Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

kulka53 napisał(a):... jedynego na Sardynii ośrodka sportów zimowych

no tego to bym się po Sardynii nigdy nie spodziewał

podoba mi się ta wyspa... Fajnie, że tak dokładnie ją pokazujecie
pozdrawiam,
Michał

kmichal napisał(a):... gratulacje ... ...

tony montana napisał(a):Gratulacje także ode mnie....

Dzięki
Chociaż to naprawdę nic takiego

tony montana napisał(a):buty Pawła mało takie jakieś trekkingowe

Nawet bardzo mało
Zbyt mało miejsca mamy w aucie, by targać przez 2 tygodnie buty specjalnie na jedną jedyną okazję
Lepiej wziąć wielozadaniowe... na taki szczyt wejść się da i jakby lało (to w końcu Włochy ) będą na zmianę

Mikeee napisał(a):

kulka53 napisał(a):... jedynego na Sardynii ośrodka sportów zimowych

no tego to bym się po Sardynii nigdy nie spodziewał

Eeeee, czemu nie , skoro w Grecji jest ich kilka...
W zasadzie trudno to miejsce nazwać "ośrodkiem" , to zdezelowany wyciąg i jakaś trasa zjazdowa, no ale fakt, jakby co to jest

Mikeee napisał(a):podoba mi się ta wyspa... Fajnie, że tak dokładnie ją pokazujecie

Pokazujemy to, co udało nam się zobaczyć w tych 12 zaledwie dni... to spory kawał lądu
Zdecydowanie jest warta by poświęcić jej znacznie więcej czasu, co też zamierzamy zrobić.
Ktoś, kto oczekuje spektakularnych krajobrazów, niezwykle malowniczych miasteczek na każdym kroku, światowej klasy zabytków - będzie zawiedziony.
Dla pięknych plaż na pewno warto. A jak się zechce, zawsze coś ciekawego można sobie znaleźć, choćby parę starych murków

tony montana napisał(a):buty Pawła mało takie jakieś trekkingowe

kulka53 napisał(a):Nawet bardzo mało
Zbyt mało miejsca mamy w aucie, by targać przez 2 tygodnie buty specjalnie na jedną jedyną okazję
Lepiej wziąć wielozadaniowe... na taki szczyt wejść się da i jakby lało (to w końcu Włochy ) będą na zmianę

Coś o tym wiem, ja na Teneryfę do małej torby w wymiarach "Wizzairowskiej" na 10 dni, w styczniu/lutym brałem też niewiele par butów

20 maja, środa

Kiepsko się nam spało tej nocy . Zmęczony, po ciemku, niezbyt fortunnie ustawiłem auto przy szutrowej drodze prowadzącej gdzieś pod górę. Ale właśnie, nie pod górę, a nawróciłem i przód auta, a z nim i my lecieliśmy gdzieś w dół.... nie wygodnie się śpi w takim przypadku. Zresztą także i miejsce było takie po prostu nijakie, przypadkowe – to był najgorszy nocleg na Sardynii i w ogóle jeden z najgorszych... dlatego zapominamy o nim szybko i jedziemy dalej .

Niestety, pomysły które mieliśmy na dziś i na całą końcówkę sardyńskiego wyjazdu musieliśmy szybko zweryfikować i już tradycyjnie iść na żywioł dopasowując się do sytuacji. Pogoda znów zachowała się nieładnie wobec nas i pokazała swoje może nie najgorsze, ale nieciekawe oblicze. Tego ranka musieliśmy po prostu wydostać się z głębi wyspy na wybrzeże, a dokładniej na trasę określaną jako najciekawsza widokowo na Sardynii.

Zjazd rzecz jasna trwał znacznie krócej niż wjazd wczorajszego popołudnia, także i dlatego, bo wybrałem inną nieco drogę, która wydawała mi się krótsza – nie przez Lanusei a Villagrande Strisaili. Żółta na mapie dróżka wydawała się trudna w nawigacji, jednak w rzeczywistości było zupełnie inaczej i w tysiącu chyba ostrych zakrętach w dół dojechaliśmy do Tortoli. A potem – kierunek na północ.

Villagrande Strisaili zapamiętałem jako atrakcyjnie położoną na stromym zboczu miejscowość u podnóża skalistych urwisk. Równie atrakcyjne wydają się Triei i Baunei, to pierwsze położone nieco poniżej, a drugie przy samej trasie na północ, z Tortoli do Dorgali. Marna pogoda i widoczność nie pozwoliła nam podziwiać widoków, takimi jakie mogłyby być, ale i tak dobrze że udało się nam się znaleźć w tych okolicach. A skądinąd wiem, że trzeba będzie jeszcze wrócić

Widok z okolic Baunei na dolinę Ogliastra









Triei







Tak wygląda spora część trasy do Dorgali

Jadąc, wypatrywaliśmy jakiegoś ustronnego miejsca na postój, wszak nie jedliśmy dziś jeszcze śniadania . Przycupnęliśmy ostatecznie na niedużym parkingu osłoniętym od drogi zaroślami, jednak mimo zaawansowanej już pory dnia temperatura była wciąż niska (12 stopni), powiewał zimny wiatr, a i słońca próżno byłoby oczekiwać. Po jakiejś godzinie, najedzeni, pojechaliśmy dalej.











Tu mieliśmy trochę nadziei na lepszą pogodę

Faktycznie, przewodniki nie przesadzają, to jest całkiem ładna widokowo i atrakcyjna trasa. Jeździliśmy już rzecz jasna bardziej spektakularnymi, ale jak na Sardynię – jest nieźle . Droga w najwyższym punkcie wspina się na przełęcz Genna Silana na wysokość nieco ponad 1000 m. n.p.m. , zatrzymaliśmy się tam na chwilę, ale tylko jedno zdjęcie nadaje się do pokazania.



Na przełęczy jest parę budynków i parking (darmowy), rozpoczyna się tutaj pieszy szlak do słynnego wąwozu Gorruppu, nawet widzieliśmy wybierających się na wędrówkę turystów. Do wąwozu można też zdaje się podjechać autem (ale nie stąd), są też organizowane wycieczki terenówkami. Nie interesowaliśmy się tym zbytnio, może przyjdzie jeszcze na to czas .







Parę km dalej zatrzymaliśmy się znów przy nieczynnej „Casa Cantoniera” , stąd jest chyba najlepszy widok na wąwóz z tej trasy.















Jest to dość popularne miejsce postojowe

W ogóle to chyba w tym rejonie widzieliśmy najwięcej turystów, może oprócz Cagliari i Villasimius. Mimo, a może właśnie z powodu kiepskiej aury, ludzie wyruszyli na wycieczki wynajętymi autkami, widać, że druga połowa mają to początek zwiększonego ruchu turystycznego.

Do słynnej Cala Gonone nawet nie zjechaliśmy, uznając, że przy takiej pogodzie szkoda czasu. Najpiękniejsze podobno zatoczki w tej części wybrzeża pozostały dla nas nieodkryte... i szczerze mówiąc nie jestem przekonany, czy kiedykolwiek zdecydujemy się by chcieć lepiej poznać ten właśnie rejon Sardynii.

Przejechaliśmy tylko przez tunel i na Cala Gonone rzuciliśmy okiem z góry.





Fajna schematyczna mapka z największymi atrakcjami okolic Dorgali, przyznam się bez bicia, że z tego typu turystycznych tablic czerpaliśmy naszą wiedzę o tym, co można na wyspie zobaczyć... naprawdę przyjechaliśmy słabo przygotowani . Także z tej właśnie tablicy dowiedzieliśmy się o jednym miejscu, które nas zaciekawiło, a do którego łatwo mogliśmy się dostać .



Najpierw jednak poprzyglądaliśmy się trochę sporemu Dorgali.

A potem pojechaliśmy do grobowca gigantów

Grobowce gigantów (tombe dei giganti) to jedna z prehistorycznych form pochówku zmarłych z epoki nuragijskiej. Nazwa nasuwa się sama.... kamienne grobowce te miały wielkie rozmiary – od 5 do 15 m długości i 2 m wysokości. Bardzo charakterystyczne są stojące w półokręgu przed wejściem wielkie kamienne płyty z których największa, centralna, miała otwór wejściowy.

Pooglądanie grobowca di Sa Ena e Thomes zajęło nam chwilkę, bowiem najpierw nie bardzo mogliśmy go odnaleźć, a potem trzeba było podejść kawałek od drogi wydeptaną ścieżką. Jak się okazało, wejście na prywatny teren na którym znajduje się ten właśnie grobowiec jest darmowe a oprócz nas było kilkoro chętnych turystów .



Tomba dei giganti widziany na własne oczy po raz pierwszy naprawdę robi wrażenie i wzbudza ciekawość....przynajmniej naszą.







Żeby można się zorientować w rozmiarze....

















Sądzę, ze będąc na Sardynii po prostu wypada zobaczyć chociaż jedno takie miejsce...

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Do słynnej Cala Gonone nawet nie zjechaliśmy, uznając, że przy takiej pogodzie szkoda czasu. Najpiękniejsze podobno zatoczki w tej części wybrzeża pozostały dla nas nieodkryte... i szczerze mówiąc nie jestem przekonany, czy kiedykolwiek zdecydujemy się by chcieć lepiej poznać ten właśnie rejon Sardynii.

Jak uda mi się w czerwcu dopłynąć na Sardynię, to rejonu Cala Gonone nie odpuszczę .
Jak tam z porozumiewaniem się z tubylcami ? Podobno j.angielski nie jest zbyt powszechnie znany .
pzdr.

tiwa napisał(a): Jak uda mi się w czerwcu dopłynąć na Sardynię, to rejonu Cala Gonone nie odpuszczę .
Jak tam z porozumiewaniem się z tubylcami ? Podobno j.angielski nie jest zbyt powszechnie znany .

Ty to wiem.... dla podwodnych fotek pewnie
Może i my zajedziemy na chwilę... podobno jakieś wycieczki łódkami są organizowane na Cala Lunę i wzdłuż wybrzeża

Co do angielskiego to w sumie dobrze nie wiem, zwykle nie mamy zbyt rozbudowanych kontaktów z miejscową ludnością czy to w Grecji, czy Włoszech, czy gdziekolwiek. Może dawniej, gdy korzystaliśmy z kwater, było trochę inaczej.
W miejscach turystycznych, gdy chodziło o kupno biletów czy ewentualne wskazówki co do zwiedzania, problemów nie ma. Jeden tylko człowiek, w Santa Vittoria tłumaczył mi coś tam na migi .
Jak daliście sobie radę w Turcji to i na Sardynii pewnie kłopotu nie będzie.

kulka53 napisał(a): Marna pogoda i widoczność nie pozwoliła nam podziwiać widoków, takimi jakie mogłyby być, ale i tak dobrze że udało się nam się znaleźć w tych okolicach. A skądinąd wiem, że trzeba będzie jeszcze wrócić

... ale za to jakie niepowtarzalne foty powstały, piękne z tymi chmurami ... ...
Pozdrawiam.

Ja z miasteczka Villagrande Strisaili zapamiętałbym jego mega trudną i plącząca język nazwę

Ja w sumie jednak zapamiętuje właśnie takie rzeczy, a najprostszych nie pamiętam:)

Dowód: Prawdziwie nazwisko i tytuł Monteskiusza?
Karol Ludowik de socondat, baron de la prede, et de Montesqieu

Lub takie coś
"Ambulatoria est voluntas testatoris usque ad mortem"

tony montana napisał(a):... ale buty Pawła mało takie jakieś trekkingowe ;0

Ale kapelusz, pełna profeska.

pzdr

longtom napisał(a):

tony montana napisał(a):... ale buty Pawła mało takie jakieś trekkingowe ;0

Ale kapelusz, pełna profeska.

pzdr

Ma "stajl"

tony montana napisał(a):Ja z miasteczka Villagrande Strisaili zapamiętałbym jego mega trudną i plącząca język nazwę

A ja pamiętałem którędy jechaliśmy i widok, za to nazwy za Chiny... musiałem spojrzeć na mapę
Oj Panie Marcinie, czy Pan się czasem nie minął z powołaniem?
Materiał na poliglotę jak się patrzy

longtom napisał(a):Ale kapelusz, pełna profeska.

tony montana napisał(a):Ma "stajl"

Stajl nie stajl... miałem dość przypieczonych uszu
Oboje z Małgosią sobie takie sprawiliśmy w Decathlonie (spisują się doskonale)
Jak europejska to sieć przekonaliśmy się na greckim promie, gdy jedna Francuzka z którą porządnie się nagadałem miała identyczny