Maslinka na Long Island ;)

24 lipca (wtorek): Spacer po Žmanie, odwiedziny u zwierzaków i zachód słońca

Po pysznej kolacji ruszamy na spacer po wieczornym Žmanie:



Dużo osób jeszcze plażuje:



Inni wracają do portu:



Jeszcze inni dopiero wypływają:



W oddali majaczy jakaś łysa wyspa:



To może być Glamoč. A może jakaś inna z archipelagu Kornati.

Žman o tej porze jest tak klimatyczny, że od razu poddaję się nastojowi. Siedzę, patrzę, dumam...




Centralnie przed nami - Krknata, na którą dopłynęliśmy kajakiem parę dni temu:



Zatoka Žmanšćica z pewnego oddalenia, ze ścieżki wzdłuż maslinowego gaju:




Esencja Chorwacji :





Z powyższych zdjęć emanuje niesamowity spokój, znowu przypominam sobie tamten nastrój.

I tęsknię...



Nostalgicznie się zrobiło

Na wzgórzu - Zaglav Staro Selo:




Baaardzo mi się ten wieczorny Žman podoba. Następnym razem mogłabym zamienić indiańską wioskę (która też jest super, ale zupełnie inna) na stacjonowanie właśnie tutaj.



Powoli wracamy do samochodu. Musimy znów przejść obok konoby Regula:



w której coś się zmieniło od czasu naszego wyjścia - wyłożono ryby na "wystawie":



I nagle zatęskniło mi się jeszcze za "interiorem", więc znowu skręcamy w zieloną dolinę:



i odwiedzamy znajome zwierzaki

Kozy już zamknięte:



Chyba ciasno tu mają :



Małż twierdzi, że one tam nie mieszkają "na stałe", tylko zostały zagonione do dojenia. Nie mam pojęcia, skąd to wie, ale być może

Ekipa z "szopki" na swoim miejscu :



Najbardziej poczciwy jest oczywiście osiołek :



Wkrótce do zwierzaków dołączają dwa małe czarne koty:



Ale te wariaty szybko się nudzą i zaraz gdzieś biegną...

Zauważam ładną roślinkę. (Kiedyś widziałam taką na Pagu.) Wiecie co to?:



Opuszczamy wesołą menażerię i jedziemy w stronę Sali. Przed samym miasteczkiem postanawiamy jednak odbić na Telašćicę. Jest po 20:00, zbliża się pora zachodu słońca, a na horyzoncie nie widać chmur. Dzisiaj się uda!

"Po drodze" zahaczamy jeszcze o ruiny kościoła św. Jana z XI wieku wybudowanego w miejscu pozostałości wczesnochrześcijańskiej świątyni:




Podjeżdżamy na punkt widokowy Grpašćak na klifach:




i wraz z wieloma innymi zainteresowanymi obserwujemy, jak słonko się zniża:






Prawie jak nad Bałtykiem

Na koniec " słonecznego spektaklu" ludzie klaszczą Ciekawe, czy tak jest zawsze?

Po tak intensywnym dniu nie chce nam się ruszać, ale "musimy" iść jeszcze do centrum Sali, żeby załatwić fishpicnic - dni przewidziane na Dugi Otok powoli się kończą... Zaklepujemy wycieczkę na czwartek (pojutrze) i z poczuciem dobrze spełnionego obowiązku idziemy na kwaterę, a raczej na balkon

Beata W. napisał(a):

maslinka napisał(a):

Beata W. napisał(a):Melduję się i wracam do nadrabiania.

Pozdrawiam

Witaj! Za chwilę będziesz miała więcej do nadrabiania

A takie nadrabianie to czysta przyjemność

Cieszę się

piekara114 napisał(a):Ja pierwszy raz spotkałam ją w PN Krka w 2011 r., teraz z GR było tego pełno, ale dopiero teraz dowiedziałam się, że to smocza lilia

Dzięki Dobrze wiedzieć.

kmichal napisał(a):

maslinka napisał(a):słonko się zniża:

... piękny zachodzik ... ...
Pozdrawiam.

Ładnie było


25 lipca (środa): Uvala Dumboka

Kolejny dzień pięknej pogody. Prognozy są dobre, więc Plavac ląduje na dachu Maździaka i ruszamy

Z głównej drogi przed Savarem skręcamy w lewo (południowe wybrzeże), w szuter:



Na szczęście droga jest równa i dobrze się jedzie. Tylko widoki rozpraszają :



Nie możemy się nie zatrzymać w tym miejscu. Uvala Samotvorac widziana z góry :




Plaża wygląda na pustą, ale okaże się, że są ludzie w tej niewidocznej części. Obok stoją aż trzy domy, więc nic w tym dziwnego. Moglibyśmy zjechać do tej zatoczki, ale obawiamy się, że na dole nie będzie miejsca do zawrócenia i trzeba będzie wracać na wstecznym.

Lepiej będzie podjechać do sąsiedniej uvali Orihovica:



Można tu zaparkować wzdłuż drogi i zawrócić, co robimy od razu, żeby po południu mieć łatwiejszy wyjazd.

Ta plaża również prezentuje się cudnie :



Na miejscu okazuje się, że jest szeroka:



i że ktoś tu mieszka:



Mężczyzna z chłopcem pływają kajakiem tam i powrotem, bawią się na falach:



Nasz Plavac też już niemal gotów do drogi i morskich szaleństw. Trzeba go jeszcze trochę ochlapać dla ochłody :



Super otoczaki i idealnie przejrzysta woda:



Jest pięknie! Moglibyśmy tu zostać, ale skoro mamy kajak... Poza tym coś mi mówi, że znajdziemy jeszcze lepsze miejsce

Przepływamy obok uvali Samotvorac, którą widzieliśmy z góry:



Nie ma sensu się tu zatrzymywać - na plaży już ktoś jest, najprawdopodobniej mieszkańcy jednego z trzech domów.

Płyniemy więc dalej wzdłuż południowych brzegów Long Island:



Rejs nie trwa długo, bo już wkrótce widzimy takie cudo :




Jesteśmy w zatoczce Dumboka. Cała plaża tylko dla nas :



Odpalamy Flaminga:



Nawet pływa całkiem samodzielnie :



Napisy z otoczaków na skałkach:



i radość z pływania w przejrzystej wodzie :



Pod wodą dość ciekawie, choć bez rewelacji. Crnelj, po polsku - chromis kasztanowy:



Zostajemy na naszej prywatnej plaży długie godziny i cieszymy się tym pięknym miejscem

Kiedyś jednak trzeba wracać Ostatni rzut oka na zatoczkę Dumboka:



Przepływamy znowu obok uvali Samotvorac:



Na plaży nadal ktoś jest:



Wracamy sobie spokojnie do zatoczki, z której ruszyliśmy:




Tutaj teraz też panuje zdecydowanie większy ruch:




Pakujemy się do auta i oglądamy jeszcze uvalę Orihovica z góry:




To była najlepsza wycieczka kajakowa w tym roku i tak się składa, że ostatnia (choć dopiero czwarta ). A oto i trasa rejsu (zaznaczona na czerwono, na zielono z kolei - zjazd szutrem):



Stosunkowo krótka, ale nie było sensu płynąć dalej, gdy odkryliśmy taką perełkę Zresztą kolejna uvala to Brbišćica, w której plażowaliśmy kilka dni temu.

Powoli pniemy się szutrem w górę:



podziwiając widoki:



Tu już na północne wybrzeże Dugiego Otoka, bo dojeżdżamy do głównej drogi:



A potem skręcamy na zachód, czyli w kierunku przeciwnym niż mieszkamy Ale o tym w następnym odcinku

agata26061 napisał(a):Piękne te zatoczki. Zazdroszczę Wam tej możliwości kajakowania.

Też możecie spróbować Może wypożyczyć kajak na początek (coraz więcej takich możliwości w Cro) i zobaczyć, czy się Wam spodoba. Synek już jest w takim wieku, że powinien mieć z tego radochę, a Córka szybko urośnie

Habanero napisał(a):Ori(e)hovica, na pewno nie zapomnę

Dobrze Ci się kojarzy

Nefer napisał(a):No i trzeba wspomnieć o dzielnym flamingu, który - jak zwykle - dał radę .

Właśnie dlatego ma przydomek Dzielny

gusia-s napisał(a):Zatoczki z ostatniego odcinka cudne

Zgadza się Wszystkie trzy były przepiękne

agata26061 napisał(a):Może w następnych latach

Jeszcze zdążycie

gusia-s napisał(a):Wtedy dokupicie drugi, 2 os. a 3-ka się nie zmarnuje, będzie gdzie bambetle ładować. Jednak takie zakupy muszą być przemyślane czy Was to rzeczywiście kręci.

Dokładnie. Nic na siłę



25 lipca (środa): Soline i czeski camping

Po bardzo udanym kajakowaniu i plażowaniu postanawiamy pojechać gdzieś, gdzie nas jeszcze nie było - do miejscowości Soline w północno-zachodniej części Dugiego Otoka.

Po drodze kusi nas kolejny punkt widokowy:



Sądziłam, że będzie stąd widać najsłynniejszą plażę na Long Island, ale aż tak dobrze nie jest:



Za to postawiono tu tablicę, według której Sakarun należy do najpiękniejszych plaż na świecie:



Ciekawe, co jeszcze znalazło się w tym rankingu

Widok na otwarte morze i dwumasztowiec, niestety bez postawionych żagli:



W Soline jeszcze nie byliśmy, a w internecie zainteresowały mnie wysokie oceny tamtejszego beach baru. Ludzie pisali, że bardzo klimatyczny i z pięknym widokiem... Gdyby mieli w tym barze choćby jakieś przekąski, fajnie by było posiedzieć. Bardzo głodni nie jesteśmy, ale coś na ząb by się przydało. Marzą nam się girice, których jeszcze w tym roku nie jedliśmy.

A oto i bar Sol w Soline:




Może i klimatyczny, może i ładny z niego widok - o taki:



ale niczego nie da się tu zjeść. Gdybyśmy natomiast nie mieli naszego Plavca, moglibyśmy wypożyczyć kajak:



Soline metropolią nie jest - trochę domów, bar Sol, sklep spożywczy, przystanek autobusowy i interesujący pomnik upamiętniający zwycięstwo nad faszyzmem:




Gościu przypomina mi szturmowca z "Gwiezdnych wojen" :



Wiem, że podobieństwo może być dyskusyjne, ale tak mi się skojarzyło

W Soline jest jeszcze kościół św. Jakuba:



(Nie wiem, jak wygląda w środku, bo pan odkurzał i nie chciałam mu przeszkadzać )

i trawiasta plaża - chorwacki ewenement :



Robimy się coraz bardziej głodni, więc ruszamy dalej. Tym razem wymyślam, żeby podjechać na pobliski camping Mandarino położony między Soline a kolejną małą miejscowością - Verunićem. Na campie jest restauracja z niezłymi recenzjami Trochę też jestem ciekawa tego miejsca...

Parkujemy przed bramą campingową i wchodzimy na teren Mandarino:



Gdy widzę tę tablicę, przypomina mi się, za co lubiłam campingowe życie:



Robi mi się nawet trochę smutno, że ostatnio je porzuciliśmy na rzecz apartmanów, ale myślę, że nie na zawsze

Znajdujemy restaurację położoną na tarasie z widokiem na... supujących :



Po chwili podchodzi do nas sympatyczna kelnerka widoczna na zdjęciu powyżej. Zaczynamy zamawiać, jak to zwykle mamy w zwyczaju, po chorwacku, ale dziewczyna przerywa nam nieśmiałym: "Sorry, I don't speak Croatian"

Jesteśmy tak zdziwieni, że nie od razu pytamy, skąd jest... Wkrótce jednak ciekawość wygrywa Kelnerka okazuje się być Czeszką, jak zresztą większość obsługi, bo też cały camp jest własnością Czechów. To już wiemy, dlaczego leją tu najlepsze czeskie piwo Również moje ulubione (dla niewtajemniczonych - Pilsnera) :



Zjadamy smaczną pizzę. Byłaby idealna, gdyby nie fakt, że ciasto, jak na mój gust, było trochę niedosolone.

Kelnerka pyta, czy byliśmy kiedyś w Czechach To tak jakby nas zapytać, czy byliśmy w kinie Co ja gadam! W Czechach jesteśmy znacznie częściej, chociaż uważam się za kinomaniaczkę

Ucinamy sobie miłą pogawędkę, chwalimy nie tylko piwo, ale również narty w Jesenikach i szlaki w Beskidzie Śląsko-Morawskim Co dziwne, jakoś nie widać na tym campie czeskich rejestracji. Dominującą nacją są Niemcy i Słoweńcy. Chorwatów też nie ma, choć dużo ich na Dugim Otoku. (Mam na myśli turystów Chorwatów, nie lokalsów.)

Jeszcze byśmy chętnie posiedzieli, ale piwo się skończyło Zabieramy plażowy majdan z samochodu, po czym... wracamy na camping, bo nabraliśmy znowu ochoty na plażowanie. Wybieramy plażę na samym końcu campu, wąską, ale jesteśmy na niej niemal sami:





Taki mamy widok na uvalę Lučica, w której się znajdujemy i okolice campingowej restauracji:



Dokładnie tu, gdzie wskazuje czerwona strzałka:



Na mapie trochę niedokładnie zaznaczyli położenie campu. Z pewnością nie znajduje się on w zatoczce Garnice.

Popołudniowe plażowanie ma swój urok, ale chyba w pełni doceniłam je dopiero w tym roku. Kiedy zbieramy się z plaży, jest już właściwie wieczór. Tak się zasiedzieliśmy na czeskim campingu

Mandarino oceniam bardzo pozytywnie, choć ogólne wrażenie trochę się zepsuło, kiedy na koniec poszłam skorzystać z toalety (czyściutkiej i ładnej!) i zobaczyłam długą kolejkę do prysznica Wtedy przypomniało mi się, co mi się nie podobało w campingowym życiu

Ale generalnie camp jak najbardziej na plus - ładnie położony, z fajną restauracją (ceny w miarę rozsądne), pysznym lanym piwem i czystymi, nowymi sanitariatami. Problemem mogą być dość ciasne parcele (są też miejsca nieparcelowane) i wysokie ceny. Prawda jest taka, że w sezonie na tym campingu płacilibyśmy niemal tyle, co za apartman z sypialną, kuchnią, łazienką i wielkim balkonem w drugiej linii od morza (nabrzeża) w Sali

À propos Sali, w indiańskiej wiosce zjawiamy się dopiero późnym wieczorem i idziemy na kolację do naszej ulubionej (i jedynej, którą poznaliśmy w tej miejscowości ) konoby Trapula. O dziwo zdążyłam już zgłodnieć, więc łakomię się na pyszną pljeskavicę:



Jadłam ją w sumie w tej restauracji aż trzy razy i zawsze była genialna

Obserwujemy też poczynania małego kotka, który jest bardzo ruchliwy i trochę się na zdjęciu rozmazał:



W "domu" żegnamy się z Carmen, która jutro wyrusza na pięciodniowy rejs po Kornatach. Jak wróci, nas niestety już nie będzie na Long Island

My też jutro płyniemy na Kornati, na fishpicnic Szkoda, że tylko na jeden dzień Wrażeń będzie od groma, ale póki co analizuję, gdzie dokładnie byliśmy dzisiaj - sprawdzam nazwy zatoczek z kajakowej wycieczki i skrzętnie notuję je w CROnice