Francja

Suplement fotograficzny do poprzedniego odcinka

Pod koniec zwiedzania wnętrza zamku trafiamy do jego najbardziej oryginalnej komnaty. Tutaj po śmierci swojego zamordowanego męża, Henryka III - znanego u nas jako polski król Henryk Walezy - zamieszkała Ludwika Lotaryńska, przywdziewając już na zawsze białe szaty, stanowiące oznakę żałoby. Wystrój komnaty, w której spędziła resztę swojego żywota, żyjąc jak w klasztorze, kazała urządzić w tak ciemnych odcieniach, że aż trudno zrobić sensowne zdjęcie wnętrza.

Suplement fotograficzny do poprzedniego odcinka

Mimo iż raz po raz przypominano o zakazie używania lampy błyskowej, to jeszcze częściej ciemności rozświetlały właśnie krótkie błyski, ja jednak decyduję się dostosować do tego zakazu.
Teraz już wychodzimy z pałacu do ogrodów.

Suplement fotograficzny do poprzedniego odcinka

Tutaj już jest znacznie luźniej niż w pałacu - ogrody są raczej rozległe. Już spoglądając z okien zamku, stwierdziliśmy, że do ogrodów Diany de Poitiers nie będziemy zaglądać - nie wydały się nam wystarczająco ciekawe - w zamian kierujemy się w lewo, do części, nad którą pieczę miała Katarzyna Medycejska.

Suplement fotograficzny do poprzedniego odcinka

Na koniec zaglądamy jeszcze na moment do tak zwanego labiryntu, ale jedynie po to, żeby zerknąć na kariatydy, po czym wracamy do samochodu, gdzie najpierw zastanawiamy się nad kolejnym punktem na trasie - wchodzą w rachubę zamki w Blois oraz w Amboise - a następnie wyruszamy w drogę. Jako że zasłużyliśmy już sobie na kawę, to robimy zakupy - lody, zgrzewka wody, piwo i pieczywo - a że termometr pokazuje 32 stopnie w cieniu, to szukamy tego cienia. Już druga próba kończy się sukcesem i wkrótce rozstawiamy stolik w bukowym zagajniku.
Nasyceni i schłodzeni lodami możemy wyruszyć do następnego zamku.

Też fajne suplementy.

Suplement fotograficzny do poprzedniego odcinka

Z dwóch rozważanych przez nas opcji wybór padł na Blois, zatem kierujemy się teraz do tego zamku, przepełnionego historią, momentami dramatyczną, a nawet krwawą. Już dojeżdżając do miasta, widzimy potężną bryłę królewskiego zamczyska; po chwili rezygnując z parkingu podziemnego, parkuję przy ulicy, gdzie kosztuje mnie to jedno euro, jako że dochodzi 17:30, a za godzinę postój w tym miejscu już nie będzie obciążony opłatą. Bramy strzeże konny posąg króla Ludwika XII oraz kasa, w której nabywamy wejściówki po 9,50, po czym wchodzimy na obszerny dziedziniec, okolony pochodzącymi z różnych epok skrzydłami. Od razu kierujemy się do Sali Stanów Generalnych, usytuowanej między skrzydłami Ludwika XII oraz Franciszka I, stanowiącej najstarszą część zamku z XIII wieku i będącą największą oraz jedną z najstarszych w całej Francji.

Pani Bea nie zaginie w tłumie.

Piękne obrazy pokazujesz , a Château Royal de Blois to szczególna perełka . . .


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Piękne obrazy pokazujesz , a Château Royal de Blois to szczególna perełka . . .

Ano, dodatkowo historia nas do niego przyciągnęła.

Pozdrawiam,
Wojtek