Francja

ASIULA HK napisał(a):Wolę to stare, na Twojej focie, niż to nowe co poniżej (jeszcze w budowie )

Nie będę ukrywał, że ja też.
A... co to jest?

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):A... co to jest?

Nowa sala koncertowa w Toruniu, jak dla mnie, to jakiś potworek

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):Nowa sala koncertowa w Toruniu, jak dla mnie, to jakiś potworek

Nie zgłaszam zdania odrębnego.

Ale wiesz - dla mnie takie bardzo wychwalane przez znawców, muzeum Guggenheima w Bilbao, jest po prostu brzydkie...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):...muzeum Guggenheima w Bilbao, jest po prostu brzydkie...

Wcale się nie dziwię , w całości podzielam Twoje zdanie

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):Wcale się nie dziwię , w całości podzielam Twoje zdanie

Mamy podobne spojrzenie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Nie wygląda na swoje dwa tysiące lat - zbudowano ją w stylu korynckim około roku 5 naszej ery ku czci dwóch adoptowanych synów cesarza Augusta.

W pełni zadowala nasze wymagania w kwestii wieczornych podświetleń, folgujemy sobie zatem, wykonując przeróżne ujęcia obiektywem, a kiedy czujemy się nasyceni, postanawiamy ruszyć dalej.



Wprawdzie są akurat drogowskazy do katedry, jednak wybieramy najpierw Les Arenes, mając uzasadnione nadzieje na stosowne podświetlenia tego wspaniale zachowanego teatru rzymskiego. Szybko spostrzegamy, że wokół nas gęstnieje tłum, ciągnący dokładnie w tę samą stronę.

- Tłum coś wie - stwierdza Bea, a ja się nie sprzeciwiam, tym bardziej, że w oddali widać już wspaniale oświetloną arenę. Jesteśmy coraz bliżej, ścisk staje się podejrzanie wielki i kiedy oceniając, że warto z tego miejsca zrobić pierwsze zdjęcie, sięgam po aparat, nagle... Co jest?! Co się dzieje???...

Wszystko gaśnie i jeszcze przed momentem rewelacyjnie się prezentujące dwukondygnacyjne łuki potężnej zaokrąglonej ściany stają się bezsensownie szare i pozbawione kolorów...

Budynek po drugiej stronie ulicy również gaśnie, może sekundę później. Znaczy - jakaś większa awaria zasilania.

Jasny gwint! Musiało się to przytrafić właśnie teraz?! Dokładnie w tej chwili??. Nie mogło wytrzymać jeszcze chociaż kwadransa?...

I wtedy... gwałtowny huk rozrywa powietrze. I zaraz drugi, i trzeci, a nad nami rozbłyskują pierwsze ognie...

Następuje prawdziwa kanonada.

Okazuje się, że to nie awaria zasilania, tylko wszystko zostało umyślnie pogaszone, żeby fajerwerki lepiej wyglądały. A miejsce, skąd je wystrzeliwano, to właśnie Les Arenes. Właściwie mamy to, po co przyjechaliśmy do miasta w ten wieczór, nie po raz pierwszy spędzany w tym kraju w przeddzień święta narodowego Francji. Tylko... nie spodziewaliśmy się, że to właśnie tutaj będzie centrum rozbłyskujących ogni i towarzyszącego im huku.
Kulę się odruchowo przy każdym pojedynczym strzale, odrobinę lepiej moje bębenki reagują na gęstą kanonadę, zlewającą się w jeden ciągły, chociaż potężny hałas.

piotrf napisał(a):Taki inny rodzaj podświetlenia

Na nasze przywitanie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Robimy sporo zdjęć z tego miejsca, po czym próbujemy zmienić stanowisko, co jednak nie jest łatwe. Tłum zgęstniał, zbijając się w prawie nieprzenikalną masę. Idzie nam to z trudem, w końcu musimy się poddać; kiedy jednak mija nas dwóch chłopaków, idących niczym lodołamacz, zabieramy się z nimi. Oni jednak zatrzymują się w miejscu, które oceniamy jako gorsze od poprzedniego - część widoku przesłaniają gałęzie drzew. Próbujemy zatem we dwoje pójść jeszcze kawałek dalej, ale staje się to diabelnie trudne, uciążliwe zarówno dla nas, jak i dla mijanych osób. Kiedy decyduję się poddać, z trudem znajdując na ziemi miejsce dla wcześniej uniesionej stopy, już po chwili okazuje swoje niezadowolenie jakaś pani, której przesłoniłem widok. Uśmiecham się przepraszająco - moich słów i tak by nie usłyszała - po prostu jesteśmy uziemieni.

Oprócz wciąż wystrzeliwanych w górę gwiaździstych kul pojawiają się nowe zjawiska - sponad górnej kondygnacji rzymskiego teatru zwisają ruchome firany sztucznych ogni, a po chwili w zamkniętych łukami, wolnych przestrzeniach szaleje coś na kształt pożaru. Sam nie wiem, czy to było zaplanowane. Chcielibyśmy spojrzeć na całość jeszcze z innego kąta, pozostaje nam więc jedno, jedyne wyjście - spróbować się wycofać spod areny.

A to Wam niespodziankę Francuzi przygotowali!