Francja

Ach jaka piękna ta Francja. Chyba najpiękniejsza w Europie

CUD, MIÓD i BRYLANTY .

Przytulnie sobie żyli, nie ma co; ten kąt z wyrkiem i zielony piec... piękne

travel napisał(a):Ach jaka piękna ta Francja. Chyba najpiękniejsza w Europie

Potter napisał(a):CUD, MIÓD i BRYLANTY .

Trudno powiedzieć, co jest "naj", ale faktem jest, że Francja należy do moich ulubionych krajów.

te kiero napisał(a):Przytulnie sobie żyli, nie ma co; ten kąt z wyrkiem i zielony piec... piękne

Niewątpliwie, chociaż nie zamieniłbym swojego własnego wyrka.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wchodzimy do kolejnego gospodarstwa, przeniesionego w całości z jednej z Alzackich wiosek - tabliczki za każdym razem podają szczegóły - gdzie spotykam pamiętane z dzieciństwa maszyny rolnicze. Również blaszany piec węglowy żywcem przypomina mi ten, używany u nas pięćdziesiąt lat temu, ale już kolejny, gliniany z masywnym, umocnionym drewnianą belką okapem budzi mój zachwyt.

Oglądając te ostatnie fotki gdzieś w zakamarkach pamięci pojawił się nagle...zapach świeżo wypiekanego chleba, który smakowicie rozchodzi się po izbie...zgłodniałem.

Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):Oglądając te ostatnie fotki gdzieś w zakamarkach pamięci pojawił się nagle...zapach świeżo wypiekanego chleba, który smakowicie rozchodzi się po izbie...zgłodniałem.

Budzą się wspomnienia...

Pozdrawiam,
Wojtek

Przechodzimy dalej i zauważam, że analogiczne budynki - równie piękne z zewnątrz, zachwycające szachulcową konstrukcją, tak samo bogate w zamieszkałe bocianie gniazda - stoją za płotem i dojścia do nich nie widać. Skansen to jeszcze, czy jednak zwykłe domy ze zwykłymi ludźmi, toczącymi swoje zwykłe życie?..

No cóż nie da się ukryć, przepięknie! A ten krucyfiks wielkiej urody, bez wątpienia.

Szczęśliwego Nowego Roku, pięknych miejsc, magicznych chwil i mądrych ludzi!

Pozdrawiam Agata

Aguha napisał(a):No cóż nie da się ukryć, przepięknie! A ten krucyfiks wielkiej urody, bez wątpienia

Już myślałem, że coś niewłaściwego w którymś momencie napisałem...
Cieszę się, że zajrzałaś ponownie do mnie.

Aguha napisał(a):Szczęśliwego Nowego Roku, pięknych miejsc, magicznych chwil i mądrych ludzi!

Dziękuję i wzajemnie.
Mam nadzieję, że Twoje młodsze "AA" zdrowo się chowają. A także, że Roczek się udał.

Pozdrawiam,
Wojtek

Mijamy wysoką drewnianą ścianę, na której uwijają się cieśle - nieco zastygli w ruchu, ale ciekawie to wygląda. Zaglądamy na moment do szkolnej klasy, mijamy przydrożnego świątka i kamienny krzyż - wspaniale przez czas spatynowany - po czym nasz wzrok przyciąga gospodarstwo ze sporą ilością kolorowych figurek.

Franz napisał(a):Mijamy wysoką drewnianą ścianę, na której uwijają się cieśle - nieco zastygli w ruchu...

Faktycznie, jacyś tacy...mało ruchliwi.



Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):Faktycznie, jacyś tacy...mało ruchliwi.

Może... sjesta.

Pozdrawiam,
Wojtek

Podchodzimy bliżej do tych figurek - przedstawiają w sposób dosyć prymitywny stroje z okolic bliższych i dalszych, a także postaci historyczne, jak Maria Luiza, czy Maria Stuart. Uroda tych dzieł nie jest zbytnio nachalna, już bardziej mi się podobają modele kościołów z okolicznych wiosek, chociaż nie brakuje również arcydzieł architektury w rodzaju katedry Notre-Dame, czy krzywej wieży w Pizie - w zabójczych barwach.

Zauważam, że jesteśmy obserwowani - w oknach stojącej opodal wysokiej wieży widać wycelowane w dół - niczym armatnie lufy - rury lornetek. Ruszamy w kierunku tej wieży.