Francja

Z największą przyjemnością podziwiamy to wyjątkowe wnętrze - w moim przypadku to już drugie spotkanie z kościołem Saint-Austremoine, ale nie stracił absolutnie nic ze swego uroku.

Po wyjściu na zewnątrz, uwieczniamy jeszcze ten niezwykły kościół od strony otaczającego prezbiterium wieńca absyd.

Teraz trzeba rozstrzygnąć problem dotarcia do dwóch kolejnych punktów, bardzo rozrzuconych na boki. Na obu nam zależy, więc z żadnego nie zrezygnujemy, chociaż oznacza to nadkładanie drogi. Przez chwilę kombinuję nad atlasem, po czym zapada decyzja - najpierw pojedziemy do Le Puy-en-Velay. Ruszamy zatem na południe, zbaczając następnie w kierunku południowo-wschodnim. Kiedy mijamy Brioude, miasto to zachęca zdjęciem bardzo ładnego kościoła na dużej tablicy. To co - zajrzymy?

Zjeżdżamy i parkujemy pod fragmentem ocalałych murów miejskich. Na sąsiednim parkingu widać windę, którą można wjechać na poziom kościoła, z naszego pozostaje nam podejść na piechotę. Z zewnątrz - przynajmniej od strony prezbiterium - widać podobne zdobienia, jak w Issoire. Bea się śmieje, że kiedy obie świątynie się spotykają, rozpoznają się po wiankach kwiatuszków poniżej daszków pokrywających absydy.

Ulicą Notre-Dame przechodzimy wzdłuż południowej ściany na Plac św. Juliana, skąd wchodzimy do środka. I tutaj...

tony montana napisał(a):Muszę powiedzieć, że mocno intrygujące to wnętrze

A do tego było dla nas zupełną niespodzianką.

Pozdrawiam,
Wojtek

Jak to dobrze, że zdecydowaliśmy się tu zajrzeć! Wnętrze, zachowując klimat zbliżony do poprzednio zwiedzanego kościoła, jest jednak zupełnie inne. Nie wiadomo, gdzie najpierw wzrok skierować. Przechodzimy wolno trójnawową świątynią, lustrując ją od stóp do głów, zatrzymując się, by podziwiać detale, czy rzeźby, jak na przykład Madonnę z Ptaszkiem. Wiem, brzmi nieco frywolnie - jednak tak się ona nazywa: Vierge a l'Oiseau, mimo że to Jezus trzyma ptaszka w dłoni. Jego druga dłoń zaciśnięta jest na piersi Madonny, piersi tradycyjnie wystającej gdzieś na wysokości obojczyka. Ale to nie ten zdeformowany biust świadczy o wartości i urodzie dzieła, to finezyjnie i delikatnie wyrzeźbione, zaplecione w warkocz włosy Matki Boskiej.

longtom napisał(a):Zabłąkałem się pod francuskie niebo i w dobrym momencie się to stało
Piękne te malowane wnętrza.

Dla mnie te kościoły pod względem wnętrz należą zdecydowanie do ścisłej czołówki kościołów Zachodu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Lednice napisał(a):Krzesła też zabytkowe

Mam w jednej ze starych książek zdjęcie tego kościoła, czarno-białe i są tam te same krzesła

Masz fajne książki.

I przy okazji dowód, że krzesła też muszą być stare...

Pozdrawiam,
Wojtek