Marzenia się spełniają ! - Meksyk 2008

slapol napisał(a):Wszechobecnym tam - "Corona"

Gracias

wojan napisał(a):No .... pięknie.
Więcej nie powiem,bo mi mowę odjęło

mnie też

Hmm. Nie wiem czy Slapol już skończył " tą" relację ale muszę Wam powiedzieć , że już dłużej chyba nie damy rady robić tych wszystkich fotomontaży i zakreślać w różnych książkach tych wszystkich opisów historycznych Ja już w każdym bądź razie nie mam już sił A tak naprawdę to byłem tym szczęściarzem, który ową relację poznał już w zeszłym roku prawie na gorąco a mimo to czytając ją teraz mam wrażenie , że poznaję to wszystko jakby od nowa Sławek odkrył przed nami swoje kolejne zdolności( dobry organizator, Dr.inż Ginekolog ) i chwała Jemu za to A tak na marginesie to już się zaczynam bać , że jak ten chłop w końcu będzie miał więcej czasu to dopiero będzie nas wszystkich zaskakiwał

kominesku napisał(a):Hmm. Nie wiem czy Slapol już skończył " tą" relację

Zaraz , zaraz - jaki koniec a tydzień w Acapulco zatarł się w pamięci

Janusz Bajcer napisał(a):

kominesku napisał(a):Hmm. Nie wiem czy Slapol już skończył " tą" relację

Zaraz , zaraz - jaki koniec a tydzień w Acapulco zatarł się w pamięci

ja też czekam na Accapulco:))

fiolek napisał(a):

wojan napisał(a):No .... pięknie.
Więcej nie powiem,bo mi mowę odjęło

mnie też

Oczywiście mnie też od pierwszego odcinka ("podróżuję" z Wami od momentu, kiedy się pojawił), ale już powoli wracam do normy, toteż powinny się w tym miejscu pojawić moje ochy i achy . Ale one i tak nie oddadzą tego wszystkiego, co odczuwam... Wszakże ta relacja to jakaś namiastka spełniania się i moich marzeń o Meksyku - na razie jestem tam dzięki Wam (pewnie poczytam i pooglądam jeszcze razy kilka), ale trzeba zacząć realniej przymierzać się do zrealizowania marzeń. Zwłaszcza, że daliście dowód, że to realne

Pozdrawiam serdecznie , Danka

Kominesku trochę wsypał temat , ale trudno ... nie mógł wytrzymać faktu jak razem fotoszopujemy jak będą u nas upały to "przelecimy się" np. po Antarktydzie
A teraz do roboty.

Idziemy w miasto, które powstało w 1592 r., niewiele po tym, jak Hiszpanie dowiedzieli się o skarbie ukrytym w okolicy. Skarbem okazały się cenne złoża, które dość szybko wyeksploatowano, by po 200 latach odkryć kolejne. Dzięki naturalnym bogactwom i ciężkiej pracy górników rozkwitło i ciekawym pozostało do dzisiaj.
Pani od Polskiego chyba by mnie "prześwięciła" za nadużywanie pewnych określeń, ale cóż począć - uliczki są klimatyczne, a był już hotel klimatyczny i inne rzeczy też klimatyczne. Całe to Taxco jest klimatyczne.



Przy okazji wizyty w Xocimilco wspominałem, że powiem jeszcze później co Meksykanin powinien mieć czystego i wypielęgnowanego oprócz włosów. Są to buty ... (pewnie niektórzy pomyśleli o przestrzeni pomiędzy butami a pępkiem - ale to oczywiste, że ta strefa ma być czysta). Włosy i buty muszą być czyste. Reszta ubrania nie jest poddana takim rygorom, stąd na ulicach miast sporo takich obrazków.



Wspinamy się lekko pod górkę, trasa do City jest prosta, otóż wąska droga wyłożona jest w osi kolorowymi kamieniami symbolizującymi łodygę rośliny, a po bokach gałązkami - liśćmi. Taki wizerunek prowadzi nas aż do placu przed Katedrą. Po drodze mijamy postacie.
W okresie Wielkiego Tygodnia (Semana Santa) odbywają się tutaj znane w całym kraju uroczystości połączone z drogą krzyżową, w której uczestniczą m.in. biczownicy oraz osoby niosące na plecach ogromne wiązki pędów drzew czy gałęzi z kolcami




Tradycja trwa ponad 500 lat i została przywieziona z Hiszpanii. Do udziału w procesji biczownicy przywdziewają tradycyjny strój. Czarny, opasujący tułów i sięgający ziemi materiał obwiązany wokół pasa liną z końskiego włosia, czarny zasłaniający twarz kaptur a raczej chusta z wycięciami na oczy. Jak widać uroczystości religijne są krwiste, ale mając do wyboru wyrywanie na żywca serca (Aztekowie), tą imprezę współczesnych trzeba nazwać lajtową.



Katedra Santa Prisca została wybudowana z różowego kamienia w XVIII wieku przez Jose de la Borda. Był to jeden z najbogatszych ludzi w Meksyku, posiadał oczywiście kopalnie srebra ...



... a że przy wytapianiu srebra zawsze kapnie się i sporo złota, to w podzięce ufundował tą świątynię, liczne ołtarze pokryte są czystymi płatkami złota i łącznie zużyto na ten cel 18 ton złota (inne źródła mówią o 23 tonach) - biorąc nawet średnią i tak wychodzi dużo



Niestety nie wygląda to tak lśniąco jak gdzie indziej, nie wiem czy to myją czasami, ale wszystko jest dość mocno zakurzone - może dlatego by nie waliło po oczach



c.d.n.

Po wyjściu ze świątyni ( i nic nie zabraniu ze sobą ) trochę oddechu.



W cieniu przed katedrą znów natknąłem się na Chorwata, chyba u nich na Bałkanach w lutym jest też zimniej skoro taki nieprzyzwyczajony




Postój taksówek w City przed katedrą. Te maszyny wdrapują się w najbardziej strome miejskie zakamarki, jest tak ciasno, że niektóre zakręty trzeba brać "na dwa" lub "na trzy" razy.



Uliczkami przechodzimy jeszcze wyżej, by zrobić kolejna fotkę.



A po drodze mijamy sklepiki z kościotrupami - popularne jak u nas warzywniaki



Po drodze zwiedzamy wystawy i wyroby srebrne w kolejnych sklepach.





Jeszcze jedna ciekawostka z tego miasta.
Między wrześniem a styczniem można tu kupić lokalny przysmak - żywe, małe chrząszcze "jumiles". Mieszkańcy jedzą je odpowiednio przyrządzone, zawinięte w placki tortilli. Według powszechnego przekonania mają one zapewnić siłę i energię życiową. Dzień Chrząszcza, obchodzony w poniedziałek po dniu Wszystkich Świętych, jest również świętem miasta.
A jego potęgę zbudowali górnicy ... no to i postument na cześć tego zawodu musi być, podobnie jak na Ślunsku widziałem czasami.



Liczniki energii dla są na zewnątrz budynków, nie wiem czy są tam jakieś warunki przyłączenia, normy i inne bzdety, ale na to nie wygląda. W Mexico na kabelkach biegnących prostopadle do ściany, a nie jak tutaj po tynku ... widziałem kilkakrotnie suszące się podręczne pranie. Nie wiem tylko jak się to wiesza i ściąga - może kijem z gumowego dywanika czy jak:?:

P.S.
Teraz dopiero zauważyłem popatrzcie na fotkę jedną wcześniej niż "czuścibut", po prawej stronie na ścianie budynku też rozbudowane przyłącze elektryczne z licznikami



Zostawiamy górskie Taxco i kierujemy się nad "wielką wodę". Jest pora sucha, dlatego po drodze mijamy takie widoczki, czasami znane z westernów.



Ciągną się dziesiątkami kilometrów. Tylko w okolicach rzek czy innych zbiorników wody wokół pojawia się trochę roślinności zielonej.



Na tym żółtym i brunatnym pasą się zwierzęta. Słowo "pasą się" to zdecydowane nadużycie. Nie wiem, czym one zasłużyły sobie na taki los, a mleko to chyba trzeba z nich wykręcać



Na autostradach meksykańskich są co jakiś czas garbiki spowalniające ruch - takie jak na naszych osiedlach. Nazywają się "topesy". U nas najbardziej sprawdzają się wtedy, gdy karetka musi błyskawicznie dojechać do ciężko chorego. Tam też są lekko przeklinane, ale nie przez wszystkich. Auta zwalniają, więc można kierowcom coś sprzedać i rozwinąć biznes. Tutaj "miniBiedronka" za chwilę się otworzy.



Jak się autko zepsuło - warsztat mechaniczny pod ręką.



Jedziemy, jedziemy i zaczynają się pojawiać takie bramki, znaczy do odpoczynku już niedaleko ...



c.d.n.
Pozdravki

ooo :D Slapol Calą relację przeczytałem jednym tchem teraz Upragnione Acapulco Słońce plaża:)

adam11 napisał(a):ooo :D Slapol Calą relację przeczytałem jednym tchem teraz Upragnione Acapulco Słońce plaża:)

Jeszce morza zza górek nie widać

adam11 napisał(a):ooo :D teraz Upragnione Acapulco Słońce plaża:)

No i zamiast "topesów" będą "toplessy"

...i co ja mam innego powiedzieć? Ale chyba nie muszę mówić inaczej, jak tylko dołączyć moje ochy i achy. A do Meksyku to kiedyś muszę koniecznie!!

pozdrawiam

dangol napisał(a):... toteż powinny się w tym miejscu pojawić moje ochy i achy ....

Dzięki za te ochy i achy
Również pozdrawiam

Po zrealizowaniu programu "zwiedzającego" przyszedł czas na odpoczynek w Acapulco.
Jednak następnego dnia skończyły mi się filmy do aparatu . Poszedłem do kiosku, pytam ... nie ma
- A te tutaj ? - mówię pokazując przez szybę kilka pudełek.
- To z przeceny ORWO-skie "Made in DDR", trochę przeterminowane - tłumaczy kioskarka.
- No to poproszę chociaż tą kartkę,
- Proszę, 5 peso ... a znaczek do jakiego białego kraju?
- Nie trzeba, to do skanowania, żeby cromaniakom na forum wkleić.

Więc wklejam