Marzenia się spełniają ! - Meksyk 2008

Jolanta Michno napisał(a):....
Cieszę się, że udało Wam się spełnić swoje marzenia i dziękuję za świetną relację, pełną pasji, wiedzy i humoru.
Niektóre komentarze to mistrzostwo świata!!!

Czekam oczywiście na ciąg dalszy życząc spełniania kolejnych marzeń.

Pozdrav
Jola

Fajnie, że Aztekowie przybyli z okolic jeziora Texcoco........ nad Kortowskie (te Mahomety i góry....ehhhh.... )
Serdeczne pozdravki

antek napisał(a):Mam nadzieję że bury nie będę miała za skorzystanie z mężusiowego konta, ale oprzeć się nie mogłam
Pozdraveczki
Beti

Komentarz do relacji Slapola z Mexico z konta mężusia bury nie wymusza

antek napisał(a):Antek jest w pracy to ja się do kompa dorwałam, troszkę poszperałam i trafiłam na taką gorącą relację tak się zaczytałam i w ciepłe Mexico zapatrzyłam aż zapomniałam że za oknem -10
Slapol podziwiam szczegółowość i super zdjątka, czekam na cd.

Buziaczki dla Reni

Mam nadzieję że bury nie będę miała za skorzystanie z mężusiowego konta, ale oprzeć się nie mogłam

Pozdraveczki
Beti

Buziaczki zaraz przekażę , spoko, Antkowi wytłumaczę, że jak żonę przy minus dziesięciu zostawia, to ona szuka ocieplenia w Meksyku

Xochimilco - to bardzo charakterystyczne miejsce w Mexico, obowiązkowe miejsce programowe wielu wycieczek. Nazwę (wg naszej przewodniczki) najlepiej wymawiać kojarząc mleko w kurorcie nad Morzem Czarnym - czyli Soczi - milko. Jest to dzielnica, w której stosuje się uprawy na poletkach wspomnianych już "chinampas", czyli sztuczne wyspy na jeziorze umocnione wikliną i np. wierzbą. Pierwsze tego typu pola stosowano tu już ponad tysiąc lat p.n.e.
Dzisiaj pól się nie zwiedza, działają tu liczne giełdy kwiatowe i warzywne, a atrakcją turystyczną są kanały Xochimilco, w których odbywa się pływanie charakterystycznymi łódkami zwanymi "trajineras". Kanały to pozostałości po starych dzielnicach miasta. Tak wygląda przystań, gdzie rozpoczyna się zabawa.



Trajineras w pełnej krasie.



Jak zauważyliście pewnie, w budowie obiektów pływających Meksykanie potęgą światową nie są Łódki są prymitywne, pomalowane na jaskrawe kolory (im bardziej sraczkowato i kolorowo - tym ładniej), noszą nazwy najczęściej od imion dziewczyn: Carmelita, Juanita itp. (koncówka "-ta" imienia świadczy o zdrobnieniu. Jeśli mama woła na córkę Juana (czyt. Huana), no to szykuje się dziecku wp....l , ale jak mówi Juanita ...to może nawet poczęstuje cukierkiem... Oczywiście wymalowanymi flagami, miejscowi podlizują się największym grupom turystów.



Jest niedziela (oprócz turystów wiele rodzin miejscowych przyszło na spływ), nasz statek został związany z następnym, by zmieściła się cała grupa i wypływamy na trasę. Na początku jest spoko, ale w oddali już widać pierwszy korek na trasie.



"Vivalupita" wyprzedza na trzeciego ...



Udało się nie zderzyć ... ufff.
W cenie biletu catering. Sporo przekąsek i napojów (wybrałem piwo Corona, bo Mirinda w upale za słodka).



Zastanawiałem się, czy to zdjęcie potrawy zamieścić tutaj, bo .... jest rozgrzebane za co wielkie sorki. Biorąc jednak pod uwagę składniki tak zdecydowałem. Na talerzu jest jakiś rodzaj ryżo - kaszy, kawałek placka kukurydzianego, zielona surówko - paciara z opuncji (kaktusa) i kurczak w ... czekoladzie. No mówię Wam ... niebo w gębie



Kanały zaczynają się zagęszczać (niedzielne korki). Do boju wyruszają Mariachi, którzy podczas tłoku i zaklinowaniu się łódek "bok w bok", przechodzą na kolejne statki umilając pływanie znaną muzyką. Koszt zrzutkowy, dobrowolny - 1 US dolar lub odpowiednik 10 peso mex.



Jak się jeszcze da, z boku podpływają usługodawcy i handlowcy, można zakupić dodatkowo napoje ...



... czasami w świeżo umytych pojemnikach po farbie, czy innym nawozie ... (oczywiście jest tam lód i flaszki z napojami).



Drinki są przeróżniaste ...



... a miłe chwile uwieczni fotograf.



Kilka razy w ciągu rejsu na kanałach całkiem się wszystko zaklinuje, zderzenia z innymi łódkami to atrakcja turystyczna. Wszyscy wokół się pozdrawiają i przybijają piatkę. "Restauratorzy wodni" mają czas na podanie pieczonej kukurydzy ...



Do tej pory słuchało się kapel z innych łódek za free, ale nie ma lekko, w końcu wchodzą też na naszą łódkę i zaczynają koncert. Z lewej strony (w niebieskiej koszuli nasz meksykański opiekun Louis).



Muzyka to wprawdzie ludowa, ichniejsza, ale poziom wysoki - trzeba im to oddać. Piękne, mocne głosy, zróżnicowany repertuar, bardzo dobrzy technicznie muzycy, zero fałszywych nutek. Załapać się do znanego zespołu Mariachi to zaszczyt, praca i kasa, mimo ogromnej konkurencji. Nienaganne fryzury plus brylantyna na kruczoczarnych włosach to podstawa w wyglądzie nie tylko muzyków, ale każdego szanującego się Meksykanina. O tym, co jeszcze muszą mieć czystego opowiem przy okazji pobytu w mieście Taxco.



Z trudem udało się rozczepić łódki i dopłynąć do przystani ... aż tu nagle ... po paru piwach ... siiiiku się chce Namierzam z oddali trójkącik, a tam ... kolejka. Gdy jestem już w blokach startowych, po uiszczeniu zapłaty pani "pisuardessa" chwyta za długopis i ma zamiar coś wypisywać. Nie wiem o co chodzi, pokazuję na skrzyżowane nogi, no i że zaraz będzie powódź. Wreszcie ulega, daje mi BILET DO KIBLA IN BLANCO ... i wpuszcza do środka. Przy takim druku ścisłego zarachowania, nasz bilet do np. Multikina, to jakiś świstek. Poza tym nie wiem co tam chciała wypisać oprócz daty jak mniemem ... może PESEL czy imiona rodziców Zabrakło tylko hologramu



I tym optymistycznym akcentem kończy się spływ na stojącej wodzie. Gdyby to miało miejsce na Dunajcu, pewnie wszyscy by sie potopili Kicz pełny, zabawa fajna, moment odprężenia po dużej dawce historii w poprzednich dniach, chociaż chłopcy "flisacy" na pewno napracowali się ciężko. Przed nami ostatni punkt programu w Stolicy.
c.d.n.

Fantastyczna relacja - czyta się jednym tchem poprosimy dalej !
pozdrawiam!

Dzięki Ania, również pozdrawiamy

Wzgórze Tepeyac - Sanktuarium Matki Bożej z Guadelupe.

To największe i najstarsze Sanktuarium Maryjne na świecie. Odwiedza go rocznie 15 - 20 mln ludzi (drugim pod tym względem jest Lourdes - ok. 6 mln). Dzisiaj położone jest w granicach Mexico. Nie obejdzie się bez kilku zdań legendy i historii w wielkim skrócie:

Mocno wierzący, biedny Indianin - Aztek o nazwisku Juan Diego chodził do kościoła co niedzielę kilkanaście kilometrów. Przechodząc obok wzgórza Tepejac, kilkakrotnie objawiała mu się Matka Boska, prosząc by przekazał biskupowi jej pragnienie o wybudowaniu w tym miejscu świątyni. Biskup nie chciał rozmawiać z biedakiem, ale w końcu zażądał od niego dowodu objawień. Maryja przyjęła to wyzwanie i poleciła Diego przyjść następnego dnia, wspiąć się na wzgórze i zerwać kwitnące tam kwiaty - piękne róże (a była to pora, gdy kwiaty tam nie rosły). Kiedy ten to uczynił, Maryja sama ułożyła te kwiaty w wiązankę, ukrytą pod osłoną chusty poleciła mu zanieść ją do biskupa. Kiedy Juan Diego zjawił się w rezydencji biskupa i odsłonił je, kwiaty wypadły na podłogę, a na chuście biskup ujrzał niezwykły obraz Maryi i uwierzył. Był rok 1531. Świadkami tego wydarzenia było ponoć kilka osób m.in. tłumacz biskupa i inny biskup. Na wzgórzu nakazano wybudować kaplicę, potem kościół, a potem jeszcze kilka kościołów. Dzisiaj stanowią one cały kompleks. Idziemy do kościoła na wzgórzu.



Tutaj lepiej widać kościół, wokół bardzo zielono, jak na to miasto...



Jesteśmy przed wejściem, na schodach...



Skoro wchodzi tu ok. 20 mln ludzi rocznie, to i my wejdziemy. W środku jest cicho, raczej skromnie i można na chwilkę się skupić.



Ze wzgórza rozciągają się widoki na megalopolis, przejrzystość powietrza ... w normie tzn. dzieci poszły dzisiaj do szkoły, ale zarysy wulkanów ledwo widoczne




Następna fotka, to Stara Bazylika w widoku z góry, ale proszę zwrócić uwagę na lewy, dolny narożnik tej fotki. Zobaczycie tam na stoisku z pamiątkami znaną nam twarz i postać. Chociaż minęło już trochę czasu od Jego śmierci, tu w Meksyku jest bardzo mało wizerunków z Benedyktem. Juan Pablo II był i jest tutaj uwielbiany. Ponoć w swojej kancelarii, w Watykanie, na biurku miał jedynie wizerunek Matki Bożej z Guadelupe. Nie wiem, czy to prawda, faktem jest, że to miejsce odwiedził jako jedno z pierwszych podczas swojego pontyfikatu ... i oni Mu tego nie zapomnieli.



Jeszcze rzut oka z góry na Nową Bazylikę. Moim zdaniem jest niefajna





c.d.n.

Witaj Slapolku!

I ja dołączam się do grona czytaczy w twojej relacji, bo Meksyk dla Ciebie...dla Was jest już spełnionym marzeniem, a dla mnie jeszcze nie.... ale może też się spełni?

Mi ta nowa bazylika również się nie podoba. Za to urok wewnątrz małego skromnego kościółka powalił mnie na kolana.

Pozdrawiam cię serdecznie i czekam na cd.

ps. Twoja żona wygląda na bardzo młodą kobietkę:)

W ogrodach "Vaiticanos in Mexicanos" nie ma problemu suszy, czy niedoboru wody. Trawa jest zielona, a nie żółta...czyli tak jak być powinno...



Tutaj pokazano w rzeźbach naturalnych, a nawet większych rozmiarów moment składania darów Matce Bożej przez poddanych jej Indian.



Te uroczystości przed bazyliką Najświętszej Marii Panny, chociaż odbywają się tuż przed Bożym Narodzeniem, nie są związane z tymi świętami. 12 grudnia to dzień Madonny z Guadalupe, uważany za największe święto religijne w Meksyku. Obchodzony jest dla uczczenia objawienia z 1531 roku. Wtedy setki tysięcy pielgrzymów z całego kraju przybywają w to miejsce składając dary i podziękowania za opiekę. Z tych uroczystości jest bardzo dobra relacja - odcinek zrobiony przez ekipę Cejrowskiego. Poniżej, tylko w postaci rzeźby.



Schodzimy ze wzgórza w dół, po drodze mijamy kolejne obiekty sakralne...





... bogato zdobione.



Wizerunek Juana Diego i Matki Boskiej, przy przekazaniu róż. Twarz Matki została "dopasowana" do rysów indiańskich, aby Ci z przekonaniem uwierzyli, że to także jest Ich Królowa



Widok na Nowa Bazylikę - mieści 10 - 12 tysięcy ludzi, czysta komercja, nowy budynek z lat chyba siedemdziesiątych. Raczej nieładna (także w opinii miejscowych), ale praktyczna i wychodząca naprzeciw oczekiwaniom i pomieszczeniem licznych pielgrzymów. To w niej jest teraz cudowny obraz.




Stara Bazylika, położona w bezpośrednim sąsiedztwie i przylegające do niej obiekty mają kłopoty z "utrzymaniem pionu" - na grząskim podłożu i są nieudostępnione do zwiedzania (widać to na zdjęciu)

Witaj Madzia na stronkach mojej relacji, cieszę się, że Ci się podoba.
P.S.
Moja żonka to oczywiście młoda kobietka.
Pozdravki

Ten obiekt także jest zagrożony utratą pionu...



Na głównym placu między Bazylikami nie sposób nie zauważyć największego tu pomnika...



Z tyłu jest także Jego pojazd, którym przemieszczał się po tym pięknym kraju.



Jeszcze rzut oka na kilkusetletnia budowlę i wchodzimy do tej nowej ...



To tylko część wnętrza...trzeba przyznać wielgachne...



Miejsce, gdzie znajduje się TEN OBRAZ. Brawo za pomysłowość w zwiedzaniu i nie tamowaniu ruchu... otóż przed obrazem jest kilka (chyba 6) rzędów płaskich, ruchomych schodów jeżdżących w różne strony. Chcesz oglądać....to stajesz, jedziesz na drugą stronę... i jak Ci mało to stajesz w kierunku przeciwnym - znowu oglądasz. Jak mało to można powtarzać zabieg. ZERO korków, nadmiernie długo oglądających w miejscu osób, którzy blokowaliby następnych... super pomysł





Obraz bliżej.
Info ogólne są takie: wizerunek powstały na płótnie z włókien kaktusowych, które mogą wytrzymać góra 100 - 150 lat- potem się rozkładają. Te mają już ponad 450 i są w formie. Badania optyczne przeprowadzone kilkakrotnie wykazały wizerunek postaci biskupa i innych osób w źrenicy oka postaci Matki Boskiej, przy czym odbicie światła i wizerunek jest ponoć zgodny z wszelkimi prawami optyki....itd.itp. Takie są fakty, kilka milionów wierzy, pewnie kilka milionów kwestionuje. Nie śmiem tego oceniać. Może zjawisko samo się obroni. Indianie mocno uwierzyli. Na początku przymuszani mieczem do nowej prawdy, teraz z pokorą oddają jej cześć. Chyba nie należy im w tym przeszkadzać.



Opuszczamy to miejsce...



... idziemy z placu w kierunku autokaru, po drodze mijamy słynne targowisko, na którym można kupić np. popielniczkę z wizerunkiem MB z Guadelupe czy inne niespodziewane przedmioty uzytku domowego typu wałek do ciasta. Znowu komercja, ale Oni to kupują i wierzą... może nie należy tego wyśmiewać i uważać za niegodne

...któż to wie ...

Autokar czeka, do pobliskiej apteki ktoś wskoczył po tabletki od bólu głowy czy inne..... ja bym się zastanowił kilka razy, czy łyknąć tutaj kupione pastylki ...



c.d.n.
Pzdr

normalnie wczułem się tak jakbym tam był z Wami
ps.a Matka Boska z Guadelupy wisi na honorowym miejscu-mojej piersi

Żegnamy się z Mexico City, wyruszamy w stronę kolejnego miasta. Będzie to Puebla - Miasto Aniołów ( nie mylić z "pueblo", bo to określenie wioski, o której była kiedyś mowa w pewnym "rockowym" utworze ). Mimo, iż Mexico leży ponad 2000 m.n.p.m. , aby się z niego wydostać trzeba prawie we wszystkich kierunkach jechać do góry . Wspinamy się więc na ponad 3000 m. Podczas, gdy na stacji paliw trwa tankowanie, jest czas na ostatnie spojrzenie w stronę wulkanów otaczających stolicę (ale już z drugiej strony). To pierwszy, ze śniegiem na wysokości ponad 5200 m.n.p.m.:



A to Popo - też równie wysoki i wciąż dymiący (niezbyt dobrze to widać )



Robimy sobie fotkę na wysokości ok. 3200 m.n.p.m. Jak widać, tutaj turni skalnych jeszcze nie ma. Kozy zjadły resztki trawy, resztę wypaliło słońce, jest luty i ponad 30 st. C...świat stoi na głowie...



Za chwilę pojedziemy tam, gdzie jadą takie pociągi drogowe:



U nas nie można jeździć tak długimi maszynami, ale w końcu to Ameryka Północna - chociaż troszkę w tej północności - południowa



Śmigamy za nimi ... wkrótce następne miasto i jego ciekawostki.

pietro napisał(a):normalnie wczułem się tak jakbym tam był z Wami
ps.a Matka Boska z Guadelupy wisi na honorowym miejscu-mojej piersi

Niech ten medalik przyniesie Wam szczęście w życiu
Pozdravki

Dymiący Popo



Chyba trzeba zacząć marzyć - aby dać marzeniom szanse