Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

kulka53 napisał(a):Małgosia rzeczywiście czerwiec ma trochę "wyjęty z życiorysu" , dlatego też nie możemy w tym czasie planować wyjazdów. Taki los tych zwykłych śmiertelników, którzy muszą pracować .

... to i tak dobrze, że tylko czerwiec !
Są tacy co mają gorzej !

kulka53 napisał(a):... godziny sjesty nie są jak widać najlepsze do zwiedzania.

Przyznam się , że sjesta nam też czasami przeszkadza.
No ale "co kraj to .... " .

Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):Taki los tych zwykłych śmiertelników, którzy muszą pracować .

Spoko, My też, czasami, schodzimy z Olimpu

kulka53 napisał(a): ale to dopiero początek spaceru

Uffff, ja tu dopiero zaczęłam z Wami spacerować - przecież jeszcze dwa główne punkty sienskiego programu (przynajmniej w mojej klasyfikacji), do których na 100 % dotrzecie - bo się inaczej nie da

pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):... to i tak dobrze, że tylko czerwiec !
Są tacy co mają gorzej !

Ja mam lepiej... ja mogę zawsze
Przynajmniej w tej kwestii

mariusz-w napisał(a):Przyznam się , że sjesta nam też czasami przeszkadza.
No ale "co kraj to .... " .

W Grecji nam to szczególnie nie przeszkadzało... no ale tam nie ma aż tyle do zwiedzania

weldon napisał(a):Spoko, My też, czasami, schodzimy z Olimpu

Całe szczęście
Bez Was cro.pl nie byłoby takie samo

Tymona napisał(a):jeszcze dwa główne punkty sienskiego programu (przynajmniej w mojej klasyfikacji), do których na 100 % dotrzecie - bo się inaczej nie da

Rzeczywiście, nawet jakby się chciało to się nie da nie dotrzeć... nie sposób nie dać się porwać przez pędzącą rzekę turystów wypełniającą odpowiednie uliczki .

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Ja mam lepiej... ja mogę zawsze

Też tak miałem

Siena super.

pzdr

longtom napisał(a):Siena super.

To super .... bo "w realu" też tak jest




Zatem jeszcze trochę Sieny na dziś

Pokręciliśmy się trochę po bocznych sieneńskich uliczkach, mimo ogromniej liczby mieszkańców i turystów były zwykle zupełnie puste. Starówka naprawdę jest bardzo pojemna . Wszystkie te uliczki wyglądały dość podobnie - zwykle nieotynkowane, średniowieczne, wysokie kamienice z ciemnej cegły przypominały trochę Górny Śląsk, trochę jakieś spichlerze... tak naprawdę były dość ponure.

A dość ciekawe było to, że można w wielu miejscach zauważyć, że okna w tych kamienicach przez wieki zmieniały swoje położenie, rozmiar, kształt.... No i także to, że przy tych przebudowach nie zawsze działali prawdziwi fachowcy, albo nawet jeżeli, to za mocno się nie przykładali







I tak doszliśmy w okolice Uniwersytetu. Na pierwszym zdjęciu kościół San Vigilio przylegający do jego gmachu.









Loggia del Papa



Zaskakujące było dla nas to, że po tych wąskich uliczkach dość sprawnie poruszają się niewielkie busy komunikacji miejskiej. Jeden taki widać na zdjęciu powyżej. Zwykle były prawie całkiem puste a przystanki miały właściwie co chwilę, można by rzec że prawie na każde żądanie . Nie tylko w Sienie tak było, pamiętam je także z Lukki.

Kościół San Martino



Takie półokrągłe budynki były dowodem, że znajdujemy się już bardzo blisko półokrągłego Campo .



A oto i ono... Campo, czyli chyba najbardziej oryginalny rynek świata... a już na pewno z tych, na których byliśmy .



Ja to bym sobie posiedział chwilkę na tych podobno wygrzanych słońcem cegłach... nie miałem szans, Małgosia już ustawiała się w kolejce do wejścia na wieżę Ratusza, czyli Palazzo Publico (z przełomu XIII i XIV wieku, zresztą jak wszystkie otaczające plac kamienice).

Torre Mangia jest wyjątkowo wysoka, mierzy aż 102 metry. Wejście nie jest tanie, kosztuje 8 euro, ale na szczęście nie trzeba długo na nie czekać. Okazuje się, że do środka wpuszczane są spore grupy oczekujących którzy muszą pozostawić w specjalnych szafkach wszystkie torby, plecaki itp, a czas przebywania na wieży jest limitowany do bodajże 15 minut. To niewiele jak dla nas.... no ale skoro trzeba .

W oczekiwaniu na wejście....







Byliśmy początkowo pewni, że podobnie jak w Weronie, tak i tu we wnętrzu wieży zainstalowano windę. Nic z tego, wysokość trzeba pokonać pieszo. Zatem będziemy się wznosić dość powoli .













c.d.n.

Okna, oknami, ale ciekawe, co z pomieszczeniami, które musiały się przemieszczać za oknami ... albo odwrotnie, za którymi te okna wędrowały.

Nie ma siły - migracja okien musiała postępować w rytm przebudowy wewnętrznej i stąd ten, pozorny, chaos

weldon napisał(a):Nie ma siły - migracja okien musiała postępować w rytm przebudowy wewnętrznej i stąd ten, pozorny, chaos

Niewykluczone. Może na tych akurat zdjęciach tego aż tak nie widać, na wcześniejszych było lepiej ale tam nie wspomniałem o tym.
W naszych, poniemieckich kamienicach też bardzo zmieniał się układ mieszkań, często z obszernych apartamentów bogaczy robiono komunalne klitki dla ... powiedzmy nie elit . Ale okna często wybija się w ścianach szczytowych, taka możliwość jest gdy sąsiednie budynki zostały zniszczone a nowe pomieszczenia potrzebują światła .




No a my w tym czasie wspięliśmy się już na 102 metr Torre Mangia .

Trochę trwało to wejście, zwłaszcza że im wyżej, tym było chłodniej i wiał mocniejszy wiatr i, dlatego zapobiegliwie wróciliśmy się do plecaków po cieplejsze okrycia. Niektórzy z naszej grupy już wracali podczas gdy my dopiero wchodziliśmy . W efekcie, gdy byliśmy już na górze, prawie nikogo oprócz nas nie było .... potem już zupełnie nikogo .

Siena u naszych stóp...

Rozpoczęta a nigdy nie ukończona nawa główna sieneńskiej katedry... na fasadę zwaną il Facciatone można wejść i jak widać robi tak wiele turystów.

To było naprawdę wspaniałe przeżycie... prawie jak dawniej na górskich szczytach . Można tak było siedzieć i podziwiać świat z góry, przyglądać się miejscu niezmienionemu od setek lat. No ale też znów się okazało, że wszystkiego to my z dołu nie obejrzymy, za dużo tego jest... w Sienie można by chyba spędzić ze dwa dni .

"Nasi" dawno już poszli, a nowa grupa się nie pojawia... 15 minut minęło dawno... może czekają tam na nas na dole? Nie bardzo mi się w to chce wierzyć, ale i tak spędziliśmy tu już wystarczająco dużo czasu. Schodzimy, jak się okazuje niepotrzebnie bo po pierwsze nikt nie zauważył naszej przedłużonej obecności na górze a po drugie musimy się przeciskać z tymi którzy jednak wchodzą .

Kamienne schody, niemi świadkowie tysięcy wydeptujących je ludzi...





c.d.n.

Piękne!
Nie miałem okazji widzieć Sieny z tej perspektywy.

Krzysztof

Schody wyglądają jakby ludzie na tyłkach zjeżdżali