Marcowanie we Lwowie

To nie stereotypy, milicja ukraińska to dzicz

Witaj .
Już pisałem o tym na forum , że trzymanie się stereotypowego myślenia jest przeszkadzaczem w poznawaniu świata . Byłem kilka razy za wschodnią granicą , nikt mnie nie pobił , nikt mnie nie okradł , jadąc zgodnie z przepisami nie byłem narażony na spotkania z Policją ( Milicją ).
Życzliwość z jaką się tam spotkałem zachęca do kolejnych odwiedzin .


Budynek dworca


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Witaj .
Już pisałem o tym na forum , że trzymanie się stereotypowego myślenia jest przeszkadzaczem w poznawaniu świata . Byłem kilka razy za wschodnią granicą , nikt mnie nie pobił , nikt mnie nie okradł , jadąc zgodnie z przepisami nie byłem narażony na spotkania z Policją ( Milicją ).
Życzliwość z jaką się tam spotkałem zachęca do kolejnych odwiedzin .
Budynek dworca

Piotr

Dokładnie Piotr tak jak piszesz.

Znakomity budynek dworca, niestety nie widziałem go za dnia - przyjechaliśmy o 6 a wyjeżdżaliśmy prawie o północy.
Środek tez jest znakomity. Najciekawsza jest poczekalnia z wifi, czysta, pachnąca, z dozorcą...wejście 5 hrywień

Gdy zapadł zmrok wyruszyliśmy na wieczorne zwiedzanie Lwowa.
Rynek w blaski latarni i iluminacji wyglądał przecudownie


Postanowiliśmy coś przekąsić.
Na wielu forach czy też blogach czytałem, że kuchnia lwowska i knajpy lwowskie to światowa ekstraliga.
Na pierwszy rzut poszedł Dom Legend, czyli 5-piętrowa kamienica,


a każde piętro opowiada inną legendę miejską.
Na początek udaliśmy się na dach a tam stał sobie trabant. I dodatkowo taka perełka

My wybraliśmy legendę książki, bo wszystkie inne piętra były szczelnie wypełnione przez gości.
Na pierwszy strzał poszło legendarne piwo Stare Misto – G E N I A L N E.
Dostaliśmy do niego nachosy, ale bardzo nietypowe. Domowej roboty maca w kształcie naczosów polana śmietaną i posypana świeżym szczypiorkiem. Majstersztyk. Aż wstyd że u nas co najwyżej można dostać deskę serów lub orzeszki.
Co ciekawe, że w restauracji był zakaz fotografowania. Na danie główne zamówiliśmy zapiekankę z kurczaka i ziemniaków w delakitnym sosie musztardowym. Kolejne arcydzieło. Na deser kolejne piwko tym razem Awtorskie. Kolejny majstersztyk.
Aż żal było wychodzić, ale postanowiliśmy się przejść i zobaczyć inną ciekawostkę lwowskiego świata knajp – Masoch Cafe. Czyli hołd złożony dla twórcy sadomasochizmu, który pochodził właśnie ze Lwowa.
W środku początkowo dosyć pusto. Przywitały nas takie o to ryciny


Co ciekawe w środku sporo kajdanek, masek, biczów, pejczów – czyli swojsko.
Menu dosyć oryginalne – żona nabrała ochoty na afrykańską maczugę (uspokajam to tylko banan zanurzony w czekoladzie), ja miałem ochotę tylko na browarek i coś mocniejszego. Postanowiliśmy wypróbować legendarne napitki Gazówkę, Naftówkę i inne.

Napitki oczywiście gienalne. Co ciekawe dostałem jedzenie którego nie zamawiałem kurczak w sosie pieczarkowo śmietanowym z fenomenalnymi pieczonymi ziemniaczkami. Nie zamawiałem, ale wyglądało tak, że oczywiście nie protestowałem. I w zasadzie dobrze postąpiłem.
Na koniec można było poprosić o wybiczowanie przez Panią lub Pana do wyboru.

Rachunek dostaje się w stylowej szpileczce

Noc była w pełni więc pora iść do siebie. Ponieważ piwko było znakomite postanowiłem dokupić sobie jeszcze Lwowskie do pokoju. O dziwo w sklepie można kupić alkohol tylko do 22. Oczywiście Pani ponarzekała, coś tam pogadała, ale sprzedała (pomimo, że była 1 w nocy). Czyli dobrze mi z oczu patrzyło. Dalej wiadomo… pokój, piwko, łóżko, itd. Itp. Pierwszy dzień we Lwowie przeszedł do historii.

Widzę że zainteresowanie niewielkie, ale dokończę relację dla samego siebie

Kolejny dzień. Pogoda znowu raczej nijaka. Na szczęście nie lało. Pierwsza myśl. Co by tu zjeść. I przede wszystkim gdzie.
Mnie po głowie chodziła Puzata Chata czyli sieć ukraińskiej kuchni domowej. Wprawdzie pani z hotelu mówiła, że nie poleca, że drogo i niezbyt dobrze, ale ja czytałem na forach polecenie tej knajpy. Więc udaliśmy się na Prospekt Szewczenki do lokalu.
I muszę przyznać, że było przyzwoicie. W skrócie sieć ta preferuje kuchnię tradycyjną – na żywo smażone jajka, omlety. Bardzo dobre kotlety (na śniadanie) ziemniaki (również na śniadanie) piwo (mówią że z rana jak śmietana – ja jakoś nie próbowałem) Cóż mówić – to trzeba samemu spróbować. Nam smakowało i co ważne za 80 hrywień pojedliśmy dosyć mocno.

W tym dniu postanowiliśmy oddalić się od centrum i zobaczyć trochę prawdziwe życie Lwowian. Pojechaliśmy autobusem do centrum handlowego na obrzeżach Lwowa. A że odległość była dosyć spora to mieliśmy okazje pooglądać trochę blokowisk i normalności.
Pierwszy szok w autobusie. Za przejazd płaci się 2 hrywny u kierowcy. Jednak gdy ktoś nie zdążył i wsiadł innymi drzwiami niż te koło kierowcy, nie przeciskał się przez współpasażerów by podać 2 hrywny, ani też nie ukrywał się przed zapłatą, tylko grzecznie podał pieniądze innym pasażerom a banknot/y grzecznie i płynnie docierały do kierowcy. Co ciekawe jeżeli ktoś dał więcej reszta wracała do nadawcy. Niesamowite. Czy wyobrażacie sobie to u nas? Ja niestety nie….
Kolejny szok to pirackie płyty audio, dvd, gry na konsole dostępne normalnie w sklepach. Za 10 zł można było legalnie nabyć to co nas interesowało. Na konsole były dostępne wszystkie tytuły Audio pozostawiało trochę do życzenia. Co ciekawe za ok. 20 zł można było mieć podobno oryginalną płytę. Ale jaka ona tam oryginalna tego nie wiem.
Kolejny szok przynajmniej dla nas to zaopatrzenie sklepu w wina. Było tego z 5 ogromnych regałów. Oczywiście wina ukraińskie wylądowały w naszym koszyku…
Kolejny szok to całkowity brak strojów futbolowych reprezentacji Ukrainy…a był to nasz cel wyprawy do centra.
No cóż, ale nie dla centra handlowego przyjechaliśmy do Lwowa, więc w zasadzie dosyć szybko wróciliśmy na Rynek…Oczywiście w autobusie wycieczka 2 hrywień często się powtarzała bo i tłoczniej się zrobiło.
Po przyjeździe postanowiłem wejść na wieżę Ratusza na Rynku. Samotnie, bo moja małżonka jakoś nie lubi wysokości. Wejście dosyć męczące, ale dałem radę. Wiało przepotwornie, ale warto było…





A tu trabant, o którym wspominałem.

Mechanizm zegara na wieży

A na ziemi…Ciekawostka – motorniczymi są tylko kobiety, niektóre ubrane w stroje ludowe…

Idziemy dalej przez Plac Mickiewicza i Tarasa Szewczenki…
Tu nasz Wieszcz…

A tu Ich wieszcz…

A na placu, chyba przed ślubem, albo może już po…weselny toast – zapewne świadkowie i para młoda, co tam sączyli to nie wiem, ale było na dwie nóżki


I taka perełka

Dalej idziemy w kierunku Soboru Świętego Jerzego. Odwiedzamy sklep firmowy zespołu Karpaty Lwów. Oczywiście koszulki Ukrainy nie mogę kupić, nabywam jedynie dla młodego koszulkę Karpatów.
W sklepie mini wystawa trofeów i koszulek.

Odwiedzamy Pałac Potockich. Wnętrza przepiękne, ale oczywiście zakaz fotografowania.


Dalej po drodze przepiękny kościółek

Idąc dalej zauważamy dosyć dziwne zjawisko – parkujące samochody na środku ulicy

Idziemy dalej do Kościółka Św. Marii Magdaleny. Niestety zamknięty. A w przewodniku wnętrze wyglądało obłędnie.

W następnym odcinku Sobór Świętego Jura…

Hejsa
Nie piszesz tylko dla Siebie,zapewniam. Czekam na dalszy ciąg,bo mam nadzieje,ze za cztery tygodnie tez posmakuje lwowskich specjalow.

rafgrzeg napisał(a):Idąc dalej zauważamy dosyć dziwne zjawisko – parkujące samochody na środku ulicy

A to we Lwowie akurat norma ...

I jak widać zainteresowanie jest, więc pisz i nie kokietuj ...

Widoki z wieży ratuszowej piękne , ale z Kopca Unii Lubelskiej na wzgórzu zamkowym ( inna nazwa to Góra Piaskowa ) , szczególnie w nocy - dla mnie bomba . Doczekać się nie mogę Twoich zdjęć


Pozdrawiam
Piotr

Następnie przechodzimy do Katedry Świętego Jura (Świętego Jerzego). Sobór wraz z dzwonnicą, budynkami kapituły oraz pałacem metropolitów tworzy barokowo-rokokowy kompleks, który otoczony jest murem. Całość wybudowana została na Wzgórzu Świętojurskim.


Do głównego wejścia prowadzą schody dosyć zniszczone, ale widać, że już zamierzają je remontować.

Dopiero po wejściu do środka widzimy majestat tego miejsca. Gdzieś czytałem, że wiele osób uważa, że jest to jeden z najpiękniejszych europejskich zabytków końca epoki. My mieliśmy duże szczęście bo trafiliśmy akurat na chrzciny w obrządku grekokatolickim. Niesamowite doznanie. A śpiew na kilka głosów wzbudzał ciary…Spędziliśmy tam trochę czasu, a po wyjściu pooglądaliśmy Pałac Metropoliów w którym to zatrzymał się na nocleg papież Jan Paweł II podczas swojej wizyty we Lwowie.

Sobór jest wpisany na listę UNESCO w naszej opinie w pełni zasłużenie…
Idziemy w stronę centrum przez Park Franka,
Jacyś Panowie grają sobie w jakąś grę…

mijamy gmach dawnego Kasyna Szlacheckiego i budynek Uniwersytetu

Po drodze kilka ciekawostek

Panie milicjantki strzelone z ukrycia

Wolnym krokiem wychodzimy na Prospekt Swobody a tam gwar, mnóstwo malutkich autek dla dzieciaków, dorożki…

Kupujemy bilet na operę Trubadur i postanawiamy coś wrzucić w restauracji Lewy Brzeg znajdującej się w podziemiach budynku Opery. Ciekawostką jest fakt, że budynek ten powstał na rzece a w podziemiach ta rzeka w kontrolowany sposób przepływa przez restaurację. W środku przywitała nas Pani i nakazała nam przebranie się w stroje z Opery…
Wystrój bardzo ciekawy…mnóstwo instrumentów, na których można pograć

Bardzo dużo zdjęć i obrazów i dodatkowo sztalugi, na których można malować.
Oczywiście na powitanie lwowskie piwo…nie muszę mówić, że znakomite. Jedzenie to potrawy polecane przez artystów Opery Lwowskiej.
Ja postanowiłem spróbować barszczu ukraińskiego…jasna sprawa że znakomity, a do niego fenomenalny chleb…próbowałem się dowiedzieć jaki to rodzaj, ale mimo wysiłków nie udało się…
Małżonka moja potrafi zaskakiwać i powiedziała, do Pani kelnerki, że chce to, co sama kelnerka by zjadła…namysł jej był długi, a po kilku chwilach ukazał się wielki pieróg, który nazywał się kebab…ale ani to nie był kebab, ani pieróg, ani gyros…nazwa więc nieznan, ale smak znakomity, fenomenalny… poezja smaku…Ja na drugie danie powtórzyłem piwko…
Było żal, ale musieliśmy się zbierać, wystroić się na przedstawienie w Operze…

A ponieważ ciężko we Lwowie iść w pośpiechu po drodze kilka perełek – tu Czarna Kamienica



Budynek Opery robi ogromne wrażenie…tak ogromne że aż nie mam zdjęć ze środka.
Przedstawienie, jak przedstawienie…ale atmosfera genialna, magiczna…warto odwiedzić to miejsce…
Po operze przyszedł czas na wieczorny spacerek uliczkami starego miasta uwieńczony wizytą w kolejnej knajpianej perełce czyli Hasowej Lampie.
Ludzie skąd oni biorą te pomysły. Tutaj mamy do czynienia z knajpą stylizowaną na szyb naftowy. Wita nas Pan Latarnik a dalej schody, na których ruch sterowany jest światłami. Co jakiś czas pojawiały się dymy…do tego oryginalny wystrój, no bosko…
Oczywiście do wypitki Gazówka, Naftówka, Diesel i inne…ale ja kontynuowałem piwny smak… tym razem Cziorne – dosyć mocny ale znakomity porter a do tego Warienki. Podane oczywiście ze śmietaną i szczypiorkiem…Ach cóż to był za smak…nie powiem nasze pierogi wcale nie są gorsze, jednak podawane w taki sposób zyskują na smaku…
Po takim dniu potwierdzam Lwów to obowiązkowe miejsce każdego podróżnika…
Takiego klimatu nie ma nigdzie…takich knajp nie ma nigdzie…takich ludzie też ciężko znaleźć
GIENIALNE miejsce…
W kolejnej części już ostatni dzień w tym fantastycznym mieście…

piotrf napisał(a):Widoki z wieży ratuszowej piękne , ale z Kopca Unii Lubelskiej na wzgórzu zamkowym ( inna nazwa to Góra Piaskowa ) , szczególnie w nocy - dla mnie bomba . Doczekać się nie mogę Twoich zdjęć


Pozdrawiam
Piotr

Uprzedzę fakt, że jednak tam nie poszliśmy...Chciałem tam wejść w ostatnim dniu, ale tak potężnie wiało, że małżonka kategorycznie nie chciała tam iść a samotnie mi się nie chciało...
ale co tam, będzie pretekst żeby wrócić

Widać, że zarówno w przenośni jak i dosłownie smakowaliście to miasto.

rafgrzeg napisał(a):Po takim dniu potwierdzam Lwów to obowiązkowe miejsce każdego podróżnika…
Takiego klimatu nie ma nigdzie…takich knajp nie ma nigdzie…takich ludzie też ciężko znaleźć
GIENIALNE miejsce…

Pełna zgoda

Przy następnej wizycie powinieneś spróbować sało, zwane w Rosji "ukraińskim narkotykiem"
z ciemnym chlebem , cebulą i kiszonym czosnkiem - niebo w gębie Jedzenie proste , kaloryczne i pyszne ,idealne jako zakąska do Nemiroffa , czy Chortycy z pieprzem

Ostatni dzień . Hmmm . . . szkoda . Wybrałbym Łyczaków

Myślę , że kolejnym miastem do odwiedzenia w tej części świata jest Kijów , gdzie koniecznie trzeba odwiedzić Browar na Podilu .Jego wyroby można smakować w całym mieście , ale najlepiej na Podolu , na rogu ulic Niżnyj Wał i Konstantiniewskiej . Jestem pewny , że przypadnie Wam to miejsce do gustu .


Pozdrawiam
Piotr

Oczywiście Piotrf masz rację Łyczaków to nasz cel główny w ostatnim dniu

....W ostatnim dniu śniadanko w Puzatej Chacie (jednak nam zasmakowało tam ) koło Opery. Na żywo mieliśmy przygotowywane posiłki, rzec można rękodzieło…z wielkim pietyzmem Pani przygotowywała jajka sadzone, które tam nazywają jajecznicą, oraz przepyszny omlet z żółtym serem i szczypiorkiem… Do tego fenomenalny serniczek na ciepło i kawa i można było ruszać dalej….

Szukaliśmy też Bazaru Krakowskiego, ale miła Pani wyjaśniła nam, że w niedzielę nieczynne.
Zatem obraliśmy kierunek na jeden z ważniejszych zabytków Lwowa, czyli Cmentarz Łyczakowski wraz z polskim cmentarzem Orląt Lwowskich. Można dojechać tramwajem nr 7, ale my postanowiliśmy pójść na nogach…
Po drodze jeszcze weszliśmy do Katedry Ormiańskiej


Dalej kolejny szok – beczkowóz z wodą – za 0,60 hrywni/litr, co ciekawe bardzo dużo chętnych


I kolejne perełki






I po kilku kolejnych krokach dotarliśmy do bram cmentarza Łyczakowskiego…nikt nie pilnował, ale uczciwie zapłaciliśmy 10 hrywień za wejście.
Akurat po cmentarzu chodziła polska wycieczka, więc podsłuchaliśmy co niektóre z ciekawych historii. Jedna z nich przyziemna…pomimo tego, że obecnie Cmentarz to muzeum, można załatwić sobie miejsce na tym cmentarzu za jedyne 10 tys dolarów…

Tu nagrobek w kształcie sejfu…w środku tylko jedno ciało a legenda głosi że zapomniano szyfru


Oczywiście wielcy Polacy




Niesamowity nagrobek Marii Konopnickiej


Dalej często niebywałe nagrobki i związane z nimi historie. Tutaj psy, które pilnowały swojego Pana po śmierci, nie pozwoliły nikomu się zbliżać, same nie przyjmując jedzenia zmarły przy grobie. Na pamiątkę postawiono taki nagrobek.,,


Niektóre nagrobki to arcydzieła…przynajmniej w moim odczuciu…


Po kilku krokach doszliśmy na Cmentarz Orląt Lwowskich…
Przed wejściem dyplomatyczna tablica


…wszystkie ukraińskie wycieczki tam już nie wchodziły, więc w tej części panowała zupełna cisza, a spory wiatr potęgował wrażenie zadumy i refleksji…

Powiem szczerze, że miejsce to faktycznie jest tajemnicze i wzbudza refleksję…pozostawiam bez komentarza…




W znajdującej się kaplicy spotykamy miłego człowieka z Towarzystwa ochrony cmentarzy polskich, z wielkim przejęciem opowiada nam historię tego miejsca…oczywiście co łaska wrzucamy na działalność towarzystwa i żegnamy się… człowiek ten widać był przepełniony wielką pasją i zapewne gdyby nie tacy jak on to miejsce teraz byłoby wysypiskiem śmieci…

c.d.n

Cmentarz Łyczakowski to obraz dawnego Lwowa , kosmopolitycznego , kulturalnego , jedynego w swoim rodzaju .
Szczególnie stara jego część mnie zauroczyła , bo obok siebie pochowani są mieszkańcy wszystkich nacji żyjących w tym mieście . Spacer tam właśnie zmusza do zadumy , jest lekcją historii i tolerancji , o którą tak trudno w dzisiejszym świecie .

Trafiłeś bezbłędnie z tym dziełem sztuki
Nagrobna rzeźba jest wykonana z jednego bloku kamiennego i jest wspaniała , ale nie jedyna
Tutaj można trochę poczytać na temat artystów i ich dzieł zdobiących nekropolię Łyczakowską , jak i o niej samej.

rafgrzeg napisał(a): . . . człowiek ten widać był przepełniony wielką pasją i zapewne gdyby nie tacy jak on to miejsce teraz byłoby wysypiskiem śmieci…

Poznałem kilkoro takich pasjonatów i z pewnością ich zaangażowanie trudno przecenić , ale z ostatnim Twoim stwierdzeniem trochę trudno mi się zgodzić



Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):
Poznałem kilkoro takich pasjonatów i z pewnością ich zaangażowanie trudno przecenić , ale z ostatnim Twoim stwierdzeniem trochę trudno mi się zgodzić

Zadziwił mnie jeden fakt, który przytoczył ten człowiek. Mianowicie, że jedynym prezydentem, który nie odwiedził Cmentarza Orląt Lwowskich jest obecny Prezydent Polski. Nie wiem czy to prawda, czy może jakaś nienawiść polityczna...ale takie stwierdzenie dosyć mocno przytaczał....