Małe i duże po Polsce podróże - Na Wschód-odsłona 2 :)

kulka53 napisał(a):Też byłem ciekaw... ale w sumie to sporo z tego pamiętam

No tak, np. gs i Trybuna Ludu też są mi znane z autopsji .

Będzie kontynuacja tej relacji

Nefer napisał(a):Będzie kontynuacja tej relacji

Oczywiście będzie , aż do samego końca podróży

Nawet za chwilę....

23 lipca, sobota

No niestety, szału pogodowego brak . Jest pochmurno, ponuro, szaro i smętnie, na niebie chmury z których w każdej chwili spodziewamy się deszczu… na szczęście nie spadł. Do tego jest trochę chłodnawo… nie takiej pogody się spodziewaliśmy, nie taką zapowiadały prognozy. Ale co zrobić, nie obrazimy się przecież na wschód i nie wrócimy do domu . może potem się coś poprawi.

Tak się złożyło wczoraj, że znaleźliśmy się bardzo blisko dzisiejszego pierwszego celu, raptem kilkanaście kilometrów zostało do przejechania do Chełma . Do ostatniej chwili rozważałem czy uwzględnić to miasto w planie podróży, ostatecznie stwierdziłem że warto… i słusznie bo z pewnych względów na pewno zrobiliśmy dobrze .

Chełm to byłe miasto wojewódzkie, dziś powiatowe, liczące niespełna 70 tys. mieszkańców, zatem raczej niezbyt wielkie. Miasto o bogatej historii, współistnienia Polaków, Żydów i Ukraińców, miasto którego przyłączenia do Ukraińskiej SSR w czasie wojny domagał się Chruszczow. Miasto jednak polskie, dzięki czemu bez problemu możemy tam dziś pojechać.

Jedziemy, jedziemy…. i zajechaliśmy do samego centrum, cichego i pustego w ten sobotni poranek. Zaparkowałem niemal w samym Rynku , nikt tu jeszcze nie wpadł na genialny pomysł urządzania płatnych parkingów w centrum, nie tylko w soboty ale w ogóle. Niesamowite… jeszcze tu i ówdzie w Polsce może być normalnie.

Wychodzimy z auta… aż tak całkiem pusto i cicho nie jest, przy pobliskim kościele zbiera się coraz większa grupka ludzi, podjeżdża autokar. Pojadą zaraz do Lublina, na jakieś obchody zbliżających się ŚDM…

Kościół nie jest szczególnie piękny .



Typowo barokowa budowla to już trzecia świątynia w tym miejscu. Pierwszą, drewnianą ufundował Kazimierz Wielki za zasługi oddziału z Chełma w bitwie pod Grunwaldem. Spaloną półtora wieku później, zastąpiła murowana – wybudowana w 1585 roku. Obecny kościół pw Rozesłania św. Apostołów został zbudowany w połowie XVIII wieku w stylu późnobarokowym i w tej oryginalnej formie przetrwał do dziś.

Zaglądamy do środka.







Ufff, wyjdźmy już… to nie było przyjemne doświadczenie zwłaszcza w taką ponurą pogodę jak dziś .

Rynek w Chełmie, nieduży, prostokątny, z piętrowymi kamieniczkami. Chyba typowy dla miast i miasteczek wschodniej Polski.

Ukwiecony i zadbany .











W Chełmie nie ma Ratusza. Tzn. nie ma Ratusza na Rynku, nie dotrwał do naszych czasów, rozebrano go po pożarze w połowie XIX wieku. W ostatnich latach odsłonięto jego pozostałości, zrekonstruowano kształt i studnię miejską.

Chełm w zasadzie nie ma zwartej zabudowy centrum, jakże odmienne jest to miasto od tych, znanych nam z innych części Polski. Także dlatego, że tuż obok Rynku stoi sobie cerkiew…



Cerkwi w Chełmie było sporo, ale w latach międzywojennych niektóre zburzono a inne przekształcono w kościoły katolickie. Ta, wybudowana w połowie XIX wieku jest jedyną działającą, i jak widać niedawno odrestaurowaną.















Niestety, cerkiew jest zamknięta, obeszliśmy ją tylko naokoło. No trudno, wracamy na Rynek.









Ale to jeszcze nie koniec spaceru i poznawania Chełma

c.d.n.

Chełm prezentuje się miło, spokojnie i tak trochę sennie .

Nefer napisał(a):Chełm prezentuje się miło, spokojnie i tak trochę sennie .

To był ponury, wakacyjny, sobotni poranek....
Chełm z pewnością jest bardziej prowincjonalny niż Lublin, ale w miarę upływu czasu się jednak porządnie rozbudził

23 lipca, sobota c.d.

Jednak to nie Rynek, nie stojący przy nim kościół, ani nie cerkiew sprawiły, że zdecydowaliśmy się przyjechać do Chełma. Stało się to dzięki tzw. Górze Chełmskiej, czyli wzgórzu na wschód od dzisiejszego centrum miasta, na której stoi pięknie się prezentująca bazylika NMP .

Obecna późnobarokowa budowla powstała jako cerkiew grekokatolicka w połowie XVIII wieku, jednak już od XIII wieku stała tu inna cerkiew ufundowana przez Daniela Romanowicza – księcia wołyńskiego i króla Rusi który w Chełmie właśnie miał swoją rezydencję. W swej historii była również soborem prawosławnym (w XIX wieku) od czasu odzyskania przez Polskę niepodległości pełni rolę kościoła katolickiego.

Góra to góra… trochę trzeba z Rynku podejść . Do tego rosną na niej wysokie, stare drzewa, ale coś tam przez nie zaczyna być widać.



No i bazylika w całej okazałości



Pamiątkowe zdjęcie, szkoda tylko że przy tak ponurej pogodzie



Z boku stoi wysoka na prawie 40 metrowa dzwonnica, zbudowana w 1878r. i podwyższona o 1 kondygnację w 1939r.





Obecnie dzwonnica to także punkt widokowy, wstęp o ile dobrze pamiętam to 3 zł. Nie weszliśmy, z dwóch powodów, po pierwsze pogoda nas nie zachęcała, po drugie uznaliśmy, że podobne widoki będą z pobliskiego najwyższego punktu Chełmskiej Góry.

Tam pójdziemy później, teraz zajrzymy do środka bazyliki.

Jest naprawdę ładnie



Emblematy ŚDM towarzyszą nam na każdym niemal kroku .











Niewątpliwie bardzo piękne wnętrze, do tego pięknie odnowione i utrzymane. Nawet dla tylko tego wrażenia warto się wybrać do Chełma .

Rozejrzyjmy się jeszcze chwilę po całym kompleksie dawnego klasztoru bazylianów powstałego w XVII wieku. Pod koniec XIX wieku zaadoptowano budynki na cele mieszkaniowe i taka też częściowo jest ich rola do dziś, poza tym mieści się w nich Dom Pielgrzyma.

Najważniejszym elementem kompleksu jest Brama Uściługska.



Jest to najstarsza zachowana budowla w Chełmie, zbudowana w 1616 r. , jedyny zachowany w całości element dawnych miejskich obwarowań. Pełniła funkcję obronną, a po przebudowie w połowie XVIII wieku zyskała wygląd barokowy.



Brama od zewnątrz.



Dawny trakt uściługski, dziś Uściług to niewielkie, leżące nad Bugiem miasto należące do Ukrainy.





Bazylika widziana spod Bramy.



Mimo kiepskiej pogody jest jak widać całkiem ciepło .



Tereny poza klasztornymi zabudowaniami to zdaje się miejski park Chełma, nie wybraliśmy się na drugą stronę. Zajrzeliśmy jeszcze do fajnych zielonych kulek

















Kręcimy się wokół bazyliki, w pewnym momencie minął mnie samochód, zwróciłem uwagę bo prowadziła zakonnica. Zaparkowała pod murem…prawie zaparkowała bo chwilę później usłyszeliśmy głośny trzask . Byliśmy tuż obok, kierowczyni popędziła do jednej z bram więc….



No cóż, zdarza się, ale żeby podjechać tak blisko muru i nie zauważyć rynny?

Zakonnica po chwili sprowadziła debatującą odsiecz , dotarło do nas, że tłumaczyła się wrzuceniem nie tego biegu co trzeba .



Ulotniliśmy się, coby nas na świadków wziąć nie chcieli

Spacerkiem podeszliśmy na najwyższy punkt Góry na której stoi krzyż.



Dookoła stacje drogi krzyżowej…





Górka jak górka, krzyż jak krzyż… bardziej zainteresowały nas postawione poniżej tablice. Poprzyglądaliśmy się ….





Poczytaliśmy…









Najbardziej zainteresował nas ten tekst, w zasadzie można wyczytać tu wszystko co najistotniejsze o tym miejscu , o czym nie mieliśmy oczywiście wcześniej zielonego pojęcia.



A więc tak… był tu pałac, przeprowadzono badania archeologiczne, ze zdjęć wynika że odkopano sporo fajnie wyglądających fundamentów i co….wszystko to z powrotem zasypano
Przecież to mogłaby być fajna atrakcja turystyczna , a jest zwykły kopiec z krzyżem. Brak środków? Pewnie wątpię… bardziej stawialibyśmy na to, że jest to teren kościelny , a jak kościelny to najlepiej po prostu krzyż

Z góry wyglądało to teraz tak

Szkoda, naprawdę poruszyło nas to czego się dowiedzieliśmy i co zobaczyliśmy. Na pocieszenie trzeba przyznać, że bazylika prezentuje się stąd naprawdę ładnie











Bo na miasto widoki raczej z tych mocno przeciętnych, by nie powiedzieć nijakich

No nic, wracamy. Jednak Chełm okazał się ciekawszy niż wcześniej sądziliśmy, tylko decyzje jakie tu podjęto są dla nas niezrozumiałe.





Rynek już uwieczniliśmy, ale robimy to raz jeszcze, bo…. pokazało się nad nim niebo











Żeby nie było, że tylko ścisłe centrum widzieliśmy w Chełmie, skręcamy z Rynku w boczną uliczkę na której końcu jakoś dziwnie dużo ludzi widać





Trafiliśmy na targ , do złudzenia przypominający ten w Lublinie



Tam się nie udało, ale tu jest… mleko od własnej krowy w butelce PET .

Zdobycze nowych czasów w Chełmie… ładny placyk i kamienice mające udawać zabudowę staromiejską.

Wracamy do auta, ale nie, jeszcze nie odjeżdżamy z Chełma . Jedną bowiem z jego najbardziej znanych atrakcji są podziemia kredowe… co prawda nie mieliśmy zamiaru ich zwiedzać, ale tak się złożyło, że zostawiliśmy auto dokładnie naprzeciwko wejścia , grzechem byłoby chyba nie skorzystać z okazji. Podziemia miały być czynne dopiero od godziny 11, ale zwiedzanie miasta chwilę nam zajęło, właśnie ta godzina się zbliżała. Zapytałem – zwiedzanie trwa około godziny, można robić zdjęcia – to przesądziło o decyzji, wchodzimy . Wokół kręcił się już spory tłumek chętnych , bilety to koszt 12 zł. Aha, i nie ma co się przejmować podanymi godzinami wejść – w zależności od ilości chętnych grupy wchodzą nawet co kilkanaście minut .

Coś więcej na temat podziemi TUTAJ, albo TUTAJ

Wewnątrz jest chłodno i w zasadzie nie bardzo jest czemu robić te zdjęcia, ale trochę mamy .



























Czy warto? Myślę, że można, chociaż wrażenia na nas ta wizyta wielkiego nie zrobiła. Ale zawsze to sposób na poznanie kawałka historii kawałka naszego kraju. Po wyjściu porozmawialiśmy chwilę z naszym przewodnikiem, młodym, sympatycznym człowiekiem, na temat tego co zdecydowanie bardziej nas w Chełmie poruszyło czyli zasypanych wykopalisk na Chełmskiej Górze. Okazało się, że pracował on przy tych pracach odkrywkowych i też nie może zrozumieć dlaczego zostały ponownie zasypane, podobno to sprawa zarówno braku jednak środków, jak i układów państwo-kościół… skomplikowane to wszystko . Wyraził nadzieję, że może kiedyś jednak uda się coś z tym zrobić… zobaczymy.

Po wyjściu z podziemi na zewnątrz panował już prawdziwy upał . Wyszło słońce i mocno przygrzewało w środku tego letniego dnia. A co nam on jeszcze przyniesie? O tym w następnych odcinkach

c.d.n.