Francja

Szybko i bez problemów znajdujemy – również wyczytany na mapce południowej Burgundii – zamek Couches. Już z szosy widać, że bardzo ciekawie się prezentuje. Jednak zamiast zaparkować pod zamkiem i podejść w jego stronę, postanawiamy najpierw spojrzeć na niego nieco z góry, gdyż wydaje nam się, że pobliskie wzgórze oferuje taką możliwość. Szosa prowadzi na wzgórze, jednocześnie od zamku się oddalając, zatem zostawiamy wóz na poboczu i ruszamy przez wysokie trawy w jego stronę. Po chwili mamy widok, na który liczyliśmy, a Bea dodatkowo znajduje sobie interesujące obiekty w dziko rosnących zielskach.

Franz napisał(a):Mam jednak nadzieję, że warto tu czasami zajrzeć i że nie jest to czas spisany na straty...
Pozdrawiam,
Wojtek

Absolutnie! Śledzimy na bieżąco..

razpol napisał(a):Śledzimy na bieżąco..

Lokalizator GPS.

Pozdrawiam,
Wojtek

piotrf napisał(a):W takim razie przy toaście "zdrowie dziadka" będę miał przewagę

To będzie nasz drugi toast.

Pozdrawiam,
Wojtek

Fajnie udało się Wam konika polnego (chyba to nie szarańcza?) uchwycić

Zamek - zapowiada się ciekawie

tony montana napisał(a):Fajnie udało się Wam konika polnego (chyba to nie szarańcza?) uchwycić

Bea wypatrzyła. Moje oczy nie dają rady, kiedy coś jest mniejsze od bociana.

tony montana napisał(a):Zamek - zapowiada się ciekawie

Nooo... jeszcze w żadnym na tym wyjeździe nie byliśmy...

Pozdrawiam,
Wojtek

Zjeżdżamy ze wzgórza, odnotowując fakt, że z szosy jest bardzo ładny widok na zamek, jednak nie zatrzymujemy się, tylko suniemy od razu na parking. W kasie dowiadujemy się, że zwiedzanie wyłącznie z przewodnikiem w cenie siedem euro od głowy. Strzelam być może faux-pas, pytając, czy jest możliwe wejście bez przewodnika, podczas gdy jedna z siedzących tam pań jest właśnie przewodniczką. Nie - uśmiechają się – ale grupa ruszy za moment, a tura zajmuje około godziny czasu. Dobrze zatem, że nie zrobiliśmy tego dodatkowego przystanku na szosie.

A co to największy ze statków Krzysia Kolumba?



Czy też statek Thora Heyerdahla?

Kon-Tiki to nie jest na 100%

Ciekawe zamczysko . Zastanawiam się , czy ktoś odwiedził wszystkie zamki w Europie . . .



Pozdrawiam
Piotr

tony montana napisał(a):A co to największy ze statków Krzysia Kolumba?



Czy też statek Thora Heyerdahla?

Santa Maria - największa karaka Kolumba. Okazuje się, że nie osiadła na stałe na mieliźnie o wybrzeży Hispanioli, tylko pożeglowała do Couches.

piotrf napisał(a):Ciekawe zamczysko . Zastanawiam się , czy ktoś odwiedził wszystkie zamki w Europie . . .

To chyba niemożliwe...

Pozdrawiam,
Wojtek

Faktycznie, nie czekamy nawet pięciu minut i pani wychodzi z kanciapy, zagarniając niezbyt liczną grupkę. Dobrze, że nie idziemy w dzikim tłumie, skoro już musimy zwiedzać grupowo. Najpierw, rzucając tylko okiem na główne wejście do zamku, wchodzimy przez masywną bramę na tyły - do ogrodu, gdzie przewodniczka zagaja i wprowadza nas w ogólne rozplanowanie całego kompleksu. Pani mówi po francusku, więc Bea bardziej się skupia na iglakach, przystrzyżonych do kształtów wiewiórek, misiów, zajączków...

Zostajemy zapoznani pokrótce z historią zamku, która zaczyna się u schyłku XI wieku, a najnowsze fragmenty pochodzą z XIX stulecia. Sporej przebudowie w stylu gotyckim uległ w wieku XV i pani na każdym kroku będzie wskazywała konkretne tego przykłady. Wracamy z ogrodów i wchodzimy do kaplicy, której piękna archiwolta nad wejściem wpadła mi w oko już wcześniej. Kaplica poświęcona jest św. Wincentemu - przedstawionemu na dużym witrażu - który jest patronem również hodowców winorośli, a surowe wnętrze bardzo przypada mi do gustu.

Wspaniałości w wielkiej mnogości . . .


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Wspaniałości w wielkiej mnogości . . .

A to tylko jeden zameczek, o którym nawet słowa w przewodnikach nie ma.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kaplica jest najładniejszą częścią całego zamku. Mamy trochę czasu, by się spokojnie wszystkiemu przyjrzeć, po czym wracamy na podwórze, skąd wchodzimy do pomieszczeń mieszkalnych, już mniej ciekawych. Ciekawostką natomiast jest fakt, że zamek należał kiedyś do Małgorzaty Burgundzkiej, nieszczęsnej żony Ludwika - syna Filipa Pięknego - oskarżonej o cudzołóstwo i uwięzionej w Chateau-Gaillard, a później na rozkaz męża, już jako króla Ludwika X, uduszonej. Opisał to Maurice Druon w drugim tomie cyklu "Królowie Przeklęci".

















Schodzimy do podziemi.