Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

tiwa napisał(a):Po tym co pokazałeś, to ja bym powiedział, że to był bardzo udany dzień .

Gdy tak sobie powspominam, to chyba za najbardziej udany dzień uznałbym ten poprzedni, z Su Mannau, Buggerru, Masuą i wieczornymi wydmami. Chociaż inne też były ok, głównie te, gdy dopisywała tak cudowna pogoda .
Pogodę bowiem mieliśmy ogólnie lepszą niż za pierwszym razem, choć chłodniejszą nocami i bardziej wietrzną .

kulka53 napisał(a): Początkowo nawet nie wiedzieliśmy co to takiego, okazało się, że to jednak rośliny . Może ktoś wie jakie?

Nie było łatwo , ale MAM !!! To Cynomorium szkarłatne

Flamingi WSPANIAŁE!!!!

A tu jeden ma dwie głowy

Witam serdecznie

Z wielka przyjemnoscia czytam Wasze relacje z podrozy... na przepieknej Sardynii mialam okazje byc juz ponad 5 lat temu, niestety tylko na tydzien (ale zawsze cos )

Miala byc spontan-Sardynia - przelot Krak-Cagliari plus pociagi i autobusy na miejscu i spanie na dziko.. Tak sie zlozylo ze rezerwowalam bilety na samolot w lutym (na termin-ostatni tydzien sierpnia), a miesiac po rezerwacji okazalo sie, ze dzidzius w drodze...i tak ze spontanicznej wyprawy zrobila sie eskapada z wynajeciem fury na miejscu.... tylko spanie na dziko zostalo
Wiekszosc nocy spedzilismy na Capo Pecora (pojawilo sie w Waszej relacji z maja '16), tak jak podejrzewaliscie-miejsce idealne do spania na dziko (my akurat pod namiotem), bardzo malo ludzi w szczycie sezonu - jak dla mnie ideal
Udalo sie nam pozyczonym punto objechac calutka wyspe w niecale 3 dni, odpuscilismy sobie muzea, koscioly (zwiedzanie w 7. miesiacu ciazy w prawie 40 stopniowym upale nie bylo by zbyt komfortowe....), nastawilismy sie na WODE z mozliwoscia dojazdu autem

Po tym, co tu zobaczylam wspomnienia wrocily i stwierdzilam, ze KONIECZNIE musimy tam wrocic !! Nie jest to plan na ten rok, ani nawet na przyszly, ale kiedys MUSIMY tam wrocic i zobaczyc to, co ominelismy i odswiezyc to, co juz zobaczylismy

Slicznie dziekuje za mozliwosc przesledzenia tak cudownych wycieczek


Pozdrawiam serdecznie z Rzeszowa:)

Gosia

dangol napisał(a):Nie było łatwo , ale MAM !!! To Cynomorium szkarłatne

OOOOOO
Bardzo dziękuję
Super że udało Ci się to znaleźć bo przyznam, że strasznie mnie zaintrygowało to COŚ (czyli Cynomorium ) gdy je znaleźliśmy. A tu się jeszcze okazuje, że to roślina -pasożyt , w dodatku coraz rzadziej spotykana.
Extra, wielkie dzięki

piekara114 napisał(a):Flamingi WSPANIAŁE!!!!

To rzeczywiście piękne i ciekawe ptaki, Małgosia mogłaby godzinami je obserwować...
Podczas tej podróży to był jednak ten jeden jedyny raz gdy je spotkaliśmy.

rybkujaca napisał(a):...

Bardzo miło Cię widzieć i czytać tak sympatyczne słowa
Dziękuję za ten post, fajnie wiedzieć, że komuś się podobają nasze relacje i że ktoś też lubi podróżować w nieco podobny sposób .
Sardyńskie plaże to niewątpliwie hit na skalę europejską, w dużej mierze są zagospodarowane, ale jak widać wciąż można znaleźć takie fragmenty wybrzeża, gdzie można swobodnie spędzić czas nawet w sezonie .
No a Capo Pecora i okolice - jak zresztą pisałem - to jak dla mnie jeden z najatrakcyjniejszych odcinków wybrzeża na wyspie.
Życzę udanego powrotu na Sardynię, no a może też skusicie się na wręcz idealne do takiego spędzania urlopów greckie wyspy

Pozdrawiam

rozmarzylam sie....

Wyspy greckie dopiero przed nami...... rozpoczelismy kilka lat temu od Lefkady (chcielismy uniknac promow) i poki co byla to jedyna nasza grecka wyspa. Tym razem spanie bylo w samochodzie (jako, ze udalo sie dojechac bezproblemowo na sam dol, na Agios Ioanis)....niestety z tego co czytalam trzesienie ziemii poltorej roku temu zniszczylo "nasz" dojazd i w ten oto sposob nieosiagalna stala sie jedyna niezagospodarowana i dostepna samochodem plaza ..... ) a planowalismy wyjazd juz we czworke (w miedzyczasie "dorobilismy sie" kolejnego dzidziusia ...) A u nas wszelakie hotele i "luksusy" odpadaja

Tak czy siak - dla nas numerem 1 sa Wlochy, ale zdecydowanie czesc poludniowa Troche plaz juz "obczailismy", chetnie wrocimy do Kalabrii i na Sycylie tylko kiedy to bedzie......

Pozdrawiam serdecznie
Gosia

rybkujaca napisał(a):Wyspy greckie dopiero przed nami...... rozpoczelismy kilka lat temu od Lefkady (chcielismy uniknac promow) i poki co byla to jedyna nasza grecka wyspa. Tym razem spanie bylo w samochodzie (jako, ze udalo sie dojechac bezproblemowo na sam dol, na Agios Ioanis)....niestety z tego co czytalam trzesienie ziemii poltorej roku temu zniszczylo "nasz" dojazd i w ten oto sposob nieosiagalna stala sie jedyna niezagospodarowana i dostepna samochodem plaza

Na Lefkadzie byliśmy raptem dwa dni więc ekspertem od tej wyspy się nie czuję, ale Agios Ioannis google pokazało mi na północy, jako tę dłuuuugą i piaszczystą plażę nieopodal stolicy , nie jest ona niezagospodarowana i chyba też nie uległa zniszczeniu, także chyba jakąś inną miałaś na myśli? , albo jest jeszcze inna Agios Ioannis o której nie wiem.
Myśmy jedną noc spędzili na Gialos, było fajnie nawet, ale fakt, że w drugiej już połowie września , w sezonie to kiepski pomysł. A drugą na parkingu nad nieistniejącą Egremni....

rybkujaca napisał(a):a planowalismy wyjazd juz we czworke (w miedzyczasie "dorobilismy sie" kolejnego dzidziusia ...) A u nas wszelakie hotele i "luksusy" odpadaja

No proszę, coraz większa rodzinka
Fajnie że są jeszcze młodzi ludzie dla których podstawą egzystencji na wakacjach nie jest wypasiony hotel all... z basenem czy apartament... przywracasz mi wiarę w ludzi

rybkujaca napisał(a):Tak czy siak - dla nas numerem 1 sa Wlochy, ale zdecydowanie czesc poludniowa Troche plaz juz "obczailismy", chetnie wrocimy do Kalabrii i na Sycylie tylko kiedy to bedzie......

Musicie lepiej poznać Grecję
Ale co do Włoch to fajnie że piszesz, że na południu da się coś fajnego znaleźć, bo to jeszcze przed nami.... i też nie wiem kiedy to będzie...

Pozdrawiamy
Małgosia i Paweł

kulka53 napisał(a):

rybkujaca napisał(a):Wyspy greckie dopiero przed nami...... rozpoczelismy kilka lat temu od Lefkady (chcielismy uniknac promow) i poki co byla to jedyna nasza grecka wyspa. Tym razem spanie bylo w samochodzie (jako, ze udalo sie dojechac bezproblemowo na sam dol, na Agios Ioanis)....niestety z tego co czytalam trzesienie ziemii poltorej roku temu zniszczylo "nasz" dojazd i w ten oto sposob nieosiagalna stala sie jedyna niezagospodarowana i dostepna samochodem plaza

Na Lefkadzie byliśmy raptem dwa dni więc ekspertem od tej wyspy się nie czuję, ale Agios Ioannis google pokazało mi na północy, jako tę dłuuuugą i piaszczystą plażę nieopodal stolicy , nie jest ona niezagospodarowana i chyba też nie uległa zniszczeniu, także chyba jakąś inną miałaś na myśli? , albo jest jeszcze inna Agios Ioannis o której nie wiem.
Myśmy jedną noc spędzili na Gialos, było fajnie nawet, ale fakt, że w drugiej już połowie września , w sezonie to kiepski pomysł. A drugą na parkingu nad nieistniejącą Egremni....

W google Gialos to inaczej Agios Ioanis (przez jedno "n") - i tez bylismy tam we wrzesniu, tyle, we w pierwszej polowie. Oprocz nas na calej dlugosci plazy bylo doslownie kilkanascie osob...
....Chetnie bym sprawdzila jak ta jest w drugiej polowie wrzesnia

Pozostaje tylko snuc plany na blizej nieokreslona przyszlosc

...a Wy juz macie jakies plany na najblizszy (przed?po?)sezon wakacyjny?

rybkujaca napisał(a):W google Gialos to inaczej Agios Ioanis (przez jedno "n")

Aha , to nie wiedziałem.
To mówisz że już nie da rady tam zjechać autem?

rybkujaca napisał(a):....Chetnie bym sprawdzila jak ta jest w drugiej polowie wrzesnia

Chyba podobnie...
Popołudnie

Wieczór

rybkujaca napisał(a):...a Wy juz macie jakies plany na najblizszy (przed?po?)sezon wakacyjny?

Planów sobie nie żałujemy
W maju - greckie wyspy, Rodos i okolice, zależy jak na podpasują promy.
Lato zależeć będzie od pogody, ale chcielibyśmy znów spędzić parę dni we wschodniej Polsce, tyle że jeszcze nie wiem czy północnej, czy południowej. Poza tym jakiś wypad w kierunku "północnoeuropejskim" , ale to jeszcze nie jest sprecyzowane dokąd.
We wrześniu - najprawdopodobniej znów Grecja... cel na pewno się jakiś znajdzie

Włochy raczej odpuszczamy, ale to nigdy nic nie wiadomo, bo może strzeli nam do głowy Apulia . A może Korsyka?

Pozdrawiam

23 maja, poniedziałek

Nocą wiatr, który tak dał się nam wczoraj we znaki ustał a rano panowała cisza niemal jak makiem zasiał. Trochę szkoda, że mieliśmy pecha, ale z drugiej strony dobrze że chociaż dziś nie wieje . Co prawda dziś już plażowania nie planujemy więc trochę nam wszystko jedno… ale mimo wszystko lepiej się podróżuje i zwiedza jak wiatr głów nie urywa.

Z żalem opuszczamy naszą miejscówkę przy Porto Pino…



i wydmy…



ale żeby nie było tak cudnie i słodko, a także aby przestrzec ewentualnych chętnych na nocleg w tym miejscu trzeba coś dodać. Otóż, gdy byliśmy już praktycznie spakowani i zaraz mieliśmy wsiadać do auta, pojawił się samochód typu dostawczak. Najpierw podjechał w pobliże mostka, ale niedługo ruszył i zatrzymał się koło nas. Młody dość człowiek raczej ostrym tonem poinformował nas że to miejsce to nie jest kemping i nie wolno tutaj nocować… cokolwiek dziwna uwaga o mniej więcej 7 rano . Powiedziałem że my już zaraz odjeżdżamy...pojechał, a my niedługo za nim. No i tak się skończyły nasze odwiedziny Porto Pino, chyba wkrótce rozpocznie się tutaj sezon…. .

Ruszamy w kierunku północno wschodnim i po jakiejś godzince zatrzymujemy się widząc coś co zobaczyć chcieliśmy – ruiny średniowiecznego (z początku XIII wieku) Castello di Acquafredda.







Po drugiej stronie drogi – ruina innego typu .



Zdjęcia doczekała się ze względu na te napisy… nigdzie indziej na wyspie nie widzieliśmy takich separatystycznych haseł. Coś jednak czuję, że mają one nikłe szanse na realizację .

Castello można zwiedzać, chętnie wdrapalibyśmy się na górę ale nic z tego, zastaliśmy zagrodzony parking – w poniedziałki nieczynne . Zresztą w ogóle poza ścisłym sezonem godziny otwarcia były krótkie i nie codzienne .

Także mogliśmy zrobić jeszcze parę zdjęć z drugiej strony, po wjeździe na dawną główną szosę z Iglesias do Cagliari.

Tą właśnie szosą przejechawszy może kilkanaście km odbiliśmy w lewo (na północ) za drogowskazem Uta. Skoro mamy zaoszczędzony czas przez zamkniętą Acquafreddę, wykorzystajmy go na zabytek tego niewielkiego miasteczka – romański kościół .

Santa Maria di Uta to kościół w stylu pizańskim zbudowany około połowy XII wieku. Stoi nieco poza miastem, po jego wschodniej stronie.





Przed kościołem jest ładny placyk z ciekawymi kwiatami i architekturą ogrodową











Na zewnętrznych ścianach kościoła jest sporo różnego rodzaju ozdób, rzeźb i płaskorzeźb.































O tej wciąż wczesnej porze dookoła było pusto ale kościół by otwarty. Siedział w nim jakiś człowiek, siedział i siedział, a gdy weszliśmy patrzył się na nas podejrzliwie i mało sympatycznie , także pstryknęliśmy tylko parę zdjęć i się ulotniliśmy.







Chrzcielnica z antycznej kolumny



Uta zaliczona, przejechaliśmy wyjeżdżając przez to miasteczko (trochę zabłądziłem) i zgodnie z oczekiwaniami nie było tam nic szczególnego. Możemy zatem jechać już prosto do Cagliari…

c.d.n.

23 maja, poniedziałek c.d.

I znów jesteśmy w Cagliari . Po zeszłorocznym zwiedzaniu mieliśmy troszeczkę niedosytu, bo choć widzieliśmy co nieco, to jednak kilka ciekawostek ominęliśmy. Nie bardzo nam wtedy też dopisała pogoda a jeszcze jedno miejsce wyszukałem wkrótce po powrocie, także wizyta w sardyńskiej stolicy stała się bez dwóch zdań obowiązkowym punktem także i tej podróży.

Zanim jednak… wstępujemy na dłuższą chwilę do napotkanego przy drodze marketu (bodajże Carrefour to był) i po wyjściu obciążamy Skodę kilkunastoma butelkami wina . Portfel za to stał się lżejszy, także nieco się to wyrównało .

Zależało nam by dostać się w konkretne miejsce nieco poza ścisłym centrum, także tym razem wykorzystaliśmy nawigację, która nas nie zawiodła i doprowadziła gdzie trzeba. Pokrążyliśmy tylko po okolicy by znaleźć miejsce do zaparkowania (w tym rejonie parkowanie jest darmowe) i po krótkim spacerze ukwieconymi uliczkami dotarliśmy do celu.









A tym celem, leżącym nieco na północ od centrum było Necropoli di Tuvixeddu .

Na wzgórzu Tuvixeddu odkryto ślady osadnictwa z czasów kultury Ozieri, ale nie z tego powodu jest znane. Nazwa ta oznacza „wzgórze małych dziur” i jest największym w basenie Morza Śródziemnego punickim cmentarzem założonym około VI wieku p.n.e. Na zboczu wzgórza znajduje się także nekropolia rzymska. W średniowieczu wykute w miękkiej wapiennej skale grobowce służyły do celów mieszkalnych, ale nigdy teren ten nie został zabudowany. W XX wieku (częściowo aż do lat 70-tych) pozyskiwano ze wzgórza surowiec do cementowni przez co wiele grobów zostało zniszczonych. W czasie wojny mieszkańcy miasta chronili się tu podczas bombardowań, a po jej zakończeniu znów groby wykorzystywano jako mieszkania. Dopiero kilkanaście lat temu zajęto się ochroną tego miejsca, planowano nawet otwarcie muzeum ze znaleziskami, ale do tego nie doszło. Od 2014 roku nekropolia jest udostępniona do odwiedzania, bezpłatnie, od świtu do zmierzchu.

Rzeczywiście, jest otwarta… ale tak naprawdę do przejścia jest kawałek alejki, może 300 m., ogrodzonej, z której nie za wiele widać. Z drugiej strony, co innego mogłoby tu być widać poza „małymi dziurami”? .

Jest tu też coś w rodzaju małego parku .







Informacje, z których nic dla nas nie wynika .





I jeszcze trochę grobów…

















Podsumowując – ciekawe dość miejsce i jesteśmy zadowoleni że zajrzeliśmy, choć spodziewałem się czegoś więcej. Teren jest pilnowany przy wejściu przez pana w kantorku, obok są też (to na plus) eleganckie, darmowe toalety .

Wracając do auta spotykamy taki oto pojazd



Pan listonosz był zdumiony, że robimy mu zdjęcie , ale szybko się zorientował że nie jesteśmy „stąd” i tylko miło się uśmiechał .

Potem poszło nam nieco gorzej , bo straciliśmy trochę czasu na krążenie po mieście. Chciałem przemieścić się tylko kawałek, na wydrukowanej mapce wszystko wyglądało ok, ale mapka niestety nie uwzględniała faktu, że niektóre z uliczek są jednokierunkowe. Ruch był spory, nawet korki się zdarzyły niewielkie…przynajmniej lepiej poznaliśmy topografię Cagliari . Ostatecznie znaleźliśmy dobre, darmowe, nawet zacienione miejsce do pozostawienia auta zupełnie gdzie indziej niż chciałem, ale i tak było bardzo dobre.

To było tutaj (Viale Buon Cammino):



A dlatego było dobre, bo tuż obok czegoś, co też chcieliśmy zobaczyć – amfiteatru . W poprzednim roku byliśmy w sumie bardzo blisko, ale już do niego nie doszliśmy. Popatrzmy więc teraz.

Amfiteatr został wykuty w skale na przełomie I i II wieku n.e. i mógł pomieścić 10 tys. ludzi, czyli 1/3 mieszkańców ówczesnego rzymskiego Carales. Po zakazaniu walk gladiatorów w V wieku szybko stał się po prostu kamieniołomem wykorzystywanym do budowy m.in. umocnień. Od XIX wieku teren amfiteatru należy do miasta a wybudowane trybuny i scena (odbywały się tu koncerty latem i różne pokazy) są od niedawna stopniowo usuwane by przywrócić obiektowi dawny, oryginalny, archeologiczny charakter.















Do środka nie weszliśmy. Chyba nie było takiej możliwości, ale nawet gdyby była nie wiem czy byśmy się skusili, jako że ten amfiteatr to raczej nic szczególnego.

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Pan listonosz był zdumiony, że robimy mu zdjęcie

... nie docenia atrakcyjności swojego "bolidu" ... ...
Pozdrawiam.