Małe i duże po Polsce podróże - Na Wschód-odsłona 2 :)

Janowiec, podobnie jak Kazimierz, również posiada swoje trzy krzyże.







I jeszcze jeden samotny.



Widoki z zamkowego wzgórza… może nie są spektakularne, ale czyż nie jest tu pięknie?

W pobliżu zamku stoi taki ładny dworek, w którym można także przenocować. Dworek oryginalnie stał we wsi Moniaki k/Urzędowa i został przeniesiony do zamkowego parku w połowie lat 80. Na parterze znajduje się muzeum, na piętrze zaś pokoje do wynajęcia.











Przy dworku stoi kilka starych stodół oraz łodzie, które po Wiśle pływały jeszcze do XXI wieku.









Wracamy, ostatni rzut oka na janowski zamek.



Zanim opuściliśmy tę stronę Wisły, podjechaliśmy jeszcze na chwilę nad zalew w pobliskich Janowicach. Można połowić rybki, można się tu też wykąpać. W porównaniu z paroma miejscami które widzieliśmy później, to wydaje się być oazą spokoju , wrażenie może złudne, ale tego dnia, o tej porze naprawdę tak było.

Na drugą stronę Wisły mieliśmy przedostać się tradycyjnie, mostem w Puławach. Ale w ostatniej chwili stwierdziłem, po co jeździć naokoło, przepłyńmy sobie przez rzekę promem. Promami się już w życiu napływaliśmy, ale w Polsce, wspólnie, jeszcze nigdy… no i trzeba zacząć przyzwyczajać do tego Lunę .

Podjechaliśmy na przystań, prom stał. Przed nami jedno auto, za nami…. żadnego. Prom płynie chyba wtedy, gdy jest choć jeden klient na przeprawę, tym razem było dwóch, toteż za parę minut już wjechaliśmy na pokład. Zanim jednak, kilka fotek.

Aha, zapłaciłem o ile dobrze pamiętam 14 zł.

Charakterystyczne tutejsze łódki







Naprawdę nam się podoba….



Przypływając stateczkiem wycieczkowym z Kazimierza, tym pojazdem można pokonać te około 2 km od przeprawy do janowskiego zamku.



Zaraz wjedziemy





I płyniemy



Prom nie ma silnika… jak w innych tego typu przeprawach, jednostka wykorzystuje jako napęd prąd rzeki odpowiednio się ustawiając do kierunku.





Wisła…



Polska…



Wisła wysoka i szeroka, ale rejsik trwał zaledwie parę minut.

Brzeg wschodni…



i zachodni



O, tam spaliśmy



Dopływamy



Droga dojazdowa, od razu widać, że jesteśmy na wschodzie



c.d.n.

... piękna ta nasza wschodnia kraina - szkoda, że tak mało mamy długich weekendów ... ...
Pozdrawiam.

21 lipca, czwartek c.d.

Szutrówką z przystani promowej jedziemy oczywiście do Kazimierza. Tak, tego Dolnego nad Wisłą, to będzie moja już trzecia wizyta w tym słynnym miasteczku, Małgosi – pierwsza.

Kazimierza szerzej reklamować nie trzeba. Miasteczko z niezwykle bogatą historią, mnóstwem dobrze zachowanych zabytków, atrakcyjnie położone u ujścia w kierunku rzeki małej dolinki biegnącej wśród nadwiślańskich wzgórz. Dla mnie to bardzo atrakcyjne miejsce, w którym, mimo malutkich rozmiarów, spokojnie można spędzić cały dzień w ogóle się nie nudząc. Chcąc zobaczyć także to i owo w okolicy, jak choćby zamek w Janowcu, jednego dnia zabraknie... słowem jest to idealne miejsce na pogodny weekend. My weekendu tu nie spędzimy, ale przepiękna pogoda jak najbardziej dopisuje .

Zanim pójdziemy na spacer po samym miasteczku, zajrzymy najpierw w dwa miejsca leżące można powiedzieć na jego obrzeżach. O ile pierwsze było zaplanowane, o tyle drugie wcale, jako że o jego istnieniu nie wiedziałem. Ale też warto na chwilę się tam zatrzymać.

No to jedziemy, do wąwozu Korzeniowy Dół .

Jest to bodajże najatrakcyjniejszy z licznych w okolicy wąwozów lessowych. Less jest miękką, pylistą, nietrwałą skałą osadową, w której woda łatwo znajduje ujście drążąc coraz głębsze wąwozy. W ich tworzeniu istotną rolę odegrała również miejscowa ludność pogłębiając je i poszerzając swoimi wozami . Atrakcją wąwozu, jak sama nazwa wskazuje są korzenie drzew rosnących nad samym brzegiem, czy wręcz na jego ścianach. Wąwóz znajduje się około 2 km od centrum Kazimierza, w kierunku wschodnim.

Nieopodal wejścia do wąwozu jest nieduży darmowy parking, przejście wąwozem również nic nie kosztuje. Piszę o tym, bo nie jest to w naszym kraju, a nawet w samym Kazimierzu tak oczywiste.

Idziemy .

Jest zielono, lekko wilgotno i na szczęście dość pusto . Okazało się, że wąwóz jest dość krótki, nawet bardzo krótki (sprzed lat zapamiętałem to inaczej) i jego przejście w jedną stronę to może kilkanaście minut, oceniam jego długość na nie więcej niż pół kilometra.

Wróciliśmy do auta i zamierzaliśmy udać się już na zwiedzanie miasta. Fajne, darmowe miejsce do zaparkowania auta to wielki plac przy skrzyżowaniu, około pół km od Rynku. Dziś jednak woleliśmy znaleźć inne miejsce, plac jest bowiem w ogóle nie zacieniony a chcieliśmy zostawić auto jednak w cieniu. W poszukiwaniu takiego miejsca wolniutko jedziemy na południe by po może kilometrze natknąć się na cmentarz żydowski .

Przy cmentarzu jest nieduży placyk na którym parkują turystyczne ciuchcie, ale auto też można tutaj na chwilę zwiedzenia cmentarza zostawić.

Osiedlający się od XVI wieku w Kazimierzu Żydzi mieli swoje miejsce pochówku blisko dzielnicy w której mieszkali, blisko centrum pod górą Sitarz. W XIX wieku założono nowy cmentarz na zboczu wąwozu w Czerniawach... i tu właśnie się znajdujemy. W czasie II wojny światowej obie nekropolie zostały zdewastowane przez hitlerowców, macewy posłużyły do utwardzania terenu na terenie miasta, wykładania ulic i chodników. Na miejscu pierwszej, starej nekropolii znajduje się teraz boisko szkolne, zaś w miejscu drugiej z odzyskanych płyt utworzono w latach 80-tych ciekawy pomnik.

Więcej o historii kazimierskich żydowskich cmentarzy TUTAJ



Z odzyskanych, połamanych macew utworzono pękniętą ścianę, pęknięcie symbolizuje tragiczny los polskich Żydów, zaś płyty pogrupowane są zgodnie z tradycją cmentarną na męskie i żeńskie.

Kilkanaście nagrobków znajduje się przed pomnikiem...



...zaś za nim, w bukowym lesie stoją macewy o wartości artystycznej.













Z pewnością ciekawe miejsce, warto zajrzeć, dobrze że choć przypadkiem, ale tu trafiliśmy.

Mamy jeszcze kilka zdjęć cmentarza, tak się złożyło, że po południu, gdy już połaziliśmy po Kazimierzu, wybraliśmy się na wycieczkę w jego bliską okolicę (o tym później). Przejeżdżaliśmy tą samą drogą raz jeszcze, a że oświetlenie było inne....











c.d.n.

21 lipca, czwartek c.d.

Auto na czas wędrówek po Kazimierzu zostawiliśmy ostatecznie naprzeciwko placyku z barakopodobnym budynkiem szkoły na początku ulicy Kwaskowa Góra w cieniu pod wielkimi drzewami. Bardzo dobre miejsce, do Rynku spacerkiem może 10 minut . Po drodze spoglądamy na jedną z większych atrakcji Kazimierza, można powiedzieć nawet, że jest to symbol miasteczka – Górę Trzech Krzyży.







Jedni zdjęcia robią, inni sprawdzają jak wyszły



Kazimierz ma swój klimat, drewniano-kwiatowy . Pięknie kwitnące kwiaty można spotkać nawet pod posterunkiem policji

Skoro tylko weszliśmy na słynny kazimierski Rynek, na rogu zakupiliśmy nie mniej słynnego kazimierskiego „koguta” , czyli bułę w jego kształcie. Buła w teorii powinna być nieco słodka, nasza zbytnio nie była, ale tradycji stało się zadość .

Koguty można kupić w kilkunastu miejscach…



Rynek, zalany południowym słońcem.



I nawet tłumów nie ma .















Nie wszystko ma nieomal średniowieczny rodowód

Rynek z założenia już przed wiekami zbudowany był z otwartą północną pierzeją… pewnego rodzaju zamknięciem był i jest do dziś kościół farny św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja, ufundowany przez Kazimierza Wielkiego na początku XIV wieku i przebudowany dwa wieki później w stylu renesansowym.





Górę Trzech Krzyży i z Rynku widać



Stara studnia i nowa brama (chyba do liczenia turystów?)



Byliśmy tu



Studnia stara, ale pobór wody jak najbardziej nowoczesny



Naprawdę ładnie jest w Kazimierzu, zwłaszcza przy takiej pogodzie



Fajna kukła



Nie tak wielki jak król



Na Rynku napotkaliśmy co najmniej kilka grup młodzieży z różnych krajów, tu akurat z Polski. Zbliżały się Światowe Dni Młodzieży...

Tam też pójdziemy…



Ale zanim, krótki jeszcze spacerek ulicą Lubelską w kierunku szkoły.





Drewno i malwy… u nas obrazek niespotykany raczej



Ja znam nazwę – pajączki



Przy końcu ulicy, przy samej szkole (w przebudowie zresztą), zauważyliśmy ładną kapliczkę.



Na samym niemal początku ulicy Lubelskiej stoi inny kościół, pw. św. Anny. Wzorowany architektonicznie na farze, powstał w połowie XVII wieku na miejscu drewnianego kościółka. Tuż obok znajduje się Dom Kultury, dawny szpital i dom starców. Jakoś tak się złożyło, że mamy tylko takie zdjęcie detalu architektonicznego kościoła.

Zdjęć fary mamy trochę więcej . Pięknie odnowiona i utrzymana świątynia sprawia dobre wrażenie zarówno z zewnątrz jak wewnątrz (wstęp darmowy).





































Jeden z mniej chyba udanych pomników papieża







W następnym odcinku wybierzemy się m.in. TAM .



c.d.n.

kulka53 napisał(a):Auto na czas wędrówek po Kazimierzu zostawiliśmy ostatecznie naprzeciwko placyku z barakopodobnym budynkiem szkoły na początku ulicy Kwaskowa Góra w cieniu pod wielkimi drzewami. Bardzo dobre miejsce, do Rynku spacerkiem może 10 minut .

Nasze też tam trochę postało .

kulka53 napisał(a):Zdjęć fary mamy trochę więcej .

My trochę mniej, zwłaszcza ze środka. W sobotę był ślub za ślubem. W klasztorze zresztą też.


Fajnie tak pooglądać miejsca po których się spacerowało raptem parę dni temu .
Ale generalnie Kazimierz jakoś szczególnie nas nie urzekł. Niby ładnie i na brak turystycznych atrakcji narzekać nie można, ale na podium się nie załapał .

marze_na napisał(a):Nasze też tam trochę postało .

Mieliśmy szczęście, akurat ktoś wyjechał
Darmowo można stać też wzdłuż Lubelskiej, ale cienia raczej tam brak.

marze_na napisał(a):My trochę mniej, zwłaszcza ze środka. W sobotę był ślub za ślubem. W klasztorze zresztą też.

W środku tygodnia ślubów brak . W klasztorze w ogóle prawie nikogo nie było
Spodziewałem się, jako że wakacje, a w dodatku piękna pogoda, że zastaniemy w Kazimierzu dzikie hordy. Okazało się, że było zupełnie inaczej, i nawet mniej ludzi było niż w piękny weekend październikowy. Sporo ludzi jest w czasie "Dwóch Brzegów" (podobno).

marze_na napisał(a):Ale generalnie Kazimierz jakoś szczególnie nas nie urzekł. Niby ładnie i na brak turystycznych atrakcji narzekać nie można, ale na podium się nie załapał .

Widocznie inne, większe hity na ten wypad wybraliście
Nam się bardzo podobał, choć miano "zwycięzcy" też przyznalibyśmy innemu miastu .