Francja

te kiero napisał(a):wspaniałe włości, szkoda że nie moje

Dobrze, że chociaż wpuszczają, żeby sobie to spokojnie zobaczyć.

maslinka napisał(a):Piękne te burgundzkie zamki

Surowe wnętrza - to lubię!

Nie wszystkie są surowe. Ja lubię i takie, i ładnie umeblowane, udekorowane.

A przy okazji - wiesz, a jakim kierunku aktualnie zmierzamy?

Pozdrawiam,
Wojtek

maslinka napisał(a):Domyślam się, że do Cluny

Nic się przed Tobą nie ukryje.

Pozdrawiam,
Wojtek

Przechodzimy przez kilka komnat - w niektórych panuje półmrok, ja jednak swoim zwyczajem staram się nie używać lampy błyskowej. Uwielbiam ciekawie zdobione stropy - może tu powinienem się był przełamać i użyć flesza, ale jakoś nie potrafię. Trudno, będą gorsze fotki.
Następnie zaglądamy do innego otwartego wejścia, ale tam tylko widok na fosę, zaś przestronna klatka schodowa przegrodzona jest sznurem na poziomie pierwszego piętra.

Przechodzimy na skos przez dziedziniec do małego pawilonu, który jakby zastępował południowe skrzydło zamku i tu wyjaśnia się kwestia asymetryczności konstrukcji. Model przedstawia oryginalny widok zamku z początku XVII wieku. Cóż więc się stało, że południowe skrzydło znikło całkowicie, a zachodnie jest obecnie niższe? Rewolucja Francuska?

Otóż nie. Wprawdzie zamkowi groziło doszczętne zniszczenie w 1789r., jednak udało się go wtedy uratować, wytaczając wiele beczek wina dla atakującego pospólstwa, co wprawiło wszystkich w dobry humor - można rzec, wręcz upojny - i zamek ocalał. Jednak w 1815 roku wybuchł pożar, co spowodowało obniżenie zachodniego skrzydła, zaś trzy lata później podczas próby przekształcenia lewego skrzydła w fabrykę tekstylną, zwaliło się ono i nie zostało już odbudowane. Wszystko jasne.

Wychodzimy do ogrodów.

Ogrody zajmują sporo miejsca - nie będziemy ich całych przemierzać, ale to co widzimy, jest całkiem ładne. Widoczna z daleka wieżyczka z ażurową kopułą okazuje się niezłym punktem widokowym, nie tylko na zamek, ale i na labirynt, który nam pani w kasie zachwalała. Nie będziemy jednak się z nim zmagali, skorzystamy raczej ze wskazówki, jaką jego fragment - tworzący jakby strzałkę - nam daje i wracamy w stronę zamku.

Franz napisał(a):

Świątynia dumania...

Vjetar napisał(a):Świątynia dumania...

Początkowo chciałem dokładnie tego sformułowania użyć. Ale jednak bardziej mi klatkę na ptaszki ta altana przypomina.

Pozdrawiam,
Wojtek

Obchodzimy go od tyłu, wokół fosy, łowiąc obiektywami aparatów odbicia pod różnymi kątami.

Na koniec jeszcze zachodzimy do osobno stojącego budynku z dosyć grubą basztą. Widząc z daleka jakąś pstrokatą zieleń, śmieję się, że przy nim pewnie jakiś warzywniak mają. I rzeczywiście - grządki z pomidorami, czosnkiem, cebulą, ale są również krzaczki lawendy i przystrzyżone żywopłoty. Bea znowu znajduje jakiegoś trzmiela, uwijającego się w kwiatach, ale już pora się zbierać - za chwilę będą zamykać.
Wychodzimy przez ten budynek, w którym między innymi mieści się kawiarnia. Bea zwraca uwagę na zabytkowe pompy, jako że mało już mamy wody, ale okazuje się, że pompy są wyłącznie ozdobą. Jednak przy wyjściu łapiemy wodę w toalecie, możemy więc ze spokojem myśleć o wieczorze. To nie znaczy, że już zaczynamy szukać miejsca na nocleg - na to jeszcze zbyt wcześnie, jeszcze mamy zamiar coś dzisiaj zobaczyć.











Wyruszamy w kierunku Brancion. To tylko małe kilkanaście kilometrów, więc błyskawicznie dojeżdżamy na miejsce, po drodze mijając jeszcze jakiś zamek. Nie zatrzymujemy się przy nim jednak, podjeżdżając stromo wąską drogą w górę. Mijamy omyłkowo właściwy zjazd i naszym oczom ukazuje się bardzo ładny kościółek. Jest zbyt ładny, byśmy mogli go w tej sytuacji zignorować.

Ładne

A jak tam musi być pięknie , gdy drzewa odzieją się w barwy jesieni . . .


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):A jak tam musi być pięknie , gdy drzewa odzieją się w barwy jesieni . . .

Za chwilę będzie zamek odziany w coś innego.

Pozdrawiam,
Wojtek