Maslinka na Long Island ;)

Kulnąłem się przy Kopciciu :>

Patrzyłem na mapie na Waszą trasę - fajnie się wije droga wokół Neretwy.

Marsallah napisał(a):Patrzyłem na mapie na Waszą trasę - fajnie się wije droga wokół Neretwy.

Bardzo fajnie!
Świetny jest też kanion rzeki Vrbas

Długo nie pisałam, ale początek grudnia zawsze jest dla nas intensywny, imprezowo-rodzinny Nikt też się specjalnie nie upominał Mam jednak nadzieję, że ta krótka, bośniacka, część relacji będzie dla Was interesująca, choć już nie kręcimy się w Śródziemnomorzu


3 sierpnia (piątek): Wieczorny Travnik, czyli oswajanie nowego świata

Ogarniamy się szybko w nowym lokum i ruszamy na rekonesans zupełnie obcego nam miasta. Mieszkamy nad kawiarnio-pubem Vremeplov (nazwa oznacza wehikuł czasu), co, jak okaże się już niebawem, jest dużą zaletą To nasza uliczka:



Do centrum mamy dwa kroki, ale i tak będziemy chodzić dookoła - najkrótszą drogę, przejście podziemne, odkryjemy dopiero jutro wieczorem

Początki Travnika datuje się na XIII wiek, jednak z nazwy wymieniany jest dopiero w 1463 roku przez Turków, którzy zdobywali wtedy Bałkany. Panowaniu Imperium Osmańskiego miasto zawdzięcza okres silnego rozwoju – wybudowano tu wtedy wiele znaczących budynków.

Pod koniec XVII wieku Austriacy spalili Sarajewo, a tureccy namiestnicy Bośni przenieśli się do Travnika. Spowodowało to dużą islamizację miasta (obecnie około 70% mieszkańców stanowią Muzułmanie). Travnik stracił na znaczeniu w XIX wieku, kiedy władzę po Turkach przejęły Austro-Węgry. W 1903 roku miał miejsce potężny pożar, który zniszczył dużą część miasta i spowodował, że przestało się ono rozwijać.

Dziś Travnik jest spokojnym miasteczkiem zamieszkanym przez około 16 tysięcy mieszkańców, znanym z tego, że urodził się tutaj Ivo Andrić – jedyny jugosłowiański noblista, pisarz, autor m.in. słynnej powieści "Most na Drinie".

Najważniejszym i najbardziej rzucającym się w oczy zabytkiem Travnika jest górująca nad miastem twierdza, ale ją zobaczymy jutro rano.

Dziś pokręcimy się po centrum. Jestem bardzo podekscytowana faktem, że za chwilę będę odkrywać kolejne miasto BiH Zeszłoroczne Sarajewo było dla nas magiczne, zobaczymy jak będzie z Travnikiem...

Właśnie mijamy meczet (džamija) Lončarica z pierwszej połowy XVIII wieku, obok którego znajduje się cmentarz:



Szybko docieramy do głównego deptaku; od 18:00 obowiązuje tu zakaz ruchu samochodów. Natykamy się na sklep jednoznacznie kojarzący się z Chorwacją :



Pod Konzumem leżą bezpańskie psy :



Jednak, zgodnie z tym, co powiedział nam przed chwilą barman Andriej, są one zupełnie nieszkodliwe, pod warunkiem, że nie przyjechało się z własnym czworonogiem. W takim przypadku mogą być agresywne

Obok travnickiego Muzeum Ojczyzny stoi taki oto ciekawy eksponat:



Przechodzimy obok Lukačkiej džamiji:



Podziwiamy piękny budynek, w którym mieści się kawiarnia:



W Travniku nie ma dużych odległości, a my lubimy chodzić, ale jeśli kogoś rozbolą nogi, można skorzystać z ciuchci :



Docieramy do miejsca, w którym znajdują się grobowce tureckich wezyrów:






a potem mijamy piękny meczet Hadži Ali-Bega, zwany również Hadži Ali-Begova džamija z połowy XIX wieku. Obok znajduje się Sahat-kula, czyli wieża zegarowa:



Wrócimy tu jeszcze po zmroku, teraz w końcu musimy coś zjeść. Wybór pada na ćevabdžinicę Konak:



Po prostu znajdujemy ją najszybciej; do słynnej ćevabdžinicy Hari pójdziemy jutro.

Mam ochotę posiedzieć na zewnątrz, ale po pierwsze - wszystkie stoliki są zajęte, po drugie - jest dość chłodno (koło 22 stopni, ale przyzwyczailiśmy się do innych temperatur), a po trzecie - trochę (no dobra, więcej niż trochę) odstraszają nas żebrzące o jedzenie psy

Psów jest w Travniku mniej więcej tyle, co kotów w Kotorze. Zdecydowanie bezpieczniej czułam się oczywiście w kocim towarzystwie.

Siadamy więc w przyjemnym, eleganckim wnętrzu:



Restauracja, oprócz čevabów, oferuje różne mięsa z grilla, ale my stawiamy na klasykę. Będąc w Bośni, a zwłaszcza W Travniku, trzeba zjeść čevaby, podobno w tym mieście smakują najlepiej
Muszę się z tym zgodzić! Nie wiem tylko, czy to kwestia obłędnego smaku, czy naszego ogromnego głodu, ale to jeden z najlepszych posiłków podczas tych wakacji :



Trudno oczywiście porównać grillowane kawałki mięsa ze smakiem ryby jedzonej na Kornatach podczas fishpickniku; jedno i drugie danie było wybitne. Proste smaki są przecież najlepsze!

Do čevabów bardzo pasowałoby mi piwo, ale przecież jesteśmy w muzułmańskim mieście. Możemy więc liczyć jedynie na colę, w dodatku w takich malutkich butelkach :



Moja mina mówi, jak bardzo chciałam się napić piwa i jak śmieszna jest ta mała cola No cóż, Travnik nie jest być może najlepszym miejscem dla nas - piwoszy

Najedzeni i bardzo zadowoleni (mimo braku złotego trunku ) ruszamy na nocne fotograficzne łowy Sahat-kula i Hadži Ali-Begova džamija raz jeszcze:



Grobowce wezyrów:




Cerkiew Jana Chrzciciela z 1887 roku:



Dzieci na hulajnogach - zupełnie jak u nas :



A tu już inaczej niż u nas :



Spotykamy sympatyczną rodzinkę Słoweńców - naszych sąsiadów w Vremeplova (kwatery). Wymieniamy doświadczenia na temat podróżowania po Bałkanach. Oni dopiero rozpoczynają podróż, jadą dalej w głąb Czarnogóry i do Albanii. Dla nas to niestety przedostatni wieczór wakacji...

Spacerujemy jeszcze chwilę uliczkami Travnika, trochę w ramach rekonesansu, trochę w poszukiwaniu piwa Tymczasem wszędzie tylko Coca-Cola :




Najprościej będzie wrócić "do domu", zasiąść na dole, w "Wehikule czasu" i przenieść się do... czasów, gdy była tu księżna Diana Nie konkretnie w tej knajpce, ale stolik, przy którym siedzimy we Vremeplovie, to dokładnie ten, przy którym siedziała Lady Di podczas swojego pobytu w Travniku w 1997 roku (czyli "chwilę" przed swoją śmiercią) :



Hotel Vezirov Slon podarował, czy też raczej sprzedał, tenże stolik właścicielowi Vremeplova i teraz siedzimy tu my :



Wszędzie pełno pamiątek upamiętniających Dianę i jej wizytę w mieście:



Generalnie, wystrój kawiarnio-pubu jest bardzo sympatyczny i przytulny:



Robi się późno i pora zakończyć ten długi, pełen wrażeń dzień. Rano obudziliśmy się w gorącym, śródziemnomorskim Kotorze, a zasypiać będziemy w innym kraju - w znacznie chłodniejszym muzułmańskim Travniku. Zamiast miauczących kotów będą nas usypiać... nie, nie, psy na szczęście nie wyły do księżyca

Na koniec odcinka - druga Sahat-kula, tuż koło naszego nowego domu:



i uśpiona uliczka, przy której mieszkamy, z poczciwie wyglądającą psiną:




To jego stałe miejsce obserwacyjne; fajny pieseł, wcale nie wygląda groźnie Zaczynam oswajać się z nowym światem, w którym jutro przyjdzie nam spędzić cały długi dzień

Podczas tegorocznej wyprawy nad Adriatyk moją nieodłączną towarzyszką była niewielkich rozmiarów książeczka. Mogłam do niej zaglądać podczas chwil odpoczynku. Mowa o zbiorku opowiadań Ivo Andrića "Dom na odludziu"


Świetnie oddaje klimat Bałkanów. Polecam!

Igłą pinii napisał(a):Świetnie oddaje klimat Bałkanów. Polecam!

Dzięki za polecenie! Postaram się wziąć w następną podróż po Bałkanach

Szkoda tylko, że taka krótka. Dla mnie to na jeden dzień na plaży

I kampania reklamowa gotowa
Jeszcze tylko hasło
Moja propozycja, to tekst z KMN:
"Jak nie wiele potrzeba, żeby było wszystko "

Zaskakująco ładnie w tym Travniku , miasteczko wygląda na zadbane i do tego ma sporo zabytków.
Ciekawe co jeszcze w nim widzieliście...

Co do psów bezpańskich i wałęsających się to jak dotąd zapamiętaliśmy je z Bułgarii i zwłaszcza z Rumunii. Ale nie wiem co się stało bo w tym roku bardzo ich dużo było w Grecji, gdzie nigdy nie było tego problemu...

Trzeba będzie sześciopak ze sobą zabrać, jak się tam będę wybierać Ciekawe, czy Lady Di też piła cocacolę, gdy była tam w 1997..? (Ale mi wspomnienia ożyły - byłam w Londynie w czasie wypadku i pogrzebu Diany )

Powiało egzotyką A čevaby aż zapachniały Bardzo mi się podobał ten odcinek

Habanero napisał(a):Moja propozycja, to tekst z KMN:
"Jak nie wiele potrzeba, żeby było wszystko "

Cały Travnik zeszliśmy w poszukiwaniu piwa, a napiliśmy się go "w domu"

kulka53 napisał(a):Zaskakująco ładnie w tym Travniku , miasteczko wygląda na zadbane i do tego ma sporo zabytków.
Ciekawe co jeszcze w nim widzieliście...

Dużo więcej nie widzieliśmy Jeszcze kilka meczetów i przede wszystkim twierdzę. Miasto ma swój urok, który zawdzięcza głównie urokliwym niskim budynkom w tureckim stylu.

Katerina napisał(a):Trzeba będzie sześciopak ze sobą zabrać, jak się tam będę wybierać

Koniecznie! Trzeba jakoś przetrwać

Katerina napisał(a):(Ale mi wspomnienia ożyły - byłam w Londynie w czasie wypadku i pogrzebu Diany )

Ja pamiętam, że oglądałam pogrzeb w tv

Katerina napisał(a):Powiało egzotyką A čevaby aż zapachniały Bardzo mi się podobał ten odcinek

Zapach i smak orientu
Cieszę się, że Ci się podobało

W dzisiejszym odcinku - mało tekstu, dużo zdjęć Tak się zareklamowałam

4 sierpnia (sobota): Travnicka twierdza

O 5:00 rano budzi nas śpiew muezzina Uroki przebywania w muzułmańskim mieście Uśmiechamy się tylko i przewracamy na drugi bok. Właściwa pobudka następuje dopiero koło 9:00, trzeba było odespać podróż i długi wieczór we Vremeplovie przy stoliku Lady Di

Małż idzie do piekarni po świeże bułeczki i rogaliki, a ja szykuję śniadanie z warzyw z kotorskiego ogródka i ostatnich serków i salami, zapasów z Polski Tym razem tak dobrze to wyliczyliśmy, że produktów śniadaniowych wystarczyło nam do końca wyjazdu.

Plany na dziś mamy, jak zwykle, ambitne, ale zaczniemy lokalnie - od travnickiej twierdzy.

Od samego rana (no dobra, już nie jest tak wcześnie ) panuje okropny upał! A my będziemy się wspinać naszą uliczką w stronę twierdzy:




Mijamy bardzo kolorowy meczet - Varošką džamiję i plątaninę kabli:



Z tyłu widać Jeni džamiję z połowy XVI wieku - najstarszy meczet w mieście.

Naszym celem jest górująca nad Travnikiem XV-wieczna twierdza zbudowana jeszcze przed najazdem tureckim – miała ona z założenia bronić miasta przed Turkami.



Później, przez ponad 160 lat, była siedzibą sułtańskich namiestników w Bośni. W czasach austro-węgierskich i jugosłowiańskich budowlę wykorzystywano również w celach wojskowych.



Obok kamiennego wysokiego mostu na potoku Hendek:



mieści się sympatyczna restauracja:




Zwie się Kastel na Hendeku. Postanawiamy, że spróbujemy tu przyjść późnym popołudniem, ale już zdradzę, że nam się to nie uda. Może i nie ma czego żałować, w końcu tu też nie można się napić piwa

Kupujemy bilety:



Wydaje mi się, że kosztowały po 2KM (konwertybilne marki, czyli jakieś 4 zł) i wkraczamy na dziedziniec:






Roztacza się stąd piękny widok na położony wśród wzgórz Travnik:



W jednej z baszt można obejrzeć wystawę prezentującą historię i kulturę miasta:





Pani właśnie coś tka:



Wspinamy się jeszcze wyżej:



i podziwiamy szersze widoki:



Zbliżenie na Jeni džamiję:



Muzułmański cmentarz na zboczu, obok spadu potoku Hendek, którego niestety nie udało nam się zobaczyć:



Za późno o nim przeczytałam A szkoda, bo to piękne miejsce, również na obiad (kolację). Jest tam kilka restauracji, w których można zjeść w pięknych okolicznościach przyrody, przy uspokajającym szumie potoku i co najważniejsze - podają tam piwo

Spacerujemy wzdłuż murów:




i na tablicach informacyjnych oglądamy, jakie gatunki zwierząt można zobaczyć w tej okolicy:



W zasadzie fauna nie odbiega od tej, którą można spotkać w Polsce. Zresztą krajobrazy też są podobne. Egzotyka przyrody ulotniła się nieodwołalnie gdzieś w okolicach Mostaru, może trochę dalej Tutaj mamy natomiast do czynienia z egzotyczną kulturą

Dwaj starsi panowie siedzą sobie w zamkowej kawiarni i jedzą lody:



Pewnie chętnie napiliby się piwa

A kotorowi, jak to z kotorami bywa, jest wszystko jedno :




Zauważyłam, że określenie kotor przyjęło się na forum, również w innych relacjach

Jeszcze spojrzenie na domy w stylu starobośniackim po drugiej stronie rzeki Laštvy:



i zdjęcie meczetów - Varoškiej džamiji i Jeni džamiji wraz z mauzoleum bośniackiego wezyra Abdullaha-pašy Defterdarije:



Jak to na zamkach bywa, można, choć na chwilę, poczuć się rycerzem lub księżniczką :




Nam jednak już tak dokucza upał, że rezygnujemy z tej atrakcji i powoli opuszczamy travnicką twierdzę:



Pan idący mostem niesie obiad - być może dla mężczyzny w kasie i tkającej pani w baszcie:



A może dla psa widocznego na zdjęciu

Tego się już nie dowiemy, bo wkrótce wsiadamy do klimatyzowanego (ufff!) Maździaka i jedziemy w stronę Jajców Ale o tym następnym razem

Widoki z twierdzy bardzo mi się podobają.
A i sama twierdza też ładna.

Uwielbiam puby z takim wystrojem i klimatem jak Wasz "Wehikuł czasu". A jeszcze ten kącik z Dianą .
Uroczy ten Travnik.

Klimatyzacji Ci sie zachciewa ??? Ja tam marzę o upale w ten lodowaty deszczowy dzień

maslinka

O 5:00 rano budzi nas śpiew muezzina

To jest mistyczne przeżycie, zwłaszcza , gdy dołączają kolejni, z innych meczetów

Fantastycznie w tej Bośni, narobiłaś "smaka", tylko kiedy ja się wyrobię, żeby pojechać w te wszystkie miejsca, które mi się marzą i to w dodatku zanim się nieodwracalnie zmienią

Agnieszko , Jajce to kolejne miejsce , w których nasze tegoroczne trasy się pokrywały

Katerina napisał(a):maslinka

O 5:00 rano budzi nas śpiew muezzina

To jest mistyczne przeżycie, zwłaszcza , gdy dołączają kolejni, z innych meczetów

Kasiu , dokładnie wiem o czym piszesz wieczorami , gdy miasto cichnie układając się do snu słychać wyraźnie ich nawoływania . . .
Doświadczyliśmy tego kilkukrotnie w tym roku , najwyraźniej w Mostarze ( mieszkaliśmy po stronie muzułmańskiej )


Pozdrawiam
Piotr