Francja

te kiero napisał(a):w bieżącym tygodniu wjechała do mnie na magazyn nowo wydana pozycja

Pracujesz w książkach czy masz na myśli swój osobisty "magazyn"?

te kiero napisał(a):Najpiękniejsze Starówki Europy, tytuł bardzo zachęcający jednak w porównaniu z jedną chociaż Twoją relacją z Francji wymięka, widać ktoś chciał błysnąć, ale niezbyt się natrudził by zwiedzić na żywo i umieć właściwie oddać piękno starówek...

Różnie w tych wydawnictwach się zdarza. Cieszę się, że nie wypadam na ich tle zbyt blado.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

te kiero napisał(a):w bieżącym tygodniu wjechała do mnie na magazyn nowo wydana pozycja

Pracujesz w książkach czy masz na myśli swój osobisty "magazyn"?

dobre określenie pracuje w książkach, obecnie 1,5mln egz, ale wiele relacji byłoby znacznie lepszymi pozycjami po wydaniu niż te na magazynie

te kiero napisał(a):wiele relacji byłoby znacznie lepszymi pozycjami po wydaniu niż te na magazynie

Świeża krew, świeże spojrzenie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kościół reprezentuje mieszaninę stylów – pod koniec XV wieku rozpoczęto jego budowę w popularnym jeszcze wtedy gotyku, zaś kończona prawie sto lat później zachodnia fasada stanowi unikalne połączenie gotyku i renesansu. Jeszcze przez chwilę wpatrujemy się w portal, urzeczeni nieprawdopodobną wręcz perfekcją wykonania dziesiątek – ba! setek! – filigranowych w porównaniu wielkością świątyni figurek, po czym obchodzimy budowlę dookoła.

Portal wspaniały . Podobno nie ma na nim dwóch jednakowych figurek


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Portal wspaniały . Podobno nie ma na nim dwóch jednakowych figurek

Ja nie znalazłem. Chociaż nie mieliśmy zbyt wiele czasu, żeby przeprowadzić dokładne badania.

tony montana napisał(a):Trzecie zdjęcie - przypomina mi trochę jeden obiekt w szkockim mieście Stirling - nie jest to 1:1 to samo, ale z tej perspektywy bardzo podobne!

To były kościół St.-Etienne, sąsiad św. Michała. Zgadza się, przypomina niektóre kościoły na Wyspach.

Pozdrawiam,
Wojtek

tony montana napisał(a):No, jedźmy dalej po tej Francji, bo wakacje mnie zaskoczą jeszcze

Już przygotowuję kolejny odcinek.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zostawiając kościół za sobą, kierujemy się na Place de la Liberation – Plac Wyzwolenia – obszerny, półkolisty, wyposażony w system fontann, wyrzucających w górę wodę z różnym natężeniem. Północną pierzeję placu stanowi pałac książęcy i stanów generalnych Burgundii, jako że Dijon było od XI do XV wieku stolicą księstwa, naówczas potężniejszego od sąsiedniej Francji.

tony montana napisał(a):Już chciałem zapytać, z czego to padało, a tutaj proszę, jakie sprytne fontanienki!

Te wytryski odegrają jeszcze rolę w następnym odcinku.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Te wytryski odegrają jeszcze rolę w następnym odcinku.

Pozdrawiam,
Wojtek

Brzmi intrygująco . Czekamy.

Potter napisał(a):Brzmi intrygująco . Czekamy.

No... wspólnie z małą dziewczynką...



Pozdrawiam,
Wojtek

Przecinamy plac na skos, zostawiając po prawej stronie przebudowany w XVIII wieku w stylu klasycystycznym pałac - z charakterystycznymi kolumnami podtrzymującymi tympanony - w którego lewym skrzydle mieści się obecnie ratusz. Obserwujemy przy tym zabawę kilkorga dzieciaków, podbiegających do wytryskających słupów wody, kiedy te są małe i uciekających z piskiem, gdy ciśnienie nagle wzrasta. Jedna dziewczynka natomiast nie dość, że nie ucieka, to najwyraźniej znajduje ogromną frajdę w przenikaniu przez wodną ścianę – być może to przyszła miss mokrego podkoszulka.
Zostawiamy plac, wychodząc przez wysoki łuk w jego południowej części.