Francja

Franz napisał(a):Jedna dziewczynka natomiast nie dość, że nie ucieka, to najwyraźniej znajduje ogromną frajdę w przenikaniu przez wodną ścianę – być może to przyszła miss mokrego podkoszulka.

Vjetar napisał(a):

Mam nadzieję, że seksu zbyt wiele w tym stwierdzeniu nie było.

Pozdrawiam,
Wojtek

Ale w Twoim czy moim?


Spoko, najbardziej uśmiałem się ..z siebie jak dotarłem do tej fotki.

Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):Spoko, najbardziej uśmiałem się ..z siebie jak dotarłem do tej fotki.

Bardzo ją lubię - mimo iż zwykle celuję obiektywem w bardziej wiekowe obiekty.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zaledwie o kilka kroków dalej trafiamy na Parlement de Dijon. Mieszczący pierwotnie pod swym dachem Książęcą Radę, stanowiącą organ doradczy Książąt Burgundii, przekształcił się później w Parlament Burgundzki, a kiedy księstwo weszło w skład Francji, został po pewnym czasie zredukowany do roli parlamentu miasta Dijon. Przyciąga uwagę renesansową fasadą z 1580r. z pięknie rzeźbionymi drewnianymi drzwiami - ileż to one sobie liczą wiosen? Ponad 430...

Momentami sporo tam nawet ludzi? Która to godzina mniej więcej?

Drzwi po 430 latach prezentują się znakomicie
Materiał , jaki na nie przeznaczono też musiał być wspaniały . . .

Spacer , jaki nam fundujesz utwierdza mnie w przekonaniu , że do tej pory Francję to ja trochę po macoszemu traktowałem


Pozdrawiam
Piotr

tony montana napisał(a):Momentami sporo tam nawet ludzi? Która to godzina mniej więcej?

Ósma wieczorem. Ulice zaczynają się zapełniać.

piotrf napisał(a):do tej pory Francję to ja trochę po macoszemu traktowałem

Mój ulubiony kraj.

Pozdrawiam,
Wojtek

Robimy krótka pętelkę na południe od Placu Wyzwolenia, zaglądamy przez otwartą bramę na podwórze jakiegoś małego pałacyku i wracamy uliczkami, przy których parę kamienic o atrakcyjnym dla nas szkielecie drewnianym lekko wystaje ponad rozstawionymi stolikami z już rozpoczynającymi się wieczornymi biesiadami.

Bardzo klimatycznie wyglądają te wąskie uliczki z "wciśniętymi" stolikami restauracji. Kolacja w takich okolicznościach musi smakować niezwykle

To prawda, jest ładnie,

ale w Alzacji jest jeszcze ładniej

maslinka napisał(a):Bardzo klimatycznie wyglądają te wąskie uliczki z "wciśniętymi" stolikami restauracji. Kolacja w takich okolicznościach musi smakować niezwykle

Zapewne.
My się na to już nie decydowaliśmy.

Lednice napisał(a):To prawda, jest ładnie,

ale w Alzacji jest jeszcze ładniej

Każde miejsce ma swój własny urok.
Takiej fasady, jak ten kościół z rodziną Kubusiów Młotków - w Alzacji nie ma...

Pozdrawiam,
Wojtek

Niektóre ulice przyozdobione są mnóstwem flag - co jedna, to bardziej fantazyjne wzory na niej. Co symbolizują? Regiony? Dzielnice? Dawne cechy? Nie mam pojęcia.
Zaglądamy przez otwartą bramę na jakiś wewnętrzny dziedziniec, gdzie chyba właśnie przygotowują się do rozpoczęcia nasyconej decybelami imprezy muzycznej - o nie! Szybko się stąd ewakuujemy.

Dzisiejszy region Burgundii pokrywa z grubsza obszar południowej części dawnego księstwa, bez Brabancji i Flandrii, które jako część Niderlandów znajdowały się pod burgundzkim panowaniem przez mniej niż sto lat. Jak już wspomniałem, wtedy Francja była niejako ubogim krewnym panujących tu władców. Burgundzki Filip Dobry był nazywany Wielkim Księciem Zachodu, a jego ambicje sięgały korony królewskiej. Na jego dworze znalazł azyl delfin Ludwik, niecierpliwie czekający władzy i spiskujący przeciw ojcu, królowi Francji Karolowi VII. Ponoć Karol VII rzekł wtedy: „Mój burgundzki kuzyn wykarmia lisa, który pożre jego kury”.

A musztarde przywiezliscie?