Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

20 maja, środa c.d.

Wczesnym popołudniem tego średnio atrakcyjnego pogodowo sardyńskiego dnia decydujemy się na odwiedzenie wioski nuragijskiej Serra Orios. Podobno jest to jedna z najlepiej zachowanych zwykłych osad mieszkalnych, funkcjonująca w okresie XII-X w. p.n.e. Odnaleziono zarysy 70 domostw zgrupowanych w 6 mniejszych obszarach wyznaczonych przez dostęp do studni, odkryto tutaj także pozostałości świątyni oraz miejsca do zgromadzeń.

Już jadąc do grobowca Thomes zatrzymaliśmy się na moment przy Serra Orios, okazało się, że wykopaliska są czynne a wstęp kosztuje 5 euro. Nie mieliśmy pojęcia dlaczego płacąc za bilety banknotem 10-cio eurowym dostałem resztę 1,5 euro , czyżby promocja dla obywateli krajów byłego bloku wschodniego? . Pani bowiem wcześniej zapytała skąd jesteśmy, a potem, gdy wychodziliśmy zasypała nas informacjami o atrakcjach i ciekawostkach znajdujących się w okolicy – taki lokalny marketing .

Ale w międzyczasie zajrzeliśmy na chwilę do wioski .





Brama wejściowa ?



Jak widać – nie byliśmy tu sami. Trzeba przyznać, że właściwie wszędzie gdzie coś zwiedzaliśmy – byli jacyś turyści.



Otoczone murem ruiny wiejskiego kościółka





Domostwa – tradycyjnie okrągłe.

Nad okolicą od południa góruje masyw Supramonte. Biały, wapienny, prezentuje się bardzo okazale, może stąd aż tak tego nie widać ale jeszcze dziś będziemy mieć okazję na podziwianie...



















Jedna z wioskowych studni... wygląda po prostu jak dziura w skałach



Ale tu widać, że zamiast klepiska mieszkańcy woleli mieć płaskie kamienie









Jak weszliśmy, tak i wychodzimy



I jeszcze panorama Serra Orios z sieci:



Prawdę mówiąc nie było tutaj nic szczególnego. Może gdybyśmy wybrali się tutaj zaraz po przyjeździe na wyspę, wioska zrobiłaby na nas większe wrażenie, a tak, gdy już widzieliśmy to i owo – bez szału.

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Prawdę mówiąc nie było tutaj nic szczególnego.

... a jaszczura z doklejanym ogonem nie liczy się ? ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):

kulka53 napisał(a):Prawdę mówiąc nie było tutaj nic szczególnego.

... a jaszczura z doklejanym ogonem nie liczy się ? ... ...
Pozdrawiam.

Jaszczurka jak każdy pospolity robaczek nie specjalnie nas zainteresowała. Dopiero fakt, że zauważyłeś doklejony ogon zmusiło nas do pogrzebania i znalezienia odpowiedzi, co się stało tej jaszczurce.
No i jeżeli jest to jaszczurka zwinka to w wikipedii można przeczytać, że "W okresie godowym, czyli w maju, samce przybierają intensywną zieloną barwę" oraz "W sytuacji zagrożenia zostaje odrzucony jako przynęta dla drapieżnika. Z czasem odrasta do pierwotnej długości." To by wyjaśniało zagadkę doklejonego ogona. Przeżył ten męski jaszczur ciezkie chwile zakończone sukcesem, bo uratował życie. Myśmy upolowaliśmy go tylko aparatem fotograficznym i puściliśmy wolno.

Lidia K napisał(a):Przeżył ten męski jaszczur ciezkie chwile zakończone sukcesem, bo uratował życie. Myśmy upolowaliśmy go tylko aparatem fotograficznym i puściliśmy wolno.

... czyli szczęściarz - celebryta ... ...
pozdrawiam.

20 maja, środa c.d.

Jedziemy do Nuoro.



Pogoda trochę się poprawiła, ale tylko trochę. Nuoro to jedno z większych miast Sardynii, mimo to przewodniki przestrzegały, że nie ma w nim nic wartego zobaczenia . Jakoś nie do końca wierzyłem tym stwierdzeniom i jako że byliśmy blisko i nie mieliśmy nic lepszego do roboty, postanowiliśmy przekonać się jak jest w Nuoro na własne oczy.

Po drodze na pewno było świetnie





Nie, to nie Nuoro. To Oliena, pięknie położona u stóp Supramonte.





Drogą SS129 dojeżdża się do Nuoro tak trochę od tyłu, dzięki temu można zobaczyć, że całkiem fajnie jest położone

Chwilkę krążymy po opustoszałym nie wiadomo dlaczego mieście by w końcu zaparkować blisko centrum w miejscu z fajnym punktem widokowym.





W pobliżu była też stacja z tanim paliwem, to okazja do uzupełnienia zawartości baku, jak sądzę już po raz ostatni na Sardynii. No to pójdźmy na krótki spacer...

Po chwili w oczy rzuca się ogromna katedra Nostra Signora delle Neve, zbudowana w XIX wieku na pozostałościach znacznie starszego i mniejszego kościoła.







Katedra jest zamknięta, wędrujemy więc dalej



Ten placyk z dziwnie przyciętymi drzewami to chyba nuorski rynek









W tym momencie stwierdziliśmy, że przewodniki jednak miały rację . Nie spędzimy tu dużo czasu, Nuoro zdecydowanie nie powala.

Kilka fotek z niewielkiego starego centrum miasta

Nuoro można chyba nazwać stratą czasu.... my w każdym razie tak uznaliśmy i nawet jeśli ktoś ma go dużo i bardzo się nudzi, lepiej jeśli odpuści sobie to miasto . Największą atrakcją mogą być chyba widoki na Olienę, podobno z pobliskiego szczytu Monte Ortobene są znakomite. Nam wystarczyły jednak takie









No dobra, pozwiedzaliśmy to i owo, czas na morze . Pogoda poprawia się, warto byłoby znaleźć sobie coś dogodnego na noc i może na jutro? Nie udało się nam już wrócić na Feraxi, może gdzieś bardziej na północ też natrafimy na podobną plażę?

Po drodze mijamy niewielkie Galtelli i większe nieco Orosei, piszę o tym bo obie te miejscowości wywarły pozytywne wrażenie i może warto byłoby im poświęcić chwilę więcej niż tylko przejazd. Ale to może innym razem, teraz szukamy plaży... najpierw kawałek za Dorgali, w okolicy kościółka (podobno średniowiecznego) Santa Maria di Mare stojącego przy ujściu do morza sporej rzeki Cedrino.

Plaże fajne, ale dojechać autem od północnej strony rzeki nie ma jak. Podobnie w okolicy sporej miejscowości letniskowej Cala Liberotto. Jedziemy jeszcze parę km na północ by skręcić za drogowskazem na spiaggię di Berchida. Ze dwa kilometry szutrówką i jest... całkiem niezła plaża , prawie dzika z wielkimi parkingami świadczącymi o popularności tego miejsca w sezonie. Tu zostaniemy

Stoi tu jeszcze kilkanaście aut właśnie opuszczających plażę ludzi, stoją także kampery , wciskamy się w zaroślową zatoczkę blisko morza. Nie jest tutaj tak pusto i tak ładnie jak na Feraxi, przynajmniej tak na pierwszy rzut oka wygląda. Ale źle nie jest.



















Mimo bliskości wody, zarówno morza jak i podmokłych łąk komary nie dają się zbytnio we znaki. Ugotowaliśmy sobie obiad, zamoczyliśmy się w chłodnym nieco morzu... po dwóch dniach bardzo było nam to już potrzebne. Na szczęście dostępu do wody na Sardynii nie brakuje, bez kłopotu można zawsze uzupełnić zapasy. To bardzo fajna, ciekawa wyspa z ogromną ilością świetnych, piaszczystych plaż. Powoli kończymy nas pobyt, ale już wiemy, że na pewno będziemy chcieli na tę ogromną wyspę wrócić

I dzisiejsza mapka:



A – nocleg nieopodal Fonni
B – Baunei
C – przełęcz Genna Silana
D – Dorgali i Cala Gonone
E – Serra Orios
F – Tomba Giganti Thomes
G – Nuoro
H – Orosei
I – plaża Berchida

c.d.n.

... Oliena faktycznie ładnie położona ... ...

... fajna focia ... ...

kulka53 napisał(a):

Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):... Oliena faktycznie ładnie położona ... ...

Jest na Sardynii parę fajnie wyglądających i robiących z daleka wrażenie miasteczek... mamy nadzieję że uda nam się je zobaczyć

kmichal napisał(a):... fajna focia ... ...

Mamy jeszcze parę z tej plaży i okolic

21 maja, czwartek.

Niemal skoro świt nie ruszając się z miejsca kupiliśmy ser . Ledwo zdążyliśmy wstać i trochę ogarnąć nasz samochodowy nieład, tuż obok zajechał mały dostawczak. Sardyński rolnik, starszy człowiek, właśnie taki sposób znalazł na sprzedaż swoich wyrobów – objazd pobliskich plaż . Widać z tego, że często tu nocują różne kampery itp. . Miał kilkanaście różnych serów, wyglądały zachęcająco… a że właściwie nigdy nie próbujemy lokalnych wyrobów z miejsc które zwiedzamy, stwierdziliśmy, że czemu nie. Tanio nie było, ale w końcu bez przesady… i tak ten wyjazd zapowiadał się dość ekonomicznie .

Po śniadaniu powędrowaliśmy na plażę. Tym razem nie mogliśmy zostać tuż przy aucie, to nie było tak puste miejsce jak plaża Feraxi, odeszliśmy więc kilkaset metrów by tam rozłożyć nasz błękitny namiocik. Trochę wiało… przydał się do osłony zarówno przed wiatrem jak i słońcem.



Postanowiliśmy także i ten dzień spędzić leniwie. Skoro już pogoda dopisała, to trzeba ją wykorzystać… przypomniały mi się wakacje spędzane dawniej nad Bałtykiem i to wypatrywanie okienka pogodowego by móc się choć na pół dnia wyłożyć na piachu . Majowe Włochy do złudzenia przypominają nasze polskie lato . Tylko ludzi mniej i woda w morzu ciut cieplejsza .

Plaża Berchida

Wczoraj wieczorem otoczenie nieszczególnie przypadło nam do gustu, ale to był już zmierzch, to tego nieco zasłonięty chmurami. Dopiero dzisiaj okazało się, że jest tu bardzo ładnie, by nie powiedzieć pięknie . Wybrałem się na krótki spacer po okolicy, byłem zachwycony zarówno roślinnością, jak i skałkami otaczających plażę i dolinę pagórków. Zresztą, nie tylko tym… odkryłem że jest to genialne miejsce na spędzenie fajnego czasu tak jak lubimy, nawet teraz w rozsądnej odległości od siebie pod drzewkami przy plaży stało kilka kamperopodobnych pojazdów .











Nie bardzo mogłem zgadnąć skąd można by tutaj dojechać, my nie trafiliśmy, z tej strony dojazd zagradzają rozlewiska i mokradła. Dopiero po powrocie sprawdziłem, trzeba byłoby jechać jeszcze kilka km główną drogą i dopiero stamtąd są szutrówki doprowadzające w ten rejon. Bardzo fajne, puste i dzikie okolice

Wybrzeże staje się bardziej kamieniste z piaszczystymi plażami w zatoczkach. Nie byłoby żadnego problemu by mieć taką zatoczkę dla siebie











Rozmyślałem nad tym, by wieczorem przemieścić się w tamte okolice, ale zrezygnowaliśmy. W sumie, nasza okolica też jest przecież niczego sobie













Z upływem czasu wiatr się niestety nasilał, popołudniu wiało już całkiem porządnie a od południa nadeszło pasmo chmur w całości zakrywając niebo. I znów trzeba było się zebrać , tyle że tym razem żadne opady ani burze nie wystąpiły. Schowani za zaroślami skutecznie byliśmy osłonięci od wiatru, tak więc z gotowaniem nie było problemu, tak jak i z poobiednim relaksem i lekturą. To był prawie bardzo udany dzień .

c.d.n.