Francja

Lubie takie przestrzenie

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):Lubie takie przestrzenie

Przy czym - te są akurat po części miejskie.
Takie też lubię, chociaż wolę bardziej bezludne...

Pozdrawiam,
Wojtek

Bea kupuje jeszcze widokówki - ja też jedną wybrałem - oraz lawendę dla przyjaciółek, po czym wracamy do samochodu. Jako, że kończy nam się woda, próbujemy wyczaić jakiś wolno stojący kurek i kiedy przy mijanym cmentarzu widzę zawieszone konewki, wiem, że to jest właściwe miejsce. Akurat rozchodzi się jakaś orkiestra w białych spodniach i różowych koszulach - ciekawe, co to za impreza była - nabieram wody i wyjeżdżamy z Aigues-Mortes.



Minęła godzina druga po południu, więc czas na kawę, a że napatoczył się market Dia, więc sprawdzamy, czy ma na stanie dobre lody. Jakoż i po chwili wracamy do wozu bogatsi o litrową paczkę w cenie prawie dwóch euro, zatem od razu po starcie rozglądamy się za odpowiednim miejscem. Znajdujemy zaraz jakąś leśną drogę, wiodącą między willowymi posiadłościami a przyczepami kempingowymi, zadowalając się poboczem, gdy tabliczka na drzewie oznajmia o terenie prywatnym.

Roztasowujemy się, a Bea stwierdza, że niczego już nie będzie zwiedzać, póki nie umyje włosów. Z tak kategorycznym stwierdzeniem trudno dyskutować - a jako że mamy dwa pełne bidony, to i ja dla siebie wymówki nie będę szukał.



Jedynym minusem tego długiego pikniku jest aktywna obecność gryzących owadów, odjeżdżamy więc po ponad dwóch godzinach czyści, ale z bąblami.

Kiedy docieramy do Montpellier, najpierw musimy rozwiązać problem parkowania. Trwa to dobrą chwilę i kiedy w końcu udaje nam się znaleźć darmowe miejsce, okazuje się, że jesteśmy raptem dwieście metrów od tego, co chcieliśmy tu zobaczyć. Konkretnie chodziło nam o akwedukt.

Nie jest to zabytek najwyższej klasy - nijak się ma do Pont du Gard, od którego zaczynaliśmy ten dzień - wybudowany został dopiero w XVIII wieku. Doprowadza wodę do Chateau d'Eau, czyli Zamku Wodnego. Brzmi nieźle, ale chodzi tylko o wieżę ciśnień.

Akwedukt z XVIII wieku?
To nie to, co rzymski, ale można oko przecież zawiesić

tony montana napisał(a):Akwedukt z XVIII wieku?
To nie to, co rzymski, ale można oko przecież zawiesić

No cóż, w Montpellier nie ma wiele do zobaczenia.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zostawiamy za sobą Chateau d'Eau, słabo odbijający się w pofalowanej wodzie otaczającego go akwenu i kierujemy się w stronę Łuku Triumfalnego.

Kiedy przemierzamy Place Royal du Peyrou, przechodząc pod Ludwikiem XIV na koniu, wzrok przyciąga strzelista, neogotycka wieża kościoła św. Anny, stanowiąca rodzaj wizytówki miasta - jest dobrze widoczna już z daleka.

Mijamy symetrycznie ustawione rzeźby z aniołkami i bestiami podobnymi do lwów - jedna przedstawia Miłość ujarzmiająca Siłę, a druga wprost odwrotnie - i zbliżamy się do Arc de Triomphe.

To pochodzące z końca XVII wieku dzieło głosi chwałę Ludwika XIV, ilustrując na medalionach to polowanie na orła, symbolizującego cesarstwo Niemieckie, to znów ujarzmianie lwa, czyli Anglii. Łaciński napis przypomina, że trwające 62 lata panowanie Ludwika Wielkiego przyniosło pokój na ziemi i morzu.

Franz napisał(a):

tony montana napisał(a):Akwedukt z XVIII wieku?
To nie to, co rzymski, ale można oko przecież zawiesić

No cóż, w Montpellier nie ma wiele do zobaczenia.

Pozdrawiam,
Wojtek

Suponujesz, że nasi koszykarze, którzy rozgrywają tam aktualnie mecze w Mistrzostwach Europy nie mają co robić na mieście wieczorami?

tony montana napisał(a):Suponujesz, że nasi koszykarze, którzy rozgrywają tam aktualnie mecze w Mistrzostwach Europy nie mają co robić na mieście wieczorami?

Można wyjść na miasto, a można zamówić do hotelu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Można wyjść na miasto, a można zamówić do hotelu.

Kosz , czy piłkę


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Kosz , czy piłkę

Chłopaki dorodne - nie samym sportem żyją. Jakaś gimnastyka też jest wskazana.

Pozdrawiam,
Wojtek