie, koło 22:00 powtarzał się ten sam rytuał - pan otwierał okno obok parapetu i Harry grzecznie wracał do środka

Nefer napisał(a):albo po prostu sam bym większe piwo wypił...

Pewnie tak

Też bardzo lubię kapary. Szczególnie w jakiejś sałatce ... Kwitną przepięknie ... Tak delikatnie.

Potter napisał(a):Też bardzo lubię kapary. Szczególnie w jakiejś sałatce ... Kwitną przepięknie ... Tak delikatnie.

Nie wiadomo, co lepsze - kwiaty czy owoce


15 lipca (piątek): Donje Selo - osioł, čuvity, stopa i roślinki

Dziś od rana jest bardzo pochmurno i wietrznie - zaczyna wiać bora Temperatura też nie najwyższa - koło 25 stopni Co tu robić? Trzeba zwiedzać!

Na pierwszy ogień idzie Donje Selo. W tej miejscowości można znaleźć urokliwe uliczki i zaułki, podobnie jak w Grohote.

Nas od razu wita osioł :



(Teraz się zastanawiam, czy to przypadkiem nie była oślica, w dodatku w ciąży. Trochę jakby nieproporcjonalnie zbudowana się wydaje )

Osioł czy oślica - bardzo przyjazne stworzenie



Pasie się (jest uwiązany ) naprzeciw kościoła św. Marcina:



który oczywiście musimy obejść dookoła:





A potem to, co najprzyjemniejsze - zanurzamy się w labiryncie wąskich uliczek :



Niebo wygląda dosyć złowieszczo i nawet spada na nas kilka kropel deszczu :



Za to kamienne domy - wspaniałe:



I tu po raz pierwszy spotykamy figurkę Čuvity :



Čuvita (polska nazwa gatunkowa: syczek zwyczajny) to mała sowa, symbol Šolty i jej mieszkańców, którzy są zwani Čuvitari.

Pani z mjenjačnicy w Maslinicy opowiedziała nam historię o čuvitach. Dawno, dawno temu sowy te zamieszkiwały całą Šoltę. Były bardzo pożyteczne, bo wyżerały szczury. W tym czasie Split zmagał się z plagą gryzoni. Przedsiębiorczy mieszkańcy Šolty sprzedawali więc čuvity splitczanom, jednak one im uciekały i wracały "do domu"

Nie wiem, czy to fajna historyjka, ale faktem jest, że lokalsi są bardzo przywiązani do symbolu sowy. Można go znaleźć na różnych pamiątkach z wyspy - kupiłam magnes na lodówkę i kubek z čuvitą, a mój mąż koszulkę Jedyna na wyspie żeńska klapa nazywa się właśnie Čuvite.

Jeszcze nieraz natkniemy się na rzeźbę sówki. W Donjim Selu znaleźliśmy kolejną :



Czasami trudno je wypatrzyć (jak tę na kominie), ale to niezła zabawa. Trochę jak poszukiwanie Krasnali we Wrocławiu

Zaangażowani w poszukiwanie čuvit prawie przegapilibyśmy drugą na wyspie (po Grohote) Bratską Kućę z XVIII wieku (kolejne miejsce spotkań kulturalno-religijnego stowarzyszenia):



na której znajduje się odcisk stopy św. Marcina:



Od razu przypomina nam się ubiegłoroczny Sumartin na Braču.

Okazuje się, że Donje Selo znajduje się na europejskim Szlaku Świętego Marcina z Tours, który rozpoczyna się w miejscu jego narodzin - w Szombathely na Węgrzech, a kończy w Tours, we Francji - mieście, którego św. Marcin był biskupem i w którym został pochowany. Trasa rozciąga się na długości około 1800 km po całej Europie, chociaż koncentruje się głównie na francuskich miejscowościach.

Na tablicy umieszczonej na Bratskiej Kući możemy zobaczyć, jak dokładnie przebiega:




Stopa św. Marcina w Donjim Selu została odciśnięta 4 lipca 2010 roku w 260 rocznicę istnienia Bractwa Świętego Marcina na Šolcie. Pod spodem jest napis, który mówi, że odcisk gołej stopy prowadzi nas krok po kroku Szlakiem Świętego Marcina i wskazuje nam Drogę.

Natomiast co to jest Gradina i co wskazują strzałki - nie mam pojęcia. Ale przymierzam się do tego rysunku stóp :



Moje są mniejsze

W pobliżu, na placu, znajdziemy też pomnik lokalnych bohaterów:



Na koniec odcinka - trochę roślinności Kwiaty czosnku:



jeszcze kwitnąca lawenda:



i bugenwilla, z którą muszę mieć tradycyjne zdjęcie :



A na końcu tej uliczki:



odkrywamy absolutną rewelację - gigantyczny kaktus :



Nie jestem może wysoka, ale swoje 163 cm mam. Macie więc wyobrażenie, jaki ten kaktus był wielki!

Jak widać, na Šolcie można świetnie spędzić czas, nawet wtedy, gdy pogoda jest średnio plażowa.

To oczywiście nie koniec dzisiejszych atrakcji

maslinka napisał(a):


Nie jestem może wysoka, ale swoje 163 cm mam. Macie więc wyobrażenie, jaki ten kaktus był wielki!

A ja myślałam, że jesteś dużo wyższa ,
eeeeeee, to ja nie jestem takim całkowitym kurduplem (158 cm ).
Aguś, jak lubisz takie ogromne kaktusiki, to koniecznie jedź do Apulii

Kamienne domki są fantastyczne a taka pogoda-niepogoda jest według mnie idealna na zwiedzanie, dni w Cro nie można marnować

To KOLOS a nie kaktus...

Stylowo i elegancko z torebką do osiołka.

Bardzo interesujący temat Szlaku Świętego Marcina z Tours. Nie słyszałam o nim wcześniej.
A stopa świętego Marcina na Šolcie jak widzę nie większa od tej w Sumartinie. Jak mu się udało przejść taki kawał Europy na tej stópce?...

mysza73 napisał(a):eeeeeee, to ja nie jestem takim całkowitym kurduplem (158 cm ).

Mysza73 nie jesteś sama z tym ogromem centymetrów! Chociaż na badaniach w tym roku rejestratorka wyczytała mi jakieś 156,5 najwidoczniej zaczynam się już zdeptywać

Coraz bardziej mi się ta Solta podoba i mam coraz większy dylemat...

mysza73 napisał(a):

maslinka napisał(a):Nie jestem może wysoka, ale swoje 163 cm mam. Macie więc wyobrażenie, jaki ten kaktus był wielki!

A ja myślałam, że jesteś dużo wyższa ,

Bo ja się tak na zdjęciach "wyciągam"

mysza73 napisał(a):eeeeeee, to ja nie jestem takim całkowitym kurduplem (158 cm ).

No pewnie, że nie jesteś! W "starym dowodzie" miałam wpisane: wzrost średni. Teraz już piszą w centymetrach...

mysza73 napisał(a):Aguś, jak lubisz takie ogromne kaktusiki, to koniecznie jedź do Apulii

Już jest jeden powód
Bardzo lubię. Dawno temu (koniec podstawówki/początek liceum) kolekcjonowałam kaktusy; kilka ładnie mi kwitło. Niestety, zasuszyłam je Taka jestem zdolna!

figusek napisał(a):Kamienne domki są fantastyczne a taka pogoda-niepogoda jest według mnie idealna na zwiedzanie, dni w Cro nie można marnować

Żaden dzień nie został zmarnowany

ajdadi napisał(a):To KOLOS a nie kaktus...

Powinien zostać uznany za pomnik przyrody

Vjetar napisał(a):Stylowo i elegancko z torebką do osiołka.

A jak! Osiołek też był elegancki

Mikromir napisał(a):A stopa świętego Marcina na Šolcie jak widzę nie większa od tej w Sumartinie. Jak mu się udało przejść taki kawał Europy na tej stópce?...

Może drugą miał większą

ewula91 napisał(a):Coraz bardziej mi się ta Solta podoba i mam coraz większy dylemat...

Dylemat to będziesz miała dopiero, jak pokażę zatoczki po południowej stronie

Witam!
Czy ja mogę się przyłączyć?
Trochę głupio się tu czuję, bo tu sami Cromaniacy a ja dopiero niedawno dołączyłam do forum.
Maslinko super zdjęcia i opisy, zaraz szukam Twoich poprzednich relacji i nadrabiam pozwolisz?
Przez 8 lat to się pewnie trochę nazbierało?
Pozdrawiam! Anka

Może Gradina ma coś wspólnego z Gradem? hmmm... Gradina - mieścina