Maslinka na Long Island ;)

Mikromir napisał(a):Kociaki świetne.

Wyjątkowo słodkie były

23 lipca (poniedziałek): Sakarun i tajemniczy interior

Pora zobaczyć w końcu najsłynniejszą plażę Dugiego Otoka, reklamowaną jako jedną z najpiękniejszych na świecie Po takiej reklamie można oczekiwać nie wiadomo czego... Od razu bierzemy poprawkę na to, że to plaża piaszczysta, a tych generalnie nie lubimy.

Na Sakarun (funkcjonuje też druga nazwa - Saharun) docieramy późno, koło 18:00, dzięki czemu nie ma tłumów. Pewnie dlatego plaża robi na nas całkiem niezłe wrażenie:



Pusty beach bar :



Widoki są przepiękne:




Ale żeby od razu Karaiby Europy? Tak też bywa nazywana...

Fajne jest to, że można się położyć na kamieniach. Dzięki temu piasek nie dostaje się wszędzie

Oczywiście bardzo długo jest płytko, co można uznać albo za zaletę, albo za wadę.



Można by sądzić, że ze względu na tę płyciznę, woda jest ciepła, a tu niespodzianka - mamy do czynienia z najzimniejszym Jadranem na całej wyspie Myślę, że rozwiązaniem zagadki muszą być jakieś dopływy strumyków, słodkiej wody, dzięki której dno jest piaszczyste. Takie wytłumaczenia zdaje się być całkiem logiczne

Podobnie jest zresztą na Braču, w uvali Lovrečina. Tam zawsze jest bardzo zimna woda i jakoś nie przemawia do mnie tłumaczenie, że to przez ujście Cetiny, które co prawda znajduje się mniej więcej naprzeciwko, ale jednak kilka kilometrów dalej...

Płytka woda i piaszczyste dno mają swoje zalety - można poszaleć :



Wygłupiamy się więc i skaczemy jak dzieci w orzeźwiającym Jadranie

Plaża widziana z wody:



Czytałam opinie o roślinach (czymś w rodzaju wodorostów) pływających przy brzegu i wydzielających nieprzyjemną woń. Rzeczywiście, jest trochę "naturalnych śmieci", ale w niczym nam one nie przeszkadzają i wcale nie śmierdzą :




Kąpiel i krótkie plażowanie na Sakarunie uważam za całkiem udane, chociaż nie chciałabym tu spędzić całego dnia. Warto jednak zobaczyć tę najsłynniejszą plażę na wyspie Jest tutaj po prostu ładnie, a taplanie się w płytkiej wodzie może być jakąś odmianą

Powoli wracamy w stronę Sali:



Na wysokości Žmana skręcamy jednak w prawo, w stronę Małego i Wielkiego Jeziora. Skąd tu jezioro , pomyślicie; przecież na wyspie nie ma źródeł wody pitnej. Okazuje się, że są, ale tylko w sezonie wiosenno-zimowym. Wtedy mieszkańcom wystarcza woda z obu jeziorek położonych w "interiorze".

Jakiś czas temu pisałam, że na Dugim Otoku nie ma interioru. Bo w zasadzie nie ma, wyspa jest na to zbyt wąska. Jednak w okolicach Žmana i Zaglava rozszerza się niemal do 5 km i możemy tu mówić o pseudointeriorze

Jedziemy więc zobaczyć jeziorka, ale już po chwili stajemy przy jakimś gospodarstwie. Nie można przecież jechać dalej, gdy obok takie atrakcje :



Osioł, koń, kozy, prawie cała szopka
Kozy są bardzo kłótliwe, bodą się i wyjadają sobie nawzajem z wiader Tylko osioł poczciwie patrzy i stoi niewzruszony, ze stoickim (a może oślim ) spokojem:



Tu potrzebna jest interwencja! Pojawia się gospodarz (syn gospodarza) i trochę brutalnie, ale może nie ma innego sposobu, wkłada każdej kozie łeb do wiadra :



Każdy zwierzak ma swoje wiadro i dalsza konsumpcja odbywa się już w spokoju

Kawałek dalej spotykamy jeszcze nestora rodu :



i młodą, ciekawską kozę :



W poprzednim odcinku były koty, teraz kozy... Mamy szczęście do zwierzaków

Trudno się oderwać od wesołej menażerii, ale przypominamy sobie, po co tu przyjechaliśmy i ruszamy dalej, odkrywać tajemniczy interior Krajobrazy robią ogromne wrażenie, choć zdjęcia nie do końca to oddają, bo jest późno i zaczyna się szarówka. Tutaj jeszcze oświetlone zachodzącym słońcem wzgórza:



Asfalt zmienia się w szuter, ale jest nadal równo:



Droga się kończy Dojeżdżamy do jakichś ogródków działkowych Tymczasem mapy w telefonie pokazują, że jesteśmy właśnie nad Velikim (Velim) Jezerem, wróć - że jesteśmy w nim

Potwierdzają to zresztą sympatyczni lokalsi, którzy przyjechali tym samochodem zebrać pomidory ze swojej "działki":



Latem jezioro całkowicie wysycha, ale przynajmniej ziemia jest żyzna, stąd dużo upraw w tej dolinie. Bardzo nas dziwi, to co mówią lokalsi, bo jak można uprawiać coś dopiero od późnej wiosny do jesieni? Jednak oni twierdzą, że wiosną jezioro szybko wysycha, a potem rosną tu pięknie warzywa, a nawet winorośl

Możemy wierzyć albo nie, tak nam powiedzieli.

Odnaleźliśmy Velo Jezero, którego nie ma , pora poszukać Małego

Ta-dam! To tutaj :



Małż ucina sobie krótką pogawędkę z panem widocznym przy traktorze. Mężczyzna mówi, że właśnie stoimy w Małym Jeziorze I że wiosną są tu 3 metry wody , a potem błyskawicznie powstaje zielona dolina.

Jak widać, tu też są uprawy:




Nie możemy wyjść ze zdziwienia...

Bardzo ciekawy ten "interior" Powoli opuszczamy to piękne i tajemnicze miejsce:



Rzut oka z góry, z drogi, na Malo Jezero:



Uchowało się trochę wody

Na chwilę zatrzymuje się przy kozach, bo właśnie nadciąga całe stado :



Jednak jest ich dużo więcej, niż widzieliśmy na początku. Chyba już wiemy, gdzie produkuje się reklamowany na całej wyspie kozi ser

Pies pilnujący kóz skutecznie przegania nas do samochodu Wracamy do Sali i kończymy ten ciekawy i intensywny dzień, jak zwykle, piwem na balkonie

Na koniec odcinka - mapa z zaznaczoną na zielono drogą, którą przejechaliśmy. W kółko wzięłam też Velo i Malo Jezero :

Nefer napisał(a):Melduję tylko, że nadgoniłem relację, tzn. piątkowo-weekendowe odcinki .
Fauna bardzo różnorodna, piękna pusta plaża, schron dla łodzi podwodnych, no i te wysychające jeziora - bardzo ciekawie i ładnie .

Cieszę się, że to napisałeś Dzięki temu wiem, że nie piszę sama dla siebie

24 lipca (wtorek): Kajakiem na Osiołka

Stęskniliśmy się za kajakowaniem, więc dzisiaj znowu Plavac będzie w użyciu Jedziemy do Dragove i zjeżdżamy do uvali Dumboka, którą upatrzyliśmy sobie wczoraj jako idealną do zwodowania kajaka:



Przy wchodzeniu do wody znajduję dwie duże, dość ładne muszle, niestety z lokatorami :



Wiemy już, że w każdej takiej muszli mieszka tzw. potwór z czerwonymi/pomarańczowymi czułkami. Odkładamy muszle z powrotem do wody i "potwór" pokazuje się niemal w pełnej krasie



Między morskimi trawami zauważamy też znowu periski:



Pora odbić od brzegu:




Dosłownie za rogiem, w uvali Pišćenica, znajduje się drugi schron dla łodzi podwodnych - Paprenica:



a obok niego chyba niezła plaża:



Ale już tłumy ze statków cumujących przy schronie tam zmierzają, więc my nie będziemy powiększać tłoku.



Zresztą to byłaby zdecydowanie zbyt krótka wycieczka kajakowa

Mijamy ludzi plażujących na cypelku. Centralnie przed nami wysepka o wdzięcznej nazwie Magarčić (używana jest też nazwa Magacić), czyli Osiołek :



Dopływamy do zatoczki Paprenica i powiem szczerze, że już nie pamiętam, dlaczego tu nie zostaliśmy, bo na zdjęciu miejsce prezentuje się świetnie:



Podejrzewam, że problemem były śmieci, chociaż ich nie widzę...

Ponad miesiąc minął od tej wycieczki i jak się okazuje, nie wszystko pamiętam, a tego akurat nie odnotowałam w CROnice

W każdym razie ostatecznie lądujemy w uvali Luka:



Plaża, która znowu jest tylko do naszej dyspozycji, prezentuje się następująco :




W pewnym oddaleniu mamy co prawda towarzystwo, ale przynajmniej Plavac nie czuje się samotny :



Odpalamy Flaminga :



i kąpiemy się w przejrzystej wodzie. Radość niestety nie trwa długo, bo wkrótce nadciągają...:



Desant niemieckojęzycznych turystów trwa w najlepsze, więc my się ewakuujemy. Nie wiem, czy widać czarnego psa na motorówce. W każdym razie był on ubrany w kapok :



Na cel obieramy teraz Magarčić, czyli Osiołka :



Na Oślej Wysepce znajdujemy całkiem sympatyczną małą plażę:



i dekujemy się tu na dłużej:



Małż znajduje rozgwiazdę przyczepioną do kamienia:



Oczywiście zaraz wraca ona do morza, nawet jej nie dotykamy, żeby nie przestraszyć żyjątka. Swoją drogą, tyle lat snurkowania w Jadranie i zawsze widzę tylko te gatunki rozgwiazd - powiedzmy brązowo-białe, nigdy tych czerwonych

Z Osiołka mamy widok na Božavę, którą odwiedziliśmy wczoraj:



kormorana:



no i oczywiście na Plavca :



Po kilku godzinach przyjemnego plażowania pora wracać. Są spore fale, ale tym razem wiatr nam pomaga :



Szybko więc dopływamy do uvali Dumboka:



Przy wynoszeniu kajaka zauważamy tabliczkę, którą ktoś dowcipny umieścił przy kilku krzaczorach obok plaży - Park Kralja Tomislava:



Ciekawe, czy król Tomislav byłby zadowolony z takiego parku

Tak dobiega końca nasza trzecia wyprawa kajakowa na Dugim Otoku. Wycieczka była przyjemna, zupełnie bezproblemowa (zwłaszcza powrót), a plażowanie na Osiołku bardzo sympatyczne

Jak zwykle, na koniec - mapka:

piekara114 napisał(a):Patrzą na Waszą pogodę, i ostatnio jak byłam w Cro, to Cro 100% pewniakiem urlopowym przestaje powoli być.... (Cro=zawsze słońce, zawsze upał)....

W tym roku całkiem przyzwoicie trafiliśmy z pogodą. Tylko jeden dzień słabszy i chyba ze 3 dni z chmurami rano, szybko się wypogadzało.

2 lata temu na Šolcie było dużo gorzej - 3 dni bez kąpieli w Jadranie, bo nie dość, że pochmurno, to w dodatku zimno. Raz padało przez całe popołudnie/wieczór

To prawda, że już od jakiegoś czasu nie ma czegoś takiego jak pewna pogoda w Cro Ale przecież w tym roku nawet w Grecji w czerwcu było chłodno i deszczowo

Janusz Bajcer napisał(a):Czerwona rozgwiazda z Hvaru pozdrawia brązową z Dugi Otok.

Janusz, przepiękne zdjęcia

Właśnie takie chciałabym mieć, ale widocznie źle wybrałam aparat podwodny...

Nefer napisał(a):Niemiecki desant tak w przeszłości, jak i teraz, nie kojarzy się zbyt dobrze.

Ja tam do Niemców nic nie mam, ale tych było za dużo i byli wyjątkowo hałaśliwi

kmichal napisał(a):

maslinka napisał(a):Sakarun

... plaża jak najbardziej do odwiedzenia, chociaż nasz najmłodszy w tym roku grymasił na plaże piaszczyste ... ...
Pozdrawiam.

My generalnie nie lubimy piaszczystych, ale to przecież "must see" na Dugim Otoku. Trzeba było się przekonać na własne oczy Jak się okazało, nie było tak strasznie

Nefer napisał(a):A z tymi Niemcami, to taki miał być raczej niewinny żarcik z mojej strony .

No jasne, że żart Tak to też odebrałam