Mały kraj na wielkie wakacje. Słowenia 2019

Mikromir napisał(a):Wąwóz Vintgar piękny nawet w deszczu. Bardzo mi się podoba i właściwie każda interpretacja nazwy mi pasuje.

Też nam się podobał. Wkrótce odwiedzimy jeszcze jeden- mniej znany a równie ciekawy


29-05-2019, środa. Stolica w deszczu

Dziś wypadł dzień pójścia do sklepu po kruh, więc nie można było się tak obijać jak wczoraj. Powoli kończyły się już opcje pt. "co robić w brzydką pogodę?", toteż trzeba było w końcu jechać do tej Ljubljany. Powiem szczerze, że niezbyt się do tej wycieczki przygotowaliśmy Co w praktyce oznacza, że zwiedzaliśmy w typowym dla siebie stylu, bez ładu, składu, planu i nie wiadomo po co

Wyjechaliśmy wczesnym przedpołudniem, więc udało nam się uniknąć korków- autostradowych i miejskich. Problemem okazał się parking. S. coś wczoraj wypatrzył na mapie google- darmowe miejsca przy dużych sklepach. No, dojechaliśmy- i trzeba było stoczyć heroiczną walkę o miejscówkę pod Lidlem- tłum krwiożerczych(a raczej spragnionych miejsca parkingowego) Słoweńców czyhał...

Z parkingu miało być do centrum 2 kilometry. Ale chyba w linii prostej Szliśmy strasznie długo...

Wcześniej miałam pomysł, by do centrum dostać się komunikacją miejską. Okazało się, że nie jest to takie proste, bo w stolicy Słowenii nie ma papierkowych jednorazowych biletów. Trzeba mieć prepaidową kartę i ładować na nią pieniądze na bilet. Oczywiście nie chciało nam się bawić w wyrabianie jakiś kart, skoro pewnie i tak tu więcej nie przyjedziemy....

Kiedy już jakoś dotarliśmy do starej części miasta, trzeba było rozpocząć zwiedzanie. Dzień wcześniej przeczytałam na jakimś blogu, że aby zwiedzić Ljubljanę wystarczy chodzić wzdłuż rzeki W końcu to nie jest Rzym, ani Paryż i zabytków klasy światowej tu raczej nie ma

Pierwszym godnym odnotowania miejscem jest Smoczy Most.





Most powstał w latach 1900-1901 i jest jednym z 14 mostów w Ljubljanie. Była to pierwsza konstrukcja ze stali i betonu w mieście.

Smoki, które go zdobią są symbolem Ljubljany.

Z mostu dochodzimy do hal targowych. Później przyjdziemy tu wypić kawkę



Miałam sprawdzić po ile czereśnie, bo w PL były wtedy po 70 zł, ale znowu miałam w głowie tylko ucieczkę przed deszczem Nie bardzo jednak było dokąd uciekać.

Kolejny punkt to Most Rzeźników:



Ma on szklaną nawierzchnię, więc w deszczu jest bardzo śliski...Kłódek wieszać nie będziemy A może w podróży poślubnej to wypada

Rzeki w Słowenii mają zachwycający kolor, coś miedzy szmaragdowym i turkusowym. Od początku się nimi zachwycałam, ale dzisiaj stało się coś dziwnego:



Dziś rzeki przybrały kolor....no sami możecie sobie dośpiewać czego, bo ja mam różne skojarzenia, nie zawsze przyjemne

Tak jak nakazywał internetowy poradnik w bliskich okolicach rzeki ciągle pozostajemy:



Moja kondycja psychiczna nie jest tego dnia najlepsza, bo ileż można wytrzymać tę psią pogodę. Niestety spotyka mnie kolejne nieszczęście- zaczynam robić się głodna. Ale nie chcę jeść byle czego. Chcę burka! Burka oczywiście nigdzie nie ma, chociaż obeszliśmy wszystkie piekary w okół.

Z braku innych zajęć pójdziemy sobie na zamek:



Do zamku idzie się pieszo około 15 minut, ale można też wjechać kolejką linową za 4 ojro.

Średniowieczny Zamek(który od XV w . stał się fortecą), jest drugim, obok smoków z mostu symbolem stolicy. Udostępniony do zwiedzania został w latach 70-tych XX w. Obecnie jest miejscem różnych wydarzeń kulturalnych, a także popularnym celem
wycieczek.

Widok z wzgórza zamkowego:



Może jednak dobrze, że tego burka nie było, bo już rzygam tymi deszczowymi widokami

A oto zamek:





Oglądamy jakieś ekspozycje, ale nie zapamiętałam, by było tam coś ciekawego

Schodzimy do miasta inną drogą- tym razem po drewnianych kładkach, które lśnią nowością, ale po deszczu są diabelsko śliskie.





Idziemy jeszcze na kawę i ciasto w okolicach hal targowych, ale nie podoba mi się- śmierdzi zgniłym mięsem(tzn. nie ciasto, tylko powietrze w okolicy

Nie sądzę, byśmy w tej Ljubljanie zobaczyli wszystko, co warte zobaczenia. Na pewno nie. Ale ile można łazić w deszczu?

Wracamy na parking(to boli) i dalej do Kranjskiej Gory. Dziś zjemy w konobie(Słoweńcy chyba nie mówią konoba) Lačni kekec, do której z apartmanu mamy około 45 sekund drogi pieszo Trochę mnie dziwiła ta nazwa, dlatego musiałam sprawdzić o co chodzi- Lačni kekec oznacza bohatera- zbója zamieszkującego Alpy Julijskie. Taki tam słoweński Janosik. W kekecuzjadłam punjeną paprikę, która będzie najlepszą rzeczą jaką zjem na tym wyjeździe. Knajpka znajduje się tuż przy wyciągach, więc gdybyście wybierali się do Słowenii na nartowanie to bardzo polecam.

Wieczór spędziliśmy na scrablach i spożywaniu trunków.

Jutrzejszy dzień będzie przełomowy

Widzę, że Ljubljana w deszczu Wam się nie podoba

Trudno, pojedziemy dalej

30-05-2019, czwartek. Dolina Sočy cz. I

Wczorajsze prognozy zapowiadały brak deszczu już od czwartkowego poranka.Niestety, po przebudzeniu stwierdzam, że pada nadal . Zaglądam na yr.no (prognozy z tego serwisu w Słowenii sprawdziły się niemal w 100%). Ma przestać padać około 12-stej.

No, dobra, zanim dojedziemy na miejsce powinno być już teoretycznie sucho.

Na dziś zaplanowałam zwiedzanie doliny rzeki Sočy, która podobno jest najpiękniejszą słoweńską rzeką. Dolina Sočy to są dość rozległe tereny i raczej trudno będzie zobaczyć wszystkie atrakcje w jeden dzień, dlatego wybraliśmy sobie tylko kilka punktów. Konkretnie to 4, piąty wyjdzie przypadkiem.

Najpierw odwiedzimy Slap Boka- czyli najwyższy słoweński wodospad(136 m wysokości). Mamy około 50 km do przejechania. Mapa google poleca jechać przez Włochy. No to jedziemy drogą SS54, potem skręcamy w słoweńską drogę 203. Tu właśnie odkrywamy, że droga w stronę Mangartu jest zamknięta.

Nasz punkt docelowy znajduje się pomiędzy miejscowościami Bovec i Žaga. Parkujemy przy hotelu Boka- jest darmowo

Pisałam w poprzednim odcinku, że ten dzień był przełomowy. Ów przełom oznaczał, że w końcu zobaczyliśmy jakieś widoki. Okazało się, że nawet z okna naszego pokoju mamy widok na góry

A to widok z "naszego" chwilowego parkingu:



Trzeba odnaleźć leśną ścieżkę, która doprowadza na punkt widokowy:



Jest dosyć stromo, dojście do vyhlidki zajmuje około 15 minut:



No i jestem na miejscu:



Punkt widokowy znajduje się w dość sporym oddaleniu od wodospadu, a sam wodospad raczej niczego nam nie urwał



Wstawiam tylko 1 zdjęcie, bo w zasadzie wszystkie mam podobne

Wracamy na parking. Zauważamy, że woda w strumykach odzyskała swój ładny kolor:



Z parkingu można dojść nad jeszcze jeden wodospad- Slap Virje. Tam jednak idzie się pół godziny w jedna stronę, a tyle czasu nie mieliśmy.

Jedziemy w stronę miasta Kobarid:



W końcu są jakieś widoki z drogi!

O tym, co tam zobaczyliśmy- w następnym odcinku.

Nie no, podoba się ale to nie to samo, gdy widziało się Ljubljanę w słońcu

Co do Alp Julijskij - jak się chcę wyciszyć na moment, to patrzę na swoje zdjęcie z pensjonatu, w którym byłem w listopadzie, w miejscowości Koritno



Pardon za wtręt

ruzica napisał(a):
Najpierw odwiedzimy Slap Boka- czyli najwyższy słoweński wodospad(136 m wysokości).
(...)
Punkt widokowy znajduje się w dość sporym oddaleniu od wodospadu, a sam wodospad raczej niczego nam nie urwał

Dlatego po weryfikacji stwierdziliśmy, że wystarczy nam widok z drogi:
post1814568.html#p1814568

Choć po zdjęciach widać, że przy pewnym "wspinaczkowym" wysiłku można zobaczyć go w całej okazałości, jednak raczej nie spotkałem ogólnodostępnej ścieżki do tak bliskiego miejsca.

pääkäyttäjä napisał(a):Nie no, podoba się ale to nie to samo, gdy widziało się Ljubljanę w słońcu

Wiadomo, że w słońcu musiało być o wiele przyjemniej.

pääkäyttäjä napisał(a):
Co do Alp Julijskij - jak się chcę wyciszyć na moment, to patrzę na swoje zdjęcie z pensjonatu, w którym byłem w listopadzie, w miejscowości Koritno

Bardzo ładny wieczorny widoczek.

te kiero napisał(a):

Choć po zdjęciach widać, że przy pewnym "wspinaczkowym" wysiłku można zobaczyć go w całej okazałości, jednak raczej nie spotkałem ogólnodostępnej ścieżki do tak bliskiego miejsca.

[/quote]

Ja gdzieś później czytałam, ze niby ścieżka jest. Na mojej mapie jednak nie było.

Ljubljana super, ale z deszczem nie do końca jej do twarzy

My parkowaliśmy w centrum, niedaleko kolejki-windy na zamek. Za darmo, ale to była sobota, a w weekendy się zwykle w miastach nie płaci.

Ljubljana zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie - niezbyt duża, sympatyczna, "kompaktowa" Czysto, ładnie, dużo mostów i ciekawych pomników

Mam nadzieję, że już niedługo zaświeci Wam słońce

maslinka napisał(a):Mam nadzieję, że już niedługo zaświeci Wam słońce

Słonce zaświeci "jutro" i będzie już z nami do końca Tylko nie wiem kiedy to "jutro" nastąpi, bo z "dzisiaj" mam jeszcze dużo do pokazania

30-05-2019, czwartek. Dolina Sočy cz. II

Jedziemy obejrzeć kolejny wodospad. Tym razem będzie to Slap Kozjak. Aby się do niego dostać musimy dojechać do miejscowości Kobarid. Tam, za słynnym Mostem Napoleona jedziemy wąską dróżką i po prawej stronie odnajdujemy mały, płatny parking. Płacimy za dwie godziny z góry- tyle powinno nam wystarczyć.

Początkowo idziemy zwykłą polną ścieżką podziwiając rzekę Sočę.



Jeśli zaparkowaliście z drugiej strony rzeki będziecie mieć dodatkową atrakcję- przejście po wiszącym moście. My przez niego przechodzić nie musieliśmy, ale trudno było odmówić sobie wstąpienia tam na chwilę z ciekawości:



Most trochę się chwieje, ale wszyscy przeżyli

Na moście może jednocześnie znajdować się do 100 osób, o czym informuje tabliczka:



Nie określono jednak jakich gabarytów mogą być te osoby

Ścieżka prowadzi jeszcze jakiś czas łatwym, przyjaznym terenem, po czym zmienia się w tor przeszkód- są kładki, mostki i skakanie po śliskich kamieniach:







To już bardzo bliska okolica wodospadu:



Drewniana kładka jest pochyła i śliska, na szczęście zamontowano linę, to się można uczepić:



Wodospadzik...



Nie imponuje wielkością, ale wciśnięty w skalną pieczarę robi bardzo ciekawe wrażenie. Bardzo fajne miejsce z równie ciekawym dojściem

Wracamy tą samą drogą na parking. Przestawiamy Korsę bliżej mostu(jest tam sklep ogrodniczy ze sporym placem, na którym darmowo można zostawić auto) i idziemy na mini- sesję na moście.

Most Napoleona istniał już w starożytności łącząc 2 brzegi Sočy. Pierwotnie był drewniany. W 1750 roku zbudowano most kamienny. Nazwa pochodzi od tego, że przemaszerowały tędy wojska Napoleona.







Zaraz pojedziemy dalej, ale o tym w następnym odcinku.

Melduję, że nadrobiłem zaległości i znajome widoki ljubljańskie dojrzałem.
Zdecydowanie Ljubljana zyskuje przy słonecznej pogodzie. My taką tam mieliśmy.

Nowożeńcom życzę wszystkiego najlepszego .

ruzica napisał(a):

Nefer napisał(a):Tę relację zostawię sobie na po urlopie.

Ja ostatnio czytam relacje nawet na urlopach (jako lekturę do poduszki) tylko niewygodnie się komentuje z telefonu, więc śledzę wszystko z ukrycia.

Coś tam na telefonie podczytywałem (baaardzo mało...), ale jest to dla mnie strasznie męczące.
Na spokojniej teraz sobie relację Twą poczytałem i pooglądałem.

Kozjak - bardzo fajne miejsce
Natomiast stolica , mieliśmy podobną pogodę podczas zwiedzania to i odczucia podobne . Po niedługo wcześniej poznanych Pradze, Budapeszcie i Wiedniu Ljubljana wypadła raczej blado . Teraz zapewne trochę zmieniła swe oblicze ale i tak ewidentnie do dobrego odbioru potrzebuje słońca .

Witaj! Trafiłam i ja na Twoją relację. Dopiero, bo zapominam zaglądać do tego działu. Pięknie tam . I gratuluję z okazji ślubu

Nefer napisał(a):
Nowożeńcom życzę wszystkiego najlepszego .

pomorzanka zachodnia napisał(a): I gratuluję z okazji ślubu

Dziękuję. W ten weekend będziemy obchodzić pierwszą kwartalnicę

Nefer napisał(a):Coś tam na telefonie podczytywałem (baaardzo mało...), ale jest to dla mnie strasznie męczące.
Na spokojniej teraz sobie relację Twą poczytałem i pooglądałem.

Czytanie na telefonie jest jeszcze spoko(szczególnie odkąd mam nowe okulary ), ale już pisanie komentarzy to droga przez mękę

kulka53 napisał(a):Natomiast stolica , mieliśmy podobną pogodę podczas zwiedzania to i odczucia podobne . Po niedługo wcześniej poznanych Pradze, Budapeszcie i Wiedniu Ljubljana wypadła raczej blado . Teraz zapewne trochę zmieniła swe oblicze ale i tak ewidentnie do dobrego odbioru potrzebuje słońca :D .

Wszyscy tak twierdzą, więc coś w tym musi być

pomorzanka zachodnia napisał(a):Witaj! Trafiłam i ja na Twoją relację. Dopiero, bo zapominam zaglądać do tego działu. Pięknie tam

Cześć Kamila!

Do tego działu zaglądają trzy osoby, w porywach siedem, ale trudno się dziwić, skoro to jest forum o Chorwacji

ruzica napisał(a):Do tego działu zaglądają trzy osoby, w porywach siedem, ale trudno się dziwić, skoro to jest forum o Chorwacji

Marta , mogę Ci nie wierzyć

Co do pogody - wszelkie wodospady , kaniony , wąwozy podczas deszczu wyglądają lepiej moim zdaniem ( chociaż przeważnie nie idzie to w parze z bezpieczeństwem zwiedzania . . . ) , inaczej sprawa wygląda z miastami , a raczej ich zwiedzaniem w deszczu
Czekam na C.D.


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

ruzica napisał(a):Do tego działu zaglądają trzy osoby, w porywach siedem, ale trudno się dziwić, skoro to jest forum o Chorwacji

Marta , mogę Ci nie wierzyć

Oczywiście, że możesz. Wiara to indywidualna sprawa każdego człowieka

Niemniej jednak wydaje mi się, że nasze forum straciło nieco na popularności(bo teraz ludzie wolą jakieś Instagramy, czy te okropne grupy fejsbukowe )

piotrf napisał(a):Co do pogody - wszelkie wodospady , kaniony , wąwozy podczas deszczu wyglądają lepiej moim zdaniem ( chociaż przeważnie nie idzie to w parze z bezpieczeństwem zwiedzania . . . ) , inaczej sprawa wygląda z miastami , a raczej ich zwiedzaniem w deszczu

Ja w ogóle nie lubię zwiedzać w deszczu. No, ewentualnie mogą być jaskinie. Ale to akurat było zaplanowane na dzień "przeprowadzkowy"

30-05-2019, czwartek. Dolina Sočy cz. III

Widzieliśmy już 2 wodospady, teraz nadszedł czas na coś innego, co by tak nudno nie było. Ale, że ciągle jesteśmy w dolinie rzeki Soča, to klimaty pozostaną raczej wodne.

Pojedziemy do Wąwozu Tolmin. Czytałam o nim wcześniej, że jeśli już widziało się Vintgar, to Tolmin raczej wrażenia nie zrobi. No, ale ja podobnie jak koleżanka Mysza muszę wszystko sprawdzić na własnej skórze.

Wsiadamy zatem do Korsy i jedziemy do wsi Zatolmin. Tam parkujemy przy wejściu do wąwozu- parking jest darmowy. Kupujemy bilety- kosztują 5 euro od głowy, ale pani sprzedaje nam jakieś ulgowe, za 3 lub 4 euro

Bo ja&małż wyglądamy na jakieś 10 lat mniej niż mamy w rzeczywistości, więc to nie pierwszy raz kiedy ktoś z powodu naszych dziecinnych facjat nam studenckie bilety sprzedaje

Z ciekawostek encyklopedycznych to Wąwóz Tolmin jest najniżej położonym punktem na terenie Triglavskiego Parku Narodowego.

Po wejściu do wąwozu kierujemy się stromą asfaltówką w górę. Potem będziemy schodzić w dół- aż do rzeki. Od początku jest całkiem ciekawie:



Wraz z biletami dostaliśmy mapkę. Mapka nakazuje nam zwiedzić jaskinię:



Wchodzimy do jaskini, ale ja po 5 krokach zawracam. Jest ciemno, mokro i śmierdzi pleśnią, a ja mam chyba klaustrofobię. S. poszedł dalej, ale wątpię by coś ciekawego tam wypatrzył.

Następnie udajemy się obejrzeć skałkę o sympatycznej nazwie Głowa Niedźwiedzia. To taki naturalny skalny mostek:



Widzicie, że to jest ewidentny misiek

Teraz będziemy spacerować podziwiając skalne ściany i niesamowity kolor wody:



Już drugi raz w tym dniu jestem na moście wiszącym:





Czasami jest trochę wąsko:



Czasami trzeba przejść przez skalne korytarze:



W tym miejscu były "gorące źródła'. Temperatura rzeki Tolminka to jakieś 5-9 stopni. Tutaj może dochodzić nawet do 20-stu.





Trasa jaką wyznaczono zwiedzanie wąwozu stanowi zgrabną pętelkę. Po zatoczeniu kółka wracamy na parking.

Moim zdaniem, to nieprawda, że Tolmin nie robi wrażenia. Jest bardzo urokliwy, nieco bardziej dziki niż Vintgar. No i nie ma tutaj tabunu turystów. Chociaż byliśmy tu już późnym popołudniem- nie wiem jak wygląda sytuacja w środku dnia.

Pora wracać do Kranjskiej Gory- po drodze zobaczymy jeszcze jedno interesujące miejsce, ale to już opiszę następnym razem.